1 Samuel 15 – NVI & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional

1 Samuel 15:1-35

El Señor rechaza a Saúl

1Un día Samuel dijo a Saúl: «El Señor me envió a ungirte como rey sobre su pueblo Israel. Así que pon atención al mensaje del Señor. 2Así dice el Señor de los Ejércitos: “He decidido castigar a los amalecitas por lo que le hicieron a Israel, pues no dejaron pasar al pueblo cuando salía de Egipto. 3Así que ve y ataca a los amalecitas ahora mismo. Destruye por completo todo lo que les pertenezca; no les tengas compasión. Mátalos a todos, hombres y mujeres, niños y recién nacidos, toros y ovejas, camellos y asnos”».

4Saúl reunió al ejército y pasó revista en Telayin: eran doscientos mil soldados de infantería más diez mil soldados de Judá. 5Luego se dirigió a la ciudad de Amalec y tendió una emboscada en el barranco. 6Los quenitas se apartaron de los amalecitas, pues Saúl les dijo: «¡Váyanse de aquí! Salgan y apártense de los amalecitas. Ustedes fueron bondadosos con todos los israelitas cuando ellos salieron de Egipto. Así que no quiero destruirlos a ustedes junto con ellos».

7Saúl atacó a los amalecitas desde Javilá hasta Sur, que está cerca de la frontera de Egipto. 8A Agag, rey de Amalec, lo capturó vivo, pero a todos los habitantes los mató a filo de espada. 9Además de perdonarle la vida al rey Agag, Saúl y su ejército preservaron las mejores ovejas y vacas, los terneros más gordos y, en fin, todo lo que era de valor. Nada de esto quisieron destruir; solo destruyeron lo que era inútil y lo que no servía.

10La palabra del Señor vino a Samuel: 11«Lamento haber hecho rey a Saúl, pues se ha apartado de mí y no ha llevado a cabo mis instrucciones».

Tanto se alteró Samuel que pasó la noche clamando al Señor.

12Por la mañana, muy temprano, se levantó y fue a encontrarse con Saúl, pero dijeron: «Saúl se fue a Carmel y allí se erigió un monumento. Luego dio una vuelta y continuó hacia Guilgal».

13Cuando Samuel llegó, Saúl dijo:

—¡Que el Señor te bendiga! He cumplido las instrucciones del Señor.

14—Y entonces, ¿qué significan esos balidos de oveja que me parece oír? —reclamó Samuel—. ¿Y cómo es que oigo mugidos de vaca?

15—Son las que nuestras tropas trajeron del país de Amalec —respondió Saúl—. Dejaron con vida a las mejores ovejas y vacas para ofrecerlas al Señor tu Dios, pero todo lo demás lo destruimos.

16—¡Basta! —lo interrumpió Samuel—. Voy a comunicarte lo que el Señor me dijo anoche.

—Te escucho —respondió Saúl.

17Entonces Samuel dijo:

—¿No es cierto que, aunque te creías poca cosa, has llegado a ser jefe de las tribus de Israel? ¿No fue el Señor quien te ungió como rey de Israel, 18y te envió a cumplir una misión? Él te dijo: “Ve y destruye a esos pecadores, los amalecitas. Atácalos hasta acabar con ellos”. 19¿Por qué, entonces, no obedeciste al Señor? ¿Por qué echaste mano del botín e hiciste lo malo ante los ojos del Señor?

20—¡Yo sí he obedecido al Señor! —insistió Saúl—. He cumplido la misión que él me encomendó. Traje prisionero a Agag, rey de Amalec, pero destruí a los amalecitas. 21Y del botín, los soldados tomaron ovejas y vacas, destinadas al exterminio, con el propósito de ofrecerlas en Guilgal al Señor tu Dios.

22Samuel respondió:

«¿Qué agrada más al Señor:

que se le ofrezcan holocaustos y sacrificios

o que se obedezca lo que él dice?

El obedecer vale más que el sacrificio,

y prestar atención, más que la grasa de carneros.

23La rebeldía es tan grave como la adivinación,

y la arrogancia, como el pecado de la idolatría.

Y como tú has rechazado la palabra del Señor,

él te ha rechazado como rey».

24—¡He pecado! —admitió Saúl—. He desobedecido la orden del Señor y tus instrucciones. Los soldados me intimidaron y les hice caso. 25Pero te ruego que perdones mi pecado y que regreses conmigo para que yo adore al Señor.

26—No voy a regresar contigo —respondió Samuel—. Tú has rechazado la palabra del Señor, y él te ha rechazado como rey de Israel.

27Cuando Samuel se dio vuelta para irse, Saúl le agarró el borde del manto y se lo arrancó. 28Entonces Samuel dijo:

—Hoy mismo el Señor ha arrancado de tus manos el reino de Israel y se lo ha entregado a otro más digno que tú. 29En verdad, el que es la Gloria de Israel no miente ni cambia de parecer, pues no es hombre para cambiar de opinión.

