1እኔ የክርስቶስን ምሳሌ እንደምከተል እናንተም የእኔን ተከተሉ።
ሥርዐት ያለው አምልኮ
2በሁሉም ነገር ስለምታስቡልኝና ከእኔ የተቀበላችሁትን ትምህርት11፥2 ወይም ወግ አጥብቃችሁ ስለ ያዛችሁ አመሰግናችኋለሁ።
3ነገር ግን ይህን እንድታውቁ እወድዳለሁ፤ የወንድ ሁሉ ራስ ክርስቶስ ነው፤ የሴትም ራስ ወንድ ነው፤ የክርስቶስም ራስ እግዚአብሔር ነው። 4ራሱን ተከናንቦ የሚጸልይ ወይም ትንቢት የሚናገር ማንኛውም ወንድ የእርሱን ራስ ያዋርዳል፤ 5ራሷን ሳትሸፍን የምትጸልይ ወይም ትንቢት የምትናገር ማንኛዋም ሴት የእርሷን ራስ ታዋርዳለች፤ ጠጕሯን እንደ ተላጨች ይቈጠራልና። 6ሴት ራሷን የማትሸፍን ከሆነ፣ ጠጕሯን ትቈረጥ፤ ጠጕሯን መቈረጥ ወይም መላጨት የሚያሳፍር መስሎ ከታያት ግን ራሷን ትሸፈን።
7ወንድ ራሱን መከናነብ የለበትም፤11፥4-7 ወይም የራሱን ጠጕር አስረዝሞ የሚጸልይ ወይም ትንቢት የሚናገር ማንኛውም ወንድ ራሱ የሆነውን ያዋርዳል፤ 5 ራሷን ሳትከናነብ የምትጸልይ ወይም ትንቢት የምትናገር ማንኛዋም ሴት ራሷ የሆነውን ታዋርዳለች፤ እንዲህ ያለችው ሴት ጠጕራቸውን ከተላጩ ሴቶች አንዷን ትመስላለችና። ሴት ራሷን የማትከናነብ ከሆነ፣ ጠጕሯን ታሳጥር፤ ጠጕሯን መቈረጥ ወይም መላጨት የሚያሳፍር ስለሆነ ግን እንደ ገና ታሳድገው። 7 ወንድ ጠጕሩን ማስረዘም የለበትም፤ ወንድ የእግዚአብሔር ምሳሌና ክብር ነውና፤ ሴት ግን የወንድ ክብር ናት፤ 8ምክንያቱም ሴት ከወንድ ተገኘች እንጂ ወንድ ከሴት አልተገኘም። 9ደግሞም ሴት ለወንድ ተፈጠረች እንጂ ወንድ ለሴት አልተፈጠረም። 10በዚህ ምክንያት፣ በመላእክትም ምክንያት፣ ሴት በሥልጣን ሥር መሆኗን የሚያሳይ ምልክት በራሷ ላይ ታድርግ።
11በጌታ ዘንድ ግን ሴት ያለ ወንድ፣ ወንድም ያለ ሴት አይሆንም። 12ሴት ከወንድ እንደ ተገኘች ሁሉ፣ ወንድም ከሴት ይወለዳልና፤ ነገር ግን የሁሉም መገኛ እግዚአብሔር ነው።
13እስቲ እናንተ ፍረዱ፤ ሴት ራሷን ሳትሸፍን ወደ እግዚአብሔር መጸለይ ይገባታልን? 14ወንድ ጠጕሩን ቢያስረዝም ነውር እንደሚሆንበት ተፈጥሮ እንኳ አያስተምራችሁምን? 15ሴት ግን ጠጕሯን ብታስረዝም ክብሯ አይደለምን? ረዥም ