يوم الكفارة
1وَقَالَ الرَّبُّ لِمُوسَى بَعْدَ وَفَاةِ ابْنَيْ هَرُونَ، عِنْدَمَا اقْتَرَبَا أَمَامَ الرَّبِّ فَمَاتَا: 2«كَلِّمْ أَخَاكَ هَرُونَ وَحَذِّرْهُ مِنَ الدُّخُولِ فِي كُلِّ وَقْتٍ إِلَى قُدْسِ الأَقْدَاسِ، وَرَاءَ الْحِجَابِ أَمَامَ غِطَاءِ التَّابُوتِ، لِئَلّا يَمُوتَ، لأَنَّنِي أَتَجَلَّى فِي السَّحَابِ عَلَى الْغِطَاءِ. 3بِهَذَا يَدْخُلُ هَرُونُ إِلَى الْقُدْسِ: يَأْتِي بِثَوْرٍ لِذَبِيحَةِ خَطِيئَةٍ وَكَبْشٍ لِمُحْرَقَةٍ، 4وَعَلَيْهِ أَنْ يَلْبَسَ قَمِيصَ كَتَّانٍ مُقَدَّساً، وَيَرْتَدِيَ فَوْقَ جَسَدِهِ سَرَاوِيلَ كَتَّانٍ، وَيَتَنَطَّقَ بِحِزَامِ كَتَّانٍ، وَيَتَعَمَّمَ بِعِمَامَةِ كَتَّانٍ، بَعْدَ أَنْ يَغْتَسِلَ بِمَاءٍ. إِنَّهَا ثِيَابٌ مُقَدَّسَةٌ. 5يَأْخُذُ مِنْ شَعْبِ إِسْرَائِيلَ تَيْسَيْنِ مِنَ الْمَعْزِ لِذَبِيحَةِ الْخَطِيئَةِ، وَكَبْشاً وَاحِداً لِيَكُونَ مُحْرَقَةً، 6فَيُقَرِّبُ هَرُونُ ثَوْرَ الْخَطِيئَةِ تَكْفِيراً عَنْ نَفْسِهِ وَعَنْ أُسْرَتِهِ، 7ثُمَّ يَأْخُذُ التَّيْسَيْنِ وَيُقَدِّمُهُمَا أَمَامَ الرَّبِّ عِنْدَ مَدْخَلِ خَيْمَةِ الاجْتِمَاعِ، 8وَيُلْقِي عَلَيْهِمَا قُرْعَتَيْنِ: قُرْعَةً لِلرَّبِّ وَقُرْعَةً لِعَزَازِيلَ (كَبْشِ الْفِدَاءِ). 9وَيُقَرِّبُ هَرُونُ التَّيْسَ الَّذِي وَقَعَتْ عَلَيْهِ قُرْعَةُ الرَّبِّ وَيُصْعِدُهُ ذَبِيحَةَ خَطِيئَةٍ، 10وَأَمَّا التَّيْسُ الَّذِي وَقَعَتْ عَلَيْهِ قُرْعَةُ عَزَازِيلَ، فَيُوْقِفُهُ حَيًّا أَمَامَ الرَّبِّ لِيُكَفِّرَ عَنْهُ، ثُمَّ يُطْلِقُهُ إِلَى الصَّحْرَاءِ، فَهُوَ كَبْشُ فِدَاءٍ.
