1 Crónicas 29 – NVI & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional

1 Crónicas 29:1-30

Ofrendas para el templo

1El rey David dijo a toda la asamblea: «Dios ha escogido a mi hijo Salomón, pero para una obra de esta magnitud todavía le falta experiencia. El templo no es para un hombre, sino para Dios el Señor. 2Con mucho esfuerzo he hecho los preparativos para el templo de Dios. He conseguido oro para los objetos de oro, plata para los de plata, bronce para los de bronce, hierro para los de hierro, madera para los de madera; y piedras de ónice para engastar piedras de turquesa,29:2 El significado hebreo de esta palabra es incierto. piedras para mosaicos, piedras preciosas de toda clase y mármol en abundancia. 3Además, aparte de lo que ya he conseguido, por amor al templo de mi Dios entrego para su templo todo el oro y la plata que poseo: 4tres mil talentos29:4 Es decir, aprox. 102 t. de oro de Ofir y siete mil talentos29:4 Es decir, aprox. 238 t. de plata refinada, para recubrir las paredes de los edificios, 5para todos los objetos de oro y de plata, y para toda clase de trabajo que hagan los orfebres. ¿Quién de ustedes quiere hoy dar una ofrenda al Señor?».

6Entonces los líderes de familia, los oficiales de las tribus de Israel, los comandantes de mil y de cien soldados, y los oficiales encargados de las obras del rey hicieron sus ofrendas voluntarias. 7Donaron para las obras del templo de Dios cinco mil talentos29:7 Es decir, aprox. 170 t. y diez mil dáricos29:7 Es decir, aprox. 84 kg. de oro, diez mil talentos29:7 Es decir, aprox. 340 t. de plata, y dieciocho mil talentos29:7 Es decir, aprox. 612 t. de bronce y cien mil talentos29:7 Es decir, aprox. 3,400 t. de hierro. 8Los que tenían piedras preciosas las entregaron a Jehiel el guersonita para el tesoro del templo del Señor. 9El pueblo estaba muy contento de poder dar voluntariamente29:9 voluntariamente. Lit. con corazón perfecto. sus ofrendas al Señor; también el rey David se sentía muy feliz.

Oración de David

10Entonces David bendijo así al Señor en presencia de toda la asamblea:

«¡Bendito seas, Señor,

Dios de nuestro padre Israel,

desde siempre y para siempre!

11Tuyos son, Señor, la grandeza y el poder,

la gloria, la victoria y la majestad.

Tuyo es todo cuanto hay en el cielo y en la tierra.

Tuyo también es el reino

y estás por encima de todo.

12De ti proceden la riqueza y el honor;

tú lo gobiernas todo.

En tus manos están la fuerza y el poder;

y eres tú quien engrandece y fortalece a todos.

13Por eso, Dios nuestro, te damos gracias

y a tu glorioso nombre tributamos alabanzas.

14»Pero ¿quién soy yo y quién es mi pueblo, para que podamos darte estas ofrendas voluntarias? En verdad, tú eres el dueño de todo y lo que te hemos dado, de ti lo hemos recibido. 15Ante ti, somos extranjeros que están de paso, como lo fueron nuestros antepasados. Nuestros días sobre la tierra son solo una sombra sin esperanza. 16Señor y Dios nuestro, de ti procede todo cuanto hemos conseguido para construir un templo a tu santo Nombre. ¡Todo es tuyo! 17Yo sé, mi Dios, que tú pruebas los corazones y amas la rectitud. Por eso, con honestidad29:17 honestidad. Lit. con rectitud de corazón. En la Biblia, corazón se usa para designar el asiento de las emociones, pensamientos y voluntad, es decir, el proceso de toma de decisiones del ser humano. te he ofrecido voluntariamente todas estas cosas y he visto con júbilo que tu pueblo, aquí presente, te ha traído sus ofrendas. 18Señor, Dios de nuestros antepasados Abraham, Isaac e Israel, conserva por siempre estos pensamientos en el corazón de tu pueblo y dirige su pensamiento hacia ti. 19Dale también a mi hijo Salomón un corazón sincero, para que obedezca y ponga en práctica tus mandamientos, estatutos y mandatos. Permítele construir el templo para el cual he hecho esta provisión».

20Luego David animó a toda la asamblea: «¡Alaben al Señor su Dios!». Entonces toda la asamblea alabó al Señor, Dios de sus antepasados, y se postró ante el Señor y ante el rey.

