The Lord Sends Jeremiah to the Potter’s House
1A message from the Lord came to me. He said, 2“Jeremiah, go down to the potter’s house. I will give you my message there.” 3So I went down to the potter’s house. I saw him working at his wheel. 4His hands were shaping a pot out of clay. But he saw that something was wrong with it. So he formed it into another pot. He shaped it in the way that seemed best to him.
5Then the Lord’s message came to me. 6“People of Israel, I can do with you just as this potter does,” announces the Lord. “The clay is in the potter’s hand. And you are in my hand, people of Israel. 7Suppose I announce that something will happen to a nation or kingdom. Suppose I announce that it will be pulled up by the roots. And I announce that it will be torn down and destroyed. 8But suppose the nation I warned turns away from its sins. Then I will not do what I said I would. I will not bring trouble on it as I had planned. 9But suppose I announce that a nation or kingdom is going to be built up and planted. 10And then it does what is evil in my eyes. It does not obey me. Then I will think again about the good things I had wanted to do for it.
11“So speak to the people of Judah and Jerusalem. Tell them, ‘The Lord says, “Look! I am making plans against you. I am going to bring trouble on you. So each one of you must turn from your evil ways. Change the way you live and act.” ’ 12But they will reply, ‘It’s no use. We will continue to do what we’ve already planned. All of us will do what our stubborn and evil hearts want us to do.’ ”
13So the Lord says,
“Ask the nations a question. Say to them,
‘Who has ever heard anything like this?
The people of Israel have done
a very horrible thing.
14Does the snow ever disappear
from Lebanon’s rocky slopes?
Do its cool waters ever stop
flowing from places far away?
15But my people have forgotten me.
They burn incense to worthless gods.
Their gods made them trip and fall
as they walked on the old paths.
They made them use side roads
instead of roads that were built up.
16So their land will become a horrible thing.
People will make fun of it again and again.
All those who pass by it will be shocked.
They will shake their heads.
17I will sweep over my people like a wind from the east.
I will use the Babylonians to scatter them.
I will show them my back and not my face.
I will desert them when their day of trouble comes.’ ”
18They said, “Come on. Let’s make plans against Jeremiah. We’ll still have priests to teach us the law. We’ll always have wise people to give us advice. We’ll have prophets to bring us messages from the Lord. So come on. Let’s speak out against Jeremiah. We shouldn’t pay any attention to what he says.”
19Lord, please listen to me!
Hear what my enemies are saying about me!
20Should the good things I’ve done be paid back with evil?
But my enemies have dug a pit for me.
Remember that I stood in front of you
and spoke up for them.
I tried to turn your anger away from them.
21So let their children die of hunger.
Let my enemies be killed in war.
Let their wives lose their children and husbands.
Let their men be put to death.
Let their young men be killed in battle.
22Bring their enemies against them without warning.
Let cries be heard from their houses.
They have dug a pit to capture me.
They have hidden traps for my feet.
23But Lord, you know
all about their plans to kill me.
Don’t forgive their crimes.
Don’t erase their sins from your sight.
Destroy my enemies.
Punish them when the time to show your anger comes.
1Sinabi pa sa akin ng Panginoon, 2“Pumunta ka sa bahay ng magpapalayok at doon ko sasabihin sa iyo ang nais kong sabihin.” 3Kaya pumunta ako sa bahay ng magpapalayok at nakita ko na gumagawa siya ng palayok. 4Kapag hindi maganda ang hugis ng palayok na ginagawa niya, inuulit niya ito hanggang sa magustuhan niya ang hugis.
5Pagkatapos, sinabi sa akin ng Panginoon, 6“O mga mamamayan ng Israel, hindi ko ba magagawa sa inyo ang ginawa ng magpapalayok sa luwad na ito? Kung papaanong ang luwad ay nasa kamay ng magpapalayok, kayo rin ay nasa mga kamay ko. 7Kapag sinabi ko na ang isang bansa o kaharian ay babagsak at mawawasak, 8at ang bansa o kahariang iyon ay tumigil sa paggawa ng masama, hindi ko na itutuloy ang balak kong pagwasak sa kanila. 9At kapag sinabi ko naman na muling babangon at itatayo ang isang bansa o kaharian, 10at ang bansa o kahariang iyon ay gumawa ng masama at hindi sumunod sa akin, hindi ko na itutuloy ang balak kong paggawa ng mabuti sa kanila.