11وَبَعْدَ أَنْ يُقَدِّمَ هَرُونُ ثَوْرَ الْخَطِيئَةِ تَكْفِيراً عَنْ نَفْسِهِ وَعَنْ أُسْرَتِهِ وَيَذْبَحَهُ، 12يَمْلأُ الْمِجْمَرَةَ بِجَمْرِ نَارٍ مِنْ عَلَى الْمَذْبَحِ مِنْ أَمَامِ الرَّبِّ، وَيَأْخُذُ مِلْءَ قَبْضَتِهِ مِنَ الْبَخُورِ الْعَطِرِ الدَّقِيقِ وَيَدْخُلُ بِهِمَا إِلَى مَا وَرَاءِ الْحِجَابِ. 13وَيَضَعُ الْبَخُورَ عَلَى النَّارِ فِي حَضْرَةِ الرَّبِّ، فَتُغَشِّي سَحَابَةُ الْبَخُورِ غِطَاءَ التَّابُوتِ، فَلا يَمُوتُ. 14ثُمَّ يَأْخُذُ بَعْضَ دَمِ الثَّوْرِ وَيَرُشُّ بِإِصْبَعِهِ عَلَى وَجْهِ الْجُزْءِ الشَّرْقِيِّ مِنْ غِطَاءِ التَّابُوتِ، كَمَا يَرُشُّ مِنَ الدَّمِ بِإِصْبَعِهِ سَبْعَ مَرَّاتٍ أَمَامَ الْغِطَاءِ.
15وَيَذْبَحُ تَيْسَ الْخَطِيئَةِ الْمُقَدَّمَ مِنَ الشَّعْبِ، وَيَدْخُلُ بِدَمِهِ إِلَى مَا وَرَاءَ الْحِجَابِ، وَيَرُشُّ مِنْ دَمِهِ كَمَا رَشَّ مِنْ دَمِ الثَّوْرِ عَلَى الْغِطَاءِ وَأَمَامَهُ، 16فَيُكَفِّرُ عَنِ الْقُدْسِ مِنْ نَجَاسَاتِ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَسَيِّئَاتِهِمْ وَسَائِرِ خَطَايَاهُمْ. وَمِثْلَ ذَلِكَ يَفْعَلُ لِخَيْمَةِ الاجْتِمَاعِ الْقَائِمَةِ فِي وَسَطِهِمْ، مُحَاطَةٍ بِنَجَاسَاتِهِمْ. 17وَلا يَكُنْ أَحَدٌ فِي خَيْمَةِ الاجْتِمَاعِ عِنْدَ دُخُولِ هَرُونَ إِلَى قُدْسِ الأَقْدَاسِ لِلتَّكْفِيرِ عَنْ نَفْسِهِ وَعَنْ أُسْرَتِهِ وَعَنْ كُلِّ جَمَاعَةِ إِسْرَائِيلَ، وَإِلَى وَقْتِ خُرُوجِهِ. 18ثُمَّ يَأْتِي إِلَى الْمَذْبَحِ الْقَائِمِ فِي حَضْرَةِ الرَّبِّ وَيُكَفِّرُ عَنْهُ، فَيَأْخُذُ مِنْ دَمِ الثَّوْرِ وَمِنْ دَمِ التَّيْسِ، وَيَضَعُ مِنْهُمَا عَلَى قُرُونِ جَوَانِبِ الْمَذْبَحِ. 19وَيَرُشُّ عَلَيْهِ مِنَ الدَّمِ بِإِصْبَعِهِ سَبْعَ مَرَّاتٍ وَيُطَهِّرُهُ وَيُقَدِّسُهُ مِنْ نَجَاسَاتِ بَنِي إِسْرَائِيلَ.