Coronación de Salomón

29:21-251R 1:28-53

21Al día siguiente, ofrecieron sacrificios y holocaustos al Señor por todo Israel: mil novillos, mil carneros y mil corderos, con sus respectivas ofrendas líquidas, y numerosos sacrificios. 22Ese día comieron y bebieron con gran regocijo en presencia del Señor.

Luego, por segunda vez, proclamaron como rey a Salomón, hijo de David, y lo consagraron ante el Señor como soberano y a Sadoc lo ungieron como sacerdote. 23Y Salomón se sentó en el trono del Señor como rey en lugar de su padre David y tuvo éxito. Todo Israel le obedeció. 24Todos los oficiales, los guerreros y los hijos del rey David rindieron pleitesía al rey Salomón.

25El Señor engrandeció en extremo a Salomón ante todo Israel y le otorgó un reinado glorioso, como jamás lo tuvo ninguno de los reyes de Israel.

Muerte de David

29:26-281R 2:10-12

26David, hijo de Isaí, reinó sobre todo Israel. 27Había reinado siete años en Hebrón y treinta y tres en Jerusalén, así que en total reinó en Israel cuarenta años. 28Y murió muy anciano y entrado en años, en medio de grandes honores y riquezas, y su hijo Salomón lo sucedió en el trono.

29Todos los hechos del rey David, desde el primero hasta el último, están escritos en las crónicas del vidente Samuel, del profeta Natán y del vidente Gad. 30Allí también se registra lo que tiene que ver con su reinado y su poder; también lo que les sucedió a él, a Israel y a los pueblos vecinos.

Ang Pulong Sa Dios

1 Cronica 29:1-30

Ang mga Gasa alang sa Pagpatukod sa Templo

1Unya miingon si Haring David sa tibuok katilingban sa Israel, “Ang akong anak nga si Solomon nga gipili sa Dios batan-on pa ug walay kasinatian. Dako ang buluhaton, kay ang pagatukoron nga templo dili alang sa tawo kondili alang sa Ginoong Dios. 2Gihimo ko ang tanan kong mahimo sa pag-andam sa mga materyales alang sa templo sa akong Dios—daghan nga bulawan, plata, bronsi, puthaw, kahoy, mahalong bato nga onix, emerald, mga bato nga nagkalain-lain ang kolor, ug uban pa nga matahom nga mga bato, ug daghan usab nga marmol. 3Ug tungod sa akong dakong tinguha alang sa templo sa akong Dios, ihatag ko ang akong kaugalingong mga bulawan ug plata alang sa pagpatukod niini, walay labot sa mga materyales nga natigom ko na alang sa balaan nga templo. 4Mohatag ako ug 100 ka toneladang bulawan gikan sa Ofir, ug 250 ka toneladang plata. Gamiton kini nga panghaklap sa mga dingding sa templo, 5ug alang sa tanang mga kagamitan nga pagahimuon sa mga panday. Karon, kinsa kaninyo ang gustong mohatag alang sa Ginoo?”

6Unya kinabubut-on nga mihatag ang mga pangulo sa mga pamilya, mga pangulo sa mga tribo sa Israel, mga komander sa linibo ug ginatos ka mga sundalo, ug ang mga opisyal nga gitugyanan sa pagdumala sa mga kabtangan sa hari. 7Mihatag sila alang sa pagpatrabaho sa templo sa Dios ug 175 ka toneladang bulawan, 10,000 ka pilakng bulawan, 350 ka toneladang plata, 630 ka toneladang bronsi, ug 3,500 ka toneladang puthaw. 8Ang adunay mahalong mga bato mihatag usab niini, ug gitipigan kini didto sa bodega sa templo sa Ginoo nga gidumalahan ni Jehiel nga kaliwat ni Gershon. 9Nalipay pag-ayo ang mga tawo kay mihatag sila nga kinabubut-on ug kinasingkasing ngadto sa Ginoo. Nalipay usab kaayo si Haring David.

Ang Pangamuyo ni David

10Gidayeg ni David ang Ginoo atubangan sa tanang katawhan nga nagtigom didto. Miingon siya:

Ginoo, Dios sa among katigulangan nga si Jacob,29:10 Jacob: sa Hebreo, Israel. Mao usab sa bersikulo 18. dalaygon ka sa walay kataposan. 11Gamhanan ikaw, talahuron, dungganon, halangdon, ug dalaygon. Imo ang tanang mga butang sa langit ug sa yuta. Ikaw ang hari, Ginoo, ug labaw ka sa tanan. 12Ang bahandi ug dungog naggikan kanimo. Ikaw ang nagadumala sa tanang mga butang. Gamhanan ikaw, ug ikaw ang nagabuot sa paghatag ug kusog ug gahom sa tanan.

