यीसू के जी उठई
(मत्ती 28:1-10; मरकुस 16:1-8; यूहन्ना 20:1-10)
1हप्ता के पहिली दिन बड़े बिहनियां, ओ माईलोगनमन जऊन मसाला के लेप तियार करे रिहिन, ओला लेके यीसू के कबर करा गीन। 2ओमन पथरा ला कबर के मुंहाटी ले ढलन्गे पाईन। 3पर जब ओमन कबर के भीतर गीन, त ओमन उहां परभू यीसू के देहें ला नइं पाईन। 4जब ओमन ए बात ला देखके अचम्भो करत रिहिन, त अचानक दू झन बहुंत चमकिला कपड़ा पहिरे ओमन करा आके ठाढ़ हो गीन। 5ओमन बहुंत डर्रा गीन अऊ अपन चेहरा ला तरी करके ठाढ़ हो गीन, तब ओ मनखेमन ओमन ला कहिन, “जऊन ह जीयत हवय, ओला तुमन मरे मन के बीच म काबर खोजत हवव? 6ओह इहां नइं ए। ओह जी उठे हवय। सुरता करव, जब ओह तुम्हर संग गलील प्रदेस म रिहिस, त तुमन ला का कहे रिहिस: 7‘मनखे के बेटा ह पापी मनखेमन के हांथ म सऊंपे जाही अऊ ओह कुरुस म चघाय जाही, पर तीसरा दिन ओह फेर जी उठही।’ ” 8तब ओ माईलोगनमन यीसू के बात ला सुरता करिन।
9जब ओमन कबर ले वापिस आईन, त ओमन ए जम्मो बात गियारह चेला अऊ दूसर जम्मो झन ला बताईन। 10ए माईलोगनमन मरियम मगदलिनी, योअन्ना अऊ याकूब के दाई मरियम रिहिन। एमन अऊ आने माईलोगनमन ए बात प्रेरितमन ला बताईन। 11पर ओमन माईलोगनमन के बात ला बिसवास नइं करिन काबरकि ओमन ला एह बेकार के बात लगिस। 12पर पतरस ह उठिस अऊ दऊड़त कबर म गीस। जब ओह निहरके देखिस, त उहां सिरिप कपड़ा ह पड़े रहय। तब जऊन कुछू होय रिहिस, ओकर बारे म अचम्भो करत, ओह अपन घर लहुंट गीस।
इम्माऊस के डहार म
(मरकुस 16:12-13)
13ओहीच दिन, यीसू के चेलामन ले दू झन इम्माऊस नांव के एक गांव ला जावत रिहिन, जऊन ह यरूसलेम सहर ले करीब गियारह किलोमीटर दूरिहा रिहिस। 14जऊन कुछू होय रिहिस, ओकर बारे म ओ दूनों गोठियावत जावत रिहिन। 15जब ओमन आपस म गोठियावत अऊ बिचार करत जावत रिहिन, त यीसू ह खुदे आईस अऊ ओमन के संग हो लीस; 16पर ओमन ओला चिन्हे नइं सकिन।
17यीसू ह ओमन ले पुछिस, “तुमन रेंगत-रेंगत काकर बारे म गोठियावत हवव?”
उदास होके ओमन ठाढ़े रह गीन। 18ओम ले एक झन के नांव क्लियुपास रिहिस, ओह कहिस, “का तेंह यरूसलेम म रहइया एके झन मनखे अस, जऊन ह नइं जानस कि ए दिनमन म यरूसलेम म का होय हवय?”
19यीसू ह पुछिस, “का होय हवय?”
ओमन यीसू ला कहिन, “नासरत के यीसू के बारे म। ओह एक अगमजानी रिहिस अऊ ओकर बात अऊ काममन परमेसर अऊ जम्मो मनखेमन के नजर म बहुंत सामरथी रिहिन। 20मुखिया पुरोहित अऊ हमर अधिकारीमन मिरतू दंड बर यीसू ला सऊंप दीन, अऊ ओमन ओला कुरुस म चघा दीन। 21पर हमन ला आसा रिहिस कि एह ओहीच ए, जऊन ह इसरायली मनखेमन ला बचाही। ए जम्मो के अलावा एक बात अऊ ए कि ए बात ला होवय आज तीसरा दिन ए। 22हमर संग के कुछू माईलोगनमन हमन ला अचम्भो म डार दे हवंय। ओमन आज बड़े बिहनियां कबर म गे रिहिन। 23पर ओमन ला उहां यीसू के देहें ह नइं मिलिस। ओमन आके हमन ला बताईन कि ओमन ला स्वरगदूतमन दरसन देके कहिन कि यीसू ह जी उठे हवय। 24तब हमर कुछू संगवारीमन कबर म गीन अऊ जइसने माईलोगनमन कहे रिहिन, वइसनेच पाईन; पर ओमन यीसू ला उहां नइं देखिन।”
25यीसू ह ओमन ला कहिस, “तुमन बहुंत मुरुख मनखे अव। अगमजानीमन जऊन बात कहे हवंय, ओ जम्मो ला बिसवास करे म तुमन बहुंत मंदमति अव। 26का एह जरूरी नइं रिहिस कि मसीह ह ए जम्मो दुःख भोगय अऊ तब परमेसर ओकर बहुंत महिमा करय।” 27मूसा अऊ जम्मो अगमजानीमन के किताबमन ले सुरू करके परमेसर के जम्मो बचन म ओकर खुद के बारे म का कहे गे हवय – यीसू ह ओ जम्मो बात ओमन ला समझाईस।
28जब ओमन ओ गांव म हबरिन, जिहां ओमन ला जाना रिहिस, त यीसू ह अइसने देखाईस, जइसने ओला अऊ आघू जाना हवय। 29पर ओमन ओकर ले बहुंत बिनती करके कहिन, “हमर संग रूक जा, काबरकि दिन ह बहुंत ढर गे हवय, अऊ सांझ होवइया हे।” एकरसेति यीसू ह ओमन के संग रूके बर भीतर गीस।
30जब यीसू ह ओमन के संग खाय बर बईठिस, त ओह रोटी लीस अऊ परमेसर ला धनबाद दीस; अऊ रोटी ला टोरके ओमन ला देय लगिस। 31तब ओमन के आंखीमन खुल गीन अऊ ओमन यीसू ला चिन डारिन; पर ओह ओमन के नजर ले गायब हो गीस। 32ओमन एक-दूसर ला कहिन, “का हमर मन म एक किसम के उत्साह नइं होवत रिहिस, जब ओह डहार म हमर ले गोठियावत रिहिस अऊ हमन ला परमेसर के बचन समझावत रिहिस?”
33ओमन उठिन अऊ तुरते यरूसलेम वापिस चल दीन। उहां ओमन गियारह चेला अऊ आने मन ला एके ठऊर म पाईन, 34अऊ ओमन ए कहत रिहिन, “एह सच ए! परभू ह जी उठे हवय अऊ ओह सिमोन ला दिखे हवय।” 35तब ओ दूनों झन बताईन कि डहार म का होईस, अऊ ओमन कइसने यीसू ला चिनहिन, जब ओह रोटी टोरत रिहिस।
यीसू ह चेलामन ला दरसन देथे
(मत्ती 28:16-20; मरकुस 16:14-18; यूहन्ना 20:19-23; प्रेरितमन के काम 1:6-8)
36जब ओमन एकर बारे म गोठियावत रिहिन, त यीसू ह खुद ओमन के बीच आके ठाढ़ हो गीस अऊ ओमन ला कहिस, “तुमन ला सांति मिलय।”
37ओमन घबरा गीन अऊ डर गीन। ओमन समझिन कि ओमन कोनो भूत ला देखत हवंय। 38यीसू ह ओमन ला कहिस, “तुमन काबर घबरावत हव, अऊ तुम्हर मन म काबर संसो होवत हवय? 39मोर हांथ अऊ गोड़ मन ला देखव। इहां मेंह खुदे ठाढ़े हवंव। मोला छुके देखव। भूत के हाड़ा अऊ मांस नइं होवय, जइसने कि तुमन देखत हव, मोर हवय।”
40ए कहिके, यीसू ह ओमन ला अपन हांथ अऊ गोड़ मन ला देखाईस। 41अऊ जब आनंद अऊ अचम्भो के मारे ओमन अभी घलो बिसवास नइं करत रिहिन, त यीसू ह ओमन ले पुछिस, “का तुम्हर करा इहां कुछू खाय बर हवय?” 42ओमन ओला आगी म भूने मछरी के एक टुकड़ा दीन। 43यीसू ह ओला लीस अऊ ओमन के आघू म खाईस।
