The Story of the Farmer
1Again Jesus began to teach by the Sea of Galilee. The crowd that gathered around him was very large. So he got into a boat. He sat down in it out on the lake. All the people were along the shore at the water’s edge. 2He taught them many things using stories. In his teaching he said, 3“Listen! A farmer went out to plant his seed. 4He scattered the seed on the ground. Some fell on a path. Birds came and ate it up. 5Some seed fell on rocky places, where there wasn’t much soil. The plants came up quickly, because the soil wasn’t deep. 6When the sun came up, it burned the plants. They dried up because they had no roots. 7Other seed fell among thorns. The thorns grew up and crowded out the plants. So the plants did not bear grain. 8Still other seed fell on good soil. It grew up and produced a crop 30, 60, or even 100 times more than the farmer planted.”
9Then Jesus said, “Whoever has ears should listen.”
10Later Jesus was alone. The 12 disciples asked him about the stories. So did the others around him. 11He told them, “The secret of God’s kingdom has been given to you. But to outsiders everything is told using stories. 12In that way,
“ ‘They will see but never know what they are seeing.
They will hear but never understand.
Otherwise they might turn and be forgiven!’ ” (Isaiah 6:9,10)
13Then Jesus said to them, “Don’t you understand this story? Then how will you understand any stories of this kind? 14The seed the farmer plants is God’s message. 15What is seed scattered on a path like? The message is planted. The people hear the message. Then Satan comes. He takes away the message that was planted in them. 16And what is seed scattered on rocky places like? The people hear the message. At once they receive it with joy. 17But they have no roots. So they last only a short time. They quickly fall away from the faith when trouble or suffering comes because of the message. 18And what is seed scattered among thorns like? The people hear the message. 19But then the worries of this life come to them. Wealth comes with its false promises. The people also long for other things. All of these are the kinds of things that crowd out the message. They keep it from producing fruit. 20And what is seed scattered on good soil like? The people hear the message. They accept it. They produce a good crop 30, 60, or even 100 times more than the farmer planted.”
A Lamp on a Stand
21Jesus said to them, “Do you bring in a lamp to put it under a large bowl or a bed? Don’t you put it on its stand? 22What is hidden is meant to be seen. And what is put out of sight is meant to be brought out into the open. 23Whoever has ears should listen.”
24“Think carefully about what you hear,” he said. “As you give, so you will receive. In fact, you will receive even more. 25Whoever has something will be given more. Whoever has nothing, even what they have will be taken away from them.”
The Story of the Growing Seed
26Jesus also said, “Here is what God’s kingdom is like. A farmer scatters seed on the ground. 27Night and day the seed comes up and grows. It happens whether the farmer sleeps or gets up. He doesn’t know how it happens. 28All by itself the soil produces grain. First the stalk comes up. Then the head appears. Finally, the full grain appears in the head. 29Before long the grain ripens. So the farmer cuts it down, because the harvest is ready.”
The Story of the Mustard Seed
30Again Jesus said, “What can we say God’s kingdom is like? What story can we use to explain it? 31It is like a mustard seed, which is the smallest of all seeds on earth. 32But when you plant the seed, it grows. It becomes the largest of all garden plants. Its branches are so big that birds can rest in its shade.”
33Using many stories like these, Jesus spoke the word to them. He told them as much as they could understand. 34He did not say anything to them without using a story. But when he was alone with his disciples, he explained everything.
Jesus Calms the Storm
35When evening came, Jesus said to his disciples, “Let’s go over to the other side of the lake.” 36They left the crowd behind. And they took him along in a boat, just as he was. There were also other boats with him. 37A wild storm came up. Waves crashed over the boat. It was about to sink. 38Jesus was in the back, sleeping on a cushion. The disciples woke him up. They said, “Teacher! Don’t you care if we drown?”
39He got up and ordered the wind to stop. He said to the waves, “Quiet! Be still!” Then the wind died down. And it was completely calm.
40He said to his disciples, “Why are you so afraid? Don’t you have any faith at all yet?”
41They were terrified. They asked each other, “Who is this? Even the wind and the waves obey him!”
Przypowieść o siewcy
1Gdy ponownie przyszedł nad jezioro, aby nauczać, zgromadził się wokół Niego wielki tłum ludzi. Poprosił więc o łódź, usiadł w niej i stamtąd mówił do zebranych. 2Przemawiając, posługiwał się przypowieściami:
3—Posłuchajcie! Pewien rolnik postanowił zasiać ziarno. Gdy rozsiewał je na polu, 4niektóre nasiona upadły na udeptaną ścieżkę i zostały wydziobane przez ptaki. 5Inne ziarna upadły na cienką warstwę gleby, pod którą była skała. 6Te, choć szybko wyrosły, wkrótce zwiędły w słonecznym upale i zginęły, ponieważ w płytkiej glebie ich korzenie nie znalazły dosyć wody. 7Jeszcze inne upadły między chwasty i niebawem zostały przez nie zagłuszone, tak że nie dały żadnego plonu. 8Niektóre jednak trafiły na dobrą glebę. Wzeszły, wyrosły i dały po trzydzieści, po sześćdziesiąt, a nawet po sto ziaren plonu. 9Kto ma uszy do słuchania, niech słucha uważnie!
