Israel’s Sin Brings Suffering
1I’m suffering very much!
I’m like someone who gathers summer fruit in a vineyard
after the good fruit has already been picked.
No grapes are left to eat.
None of the early figs I long for remain.
2Faithful people have disappeared from the land.
Those who are honest are gone.
Everyone hides and waits
to spill the blood of others.
They use nets to try and trap one another.
3They are very good at doing what is evil.
Rulers require gifts.
Judges accept money from people
who want special favors.
Those who are powerful
always get what they want.
All of them make evil plans together.
4The best of these people are as harmful as thorns.
The most honest of them are even worse.
God has come to punish you.
The time your prophets warned you about has come.
Panic has taken hold of you.
5Don’t trust your neighbors.
Don’t put your faith in your friends.
Be careful what you say
even to your own wife.
6Sons don’t honor their fathers.
Daughters refuse to obey their mothers.
Daughters-in-law are against their mothers-in-law.
A man’s enemies are the members of his own family.
7But I will look to the Lord.
I’ll put my trust in God my Savior.
He will hear me.
Jerusalem Will Be Rebuilt
8The people of Jerusalem say,
“Don’t laugh when we suffer,
you enemies of ours!
We have fallen.
But we’ll get up.
Even though we sit in the dark,
the Lord will give us light.
9We’ve sinned against the Lord.
So he is angry with us.
His anger will continue until he takes up our case.
Then he’ll do what is right for us.
He’ll bring us out into the light.
Then we’ll see him save us.
10Our enemies will see it too.
And they will be put to shame.
After all, they said to us,
‘Where is the Lord your God?’
But we will see them destroyed.
Soon they will be stomped on
like mud in the streets.”
11People of Jerusalem, the time will come
when your walls will be rebuilt.
Land will be added to your territory.
12At that time your people will come back to you.
They’ll return from Assyria
and the cities of Egypt.
They’ll come from the countries
between Egypt and the Euphrates River.
They’ll return from the lands
between the seas.
They’ll come back from the countries
between the mountains.
13But the rest of the earth will be deserted.
The people who live in it
have done many evil things.
Prayer and Praise
14Lord, be like a shepherd to your people.
Take good care of them.
They are your flock.
They live by themselves
in the safety of a forest.
Rich grasslands are all around them.
Let them eat grass in Bashan and Gilead
just as they did long ago.
15The Lord says to his people,
“I showed you my wonders
when you came out of Egypt long ago.
In the same way, I will show them to you again.”
16When the nations see those wonders,
they will be put to shame.
All their power will be taken away from them.
They will be so amazed
that they won’t be able to speak or hear.
17They’ll be forced to eat dust like a snake.
They’ll be like creatures
that have to crawl on the ground.
They’ll come out of their dens
trembling with fear.
They’ll show respect for the Lord our God.
They will also have respect for his people.
18Lord, who is a God like you?
You forgive sin.
You forgive your people
when they do what is wrong.
You don’t stay angry forever.
Instead, you take delight in showing
your faithful love to them.
19Once again you will show loving concern for us.
You will completely wipe out
the evil things we’ve done.
You will throw all our sins
into the bottom of the sea.
20You will be faithful to Jacob’s people.
You will show your love
to Abraham’s children.
You will do what you promised to do for our people.
You made that promise long ago.
Ang Kasamaan ng mga Israelita
1Sinabi ni Micas: Kawawa ako! Para akong isang gutom na naghahanap ng mga natirang bunga7:1 natirang bunga: Kaugalian ng mga Israelita ang pagtitira ng mga bunga para sa mga dukha, biyuda, o mga dayuhan. ng ubas o igos pero walang makita ni isa man. 2Ang ibig kong sabihin, wala na akong nakitang tao sa Israel na tapat sa Dios. Wala nang natirang taong matuwid. Ang bawat isa ay naghahanap ng pagkakataon para patayin ang kanyang kababayan, tulad ng taong naghahanda ng bitag sa hayop na kanyang huhulihin. 3Bihasa silang gumawa ng kasamaan. Ang mga pinuno at mga hukom ay tumatanggap ng suhol. Sumusunod lamang sila sa gusto ng mga taong tanyag at makapangyarihan. Nagkakaisa sila upang baluktutin ang katarungan. 4Ang pinakamabuti sa kanila ay parang dawag na walang silbi. Dumating na ang panahon ng pagpaparusa ng Dios sa mga taong ito, gaya ng kanyang babala sa kanila sa pamamagitan ng mga propeta na parang mga guwardya sa tore. Dumating na ang panahon ng kanilang pagkalito.