44तब यीसू ह ओमन ला कहिस, “जब मेंह तुम्हर संग रहत रहेंव, त मेंह तुमन ला ए बातमन ला कहे रहेंव। मोर बारे म जऊन बातमन मूसा के कानून, अगमजानीमन के किताब अऊ भजन-संहिता म लिखे हवय, ए जरूरी अय कि ओ जम्मो बात पूरा होवय।”
45तब यीसू ह ओमन के दिमाग ला खोल दीस ताकि ओमन परमेसर के बचन ला समझ सकंय। 46ओह ओमन ला कहिस, “परमेसर के बचन म ए लिखे हवय: ‘मसीह ह दुःख भोगही अऊ तीसरा दिन मरे म ले जी उठही, 47अऊ ओकर नांव म पछताप अऊ पाप छेमा के परचार जम्मो देस म करे जाही अऊ ए काम यरूसलेम ले सुरू होही।’ 48तुमन ए जम्मो बात के गवाह अव। 49मेंह तुम्हर करा ओला (पबितर आतमा) पठोहूं, जेकर वायदा मोर ददा ह करे हवय। पर तुमन ए सहर म ठहरे रहव, जब तक कि तुमन ला स्वरग ले सामरथ नइं मिल जावय।”
यीसू के स्वरग जवई
(मरकुस 16:19-20; प्रेरितमन के काम 1:9-11)
50तब यीसू ह ओमन ला सहर ले बाहिर बैतनियाह गांव के लकठा म ले गीस अऊ उहां ओह अपन हांथ उठाके ओमन ला आसिस दीस। 51यीसू ह आसिस देवत ओमन ले अलग हो गीस अऊ स्वरग म उठा लेय गीस। 52तब ओमन ओकर अराधना करिन अऊ बहुंत आनंद के संग यरूसलेम लहुंट गीन। 53अऊ परमेसर के इस्तुति करत, ओमन अपन पूरा समय मंदिर म बिताय करत रिहिन।
Воскресение Исо Масеха
(Мат. 28:1-8; Мк. 16:1-8; Ин. 20:1-18)
1Рано утром в первый день недели24:1 У иудеев неделя начиналась с воскресенья., женщины, взяв приготовленные душистые мази, пришли к могильной пещере. 2Здесь они обнаружили, что камень, закрывавший вход в могилу, отвален. 3Войдя внутрь, они не нашли тела Повелителя Исо. 4Стоя в недоумении, они увидели, что рядом с ними вдруг появились два человека24:4 Два человека – т. е. два ангела (см. 24:23). в сияющих одеждах. 5В испуге женщины опустили свои лица к земле, но те сказали им:
– Что вы ищете живого среди мёртвых? 6Его здесь нет, Он воскрес! Вспомните, что Он говорил вам ещё в Галилее: 7«Ниспосланный как Человек должен быть предан в руки грешников, распят, и на третий день воскреснуть».
8Тогда они вспомнили слова Исо 9и, вернувшись от могильной пещеры, рассказали обо всём одиннадцати посланникам Масеха и всем остальным. 10Среди тех, кто рассказал это посланникам Масеха, были Марьям из Магдалы, Иоханна, Марьям – мать Якуба и другие женщины. 11Но они не поверили рассказу женщин, им казалось, что это лишь пустые слова. 12Петрус, однако же, побежал к могильной пещере. Он наклонился, заглянул внутрь и увидел только льняные полотна. Он вернулся к себе, удивляясь всему случившемуся.
Исо Масех является двум ученикам в дороге
13В тот же день двое из учеников шли в селение Эммаус, что расположено в одиннадцати километрах24:13 Букв.: «в шестидесяти стадиях». от Иерусалима, 14и говорили обо всём, что произошло. 15И когда они разговаривали и спорили, вдруг Сам Исо подошёл и присоединился к ним, 16но они были словно в ослеплении и не узнали Его. 17Исо спросил их:
– О чём это вы говорите между собой по дороге?
