1एकरसेति, हे मोर बेटा, ओ अनुग्रह म मजबूत हो जा, जऊन ह मसीह यीसू म हवय। 2जऊन बातमन ला, मेंह तोला कतको गवाहमन के आघू म कहे हवंव, ओ बातमन ला भरोसा के लइक मनखेमन ला सऊंप दे, जऊन मन आने मन ला घलो सिखोय म काबिल हवंय। 3मसीह यीसू के एक बने सैनिक के सहीं, हमर संग दुःख सहे कर। 4एक सैनिक ह सेवा करत आम आदमी के मामला म दखल नइं देवय, पर ओह अपन हुकूम देवइया अधिकारी ला खुस करे चाहथे। 5ओही किसम ले, जब एक खिलाड़ी ह खेल-कूद म भाग लेथे, त ओला तब तक इनाम नइं मिलय, जब तक कि ओह खेल के नियम के मुताबिक नइं खेलय। 6कठोर मिहनत करइया किसान ला फसल के बांटा पहिली मिलना चाही। 7जऊन बात मेंह कहत हंव, ओकर बारे म सोच-बिचार कर, काबरकि परभू ह जम्मो चीज ला समझे म तोर मदद करही।
8यीसू मसीह ला सुरता कर, जऊन ह मरे म ले जी उठिस अऊ जऊन ह दाऊद राजा के बंस के रिहिस। एह मोर सुघर संदेस ए, जेकर परचार मेंह करत हंव, 9अऊ एकरे कारन मेंह दुःख उठावत हंव, इहां तक कि एक अपराधी के सहीं मेंह जेल म हवंव। पर परमेसर के बचन ह सुतंतर हवय। 10एकरसेति, मेंह चुने मनखेमन खातिर हर चीज ला सहत हवंव कि ओमन घलो सदाकाल के महिमा के संग ओ उद्धार ला पावंय, जऊन ह मसीह यीसू के जरिये मिलथे।
11ए कहावत बिलकुल सही ए:
यदि हमन ओकर संग मरथन,
त हमन ओकर संग जीयबो घलो;
12यदि हमन दुःख सहथन,
त हमन ओकर संग राज घलो करबो। यदि हमन ओकर इनकार करथन, त ओह घलो हमर इनकार करही;
13यदि हमन बिसवास के लइक नइं रहन,
तभो ले ओह बिसवास के लइक रहिही,
काबरकि ओह अपन बात ले कभू नइं मुकरय।
परमेसर के बने सेवक
14मनखेमन ला ए बातमन के सुरता करावत रह, अऊ परमेसर के आघू म ओमन ला चेतउनी दे कि ओमन कोनो बचन के बारे म झगरा झन करंय, जेकर ले कोनो फायदा नइं होवय, बल्कि एह सुनइयामन के नास होय के कारन बनथे। 15अपन-आप ला परमेसर के गरहन करे लइक अऊ अइसन काम करइया बनाय के कोसिस कर, जऊन ला लजाय के जरूरत नइं होवय अऊ जऊन ह सत के बचन ला सही ढंग ले बताथे। 16अभक्ति अऊ मूर्खता के बातचीत ले दूरिहा रहे कर, काबरकि जऊन मन अइसने बातचीत म सामिल होथें, ओमन परमेसर ले अऊ दूरिहा होवत जाथें। 17ओमन के सिकछा ह सरहा घाव सहीं बगरत जाथे। हुमिनयुस अऊ फिलेतुस इही मन ले अंय 18अऊ एमन सत के बचन ले दूरिहा हो गे हवंय। एमन कहिथें कि मरे मनखेमन के जी उठई त हो चुके हवय अऊ अइसने कहिके, एमन कुछू मनखेमन के बिसवास ला नास कर देथें। 19पर परमेसर के पक्का नींव ह मजबूत हवय अऊ ओम ए बचन लिखाय हवय: “परभू ह अपन मनखेमन ला जानथे” अऊ “हर ओ मनखे, जऊन ह परभू ऊपर बिसवास करथे, ओह बुरई ले दूरिहा रहय।”
20एक बड़े घर म सिरिप सोना अऊ चांदी के ही नइं, पर उहां कठवा अऊ माटी के बरतन घलो रहिथे, कुछू बरतन मन खास उपयोग खातिर अऊ कुछू मन मामूली उपयोग खातिर। 21यदि कोनो अपन-आप ला ए जम्मो बुरई ले दूरिहा रखही, त ओह खास काम म उपयोग होही अऊ पबितर होही अऊ ओह अपन मालिक के काम आही अऊ कोनो भी बने काम करे बर तियार रहिही।
22तेंह जवानी के वासना ले दूरिहा रह, अऊ जऊन मन साफ मन ले परभू के नांव लेथें, ओमन संग धरमीपन, बिसवास, मया अऊ सांति के साधना म लगे रह। 23पर मूर्खता अऊ अगियानता के बहस ले दूरिहा रह, काबरकि तेंह जानथस, एकर ले झगरा होथे। 24परभू के सेवक ला झगरहा नइं होना चाही, पर ओला हर एक के ऊपर दया करइया, सिखोय म माहिर अऊ सहनसील होना चाही। 25ओह अपन बिरोधीमन ला ए आसा म नमरता ले समझावय कि परमेसर ह ओमन ला मन फिराय के मऊका दिही अऊ ओमन सच ला जानहीं, 26अऊ तब ओमन अपन चेत म आके, ओ सैतान के फांदा ले बचहीं, जऊन ह अपन ईछा पूरा करे बर ओमन ला पकड़े हवय।
Bądź mocny