20وَعِنْدَمَا يَنْتَهِي مِنَ التَّكْفِيرِ عَنْ قُدْسِ الأَقْدَاسِ، وَعَنْ خَيْمَةِ الاجْتِمَاعِ، وَعَنِ الْمَذْبَحِ، يَأْتِي بِالتَّيْسِ الْحَيِّ، 21وَيَضَعُ هَرُونُ يَدَيْهِ عَلَى رَأْسِهِ، وَيَعْتَرِفُ بِجَمِيعِ خَطَايَا بَنِي إِسْرَائِيلَ وَسَيِّئَاتِهِمْ وَذُنُوبِهِمْ، وَيُحَمِّلُهَا عَلَى رَأْسِ التَّيْسِ، ثُمَّ يُطْلِقُهُ إِلَى الصَّحْرَاءِ مَعَ شَخْصٍ تَمَّ اخْتِيَارُهُ لِذَلِكَ. 22فَيَحْمِلُ التَّيْسُ ذُنُوبَ الشَّعْبِ كُلَّهَا إِلَى أَرْضٍ مُقْفِرَةٍ، وَهُنَاكَ يُطْلِقُهُ فِي الصَّحْرَاءِ. 23ثُمَّ يَدْخُلُ هَرُونُ إِلَى خَيْمَةِ الاجْتِمَاعِ، حَيْثُ يَخْلَعُ الْمَلابِسَ الْكَتَّانِيَّةَ الَّتِي ارْتَدَاهَا عِنْدَ دُخُولِهِ إِلَى قُدْسِ الأَقْدَاسِ وَيَضَعُهَا هُنَاكَ، 24وَيَسْتَحِمُّ بِمَاءٍ فِي مَكَانٍ مُقَدَّسٍ، ثُمَّ يَرْتَدِي ثِيَابَهُ وَيَخْرُجُ لِيُصْعِدَ مُحْرَقَتَهُ وَمُحْرَقَةَ الشَّعْبِ، وَيُكَفِّرَ عَنْ نَفْسِهِ وَعَنِ الشَّعْبِ، 25وَيُحْرِقَ شَحْمَ ذَبِيحَةِ الْخَطِيئَةِ عَلَى الْمَذْبَحِ، 26وَيَغْسِلَ ثِيَابَهُ وَيَسْتَحِمَّ بِمَاءٍ، وَبَعْدَ ذَلِكَ يَدْخُلُ إِلَى الْمُخَيَّمِ. 27ثُمَّ يُخْرِجُ هَرُونُ ثَوْرَ الْخَطِيئَةِ وَتَيْسَ الْخَطِيئَةِ اللَّذَيْنِ كَفَّرَ بِدَمِهِمَا فِي قُدْسِ الأَقْدَاسِ إِلَى خَارِجِ الْمُخَيَّمِ، وَتُحْرِقُونَهُمَا بِالنَّارِ: جِلْدَيْهِمَا وَلَحْمَهُمَا وَرَوْثَهُمَا، 28وَعَلَى مَنْ يُحْرِقُهُمَا أَنْ يَغْسِلَ ثِيَابَهُ وَيَسْتَحِمَّ بِمَاءٍ، وَبَعْدَ ذَلِكَ يَدْخُلُ إِلَى الْمُخَيَّمِ.
29وَإِلَيْكُمْ هَذِهِ الشَّرِيعَةَ الدَّائِمَةَ: إِنَّكُمْ فِي الْيَوْمِ الْعَاشِرِ مِنَ الشَّهْرِ السَّابِعِ (أَيْ شَهْرِ أَيْلُولَ – سِبْتَمْبَر) تَتَذَلَّلُونَ وَلا تَقُومُونَ بِأَيِّ عَمَلٍ. الْمُوَاطِنُ وَالْغَرِيبُ النَّازِلُ فِي وَسَطِكُمْ عَلَى حَدٍّ سَوَاءٍ، 30لأَنَّهُ فِي هَذَا الْيَوْمِ يَجْرِي التَّكْفِيرُ عَنْكُمْ، فَتَطْهُرُونَ مِنْ جَمِيعِ خَطَايَاكُمْ أَمَامَ الرَّبِّ. 31إِنَّهُ يَوْمُ رَاحَةٍ مُقَدَّسَةٍ لَكُمْ تَتَذَلَّلُونَ فِيهِ، فَرِيضَةً دَائِمَةً. 32وَيَقُومُ الْكَاهِنُ الْمَمْسُوحُ وَالْمُكَرَّسُ الَّذِي يَخْلِفُ وَالِدَهُ عَلَى رَئَاسَةِ الْكَهَنَةِ بِفَرَائِضِ التَّكْفِيرِ وَهُوَ لابِسٌ ثِيَابَ الْكَتَّانِ الْمُقَدَّسَةَ، 33فَيُكَفِّرُ عَنْ قُدْسِ الأَقْدَاسِ، وَعَنْ خَيْمَةِ الاجْتِمَاعِ، وَالْمَذْبَحِ، وَيُكَفِّرُ أَيْضاً عَنِ الْكَهَنَةِ وَعَنْ كُلِّ شَعْبِ إِسْرَائِيلَ. 34وَتَكُونُ هَذِهِ لَكُمْ فَرِيضَةً دَائِمَةً لِلتَّكْفِيرِ عَنْ جَمِيعِ خَطَايَا بَنِي إِسْرَائِيلَ، مَرَّةً فِي السَّنَةِ». فَنَفَّذَ هَرُونُ مَا أَمَرَ بِهِ مُوسَى.