Они остановились с печальными лицами. 18Один из них, которого звали Клеопа, ответил:
– Ты, видно, единственный из пришедших в Иерусалим, кто не знает о том, что произошло в эти дни?
19– О чём? – спросил Он.
– О том, что произошло с Исо из Назарета, – ответили они. – Он был пророком, сильным перед Всевышним и перед людьми в словах и делах. 20Главные священнослужители и наши вожди осудили Его на смерть и распяли. 21А мы надеялись, что Он Тот, Кто должен освободить Исроил. Но вот уже третий день, как всё это произошло. 22Однако некоторые из наших женщин удивили нас. Они пошли сегодня рано утром к могильной пещере, 23и, не найдя там Его тела, вернулись и рассказали нам, что им явились ангелы и сказали, что Он жив. 24Потом некоторые из наших друзей пошли к могильной пещере и нашли там всё, как рассказали женщины, но Его они не видели.
25Исо сказал им:
– Как же вы глупы, как медленно вы соображаете, чтобы верить всему, что предсказали пророки! 26Разве не должен был Масех пройти через все эти страдания и затем принять Свою славу?
27И Он объяснил им, что было сказано о Нём во всём Писании, от Таврота24:27 Букв.: «от Мусо». и до Книги Пророков. 28Когда они подходили к селению, Исо сделал вид, что хочет идти дальше, 29но они стали уговаривать Его:
– Останься с нами, ведь уже вечер, день почти окончился.
И Он вошёл в дом и остался с ними. 30За столом Исо взял хлеб, благословил его, разломил и дал им. 31Тогда их глаза открылись, и они узнали Исо! Но Он стал невидим для них. 32Они стали говорить друг другу:
– Разве не горело в нас сердце, когда Он говорил с нами по дороге и объяснял нам Писание?!
33Они встали и сразу же пошли обратно в Иерусалим. Там они нашли одиннадцать посланников Масеха и тех, кто был вместе с ними. 34Те сказали им, что Повелитель действительно воскрес и явился Шимону. 35Затем эти двое рассказали всё, что произошло с ними по дороге, и то, как они узнали Исо, когда Он разламывал хлеб.
Явление Исо Масеха ученикам
(Ин. 20:19-23)
36Они ещё говорили, когда Исо Сам появился среди них и сказал:
– Мир вам!24:36 Мир вам – на еврейском языке это выражение звучит как «шалом алейхем» и является родственным арабскому приветствию «ассаламу алейкум».
37Они замерли в испуге, думая, что видят призрак. 38Он же сказал им:
– Что вы так испуганы? Почему вы сомневаетесь? 39Посмотрите на Мои руки и на Мои ноги. Это же Я! Потрогайте Меня и рассмотрите. У духов ведь не бывает ни тела, ни костей, а у Меня, как видите, есть.
40Сказав это, Он показал им Свои руки и ноги. 41Но они, радуясь и изумляясь, ещё не могли поверить. Тогда Исо спросил их:
– У вас есть что-нибудь поесть?
42Они дали Ему печёной рыбы. 43Он взял и ел перед ними.
44– Об этом Я и говорил вам, когда был ещё с вами, – сказал Он. – Всё записанное обо Мне в Тавроте24:44 Букв.: «в Законе Мусо»., в Книге Пророков и в Забуре должно исполниться.
45Затем Он раскрыл их умы к пониманию Писания.
46– Написано, что Масех должен пострадать и на третий день воскреснуть из мёртвых, – сказал Он им. 47– Во имя Его всем народам, начиная от Иерусалима, будет проповедано покаяние и прощение грехов. 48Вы свидетели всему этому. 49Я же пошлю вам Святого Духа, обещанного Моим Отцом, но пока вы не получите силу свыше, оставайтесь в городе.
Вознесение Исо Масеха
50Потом Он вывел их из города до Вифании и, подняв руки, благословил их. 51И в то время как Он благословлял их, Он стал отдаляться от них и поднялся на небеса. 52Ученики поклонились Ему и, безмерно радуясь, возвратились в Иерусалим, 53где постоянно находились в храме, славя Всевышнего.
