عبور الأردن
1وَفِي الصَّبَاحِ التَّالِي ارْتَحَلَ يَشُوعُ وَبَنُو إِسْرَائِيلَ مِنْ شِطِّيمَ، وَأَتَوْا إِلَى نَهْرِ الأُرْدُنِّ حَيْثُ بَاتُوا هُنَاكَ قَبْلَ اجْتِيَازِهِ. 2وَبَعْدَ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ أَخَذَ الْقَادَةُ يَتَجَوَّلُونَ فِي وَسَطِ الْمُخَيَّمِ، 3آمِرِينَ الشَّعْبَ: «عِنْدَمَا تُشَاهِدُونَ تَابُوتَ عَهْدِ الرَّبِّ إِلَهِكُمْ مَحْمُولاً عَلَى أَكْتَافِ الْكَهَنَةِ وَاللّاوِيِّينَ، ارْتَحِلُوا مِنْ أَمَاكِنِكُمْ وَاتْبَعُوهُ. 4لِكَيْ تَعْرِفُوا الطَّرِيقَ الَّتِي تَسْلُكُونَهَا لأَنَّكُمْ لَمْ تَمُرُّوا بِها مِنْ قَبْلُ. وَلْيَكُنْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَسَافَةٌ نَحْوُ أَلْفَيْ ذِرَاعٍ (أَيْ نَحْوَ كِيلُومِتْرٍ) وَإِيَّاكُمْ أَنْ تَقْرُبُوا مِنْهُ».
5وَقَالَ يَشُوعُ لِلشَّعْبِ: «قَدِّسُوا أَنْفُسَكُمْ لأَنَّ الرَّبَّ يُجْرِي غَداً عَجَائِبَ فِي وَسَطِكُمْ». 6ثُمَّ قَالَ يَشُوعُ لِلْكَهَنَةِ: «احْمِلُوا تَابُوتَ الْعَهْدِ وَتَقَدَّمُوا أَمَامَ الشَّعْبِ». فَحَمَلُوا التَّابُوتَ وَسَارُوا فِي طَلِيعَةِ الشَّعْبِ.
7فَقَالَ الرَّبُّ لِيَشُوعَ: «الْيَوْمَ أَبْدَأُ فِي تَعْظِيمِكَ فِي عُيُونِ الإِسْرَائِيلِيِّينَ جَمِيعاً، لِيُدْرِكُوا أَنَّنِي مَعَكَ كَمَا كُنْتُ مَعَ مُوسَى. 8أَمَّا أَنْتَ فَأْمُرِ الْكَهَنَةَ حَامِلِي تَابُوتِ الْعَهْدِ قَائِلاً: عِنْدَمَا تَبْلُغُونَ ضَفَّةَ مِيَاهِ الأُرْدُنِّ تَوَقَّفُوا فِيهَا».
9وَقَالَ يَشُوعُ لأَبْنَاءِ إِسْرَائِيلَ: «تَعَالَوْا إِلَى هُنَا وَاسْمَعُوا كَلامَ الرَّبِّ إِلَهِكُمْ. 10بِهَذَا تَعْرِفُونَ عَنْ يَقِينٍ أَنَّ اللهَ الْحَيَّ مَوْجُودٌ بَيْنَكُمْ، وَأَنَّهُ يَطْرُدُ مِنْ أَمَامِكُمُ الْكَنْعَانِيِّينَ وَالْحِثِّيِّينَ وَالْحِوِّيِّينَ وَالْفِرِزِّيِّينَ وَالْجِرْجَاشِيِّينَ وَالأَمُورِيِّينَ وَالْيَبُوسِيِّينَ. 11فَهَا تَابُوتُ عَهْدِ سَيِّدِ كُلِّ الأَرْضِ يَجْتَازُ أَمَامَكُمْ فِي نَهْرِ الأُرْدُنِّ. 12فَاخْتَارُوا الآنَ اثْنَيْ عَشَرَ رَجُلاً مِنْ أَسْبَاطِ إِسْرَائِيلَ، وَاحِداً مِنْ كُلِّ سِبْطٍ. 13وَعِنْدَمَا تَسْتَقِرُّ بُطُونُ أَقْدَامِ الْكَهَنَةِ، حَامِلِي تَابُوتِ عَهْدِ الرَّبِّ سَيِّدِ الأَرْضِ كُلِّهَا، فِي قَاعِ مَجْرَى نَهْرِ الأُرْدُنِّ، تَتَوَقَّفُ مِيَاهُهُ الْمُنْحَدِرَةُ مِنَ الْمُرْتَفَعَاتِ، عَنِ الْجَرَيَانِ وَتَتَجَمَّعُ عَلَى نَفْسِهَا كَجِدَارٍ». 14وَحِينَ ارْتَحَلَ الشَّعْبُ مِنْ خِيَامِهِمْ لِيَعْبُرُوا نَهْرَ الأُرْدُنِّ، وَفِي طَلِيعَتِهِمِ الْكَهَنَةُ حَامِلُو تَابُوتِ الْعَهْدِ، 15كَانَ نَهْرُ الأُرْدُنِّ يَفِيضُ عَلَى جَمِيعِ ضِفَافِهِ، لِحُلُولِ مَوْسِمِ الْحَصَادِ. وَمَا إِنْ أَقْبَلَ الْكَهَنَةُ حَامِلُو التَّابُوتِ عَلَى مِيَاهِ الأُرْدُنِّ وَغَسَلُوا أَرْجُلَهُمْ فِي ضَفَّةِ الْمِيَاهِ، 16حَتَّى تَوَقَّفَتِ الْمِيَاهُ الْمُنْحَدِرَةُ مِنَ الْمُرْتَفَعَاتِ عَنِ الْجَرَيَانِ، وَأَخَذَتْ تَتَرَاكَمُ عَلَى نَفْسِهَا كَمَا لَوْ كَانَتْ مَحْجُوزَةً وَرَاءَ سَدٍّ، بَعِيداً جِدّاً عَنْ مَدِينَةِ أَدَامَ الْمُجَاوِرَةِ لِبَلْدَةِ صَرْتَانَ. أَمَّا الْمِيَاهُ الْمُنْصَبَّةُ فِي الْبَحْرِ الْمَيِّتِ فَقَدِ انْقَطَعَتْ تَمَاماً عَنْهُ. وَهَكَذَا عَبَرَ الشَّعْبُ قُبَالَةَ أَرِيحَا. 17فَوَقَفَ الْكَهَنَةُ حَامِلُو تَابُوتِ عَهْدِ الرَّبِّ فِي وَسَطِ مَجْرَى نَهْرِ الأُرْدُنِّ رَيْثَمَا تَمَّ عُبُورُ جَمِيعِ الشَّعْبِ فَوْقَ أَرْضِهِ الْيَابِسَةِ نَحْوَ الضَّفَّةِ الأُخْرَى.
