Jerusalem Is Like a Useless Vine
1A message from the Lord came to me. Here is what the Lord said. 2“Son of man, how is the wood of a vine different from the wood of any tree in the forest? 3Can its wood ever be made into anything useful? Can pegs be made from it to hang things on? 4Suppose it is thrown in the fire to be burned. And the fire burns both ends and blackens the middle. Then is the wood useful for anything? 5It was not useful when it was whole. So how can it be made into something useful now? The fire has burned it and blackened it.”
6Here is what the Lord and King says. “Instead of the wood of any tree in the forest, I have given the vine to burn in the fire. I will treat the people who live in Jerusalem the same way. 7I will turn against them. They might have come out of the fire. But the fire will destroy them anyway. I will turn against them. Then you will know that I am the Lord. 8I will make the land a dry and empty desert. My people have not been faithful to me,” announces the Lord and King.
เยรูซาเล็มเถาองุ่นไร้ค่า
1พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 2“บุตรมนุษย์เอ๋ย ไม้องุ่นมีอะไรดีกว่ากิ่งก้านของต้นไม้ใดๆ ในป่าหรือ? 3ไม้องุ่นจะนำมาใช้ประโยชน์อะไรได้เล่า? เอามาทำที่แขวนสิ่งใดได้หรือ? 4และเมื่อโยนลงไปในไฟเป็นเชื้อเพลิง ไฟเผาปลายทั้งสองข้าง และลุกไหม้ตรงกลางแล้ว มันจะใช้ประโยชน์อะไรได้? 5เมื่อมันยังดีอยู่ก็ทำประโยชน์อะไรไม่ได้ เมื่อถูกไฟเผาก็ยิ่งไม่มีประโยชน์
6“ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราโยนไม้องุ่นซึ่งอยู่ท่ามกลางไม้ป่าต่างๆ เป็นเชื้อไฟฉันใด เราก็จะปฏิบัติต่อผู้คนที่อาศัยอยู่ในเยรูซาเล็มฉันนั้น 7เราจะตั้งตนเป็นศัตรูกับพวกเขา แม้พวกเขาจะตะเกียกตะกายหนีออกมาจากไฟ ไฟก็ยังจะเผาผลาญพวกเขา และเมื่อเราตั้งตนเป็นศัตรูกับพวกเขา เจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ 8เราจะทำให้ดินแดนนั้นถูกทิ้งร้าง เพราะพวกเขาไม่ซื่อสัตย์ พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น”
