Números 11 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Números 11:1-35

El fuego del Señor en Taberá

1Aconteció que el pueblo se quejó de las dificultades que estaba sufriendo. Al oírlos el Señor, ardió en ira y su fuego consumió los alrededores del campamento. 2Entonces el pueblo clamó a Moisés y este oró al Señor por ellos y el fuego se apagó. 3Por eso aquel lugar llegó a ser conocido como Taberá,11:3 En hebreo, Taberá significa arder. pues el fuego del Señor ardió entre ellos.

Queja del pueblo en Quibrot Hatavá

4Gente de toda clase se había mezclado con los israelitas. Esa gente solo pensaba en comer. Y también los israelitas volvieron a llorar y dijeron: «¡Quién nos diera carne! 5¡Cómo echamos de menos el pescado que comíamos gratis en Egipto! ¡También comíamos pepinos, melones, puerros, cebollas y ajos! 6Pero ahora tenemos reseca la garganta, ¡y no vemos nada que no sea este maná!».

7El maná se parecía a la semilla del cilantro y su color era como el de la resina. 8El pueblo salía a recogerlo y lo molía entre dos piedras o bien lo machacaba en morteros y lo cocía en una olla o hacía pan con él. Sabía a pan amasado con aceite. 9Por la noche, cuando el rocío caía sobre el campamento, también caía el maná.

Queja de Moisés en Quibrot Hatavá

10Moisés escuchó que las familias del pueblo lloraban, cada una a la entrada de su tienda, con lo cual hacían que la ira del Señor se encendiera en extremo. Entonces, muy disgustado, 11Moisés oró al Señor:

—Si yo soy tu siervo, ¿por qué me tratas mal? ¿Por qué me niegas tu favor y me obligas a cargar con todo este pueblo? 12¿Acaso yo lo concebí o lo di a luz para que me exijas que lo lleve en mi regazo como si fuera su nodriza y lo lleve hasta la tierra que prometiste a sus antepasados? 13Todo este pueblo viene llorando a pedirme carne. ¿De dónde voy a sacarla? 14Yo solo no puedo con todo este pueblo. ¡Es una carga demasiado pesada para mí! 15Si este es el trato que vas a darme, ¡me harás un favor si me quitas la vida! ¡Así me veré libre de mi desgracia!

El Señor responde a Moisés

16El Señor respondió a Moisés:

—Tráeme a setenta ancianos de Israel y asegúrate de que sean ancianos y oficiales del pueblo. Llévalos a la Tienda de reunión y haz que esperen allí contigo. 17Yo descenderé para hablar contigo y compartiré con ellos el Espíritu que está sobre ti, para que te ayuden a llevar la carga de este pueblo. Así no tendrás que llevarla tú solo.

18»Al pueblo solo le dirás lo siguiente: “Conságrense para mañana, pues van a comer carne. Ustedes lloraron ante el Señor y le dijeron: ¡Quién nos diera carne! ¡En Egipto la pasábamos mejor! Pues bien, el Señor les dará carne y tendrán que comérsela. 19No la comerán un solo día, ni dos, ni cinco, ni diez, ni veinte, 20sino todo un mes, hasta que les salga por las narices y les provoque náuseas. Y esto por haber despreciado al Señor que está en medio de ustedes y por haber llorado, diciendo: ¿Por qué tuvimos que salir de Egipto?”».

La palabra de Dios se cumple

21Moisés respondió:

—Me encuentro en medio de un ejército de seiscientos mil hombres, ¿y tú hablas de darles carne todo un mes? 22Aunque se degollaran todas las ovejas y vacas, ¿les alcanzaría? Y aunque se pescaran todos los peces del mar, ¿eso les bastaría?

23El Señor respondió a Moisés:

—¿Acaso el poder del Señor es limitado? ¡Pues ahora verás si te cumplo o no mi palabra!

24Moisés fue y comunicó al pueblo lo que el Señor había dicho. Después juntó a setenta jefes ancianos del pueblo y se quedó esperando con ellos alrededor de la Tienda de reunión. 25El Señor descendió en la nube y habló con Moisés, y compartió con los setenta jefes ancianos el Espíritu que estaba sobre él. Cuando el Espíritu descansó sobre ellos, se pusieron a profetizar. Pero esto no volvió a repetirse.

26Dos de los ancianos se habían quedado en el campamento. Uno se llamaba Eldad y el otro Medad. Aunque habían sido elegidos, no acudieron a la Tienda de reunión. Sin embargo, el Espíritu vino sobre ellos y se pusieron a profetizar dentro del campamento. 27Entonces un muchacho corrió a contárselo a Moisés:

—¡Eldad y Medad están profetizando dentro del campamento!

