1Elihu continued,
2“Put up with me a little longer.
I’ll show you I can speak up for God even more.
3I get my knowledge from far away.
I’ll announce that the God who made me is fair.
4You can be sure that my words are true.
One who has perfect knowledge is talking to you.
5“God is mighty, but he doesn’t hate people.
He’s mighty, and he knows exactly what he’s going to do.
6He doesn’t keep alive those who are evil.
Instead, he gives suffering people their rights.
7He watches over those who do what is right.
He puts them on thrones as if they were kings.
He honors them forever.
8But some people are held by chains.
Their pain ties them up like ropes.
9God tells them what they’ve done.
He tells them they’ve become proud and sinned against him.
10He makes them listen when he corrects them.
He commands them to turn away
from the evil things they’ve done.
11If they obey him and serve him,
they’ll enjoy a long and happy life.
Things will go well with them.
12But if they don’t listen to him,
they’ll be killed by swords.
They’ll die because they didn’t want to know anything about him.
13“Those whose hearts are ungodly are always angry.
Even when God puts them in chains,
they don’t cry out for help.
14They die while they are still young.
They die among the male prostitutes at the temples.
15But God saves suffering people while they suffer.
He speaks to them while they are hurting.
16“Job, he wants to take you out of the jaws of trouble.
He wants to bring you to a wide and safe place.
He’d like to seat you at a table that is loaded with the best food.
17But now you are loaded down
with the punishment sinners will receive.
You have been judged fairly.
18Be careful that no one tempts you with riches.
Don’t take money from people who want special favors,
no matter how much it is.
19Can your wealth keep you out of trouble?
Can all your mighty efforts keep you going?
20Don’t wish for the night to come
so you can drag people away from their homes.
21Be careful not to do what is evil.
You seem to like evil better than suffering!
22“God is honored because he is so powerful.
There is no teacher equal to him.
23Who has told him what he can do?
Who has said to him, ‘You have done what is wrong’?
24Remember to thank him for what he’s done.
People have praised him with their songs.
25Every human being has seen his work.
People can see it from far away.
26How great God is! We’ll never completely understand him.
We’ll never find out how long he has lived.
27“He makes mist rise from the water.
Then it falls as rain into the streams.
28The clouds pour down their moisture.
Rain showers fall on people everywhere.
29Who can understand how God spreads out the clouds?
Who can explain how he thunders from his home in heaven?
30See how he scatters his lightning around him!
He lights up the deepest parts of the ocean.
31The rain he sends makes things grow for the nations.
He provides them with plenty of food.
32He holds lightning bolts in his hands.
He commands them to strike their marks.
33His thunder announces that a storm is coming.
Even the cattle let us know it’s approaching.
1Nagpadayon pa gayod si Elihu sa pagsulti, 2“Pasensyahi ako sa makadiyot, kay aduna pa akoy isulti sa pagdepensa sa Dios. 3Daghan akog nahibaloan ug mapamatud-an ko kanimo nga ang Dios nga nagbuhat kanako husto. 4Ipaniguro ko kanimo nga dili bakak ang akong isulti, kay ako nga imong gikaatubang labihan kamaalamon.
5“Gamhanan gayod ang Dios, apan wala siyay gitamay. Nakahibalo siya sa tanang butang. 6Dili niya tugotan nga mabuhi ang daotan, ug gihatagan niya ug hustisya ang mga dinaog-daog. 7Dili niya pasagdan ang mga matarong. Pasidunggan niya sila uban sa mga hari hangtod sa kahangtoran. 8Apan kon ginapaantos sila nga daw ginakadenahan, 9ginapakita sa Dios kanila nga nakahimo sila ug daotan nga maoy ilang gipasigarbo. 10Papaminawon niya sila sa iyang pagbadlong, ug mandoan niya sila nga mobiya sa ilang daotang binuhatan. 11Kon motuman sila ug moalagad kaniya, magakinabuhi sila nga mauswagon ug malipayon sa tibuok nilang kinabuhi. 12Apan kon dili sila motuman, mamatay sila sa gira tungod sa kakulang sa panabot. 13Ang mga dili diosnon magtago ug kasuko sa ilang kasingkasing, ug bisan silotan sila sa Dios, dili sila mangayo ug tabang kaniya. 14Mangamatay sila sa kaulaw36:14 sa kaulaw: sa literal, uban sa mga lalaki nga nagabaligya sa ila lawas diha sa mga templo. nga batan-on pa. 15Pinaagi sa mga pag-antos, ginatudloan sa Dios ang mga tawo. Nakatuon sila sa pagpaminaw sa iya pinaagi sa mga kasakit.
16“Job, ginalikay ka sa Dios gikan sa katalagman ug ginahatagan ug kagawasan ug kaabundansya, ug mapuno pag-usab ug lamiang mga pagkaon ang imong lamisa. 17Apan karon nahiagom ka sa silot nga angay sa mga daotan. Dili ka gayod makalikay sa hustisya. 18Pagbantay nga dili ka madani sa bahandi ug madala sa dagkong mga suborno. 19Makatabang ba ang imong bahandi o ang imong abilidad sa imong kalisod? 20Ayaw handoma ang kagabhion,36:20 kagabhion: Tingali ang buot ipasabot, ang panahon sa pagsilot sa Dios. ang higayon nga mangalaglag ang mga nasod. 21Pagbantay nga dili ka makahimo ug daotan. Gipaantos ka aron makalikay ka sa paghimo niini.
22“Hunahunaa kon unsa kagamhanan ang Dios. Walay magtutudlo nga sama kaniya. 23Walay makatudlo kaniya kon unsay iyang angayng buhaton, ug walay makasulti kaniya nga nakasala siya. 24Ayaw kalimti ang pagdayeg sa iyang binuhatan sama sa ginahimo sa uban sa ilang pag-awit. 25Nakita sa tanang mga tawo ang iyang binuhatan, apan sa layo lang.36:25 sa layo lang: Tingali ang buot ipasabot nga dili kaayo nila matugkad o masabtan. 26Gamhanan kaayo ang Dios. Dili gayod nato matugkad ang iyang pagkagamhanan, ug dili nato maihap ang iyang edad. 27Gitigom sa Dios diha sa panganod ang inalisngaw sa tubig gikan sa yuta ug gihimo niya kini nga ulan. 28Nagabunok ang ulan gikan sa panganod alang sa mga tawo. 29Walay nahibalo kon unsaon pagkatag sa panganod, ug kon sa unsang paagi magdalogdog ang langit diin nagpuyo ang Dios. 30Tan-awa kon unsaon niya pagpakilat sa iyang palibot, ug kon sa unsang paagi kini mokilab hangtod sa tumoy sa dagat. 31Pinaagi niini nga gahom sa Dios, gidumalahan niya ang mga nasod ug gihatagan ug abunda nga pagkaon ang mga tawo. 32Kuptan niya ang kilat ug mandoan kini sa pag-igo sa iyang gipuntirya. 33Ang dalogdog magpadayag sa umaabot nga bagyo, ug bisan ang mga baka nahibalo nga may bagyo nga umaabot.