روز كفاره
1-2پس از آنكه دو پسر هارون به علت سوزاندن بخور بر آتش غير مجاز در حضور خداوند مردند، خداوند به موسی فرمود: «به برادرت هارون بگو كه غير از موعد مقرر، در وقت ديگری به قدسالاقداس كه پشت پرده است و صندوق عهد و تخت رحمت در آن قرار دارند داخل نشود، مبادا بميرد؛ چون من در ابر بالای تخت رحمت حضور دارم. 3شرايط داخل شدن او به آنجا از اين قرار است: او بايد يک گوساله برای قربانی گناه و يک قوچ برای قربانی سوختنی بياورد.»
4سپس خداوند اين مقررات را داد: قبل از آنكه هارون به قدسالاقداس داخل شود، بايد غسل نموده، لباسهای مخصوص كاهنی را بپوشد، يعنی پيراهن مقدس كتانی، لباس زير از جنس كتان، كمربند كتانی و عمامه كتانی. 5آنگاه قوم اسرائيل دو بز نر برای قربانی گناهشان و يک قوچ برای قربانی سوختنی نزد او بياورد. 6هارون بايد اول گوساله را به عنوان قربانی گناه خودش به حضور خداوند تقديم كند و برای خود و خانوادهاش كفاره نمايد. 7سپس دو بز نر را دم در خيمهٔ عبادت به حضور خداوند بياورد. 8او بايد يک بز را ذبح كند و ديگری را در بيابان رها سازد. ولی برای اين كار لازم است اول قرعه بيفکند. 9آنگاه بزی را كه به قيد قرعه برای خداوند تعيين شده، به عنوان قربانی گناه ذبح كند 10و بز ديگر را زنده به حضور خداوند آورد و سپس به بيابان بفرستد تا گناه قوم اسرائيل را با خود ببرد.
11پس از اينكه هارون گوساله را به عنوان قربانی گناه برای خود و خانوادهاش ذبح كرد، 12آتشدانی پر از زغالهای مشتعل از قربانگاه بخور برداشته، آن را با دو مشت بخور كوبيدهٔ خوشبو به قدسالاقداس بياورد 13و در حضور خداوند، بخور را روی آتش بريزد تا ابری از بخور، تخت رحمت روی صندوق عهد را بپوشاند. بدين ترتيب او نخواهد مرد. 14هارون مقداری از خون گوساله را آورده، با انگشت خود آن را يک مرتبه بر قسمت جلويی تخت رحمت، سپس هفت مرتبه جلو آن روی زمين بپاشد.