28Josué, hijo de Nun, uno de los siervos escogidos de Moisés, exclamó:

—¡Moisés, señor mío, detenlos!

29Pero Moisés respondió:

—¿Estás celoso por mí? ¡Cómo quisiera que todo el pueblo del Señor profetizara y que el Señor pusiera su Espíritu en todos ellos!

30Entonces Moisés y los jefes ancianos regresaron al campamento.

Las codornices

31El Señor desató un viento que trajo codornices del mar y las dejó caer sobre el campamento. Las codornices cubrieron los alrededores del campamento, en una superficie de casi un día de camino y a una altura de casi dos codos11:31 Es decir, aprox. 90 cm. sobre la superficie del suelo. 32El pueblo estuvo recogiendo codornices todo ese día, toda esa noche y todo el día siguiente. Ninguno recogió menos de diez jómer.11:32 diez jómer. Es decir, aprox. 1.6 t. Después las distribuyeron por todo el campamento. 33Ni siquiera habían empezado a masticar la carne que tenían en la boca, cuando la ira del Señor se encendió contra el pueblo y los hirió con un horrendo castigo. 34Por eso llamaron a ese lugar Quibrot Hatavá,11:34 En hebreo, Quibrot Hatavá significa sepultura de la glotonería. porque allí fue sepultado el pueblo glotón.

35Desde Quibrot Hatavá el pueblo partió rumbo a Jazerot y allí se quedó.

Ang Pulong Sang Dios

Numero 11:1-35

Nagreklamo ang mga Israelinhon kay Moises

1Nagreklamo ang mga Israelinhon tungod sa ila kabudlayan. Pagkabati sini sang Ginoo, naakig siya kag nagpadala siya sang kalayo nga nagsunog sang dulunan sang kampo. 2Tungod sini, nagpangayo sang bulig ang mga Israelinhon kay Moises, kag nagpangamuyo si Moises sa Ginoo. Kag napatay ang kalayo. 3Gani ang amo nga lugar gin-ngalanan nga Tabera,11:3 Tabera: buot silingon sa Hebreo, nagakalayo. kay nagpadala ang Ginoo sang kalayo sa ila.

4Karon, ang grupo sang mga indi Israelinhon nga nag-upod sa mga Israelinhon nagapangita sang mga pagkaon nga gusto nila kaunon, gani pati ang mga Israelinhon nagreklamo nga nagasiling, “Kuntani makakaon kita sang karne. 5Sang didto kita sa Egipto, makakaon kita sang isda nga libre kag sang mga pipino, mga melon, mga sibuyas, kag mga ahos. 6Pero diri wala kita gana magkaon;11:6 wala kita gana magkaon: ukon, nagaluya kita. puro lang manna ang aton ginakaon.”

7Inang manna daw sa mga liso nga magagmay kag maputi.11:7 maputi: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 8-9Ginapamulot ini sang mga Israelinhon sa duta kada aga, kag ginagaling nila ukon ginabayo sa lusong. Pagkatapos ginaluto nila sa kolon kag ginahimo nga manipis nga tinapay. Ang sabor sini pareho sa tinapay nga ginluto sa mantika nga halin sa olibo.

10Nabatian ni Moises ang reklamo sang kada pamilya sa puwertahan sang ila mga tolda. Puwerte gid ang kaakig sang Ginoo sa ila, kag si Moises nalainan man sa ila ginhimo. 11Nagpamangkot siya sa Ginoo, “Ngaa bala nga ginhatagan mo ako nga imo alagad sang dako nga problema? Ano bala ang ginhimo ko nga wala ka malipay, nga ginhatag mo sa akon ang problema sang sini nga mga tawo? 12Mga anak ko bala sila? Amay bala nila ako? Ngaa ginahambalan mo ako nga atipanon ko sila pareho sa isa ka yaya nga nagakugos sang isa ka lapsag, kag dal-on sila sa duta nga ginpromisa mo sa ila mga katigulangan? 13Sa diin bala ako makuha sang karne para sa sini nga katawhan? Kay nagasagi sila reklamo sa akon nga hatagan ko sila sang karne nga ila makaon. 14Indi ko masarangan nga atipanon sila tanan kon ako lang. Tama ini kabudlay para sa akon. 15Kon amo man lang sini ang pagtratar mo sa akon, patya na lang ako subong. Kon nalipay ka sa akon, indi ako pagpabay-i nga mag-antos.”

16Gani nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Patipuna ang 70 sa mga manugdumala sang Israel nga kilala mo gid nga mga pangulo sang katawhan, kag pakadtua sila sa Tolda nga Ginapakigkitaan kag patinduga sila didto upod sa imo. 17Magakunsad ako kag magapakighambal sa imo didto, kag ihatag ko ang iban mo nga awtoridad11:17 awtoridad: sa literal, Espiritu; ukon, espiritu. sa ila agod makabulig sila sa imo sa pagdumala sa mga tawo, agod indi lang ikaw isa ang magpas-an sang sini nga mga responsibilidad.