30—¡He pecado! —respondió Saúl—. Pero te pido que por ahora me sigas reconociendo ante los jefes de mi pueblo y ante todo Israel. Regresa conmigo para que yo adore al Señor tu Dios.

31Samuel regresó con él, y Saúl adoró al Señor. 32Luego dijo Samuel:

—Tráiganme a Agag, rey de Amalec.

Agag se acercó confiado,15:32 confiado. O encadenado, palabra hebrea de difícil traducción. pues pensaba: «Sin duda que el trago amargo de la muerte ya pasó».

33Pero Samuel dijo:

—Ya que tu espada dejó a tantas mujeres sin hijos,

también sin su hijo se quedará tu madre.

Y allí en Guilgal, en presencia del Señor, Samuel descuartizó a Agag.

34Luego regresó a Ramá, mientras que Saúl se fue a su casa en Guibeá de Saúl. 35Samuel nunca más volvió a ver a Saúl, aunque hacía duelo por él. Y el Señor lamentaba haber puesto a Saúl como rey de Israel.

Ang Pulong Sa Dios

1 Samuel 15:1-35

Gisalikway sa Ginoo si Saul Isip Hari

1Miingon si Samuel kang Saul, “Ako mao ang gipadala kaniadto sa Ginoo sa pagdihog kanimo ug lana sa pagpaila nga ikaw ang pinili nga hari alang sa iyang katawhan nga mga Israelinhon. Busa pamatia kining mensahe sa Ginoo nga Makagagahom: 2‘Silotan ko ang mga Amalekanhon tungod sa ilang pagsulong sa mga Israelinhon sa dihang migawas sila sa Ehipto. 3Busa karon, sulonga ang mga Amalekanhon! Laglaga sa hingpit15:3 Laglaga sa hingpit: Ang Hebreo nga pulong nga gigamit dinhi nagkahulogan sa mga butang nga gihalad sa Ginoo pinaagi sa paghalad o paglaglag niini. ang tanan nga anaa kanila. Pamatya ang ilang mga lalaki, mga babaye, mga kabataan, apil ang mga masuso, ang mga baka, mga karnero, mga kanding, mga kamelyo, ug mga asno.’ ”

4Busa gipatigom ni Saul ang mga sundalo sa Telaim—200,000 ka mga sundalo ang nagtigom, uban sa 10,000 ka mga kalalakin-an gikan sa Juda. 5Unya miadto sila si Saul sa lungsod sa Amalek, ug nagaatang sila sa lugut aron sa pagbanhig. 6Nagpadalag mensahe si Saul sa mga Kenihanon, nga nagaingon: “Pahawa! Biyai ninyo ang mga Amalekanhon aron dili ko kamo laglagon uban kanila, kay maayo kamo sa mga Israelinhon sa dihang migawas sila gikan sa Ehipto.” Busa nagpahilayo ang mga Kenihanon sa mga Amalekanhon. 7Unya gisulong nila ni Saul ang mga Amalekanhon gikan sa Havila hangtod ngadto sa Shur, sa sidlakan sa Ehipto. 8-9Gipamatay nila ang tanang mga Amalekanhon, apan si Agag nga ilang hari ila lang gibihag. Wala usab nila patya ang labing maayo nga mga karnero ug mga baka, apil ang mga nati niini. Ang tanang maayo wala nila laglaga, apan ang mga daot ug dili mapuslan ilang gilaglag.

10Unya miingon ang Ginoo kang Samuel, 11“Nagbasol ako nga akong gihimo si Saul nga hari, tungod kay mitalikod siya kanako ug wala niya tumana ang akong mga sugo.” Pagkadungog ni Samuel niini, naglagot siya. Busa nagaampo siya sa Ginoo sa tibuok gabii.

12Sayo pa kaayo pagkasunod adlaw, mibangon si Samuel ug milakaw aron sa pagpakigkita kang Saul. Apan may nakasulti kaniya, “Miadto si Saul sa Carmel aron magpatindog didto ug monumento alang sa iyang kadungganan, ug pagkahuman moadto siya sa Gilgal.”

