نبوءة عن صور
1نُبُوءَةٌ بِشَأْنِ صُورَ: وَلْوِلِي يَا سُفُنَ تَرْشِيشَ، لأَنَّ صُورَ قَدْ هُدِمَتْ، فَلَمْ يَبْقَ بَيْتٌ وَلا مَرْفَأٌ. تَمَاماً كَمَا بَلَغَكُمُ النَّبَأُ وَأَنْتُمْ فِي أَرْضِ قُبْرُصَ. 2اصْمُتُوا يَا أَهْلَ السَّاحِلِ، يَا تُجَّارَ صَيْدُونَ، عَابِرِي الْبَحْرِ الَّذِينَ مَلَأْتُمُوهَا، 3فَقَدْ قَدِمَتْ فَوْقَ الْمِيَاهِ الْكَثِيرَةِ سُفُنٌ مُحَمَّلَةٌ بِقَمْحِ شِيحُورَ وَحَصَادِ النِّيلِ، فَصَارَتْ هِيَ مَتْجَرَةَ الأُمَمِ. 4فَاخْجَلِي يَا صَيْدَا لأَنَّ الْبَحْرَ وَحِصْنَهُ قَدْ تَكَلَّمَا قَائِلَيْنِ: لَمْ أَتَمَخَّضْ وَلَمْ أَلِدْ، لَمْ أُنْشِئْ شَبَاباً وَلا رَبَّيْتُ عَذَارَى. 5عِنْدَمَا يَذِيعُ النَّبَأُ فِي مِصْرَ، يَتَوَجَّعُونَ لأَخْبَارِ صُورَ. 6اعْبُرُوا إِلَى تَرْشِيشَ، انْتَحِبُوا يَا أَهْلَ السَّاحِلِ. 7أَهَذِهِ هِيَ مَدِينَتُكُمُ الْمُبْتَهِجَةُ الَّتِي نَشَأَتْ مُنْذُ الْقِدَمِ، وَالَّتِي تَنْقُلُهَا قَدَمَاهَا لِلتَغَرُّبِ فِي أَرْضٍ بَعِيدَةٍ؟
8مَنْ قَضَى بِهَذَا عَلَى صُورَ وَاهِبَةِ التِّيجَانِ، الَّتِي تُجَّارُهَا أُمَرَاءُ، وَمُتَكَسِّبُوهَا شُرَفَاءُ الأَرْضِ؟ 9إِنَّ الرَّبَّ الْقَدِيرَ هُوَ الَّذِي قَضَى بِذَلِكَ، لِيَحُطَّ مِنْ كِبْرِيَاءِ كُلِّ مَجْدٍ، وَلِيُذِلَّ كُلَّ شُرَفَاءِ الأَرْضِ. 10امْخُرِي عُبَابَ الْبَحْرِ يَا ابْنَةَ تَرْشِيشَ كَمَا يَخْتَرِقُ النِّيلُ أَرْضَ مِصْرَ إِذْ زَالَ مَرْفَأُكِ مِنَ الوُجُودِ. 11بَسَطَ الرَّبُّ يَدَهُ عَلَى الْبَحْرِ، وَزَعْزَعَ مَمَالِكَ، أَصْدَرَ أَمْرَهُ عَلَى كَنْعَانَ كَيْ تُدَمَّرَ حُصُونُهَا، 12وَقَالَ: «لَنْ تَعُودِي تُعَرْبِدِينَ أَيَّتُهَا الْعَذْرَاءُ الَّتِي فَقَدَتْ شَرَفَهَا، يَا ابْنَةَ صَيْدُونَ هُبِّي وَاعْبُرِي إِلَى قُبْرُصَ، وَلَكِنَّكِ لَنْ تَجِدِي هُنَاكَ رَاحَةً».
13تَأَمَّلِي فِي أَرْضِ الْكَلْدَانِيِّينَ وَانْظُرِي إِلَى شَعْبِهَا، فَهُمْ وَلَيْسَ الأَشُورِيُّونَ الَّذِينَ سَيَجْعَلُونَ صُورَ مَرْتَعاً لِلْوُحُوشِ، وَسَيَنْصِبُونَ حَوْلَهَا أَبْرَاجَهُمْ، وَيَمْسَحُونَ قُصُورَهَا عَنْ وَجْهِ الأَرْضِ، وَيُحَوِّلُونَهَا إِلَى خَرَابٍ. 14انْتَحِبِي يَا سُفُنَ تَرْشِيشَ لأَنَّ حُصُونَكِ قَدْ تَهَدَّمَتْ.
15وَفِي ذَلِكَ الْيَوْمِ تَظَلُّ صُورُ مَنْسِيَّةً طَوَالَ سَبْعِينَ سَنَةً، كَحِقْبَةِ حَيَاةِ مَلِكٍ وَاحِدٍ، وَفِي نِهَايَةِ السَّبْعِينَ سَنَةً يُصِيبُ صُورَ مِثْلُ مَا جَاءَ فِي أُغْنِيَةِ الْعَاهِرَةِ: 16«خُذِي عُوداً وَطُوفِي فِي الْمَدِيَنةِ أَيَّتُهَا الْعَاهِرَةُ الْمَنْسِيَّةُ. أَتْقِنِي الْعَزْفَ عَلَى الْعُودِ وَأَكْثِرِي الْغِنَاءَ لَعَلَّكِ تُذْكَرِينَ». 17وَفِى نِهَايَةِ السَّبْعِينَ سَنَةً يَفْتَقِدُ الرَّبُّ صُورَ، فَتَرْجِعُ إِلَى عَهْدِهَا، وَتَزْنِي مَعَ كُلِّ مَمَالِكِ الأَرْضِ. 18أَمَّا تِجَارَتُهَا وَأُجْرَتُهَا فَتُصْبِحُ قُدْساً لِلرَّبِّ. لَا تُخْزَنُ وَلا تُدَّخَرُ لأَنَّ تِجَارَتَهَا تُوَفِّرُ غِذَاءً وَفِيراً، وَثِيَاباً فَاخِرَةً لِلسَّاكِنِينَ أَمَامَ الرَّبِّ.