5Dahil sa laganap na ang kasamaan, huwag na kayong magtiwala sa inyong kapwa o sa inyong mga kaibigan. At mag-ingat kayo sa inyong sinasabi kahit na sa inyong mahal na asawa. 6Sapagkat sa mga panahong ito, ang anak na lalaki ay hindi na gumagalang sa kanyang ama, ang anak na babae ay nagrerebelde sa kanyang ina, at ang manugang na babae ay nagrerebelde rin sa kanyang biyenang babae. Ang kaaway ng isang tao ay ang kanya mismong kapamilya.
7Pero para sa akin, magtitiwala ako sa Panginoon na aking Dios. Maghihintay ako sa kanya na magliligtas sa akin, at tiyak na ako ay kanyang diringgin.
Ililigtas ng Panginoon ang mga Israelita
8Sinabi ng mga Israelita, “Hindi tayo dapat kutyain ng ating mga kaaway. Kahit na nadapa tayo, muli tayong babangon. At kahit na nasa kadiliman tayo, ang Panginoon ang ating ilaw. 9Dahil sa nagkasala tayo sa Panginoon, dapat nating tiisin ang kanyang parusa sa atin hanggang sa ipagtanggol niya tayo at bigyan ng katarungan. Makikita natin ang pagliligtas niya sa atin sa pamamagitan ng pagdala niya sa atin sa kaliwanagan. 10Makikita ito ng ating mga kaaway at mapapahiya sila. Sapagkat kinukutya nila tayo noon na nagsasabi, ‘Nasaan na ang Panginoon na inyong Dios?’ Hindi magtatagal at makikita natin ang kapahamakan nila. Magiging tulad sila ng putik na tinatapak-tapakan sa lansangan.”
11Sinabi ni Micas sa mga taga-Jerusalem: Darating ang araw na muli ninyong itatayo ang mga pader ninyo at sa panahong iyon lalong lalawak ang inyong teritoryo. 12Sa panahon ding iyon, pupunta sa inyo ang mga tao mula sa Asiria at sa mga lungsod ng Egipto, at mula sa Egipto hanggang sa Ilog ng Eufrates, at mula sa malalayong lugar.7:12 mula sa malalayong lugar: sa literal, mula sa isang dagat patungo sa isang dagat at mula sa isang bundok patungo sa isa pang bundok. 13Magiging mapanglaw na lugar ang mga bansa sa mundo dahil sa kasamaan ng mga naninirahan doon.
Nanalangin ang mga Israelita na Kaawaan Sila ng Dios
14Nanalangin ang mga Israelita, “Panginoon, bantayan nʼyo po kami na iyong mga mamamayan katulad ng pagbabantay ng pastol sa kanyang mga tupa. Ang mga lupain sa aming paligid ay may masaganang pastulan, pero kami ay namumuhay sa kaparangan na kami-kami lang. Palawakin nʼyong muli ang aming teritoryo hanggang sa Bashan at sa Gilead katulad noon. 15Magpakita po kayo sa amin ng mga himala katulad ng inyong ginawa nang ilabas nʼyo kami sa Egipto. 16Makikita ito ng mga bansa at mapapahiya sila sa kabila ng kanilang kapangyarihan. At hindi na sila makikinig o magsasabi ng mga panlalait sa amin. 17Gagapang sila sa lupa na parang ahas dahil sa sobrang hiya. Lalabas sila sa kanilang lungga na nanginginig sa takot sa inyo, Panginoon naming Dios. 18Wala na pong ibang Dios na tulad ninyo. Pinatawad nʼyo ang kasalanan ng mga natitirang mamamayan na pag-aari ninyo. Hindi kayo nananatiling galit magpakailanman dahil ikinagagalak nʼyong mahalin kami. 19Muli nʼyo kaming kaawaan at alisin nʼyo po ang lahat naming mga kasalanan. Yurakan nʼyo ito at itapon sa kailaliman ng dagat. 20Ipakita nʼyo ang inyong pag-ibig at katapatan sa amin na mga lahi ni Abraham at ni Jacob, gaya ng iyong ipinangako sa kanila noong unang panahon.”