13“Busa karon, O among Dios, ginapasalamatan namo ug ginadayeg ang imong halangdon nga ngalan. 14Apan kinsa man ako ug ang akong katawhan nga makahimo man kami sa paghatag nga madagayaon sama niini? Ang tanang mga butang nagagikan kanimo, ug gibalik lang namo kanimo ang imong gihatag kanamo. 15Nasayod ikaw nga lumalabay lang kami dinhi sa kalibotan sama sa among mga katigulangan. Ang among kinabuhi dinhi sa kalibotan sama lang sa landong nga lumalabay lamang.

16Ginoo nga among Dios, bisan kining tanang gihatag namo alang sa pagpatukod sa templo alang sa kadungganan sa imong balaan nga ngalan naggikan kanimo. Imo kining tanan! 17Dios ko, nahibalo ako nga ginasusi mo ang among kasingkasing ug malipay ka kon makita mo nga matarong kini. Nasayod ka nga matinud-anon ako ug maayo ang akong tuyo sa paghatag niining mga butanga. Ug nakita ko nga malipayon ug kinasingkasing usab nga nanghatag ang imong katawhan diha kanimo.

18Ginoo, Dios sa among mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, ug Jacob, hinaut nga ibutang mo kanunay kini nga tinguha sa kasingkasing sa imong katawhan, ug tabangi sila nga magmatinumanon kanimo. 19Tabangi usab ang akong anak nga si Solomon nga magmatinud-anon gayod sa pagtuman sa imong mga sugo, mga pagtulon-an, ug mga tulumanon, ug sa pagpatukod sa templo nga akong gipangandaman.”

20Unya miingon si David sa tibuok katilingban, “Dayega ninyo ang Ginoo nga inyong Dios.” Busa gidayeg nila ang Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan. Nangluhod sila ug miyukbo sa pagpasidungog sa Ginoo ug sa hari.

Giila si Solomon Ingon nga Hari

21Pagkasunod nga adlaw naghalad sila sa Ginoo ug mga halad nga sinunog: 1,000 ka torong baka, 1,000 ka laking karnero, ug 1,000 ka toriyong karnero. Naghalad usab sila ug mga halad nga ilimnon ug daghan pang halad alang sa tibuok Israel. 22Nangaon sila ug nanginom nga malipayon sa presensya sa Ginoo niadtong adlawa.

Ug sa ikaduhang higayon gihimo nilang hari si Solomon nga anak ni David. Gidihogan si Solomon ug lana sa presensya sa Ginoo ingon nga hari, ug gidihogan usab si Zadok ingon nga pari. 23Busa milingkod si Solomon sa trono sa Ginoo ingon nga hari puli sa iyang amahan nga si David. Nagmauswagon si Solomon, ug mituman kaniya ang tibuok Israel. 24Nanumpa ang tanan nga opisyal, ang bantogan nga mga tawo, ug ang tanang anak nga lalaki ni Haring David nga magpasakop sila kang Haring Solomon. 25Gihimo sa Ginoo si Solomon nga bantogan sa tibuok Israel. Gihatagan niya kini ug kadungganan nga wala sukad maangkon sa ubang mga hari sa Israel.

Ang Pagkamatay ni David

26-27Naghari si David nga anak ni Jesse sa tibuok Israel sulod sa 40 ka tuig—7 ka tuig sa Hebron ug 33 ka tuig sa Jerusalem. 28Nagkinabuhi siya nga malipayon, adunahan, ug dungganon sulod sa taas nga panahon. Namatay siya nga tigulang na kaayo, ug gipulihan siya sa iyang anak nga si Solomon. 29Ang sugilanon mahitungod sa paghari ni Haring David, gikan sa sinugdan hangtod sa kataposan, nahisulat sa mga libro sa mga propeta nga sila si Samuel, Natan, ug Gad. 30Nahisulat didto ang mga kasaysayan bahin sa iyang pagkabantogan ug sa iyang paghari, ug ang tanan nga nahitabo kaniya, sa Israel, ug sa palibot nga mga gingharian.