10Później, gdy znalazł się sam na sam z Dwunastoma i innymi uczniami, zapytali Go:
—Co oznacza Twoja przypowieść?
11—Wam dano zrozumieć tajemnice dotyczące królestwa Bożego—wyjaśnił. —Ale ludzie, którzy do niego nie należą, nie rozumieją ich.
12Będą patrzeć,
lecz nie zobaczą,
będą słuchać,
lecz nie usłyszą.
Niczego nie zrozumieją
i nie zwrócą się do Boga,
aby przebaczył ich grzechy.
13Jeśli jednak nie potraficie zrozumieć tego prostego przykładu, jakże pojmiecie inne przypowieści, które wam jeszcze opowiem?
14Siewca sieje słowo. 15Ziarno posiane na udeptanej ścieżce to ci, którzy słyszą słowo, ale natychmiast zjawia się przy nich szatan i wykrada to, co zapadło w sercu. 16Ziarno na gruncie skalistym oznacza tych, którzy słuchają i z radością przyjmują słowo. 17Brak im jednak mocnych korzeni. Są niestali i w obliczu trudności lub prześladowań z powodu słowa załamują się. 18Ziarnem posianym wśród chwastów są ludzie, którzy słuchają słowa, 19ale zmartwienia, pogoń za bogactwem i inne rzeczy zagłuszają je, tak że nie przynosi ono w ich życiu żadnego plonu. 20Dobra gleba oznacza natomiast tych, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają obfity plon: trzydzieści, sześćdziesiąt, a nawet sto razy większy.
Lampa na podwyższeniu
21Później Jezus zapytał ich:
—Czy ktoś zapala lampę, aby ją zaraz zasłonić? Przecież nie mógłby korzystać z jej światła?! Stawia ją raczej wysoko, aby wszystko oświetlała i była użyteczna. 22Wszystko, co jest teraz ukryte, wyjdzie kiedyś na światło dzienne. 23Kto ma uszy do słuchania, niech słucha uważnie! 24Dobrze zastanówcie się nad tym, co słyszycie: jaką miarą mierzycie, taką wam odmierzą i jeszcze wam dodadzą. 25Ten, kto ma, otrzyma jeszcze więcej, a temu, kto nie ma, zostanie odebrane nawet to, co posiada.
Przypowieść o zasiewie
26Posłuchajcie! Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak z posianym przez rolnika ziarnem. 27W miarę upływu czasu nasiona kiełkują i rosną—bez jego pomocy! 28Sprawia to sama ziemia. Najpierw ukazują się źdźbła, potem kształtują się kłosy, a w końcu dojrzewa ziarno. 29Wtedy przychodzi rolnik i kosi pole, bo jest pora na żniwo.
Przypowieść o ziarnie gorczycy
30Jak inaczej mam wam opisać Boże królestwo?—zapytał Jezus. —Z czym jeszcze można je porównać? 31Podobne jest ono do małego ziarnka gorczycy, które—będąc chyba najmniejszym z ziaren— 32wyrasta na krzew zaliczany do największych, a na jego rozłożystych gałęziach ptaki budują sobie gniazda.
33Takimi przypowieściami posługiwał się Jezus, by w jak najbardziej przystępny sposób przekazać ludziom Bożą naukę i by byli w stanie ją pojąć. 34Nauczając ludzi publicznie, używał wyłącznie przypowieści, lecz później, gdy był sam z uczniami, wszystko im wyjaśniał.
Jezus ucisza burzę
35Gdy zapadł wieczór, Jezus zwrócił się do uczniów:
—Przepłyńmy na drugi brzeg jeziora.
36I natychmiast wyruszyli, pozostawiając tłum na brzegu, a Jego—tak jak był—zabrali do łodzi. Także kilka innych łodzi popłynęło za nimi. 37Niebawem zerwała się straszliwa burza. Wysokie fale zalewały łódź, tak że zaczęła tonąć. 38Jezus tymczasem spał w tylnej części łodzi. Zrozpaczeni uczniowie obudzili Go krzycząc:
—Mistrzu! Czy nie obchodzi Cię to, że zaraz utoniemy?
39On wstał, wstrzymał wiatr, a morzu rozkazał:
—Ucisz się!
Wiatr natychmiast ustał i zaległa głęboka cisza.
40—Dlaczego się tak boicie?—zapytał uczniów. —Czy jeszcze nie macie wiary?
41—Kim On jest—zastanawiali się, przejęci lękiem—że nawet wiatr i jezioro są Mu posłuszne?
