Jesus Comes to Jerusalem as King
1As they all approached Jerusalem, they came to Bethphage and Bethany at the Mount of Olives. Jesus sent out two of his disciples. 2He said to them, “Go to the village ahead of you. Just as you enter it, you will find a donkey’s colt tied there. No one has ever ridden it. Untie it and bring it here. 3Someone may ask you, ‘Why are you doing this?’ If so, say, ‘The Lord needs it. But he will send it back here soon.’ ”
4So they left. They found a colt out in the street. It was tied at a doorway. They untied it. 5Some people standing there asked, “What are you doing? Why are you untying that colt?” 6They answered as Jesus had told them to. So the people let them go. 7They brought the colt to Jesus. They threw their coats over it. Then he sat on it. 8Many people spread their coats on the road. Others spread branches they had cut in the fields. 9Those in front and those in back shouted,
“Hosanna!”
“Blessed is the one who comes in the name of the Lord!” (Psalm 118:25,26)
10“Blessed is the coming kingdom of our father David!”
“Hosanna in the highest heaven!”
11Jesus entered Jerusalem and went into the temple courtyard. He looked around at everything. But it was already late. So he went out to Bethany with the 12 disciples.
Jesus Curses a Fig Tree and Clears Out the Temple Courtyard
12The next day as Jesus and his disciples were leaving Bethany, they were hungry. 13Not too far away, he saw a fig tree. It was covered with leaves. He went to find out if it had any fruit. When he reached it, he found nothing but leaves. It was not the season for figs. 14Then Jesus said to the tree, “May no one ever eat fruit from you again!” And his disciples heard him say it.
15When Jesus reached Jerusalem, he entered the temple courtyard. He began to drive out those who were buying and selling there. He turned over the tables of the people who were exchanging money. He also turned over the benches of those who were selling doves. 16He would not allow anyone to carry items for sale through the temple courtyard. 17Then he taught them. He told them, “It is written that the Lord said, ‘My house will be called a house where people from all nations can pray.’ (Isaiah 56:7) But you have made it a ‘den for robbers.’ ” (Jeremiah 7:11)
18The chief priests and the teachers of the law heard about this. They began looking for a way to kill Jesus. They were afraid of him, because the whole crowd was amazed at his teaching.
19When evening came, Jesus and his disciples left the city.
The Dried-Up Fig Tree
20In the morning as Jesus and his disciples walked along, they saw the fig tree. It was dried up all the way down to the roots. 21Peter remembered. He said to Jesus, “Rabbi, look! The fig tree you put a curse on has dried up!”
22“Have faith in God,” Jesus said. 23“What I’m about to tell you is true. Suppose someone says to this mountain, ‘Go and throw yourself into the sea.’ They must not doubt in their heart. They must believe that what they say will happen. Then it will be done for them. 24So I tell you, when you pray for something, believe that you have already received it. Then it will be yours. 25-26And when you stand praying, forgive anyone you have anything against. Then your Father in heaven will forgive your sins.”
The Authority of Jesus Is Questioned
27Jesus and his disciples arrived again in Jerusalem. He was walking in the temple courtyard. Then the chief priests came to him. The teachers of the law and the elders came too. 28“By what authority are you doing these things?” they asked. “Who gave you authority to do this?”
29Jesus replied, “I will ask you one question. Answer me, and I will tell you by what authority I am doing these things. 30Was John’s baptism from heaven? Or did it come from human authority? Tell me!”
31They talked to each other about it. They said, “If we say, ‘From heaven,’ he will ask, ‘Then why didn’t you believe him?’ 32But what if we say, ‘From human authority’?” They were afraid of the people. Everyone believed that John really was a prophet.
33So they answered Jesus, “We don’t know.”
Jesus said, “Then I won’t tell you by what authority I am doing these things either.”
Ang Madinalag-on nga Pagsulod ni Jesus sa Jerusalem
(Mat. 21:1-11; Luc. 19:28-40; Juan 12:12-19)
1Sang malapit na sila ni Jesus sa Jerusalem kag nakaabot na sa mga baryo sang Betfage kag Betania, sa Bukid sang mga Olibo, ginpauna ni Jesus ang duha niya ka sumulunod kag 2ginsilingan, “Mag-una kamo didto sa sunod nga baryo. Pagsulod ninyo, may makita kamo nga tinday nga asno nga nahigot. Wala pa gid ini masakyi. Hubari ninyo kag dal-a diri. 3Kon may magpamangkot sa inyo, ‘Ngaa ginahimo ninyo ina?’ sabton ninyo, ‘Kinahanglan ini sang Ginoo kag iuli man ini dayon.’ ” 4Gani naglakat sila, kag pag-abot nila didto sa baryo nakita nila ang tinday nga asno sa higad sang dalan nga nahigot sa puwertahan sang isa ka balay. Sang ginahubaran na nila ang asno, 5ginpamangkot sila sang mga tawo nga nagatilindog didto, “Hoy, ano ang inyo ginahimo dira? Ngaa ginahubaran ninyo ang asno?” 6Kag ginsabat nila ang mga tawo suno sa ginsiling ni Jesus. Gani ginpabay-an sila sang mga tawo. 7Pagkatapos sadto gindala sang duha ka sumulunod ang asno kay Jesus. Pag-abot didto, ginhapinan nila ini sang ila mga panapton kag ginsakyan dayon ni Jesus. 8Madamo nga mga tawo ang naghumlad sang ila mga panapton sa dalan, kag ang iban nagladlad sang mga sanga nga ila gintapas halin sa uma bilang pagpadungog kay Jesus. 9Ang nagauna kay Jesus kag ang nagasunod nagasinggit, “Dayawon ta ang Dios! Ginapakamaayo sang Ginoo ang iya pinadala!11:9 ang iya pinadala: sa literal, ang nagakari sa ngalan sang Ginoo. 11:9 Salmo 118:26. 10Ginapakamaayo sang Dios ang palaabuton nga ginharian sang aton katigulangan nga si David! Dayawon ta ang Dios!”