11“Kaya sabihin mo sa mga taga-Juda at mga taga-Jerusalem na ito ang sinasabi ko, ‘Makinig kayo! May binabalak akong kaparusahan para sa inyo. Kaya tumigil na kayo sa masasama ninyong pag-uugali. Ang bawat isa sa inyo ay magbago na ng ginagawa at pag-uugali.’ 12Pero sasagot18:12 sasagot: o, sumagot. ang mga tao, ‘Hindi maaari! Ipagpapatuloy pa rin namin ang aming gusto; susundin namin ang nais ng matitigas at masasama naming puso.’ ”
13Kaya ito ang sinabi ng Panginoon, “Tanungin ninyo sa ibang mga bansa kung may narinig na silang ganitong pangyayari? Ang mga mamamayan ng Israel ay nanatili sanang isang birhen, pero kasuklam-suklam ang mga bagay na ginawa nila! 14Natutunaw ba ang yelo sa mababatong bundok ng Lebanon? Natutuyo ba ang malalamig na batis doon? Hindi! 15Pero ang aking mga mamamayan ay nakalimot na sa akin. Nagsusunog sila ng insenso sa walang kwentang mga dios-diosan. Iniwan nila ang tama at dating daan, at doon sila dumaan sa daang hindi mabuti kung saan silaʼy nadapa. 16Kaya magiging malungkot ang lupain nila at hahamakin magpakailanman. Ang lahat ng dumadaan ay mapapailing at mangingilabot. 17Pangangalatin ko sila sa harap ng mga kaaway nila na parang alikabok na tinatangay ng hangin mula sa silangan. Tatalikuran ko sila at hindi ko sila tutulungan sa araw na lilipulin na sila.”
18Pagkatapos, sinabi ng mga tao, “Halikayo, gumawa tayo ng paraan para mapatigil natin si Jeremias! May mga pari rin tayong magtuturo sa atin ng kautusan, at may mga pantas din tayong magpapayo sa atin, at mga propetang magpapahayag sa atin ng mensahe ng Dios. Kaya gumawa tayo ng mga kwento laban sa kanya at huwag na nating pakinggan ang mga sinasabi niya.”
19Kaya nanalangin ako, “O Panginoon, tulungan nʼyo po ako! Pakinggan nʼyo po ang balak ng mga kaaway ko sa akin. 20Mabuti po ang ginagawa ko sa kanila pero masama ang iginaganti nila sa akin. Humukay po sila para mahulog ako sa hukay na iyon, kahit na dumulog ako sa inyo at nanalangin na huwag nʼyo silang parusahan dahil sa galit nʼyo sa kanila. 21Pero ngayon, pabayaan po ninyong mamatay ang mga anak nila sa gutom at digmaan. Pabayaan nʼyong mabiyuda ang mga babae at mawala ang mga anak nila. Pabayaan nʼyo pong mamatay ang kanilang mga lalaki sa sakit at ang mga kabataang lalaki sa digmaan. 22Hayaan nʼyo silang mapasigaw sa takot kapag ipinasalakay nʼyo sa mga kaaway ang mga bahay nila. Sapagkat naghanda po sila ng hukay para mahulog ako roon, at naglagay sila ng bitag para mahuli ako. 23Pero alam nʼyo po Panginoon ang lahat ng plano nilang pagpatay sa akin. Kaya huwag nʼyo silang patawarin sa mga kasalanan at kasamaan nila. Hayaan nʼyo silang matalo ng kanilang mga kaaway habang nakatingin kayo. Iparanas nʼyo sa kanila ang inyong galit.”