15پس از آن، او بايد بيرون برود و بز قربانی گناه قوم را ذبح كند و خون آن را به قدسالاقداس بياورد و مانند خون گوساله بر تخت رحمت و جلو آن بپاشد. 16به اين ترتيب برای قدسالاقداس كه به سبب گناهان قوم اسرائيل آلوده شده و برای خيمهٔ عبادت كه در ميان قوم واقع است و با آلودگیهای ايشان احاطه شده، كفاره خواهد كرد. 17از زمانی كه هارون برای كفاره كردن وارد قدسالاقداس میشود تا وقتی كه از آنجا بيرون میآيد هيچكس نبايد در داخل خيمهٔ عبادت باشد. هارون پس از اينكه مراسم كفاره را برای خود و خانوادهاش و قوم اسرائيل بجا آورد، 18بايد در حضور خداوند به طرف قربانگاه برود و برای آن كفاره كند. او بايد خون گوساله و خون بز را بر شاخهای قربانگاه بمالد 19و با انگشت خود هفت بار خون را بر قربانگاه بپاشد، و به اين ترتيب آن را از آلودگی گناهان بنیاسرائيل پاک نموده، تقديس كند.
20وقتی هارون مراسم كفاره را برای قدسالاقداس، خيمهٔ عبادت و قربانگاه به انجام رسانيد، بز زنده را بياورد و 21هر دو دست خود را روی سر حيوان قرار داده، تمام گناهان و تقصيرات قوم اسرائيل را اعتراف كند و آنها را بر سر بز قرار دهد. سپس بز را به دست مردی كه برای اين كار تعيين شده است بدهد تا آن را به بيابان برده در آنجا رهايش سازد. 22بدين ترتيب آن بز تمام گناهان بنیاسرائيل را به سرزمينی كه كسی در آنجا سكونت ندارد میبرد.
23پس از آن، هارون بار ديگر بايد داخل عبادتگاه شده لباسهای كتانی را كه هنگام رفتن به قدسالاقداس پوشيده بود از تن بيرون بياورد و آنها را در عبادتگاه بگذارد. 24آنگاه در مكان مقدسی غسل نموده، دوباره لباسهایش را بپوشد و بيرون رفته، قربانی سوختنی خود و قربانی سوختنی بنیاسرائيل را تقديم كند و به اين وسيله برای خود و بنیاسرائيل كفاره كند. 25او بايد پيه قربانی گناه را هم بر قربانگاه بسوزاند.
26مردی كه بز را به بيابان برده است، بايد لباس خود را بشويد و غسل كند و بعد به اردوگاه بازگردد. 27گوساله و بزی كه به عنوان قربانی گناه ذبح شدند و هارون خون آنها را به داخل قدسالاقداس برد تا كفاره كند، بايد از اردوگاه بيرون برده شوند و پوست و گوشت و سرگين آنها سوزانده شود. 28سپس شخصی كه آنها را سوزانده، لباس خود را بشويد و غسل كند و بعد به اردوگاه بازگردد.
29اين قوانين را هميشه بايد اجرا كنيد: در روز دهم ماه هفتم نبايد كار بكنيد، بلكه آن روز را در روزه بگذرانيد. اين قانون بايد هم بهوسیلهٔ قوم اسرائيل و هم بوسيلهٔ غريبانی كه در ميان قوم اسرائيل ساكن هستند رعايت گردد، 30چون در آن روز، مراسم كفاره برای آمرزش گناهان انجام خواهد شد تا قوم در نظر خداوند طاهر باشند. 31اين روز برای شما مقدس است و نبايد در اين روز كار كنيد بلكه بايد در روزه به سر بريد. اين قوانين را هميشه بايد اجرا كنيد. 32اين مراسم در نسلهای آينده بوسيلهٔ كاهن اعظمی كه به جای جد خود هارون برای كار كاهنی تقديس شده، انجام خواهد شد. او بايد لباسهای مقدس كتانی را بپوشد، 33و برای قدسالاقداس، عبادتگاه، قربانگاه، كاهنان و قوم اسرائيل كفاره كند. 34شما بايد سالی يک مرتبه برای گناهان قوم اسرائيل كفاره كنيد و اين برای شما يک قانون هميشگی است.
هارون تمام دستوراتی را كه خداوند به موسی داد بجا آورد.