18“Dayon silinga ang mga tawo nga magpakatinlo sila,11:18 magpakatinlo sila: buot silingon, tumanon nila ang seremonya sang pagpakatinlo. kay sa buwas may makaon sila nga karne. Isiling ini sa ila: ‘Nabatian ko ang inyo reklamo nga gusto ninyo magkaon sang karne. Kag nagasiling kamo nga mas maayo pa ang inyo kahimtangan sa Egipto. Gani sa buwas hatagan ko kamo sang karne agod makakaon kamo. 19Indi lang isa ka adlaw, ukon duha, ukon lima, ukon napulo, ukon beinte ka adlaw ang inyo pagkaon sini, 20kundi isa ka bulan, hasta nga masum-oran kamo11:20 masum-oran kamo: sa literal, magguluwa ini sa inyo mga ilong. kag indi na kamo magkaon sini. Kay ginsikway ninyo ako nga nagaupod sa inyo, kag nagreklamo kamo sa akon nga kuntani wala na lang kamo naghalin sa Egipto.’ ”

21Pero nagsiling si Moises, “600,000 tanan ang mga tawo nga kaupod ko, kag karon nagasiling ka nga hatagan mo sila sang karne nga ila kan-on sa sulod sang isa ka bulan? 22Bisan ihawon pa namon ang tanan nga karnero kag baka ukon dakpon ang tanan nga isda sa dagat indi ini makaigo sa ila.” 23Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “May limitasyon bala ang akon gahom? Makita mo karon kon matabo ang ginsiling ko ukon indi.”

24Gani naglakat si Moises kag ginsilingan niya ang mga tawo sang ginsiling sang Ginoo. Gintipon niya ang 70 sa mga manugdumala kag ginpatindog sa palibot sang Tolda. 25Dayon nagkunsad ang Ginoo paagi sa panganod kag nagpakighambal kay Moises. Kag ginhatag sang Ginoo sa 70 ka manugdumala ang iban nga awtoridad11:25 awtoridad: Tan-awa ang footnote sa bersikulo 17. ni Moises. Kag sang mabaton nila ini naghalambalanon sila,11:25 naghalambalanon sila: Tan-awa man ang natabo sa 1 Sam. 10:5-13. pero wala na ato matabo liwat.

26Ang duha ka tawo nga si Eldad kag si Medad nga nalista upod sa 70 ka manugdumala wala nagkadto sa Tolda kundi nagpabilin sila sa kampo. Pero nabaton man nila ang awtoridad kag naghalambalanon man sila didto sa kampo. 27May isa ka bataon nga lalaki11:27 bataon nga lalaki: Siguro siya si Josue nga ginmitlang sa sunod nga bersikulo. nga nagdalagan pakadto kay Moises kag nagsugid nga nagahalambalanon si Eldad kag si Medad didto sa kampo. 28Si Josue nga anak ni Nun, nga nangin kabulig ni Moises halin sang bataon pa siya, nagsiling kay Moises, “Sir, pauntata sila.” 29Pero nagsabat si Moises, “Nabalaka ka bala kon mangin ano ang resulta sini sa akon pagkapangulo? Kon sa akon lang, gusto ko nga ang tanan nga katawhan sang Ginoo hatagan niya sang awtoridad agod magahalambalanon sila pareho sang mga propeta.” 30Dayon nagbalik si Moises kag ang mga manugdumala sang Israel sa kampo.

31Karon, nagpadala ang Ginoo sang hangin nga nagdala sang mga pitaw halin sa dagat. Naglinupad-lupad sila sa palibot sang kampo, nga mga tatlo ka tapak ang ila antad sa duta kag pila ka kilometro ang ila kalaparon. 32Gani sa sinang bilog nga adlaw nagpangdakop ang mga tawo sang mga pitaw hasta sa bilog nga gab-i, kag pagkasunod pa gid nga adlaw. Wala sing may nakakuha sing manubo sa 30 ka sako, kag ginbulad nila ini sa palibot sang kampo. 33Pero samtang ginausang pa nila ang karne, kag wala pa nila matulon, naakig gid ang Ginoo sa ila, kag ginpadal-an niya sila sang grabe nga kalalat-an. 34Gani gintawag ang amo nga lugar nga Kibrot Hataava11:34 Kibrot Hataava: buot silingon sa Hebreo, lulubngan sang mga dalok-dalok. tungod kay didto ginlubong ang mga tawo nga dalok-dalok sa karne. 35Halin didto, naglakat ang mga Israelinhon sa Hazerot kag didto nagkampo.