11Pag-abot ni Jesus sa Jerusalem, nagkadto siya sa templo. Nagpanan-aw tan-aw siya sa tanan nga butang didto. Pagkatapos, tungod nga madali na lang magsalop ang adlaw, nagguwa siya kag nagkadto sa Betania upod sa iya dose ka apostoles.
Ginpakamalaot ni Jesus ang Kahoy nga Higera
(Mat. 21:18-19)
12Pagkaaga, sang paghalin nila sa Betania pabalik sa Jerusalem, gin-gutom si Jesus. 13May nakita siya nga kahoy nga higera nga madabong ang dahon. Gani ginkadtuan niya kon may bunga. Pero wala siya sing may nakita nga bunga kundi puro lang dahon, kay indi pa ato tion nga inugpamunga. 14Dayon nagsiling si Jesus sa higera, “Halin subong wala sing tawo nga makakaon sang imo bunga!” Nabatian sang iya mga sumulunod ang iya ginhambal.
Nagkadto si Jesus sa Templo
(Mat. 21:12-17; Luc. 19:45-48; Juan 2:13-22)
15Pag-abot nila sa Jerusalem, nagkadto si Jesus sa templo. Gintabog niya ang mga tawo nga nagapamakal kag nagabaligya didto. Ginpamaliskad niya ang mga lamisa sang mga manugbaylo sang kuwarta kag ang mga pulungkuan sang mga manugbaligya sang mga pating nga inughalad. 16Indi siya magtugot nga manglaktod ang mga tawo sa templo nga nagadala sang ila mga inugbaligya. 17Dayon gintudluan niya ang mga tawo didto sa templo. Siling niya, “Indi bala nga nagsiling ang Dios sa Kasulatan, ‘Ang akon balay tawgon nga balay nga palangamuyuan para sa tanan nga nasyon’?11:17 Isa. 56:7. Pero ginhimo ninyo nga palanaguan sang mga tulisan.”11:17 Jer. 7:11.
18Ang ginhimo nga ato ni Jesus nabatian sang manugdumala nga mga pari kag sang mga manunudlo sang Kasuguan. Gani nagpangita sila sang paagi agod patyon siya. Pero hinadlukan sila sa iya kay natingala gid ang mga tawo sa iya mga ginapanudlo.
19Sang sirom na, nagguwa si Jesus kag ang iya mga sumulunod sa siyudad.
Ang Leksyon Parte sa Kahoy nga Higera
(Mat. 21:20-22)
20Pagkaaga, sang nagapabalik sila pa-Jerusalem, didto naman sila nag-agi sa kahoy nga higera, kag nakita nila nga nalaya ini kag patay na. 21Nadumduman ni Pedro ang natabo. Gani nagsiling siya kay Jesus, “Manunudlo, tan-awa ang kahoy nga higera nga imo ginpakamalaot! Nalaya na!” 22Nagsiling si Jesus sa ila, “Magtuo kamo sa Dios! 23Ang matuod, kon may pagtuo kamo, sarang kamo makasiling sa sini nga bukid, ‘Maghalin ka kag magsaylo sa dagat,’ kag kon wala kamo nagapangduhaduha kundi nagatuo nga ini matabo, matuman ina suno sa inyo ginhambal. 24Gani ginasugiran ko kamo nga bisan ano ang inyo pangayuon sa Dios sa pangamuyo, magtuo kamo nga nabaton na ninyo, kag mabaton gid ninyo. 25Kag kon nagapangamuyo kamo, patawara ninyo anay ang mga nakahimo sing sala sa inyo, agod ang inyo mga sala patawaron man sang inyo Amay nga ara sa langit. [26Kay kon wala kamo nagapatawad sa iban, indi man kamo pagpatawaron sang inyo Amay nga ara sa langit.”]
Ang Pamangkot Parte sa Awtoridad ni Jesus
(Mat. 21:23-27; Luc. 20:1-8)
27Pag-abot nila sa Jerusalem, nagbalik si Jesus sa templo. Kag samtang nagalakat siya sa lagwerta sang templo, nagpalapit sa iya ang manugdumala nga mga pari, mga manunudlo sang Kasuguan kag mga manugdumala sang mga Judio. 28Nagpamangkot sila kay Jesus, “Ano bala ang imo awtoridad sa paghimo sang mga butang nga imo ginahimo diri sa templo? Sin-o ang naghatag sa imo sang awtoridad sa paghimo sini?” 29Nagsabat si Jesus sa ila, “Mamangkot man ako sa inyo. Sabton anay ninyo ako, pagkatapos sabton ko man kamo kon ano ang akon awtoridad sa paghimo sini nga mga butang. 30Kay sin-o bala naghalin ang awtoridad ni Juan sa pagbautiso, sa Dios11:30 Dios: sa literal, langit. Amo man sa bersikulo 30. bala ukon sa tawo? Sabta ninyo ako!” 31Nagbinaisay sila kon ano ang ila isabat, “Kon magsiling kita nga halin sa Dios, masiling siya, ‘Ti ngaa wala kamo nagpati kay Juan?’ 32Pero kon magsiling kita nga halin sa tawo, maakig sa aton ang mga tawo.” (Hinadlukan sila sa mga tawo kay nagapati ang mga tawo nga si Juan propeta sang Dios.) 33Gani nagsabat sila kay Jesus, “Wala kami kahibalo.” Dayon nagsiling si Jesus sa ila, “Ti indi ko man kamo pagsugiran kon kay sin-o awtoridad ginahimo ko ini nga mga butang.”