ስለ ጢሮስ የተነገረ ትንቢት
1ስለ ጢሮስ የተነገረ ንግር፤
የተርሴስ መርከቦች ሆይ፤ ዋይ በሉ!
ጢሮስ ተደምስሳለችና፣
ያለ ቤትና ያለ ወደብ ቀርታለች።
ከቆጵሮስ ምድር፣
ዜናው ወጥቶላቸዋል።
2እናንት የባሕር ተጓዦች ያበለጠጓችሁ፣
በደሴቲቱ የምትኖሩ፣
የሲዶና ነጋዴዎችም ጸጥ በሉ።
3በታላላቅ ውሆች ላይ፣
ለጢሮስ የሺሖር እህል ይመጣላት ነበር፤
የአባይ መከር23፥2-3 የማሶሬቱ ቅጅ ከዚህ ጋር ይስማማል፤ አንድ የሙት ባሕር ቅጅ ግን፣ ሲዶን በባሕሩ ላይ የምትሻገሪ፣ ተጓዦችሽ 3 የሺሖር እህል የአባይ መከር ይላል። ገቢዋ ነበር፤
እርሷም የመንግሥታቱ የንግድ መናኸሪያ ሆነች።
4አንቺ ሲዶና ሆይ፤
አንቺ የባሕር ምሽግ ሆይ፤ ዕፈሪ፤
ባሕሩ፣ “አላማጥሁም፤ አልወለድሁም፤
ወንዶችና ሴቶች ልጆችን አላሳደግሁም” ብሏልና።
5ከጢሮስ የሚመጣው ዜና፣
በግብፅ በሚሰማበት ጊዜ ጭንቅ ይይዛቸዋል።
6እናንት በደሴቲቱ የምትኖሩ፣ በዋይታ አልቅሱ፤
ወደ ተርሴስም ተሻገሩ፤
7እግሮቿ ሩቅ አገር የወሰዷት፣
በዚያም እንድትሰፍር ያደረጓት፣
ጥንታዊቷ የድሮ ከተማ፣
የተድላ ከተማችሁ ይህች ናትን?
8አክሊል በምታቀዳጀዋ፣
ነጋዴዎቿ መሳፍንት በሆኑ፣
በምድር የከበሩ ሻጮችና ለዋጮች በነበሯት፣
በጢሮስ ላይ ይህን ያሰበ ማን ነበር?
9የክብርን ሁሉ ትዕቢት ሊያዋርድ፣
በምድር ከፍ ከፍ ያለውንም ሁሉ ዝቅ ሊያደርግ፣
የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር ወስኗል።
10የተርሴስ ልጅ ሆይ፤
ከእንግዲህ የሚከለክልሽ የለምና
እንደ አባይ ወንዝ ምድርሽን አጥለቅልቂ።
11እግዚአብሔር እጁን በባሕር ላይ ዘረጋ፤
መንግሥታቷንም አስደነገጠ፤
የከነዓንም23፥11 አንዳንድ ቅጆች፣ ፊንቄ ይላሉ። ምሽጎች እንዲፈርሱ፣
ትእዛዝ ሰጠ፤
12እንዲህም አለ፤ “አንቺ የተቀጠቀጥሽ የሲዶን ድንግል ሆይ፤
ከእንግዲህ ደስ አይበልሽ!
“ተነሺ ወደ ቆጵሮስ ተሻገሪ፤
በዚያም እንኳ ሰላም አታገኚም።”
13እነሆ፤ የባቢሎናውያንን23፥13 ወይም፣ ከለዳውያን ምድር ተመልከቱ፤
ሕዝቡ ከንቱ ሆኗል።
አሦራውያን የምድረ በዳ አራዊት
መፈንጪያ አደረጓት፤
የግንብ ማማቸውን ሠሩባት፤
ምሽጎቿን አወደሙ፤
የፍርስራሽ ክምር አደረጓት።
14እናንት የተርሴስ መርከቦች፣ ዋይ በሉ፤
ምሽጋችሁ ፈርሷል።
15በዚያ ጊዜ ጢሮስ፣ የአንድ ንጉሥ የሕይወት ዘመን ያህል፣ ለሰባ ዓመታት ትረሳለች። ከሰባ ዓመት በኋላ ግን፣ ስለ ጋለሞታዪቱ የተዘፈነው በጢሮስ ላይ ይሆናል፤
16“አንች የተረሳሽ ጋለሞታ፤
በገና አንሺ፤ በከተማዪቱ ውስጥ ዙሪ፤
እንድትታወሺም፣
በገናሽን አሳምረሽ ምቺ፤ ብዙ ዘፈን ዝፈኚ።”
17ሰባው ዓመት ካለፈ በኋላ እግዚአብሔር ጢሮስን ይጐበኛታል፤ ወደ ቀድሞው የግልሙትና ሥራዋ ተመልሳ፣ በምድር ላይ ካሉት የዓለም መንግሥታት ሁሉ ጋር በንግዷ ትገለሙታለች። 18ያም ሆኖ ትርፏና ያገኘችው ሁሉ ለእግዚአብሔር የተለየ ይሆናል፤ አይከማችም፤ አይጠራቀምም። ትርፏም በእግዚአብሔር ፊት ለሚኖሩት የተትረፈረፈ ምግብና ጥሩ ልብስ ይሆናል።