1Tymoteuszu, mój synu, niech łaska, którą okazał ci Chrystus Jezus, będzie dla ciebie źródłem siły. 2Wszystko to, co słyszałeś ode mnie w obecności wielu świadków, przekaż ludziom godnym zaufania, którzy z kolei będą potrafili nauczać innych. 3Jako dobry żołnierz Chrystusa, bądź gotowy na to, że—podobnie jak mnie—spotkają cię cierpienia. 4Żołnierze starają się wykonywać rozkazy dowódcy, to jest ich najważniejszy cel i nie zajmują się niczym, co mogłoby im w tym przeszkodzić. 5Również sportowcy, walczący na stadionie, przestrzegają ustalonych zasad, ich celem jest bowiem zdobycie nagrody. 6Podobnie rolnicy, ciężko pracujący w polu, jako pierwsi korzystają z zebranych plonów. 7Dobrze przemyśl te słowa, a Pan pomoże ci wszystko zrozumieć.
8Zawsze pamiętaj o Jezusie Chrystusie, który pochodzi z rodu króla Dawida i który zmartwychwstał. To On jest treścią dobrej nowiny, którą głoszę. 9Z jej powodu teraz cierpię, siedzę bowiem w więzieniu i jestem traktowany jak jakiś groźny przestępca, ale Słowa Bożego nie da się zamknąć za kratami! 10Dlatego jestem gotów dalej znosić cierpienia, aby tylko wybrani przez Boga zostali zbawieni przez Chrystusa i dostąpili wiecznej chwały.
11Oto prawda, której w pełni można zaufać:
Jeśli z Panem umarliśmy,
będziemy z Nim żyć.
12Jeśli dla Niego cierpimy,
będziemy z Nim królować.
Jeśli się Go wyprzemy,
i On się nas wyprze.
13Jeśli jednak nie jesteśmy Mu wierni,
On, mimo to, pozostaje wierny,
bo nie może zaprzeć się samego siebie.
Unikaj bezsensownych dyskusji
14Biorąc Boga na świadka, przypominaj te prawdy wszystkim wierzącym, aby nie spierali się już o znaczenie poszczególnych słów. Takie bezsensowne dyskusje do niczego bowiem nie prowadzą, przynoszą jedynie szkodę tym, którzy się im przysłuchują. 15Staraj się, aby Bóg uznał cię za wzorowego pracownika, który właściwie naucza ludzi prawdy. 16Unikaj zaś pustych, bezsensownych rozmów, które coraz bardziej odciągają ludzi od Boga. 17Takie bezwartościowe dyskusje przypominają zaraźliwą chorobę. Ulegli jej już Hymenajos i Filetos, 18którzy odeszli od prawdy, głosząc, że zmartwychwstanie już nastąpiło. W ten sposób podkopują wiarę niektórych ludzi.
19Boża prawda jest jednak jak niewzruszony fundament, opatrzony napisem: „Pan zna tych, którzy do Niego należą” oraz „Każdy, kto się przyznaje do Pana, musi porzucić zło”.
20W bogatym domu znajdują się naczynia ze złota i srebra, ale także z drewna i gliny. Te pierwsze są odświętne, drugie zaś—przeznaczone do codziennego użytku. 21Jeśli ktoś oczyści się z wszelkiego zła, będzie jak to odświętne naczynie, lśniąco czyste, bardzo przydatne dla Pana i gotowe służyć Mu zawsze, gdy zaistnieje taka potrzeba.
22Tymoteuszu, nie ulegaj złym pragnieniom, przez które wielu innych młodych ludzi popada w grzech. Zabiegaj raczej o prawość, wiarę, miłość, pokój i współdziałaj z tymi, którzy mają czyste serca i oddają chwałę Panu. 23Unikaj natomiast pustych i bezsensownych dyskusji, prowadzących jedynie do konfliktów. 24Ten, kto pracuje dla Pana, nie powinien wdawać się w kłótnie z ludźmi, ale okazywać wszystkim serdeczność i cierpliwość. Powinien również nauczać innych 25i w łagodny sposób zwracać uwagę tym, którzy się sprzeciwiają prawdzie. Być może Bóg sprawi kiedyś, że opamiętają się i przyjmą prawdę, 26a wtedy wyrwą się z pułapki diabła, który teraz zmusza ich do wykonywania jego woli.