13Giadto ni Samuel si Saul. Ug sa dihang nagkita sila, miingon si Saul kaniya, “Hinaut pa nga panalanginan ka sa Ginoo! Gituman ko ang gisulti sa Ginoo.” 14Apan miingon si Samuel, “Kon tinuod nga gituman mo ang mga sugo sa Ginoo, nganong may mga karnero ug mga baka nga nagatingog nga nadungog ko?” 15Mitubag si Saul, “Mga pinakamaayo kana nga mga karnero ug mga baka nga gidala sa mga sundalo gikan sa mga Amalekanhon. Wala nila kana patya kay ihalad nila sa Ginoo nga imong Dios, apan ang uban gilaglag namo sa hingpit.” 16Miingon si Samuel, “Husto na! Sultihan ko ikaw kon unsa ang giingon sa Ginoo kanako kagabii.” Mitubag si Saul, “Sultihi ako.” 17Miingon si Samuel, “Bisag giisip mo kaniadto ang imong kaugalingon nga ubos, gipili ka gihapon sa Ginoo nga mahimong hari sa mga tribo sa Israel. 18Ug gipadala ka niya sa usa ka misyon. Miingon siya, ‘Laglaga sa hingpit ang mga Amalekanhon, ang daotang katawhan. Makiggira ka kanila hangtod nga mahurot mo silag pamatay.’ 19Apan nganong wala ka motuman sa Ginoo? Nganong nagailog hinuon kamo sa pagkuha sa ilang mga kabtangan? Nganong gihimo ninyo kining daotang butang atubangan sa Ginoo?”

20Mitubag si Saul, “Apan gituman ko ang Ginoo. Gihimo ko ang misyon nga gihatag niya kanako. Gibihag ko si Agag nga hari sa mga Amalekanhon, ug gilaglag ko sa hingpit ang iyang katawhan. 21Apan nanguha ang mga sundalo sa pinakamaayong mga karnero ug mga baka, gikan sa mga butang nga laglagonon sa hingpit. Gidala nila kini dinhi sa Gilgal aron ihalad sa Ginoo nga imong Dios.” 22Apan mitubag si Samuel, “Mas malipay ba ang Ginoo sa inyong mga halad kay sa inyong pagtuman kaniya? Ang pagtuman sa Ginoo mas maayo pa kay sa paghalad kaniya sa tambok sa mga karnero. 23Ang pagkamasinupakon ngadto sa Ginoo sama kadaotan sa pagpamarang. Ug ang pagkagahig ulo sama kadaotan sa pagsimba sa mga dios-dios. Tungod kay gisalikway mo ang sugo sa Ginoo, gisalikway ka usab niya isip hari.”

24Unya miingon si Saul kang Samuel, “Nakasala ako. Gisupak ko ang sugo sa Ginoo ug ang imong gipang-ingon kanako. Nahadlok ako sa mga tawo, busa gipauyon-uyonan ko lang sila. 25Apan karon, nagapakilooy ako kanimo nga pasayloon mo ako sa akong mga sala, ug mouban ka kanako sa pagsimba sa Ginoo.” 26Apan miingon si Samuel, “Dili ako mouban kanimo. Gisalikway mo ang sugo sa Ginoo, busa gisalikway ka usab niya isip hari sa Israel.”

27Sa dihang mitalikod si Samuel aron sa pagbiya, gihawiran ni Saul ang tumoy sa iyang bisti, ug nagisi kini. 28Unya miingon si Samuel kaniya, “Sama usab niini ang mahitabo kanimo: kuhaon sa Ginoo gikan kanimo karong adlawa ang gingharian sa Israel ug ihatag sa sama nimong Israelinhon nga mas maayo kay kanimo. 29Ang Dios nga gipasigarbo sa Israel dili mamakak ni mousab sa iyang hunahuna, kay dili siya sama sa tawo nga mabalhinon ug hunahuna.” 30Mitubag si Saul, “Nakasala ako! Apan palihog pasidunggi ako atubangan sa mga tigdumala sa akong katawhan ug atubangan sa tibuok Israel pinaagi sa pag-uban kanako sa pagsimba sa Ginoo nga imong Dios.” 31Busa miuban si Samuel kang Saul, ug misimba si Saul sa Ginoo.

32Unya, miingon si Samuel, “Dad-a dinhi kanako si Agag nga hari sa mga Amalekanhon.” Miduol si Agag kang Samuel nga wala gayod magpakitag kahadlok kay nagtuo siya nga dili na siya patyon.15:32 nga wala gayod magpakitag kahadlok… patyon: o, nga nagakurog sa kahadlok. Miingon siya sa iyang kaugalingon, “Pagkapait kon mamatay!” 33Apan miingon si Samuel, “Maingon nga daghang mga inahan ang nawad-an ug mga anak tungod sa imong pagpamatay, patyon ko usab ikaw aron nga ang imong inahan mawad-an usab ug anak.” Ug gipatay ni Samuel si Agag sa presensya sa Ginoo didto sa Gilgal. 34Unya mibalik si Samuel sa Rama, ug si Saul mipauli sa Gibea. 35Hangtod nga namatay si Samuel, wala na gayod kini magpakita kang Saul. Apan nasubo gayod siya alang kang Saul. Gikaguol ang Ginoo nga gihimo niyang hari si Saul sa Israel.