Israel Has Not Returned to the Lord
1Listen to the Lord’s message,
you women who live on the hill of Samaria.
You treat poor people badly.
You crush those who are in need.
You say to your husbands,
“Bring us some drinks!”
But you are already as fat
as the cows in Bashan.
2The Lord and King has made a promise
by his own holy name.
He says, “You can be sure
that the time will come
when your enemies will put hooks in your faces.
They will lead every one of you away with fishhooks.
3Each of you will go straight out
through gaps made in the wall.
You will be thrown out toward Harmon,”
announces the Lord.
4“People of Samaria, go to Bethel and sin!
Go to Gilgal! Sin there even more!
Bring your sacrifices every morning.
Every third year, bring a tenth
of everything you produce.
5Bake some bread with yeast.
Burn it as a thank offering.
Brag about the offerings you freely give.
This is what you Israelites love to do,”
announces the Lord and King.
6“I made sure your stomachs were empty in every city.
You did not have enough bread in any of your towns.
In spite of that, you still have not returned to me,”
announces the Lord.
7“I also held back rain from you.
The time to harvest crops
was still three months away.
I sent rain on one town.
But I held it back from another.
One field had rain.
But another had no rain and dried up.
8People wandered from town to town to look for water.
But they did not get enough to drink.
In spite of that, you still have not returned to me,”
announces the Lord.
9“Many times I kept your gardens and vineyards from growing.
I sent hot winds to dry them up completely.
Locusts ate up your fig and olive trees.
In spite of that, you still have not returned to me,”
announces the Lord.
10“I sent plagues on you,
just as I did on Egypt.
I killed your young men by swords.
I also let the horses you had captured be killed.
I filled your noses with the stink of your camps.
In spite of that, you still have not returned to me,”
announces the Lord.
11“I destroyed some of you,
just as I did Sodom and Gomorrah.
You were like a burning stick that was pulled out of the fire.
In spite of that, you still have not returned to me,”
announces the Lord.
12“So, people of Israel, I will judge you.
Because I will do that to you, Israel,
prepare to meet your God!”
13The Lord forms the mountains.
He creates the wind.
He makes his thoughts known to human beings.
He turns sunrise into darkness.
He rules over even the highest places on earth.
His name is the Lord God Who Rules Over All.
1Kamo nga mga dungganon nga mga babayi sang Samaria, pareho kamo sa mga baka sa Bashan nga ginasagod sing maayo. Ginapigos ninyo kag ginapintasan ang mga imol, kag ginasugo pa ninyo ang inyo mga bana nga dal-an kamo sang ilimnon. Gani pamatii ninyo ining 2ginasiling sang Ginoong Dios: “Sa akon nga pagkabalaan, nagapanumpa ako nga maabot gid ang adlaw nga bihagon kamo sang inyo mga kaaway pareho sang pagbunit sang isda.4:2 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa ulihi nga bahin sang sini nga bersikulo. 3Paguwaon nila kamo sa inyo siyudad paagi sa mga buho sang mga pader nga nagkalaguba, kag dal-on nila kamo sa lugar sang Harmon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
4“Kamo nga mga Israelinhon, lakat kamo sa ginasimbahan ninyo sa Betel kag sa Gilgal kag magpakasala pa gid kamo. Magdala kamo sang inyo mga halad kada aga kag magdala kamo sang inyo ikanapulo kada tatlo ka adlaw. 5Magsunog kamo sang tinapay nga may inugpahabok bilang halad sa pagpasalamat sa akon. Sige, ipahambog ninyo ina pati ang inyo mga halad nga kinabubut-on, kay amo man bala ina ang gusto ninyo. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.
6“Ako ang nagpadala sa inyo sang gutom sa tanan ninyo nga mga banwa, pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
7“Ako ang nagpugong sang ulan tatlo ka bulan antes mag-abot ang tig-alani. Ginapaulanan ko ang iban nga mga banwa pero ang iban iya wala. Ginapaulanan ko ang iban nga mga talamnan pero ang iban iya nagakamalhan. 8Tungod sa kaluya nagaduling-duling kamo sa pagpangita sang tubig halin sa isa ka banwa pakadto sa isa ka banwa, pero indi bastante ang inyo makuha. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
9“Madamo na nga beses nga ginpierdi ko ang inyo mga talamnan paagi sa mainit nga hangin kag mga peste. Ginsalakay sang mga apan ang inyo mga kahoy nga higera kag olibo. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
10“Ginpadal-an ko kamo sang mga kalalat-an pareho sang ginpadala ko sadto sa Egipto. Ginpapatay ko ang inyo mga pamatan-on nga mga lalaki sa inaway kag ginpabihag ko ang inyo mga kabayo. Kag ginpaantos ko kamo sa baho sang mga patay sa inyo mga kampo. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
11“Ginlaglag ko ang iban sa inyo pareho sa ginhimo ko sa Sodom kag Gomora. Kag ang iban sa inyo nga nakaluwas daw pareho sa kahoy nga ginsabnit sa kalayo. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
12“Gani himuon ko pa gid ini nga mga silot sa inyo nga mga taga-Israel. Kag tungod nga himuon ko ini, magpreparar kamo sa pag-atubang sa akon nga inyo Dios.”
13Ang Dios amo ang naghimo sang mga bukid kag nagtuga sang hangin,4:13 hangin: ukon, espiritu sang tawo. kag siya man ang nagabaylo sang kaagahon sa kagab-ihon. Ginapahayag niya sa tawo ang iya mga plano, kag siya ang nagagahom sa bug-os nga kalibutan. Ang iya ngalan amo ang Ginoong Dios nga Makagagahom.
