The Lord Will Destroy Nineveh
1Nineveh, armies are coming to attack you.
Guard the forts!
Watch the roads!
Get ready!
Gather all your strength!
2Assyria once took everything of value from God’s people.
Its army destroyed all their vines.
But the Lord will bring back
the glory of Jacob’s people.
He’ll make Israel glorious again.
3The shields of the soldiers are red.
The warriors are dressed in bright red uniforms.
The metal on their chariots flashes
when they are prepared for war.
Their spears made out of juniper are ready to use.
4The chariots race through the main streets.
They rush back and forth through them.
They look like flaming torches.
They dart around like lightning.
5Nineveh sends for their special troops.
But they trip and fall on their way.
They run toward the city wall.
They keep their shield in front of them.
6The attackers open the gates that hold back
the waters of the river.
And the palace falls down.
7The attackers order that Nineveh’s people
be taken away as prisoners.
The female slaves sound like doves as they mourn.
They beat their chests.
8Nineveh is like a pool
whose water is draining away.
“Stop running away!” someone cries out.
But no one turns back.
9“Steal the silver!” the attackers shout.
“Grab the gold!”
The supply is endless.
There is plenty of wealth
among all the city’s treasures.
10Nineveh is destroyed, robbed and stripped!
Hearts melt away in fear.
Knees give way.
Bodies tremble with fear.
Everyone’s face turns pale.
11Assyria is like a lion.
Where is the lions’ den now?
Where did they feed their cubs?
Where did all the lions go?
In their den they had nothing to fear.
12The lion killed enough for his cubs to eat.
He choked what he caught for his mate.
He filled his home with what he had killed.
He brought to his dens what he had caught.
13“Nineveh, I am against you,”
announces the Lord who rules over all.
“I will burn up your chariots with fire.
Your young lions will be killed by swords.
I will leave you nothing on earth to catch.
The voices of your messengers
will no longer be heard.”
นีนะเวห์จะล่มสลาย
1นีนะเวห์เอ๋ย ผู้โจมตีได้รุดหน้ามารบกับเจ้าแล้ว
จงเข้าประจำป้อม
เฝ้าทางไว้
เตรียมตัวให้ทะมัดทะแมง
และระดมกำลังทั้งหมดมา!
2องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงคืนความรุ่งเรืองให้ยาโคบ
เช่นเดียวกับความรุ่งเรืองของอิสราเอล
แม้ผู้ทำลายได้ทำให้มันเริศร้าง
และทำลายเถาองุ่นของมัน
3โล่ทหารของเขาเป็นสีแดง
นักรบก็สวมชุดสีแดงเข้ม
โลหะที่ตัวรถม้าศึกเปล่งประกายแวบวาบ
ในวันที่พวกเขาเตรียมพร้อม
หอกไม้สนก็กวัดแกว่ง2:3 ฉบับ LXX. และ Syr. ว่าม้าศึกก็ผาดโผนไปมา
4รถม้าศึกห้อตะบึงไปตามถนน
รีบรุดไปมาผ่านลานเมือง
มองดูเหมือนคบเพลิงลุกโชน
พวกเขาวิ่งปราดไปมาเหมือนสายฟ้า
5เขาระดมกองทหารที่หามาได้
แต่พวกเขาสะดุดล้มกลางทาง
พวกเขากรูเข้าไปที่กำแพงเมือง
โล่ป้องกันตั้งประจำที่
6ประตูด้านแม่น้ำถูกทำลายลง
และพระราชวังพังครืน
7มีประกาศิต2:7 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจนให้กรุงนั้น
ถูกจับและพาไปเป็นเชลย
พวกทาสหญิงร้องครวญครางเหมือนนกพิราบ
และตีอกชกตัว
8นีนะเวห์เป็นเหมือนสระ
และน้ำกำลังจะไหลออกไปหมด
พวกเขาร้องว่า “หยุดก่อน! หยุดก่อน!”
แต่ไม่มีใครหันกลับมา
9จงปล้นเงิน!
จงปล้นทอง!
ข้าวของมากมายใช้ไม่หมด
ทรัพย์สมบัติจากทุกคลังของนีนะเวห์มีมากเหลือเกิน!
10มันถูกปล้นทำลาย ถูกริบของมีค่าไปหมด!
หัวใจก็อ่อนล้า แข้งขาก็สิ้นแรง
เนื้อตัวสั่นเทาและทุกคนหน้าซีดเซียว
11ไหนล่ะถ้ำสิงโต
ที่พวกมันเลี้ยงดูลูกอ่อน
ไหนล่ะราชสีห์พ่อแม่ลูก
ที่ไม่หวั่นเกรงสิ่งใด?
12สิงโตที่ฆ่าเหยื่อมาให้ลูกๆ ของมันอย่างเพียงพอ
และคาบมาให้คู่ของมัน
แล้วสะสมเหยื่อไว้เต็มถ้ำ
สะสมสัตว์ที่มันฆ่าไว้เต็มรัง
13พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า
“เราเป็นศัตรูกับเจ้า
เราจะเผารถม้าศึกของเจ้าจนควันโขมง
และดาบจะฟาดฟันสิงห์หนุ่มของเจ้า
เราจะไม่เหลือเหยื่อให้เจ้าบนโลกนี้
จะไม่ได้ยินเสียงผู้สื่อสารของเจ้าอีกต่อไป”