عبور بنی‌اسرائيل از رود اردن
1سحرگاه روز بعد، قوم اسرائيل همراه يوشع حركت كردند و از شطيم كوچ نموده، تا كنار رود اردن پيش رفتند و قبل از آنكه از رود اردن عبور كنند، چند روزی در آنجا اردو زدند.
2-4بعد از سه روز، رهبران قوم به ميان اردو رفتند و اين دستور را صادر نمودند: «وقتی ديديد كه كاهنان، صندوق عهد خداوند خدايتان را بر دوش گرفته‌اند و می‌برند، شما هم به دنبال آنها حركت كنيد. كاهنان، شما را هدايت خواهند نمود، زيرا تا به حال از اين راه عبور نكرده‌ايد. اما بايد در حدود يک كيلومتر از ايشان كه صندوق عهد را حمل می‌كنند فاصله بگيريد. مواظب باشيد نزديكتر نرويد!»
5يوشع هم به قوم اسرائيل گفت: «امروز خود را تقديس3:5 تقديس يعنی جدا کردن، اختصاص دادن و مقدس ساختن. كنيد، چون فردا خداوند برای ما معجزهٔ بزرگی انجام خواهد داد.»
6صبح روز بعد، يوشع به كاهنان دستور داد كه صندوق عهد را بردارند و پيشاپيش قوم اسرائيل حركت كنند. آنها نيز چنين كردند.
7خداوند به يوشع فرمود: «از امروز تو را در نظر قوم اسرائيل بسيار سرافراز خواهم نمود تا بدانند كه من با تو هستم چنانكه با موسی بودم. 8به كاهنانی كه صندوق عهد را حمل می‌كنند بگو وقتی به رود اردن رسيدند در كنار آن توقف كنند.»
9يوشع قوم را جمع كرد و به ايشان گفت: «بياييد آنچه را كه خداوند فرموده است بشنويد. 10امروز خواهيد دانست كه خدای زنده در میان شماست و او قبايل كنعانی، حيتی، حِوی، فَرِزی، جرجاشی، اموری و يبوسی را از سرزمينی كه بزودی آن را تسخير خواهيد كرد، بيرون خواهد راند. 11صندوق عهد خداوند تمام دنيا، شما را به آن سوس رود اردن راهنمايی خواهد كرد! 12-13وقتی كف پاهای كاهنانی كه صندوق عهد را حمل می‌كنند به آب رود اردن برسد، جريان آب قطع می‌شود و آب در يكجا بر روی هم انباشته می‌گردد. حال، دوازده نفر، يعنی از هر قبيله يک نفر را برای انجام وظيفهٔ مخصوصی كه در نظر دارم انتخاب كنيد3:12و13 وظايف اين دوازده نفر در 4:2-7 آمده است..»
14قوم اسرائيل اردوگاه را ترک كرده، به سوی رود اردن روانه شدند در حالی که كاهنان، صندوق عهد را برداشته، پيشاپيش آنها حركت می‌كردند. 15آب رود اردن در اين هنگام كه فصل درو بود، بالا آمده بود. ولی به محض اينكه پاهای كاهنانی كه صندوق عهد را حمل می‌كردند به آب رودخانه رسيد، 16ناگهان جريان آب در بالای رودخانه در شهر «آدم» كه نزديک «صرتان» است متوقف شده، روی هم انباشته گرديد و آبی كه پایینتر از آن نقطه بود به دريای نمک ريخت، به طوری كه قوم اسرائيل توانستند از آنجا كه روبروی اريحا بود عبور كنند. 17كاهنانی كه صندوق عهد خداوند را حمل می‌كردند در وسط راه خشک، ميان رودخانه ايستادند تا اينكه همهٔ قوم به آن طرف رودخانه رسيدند!
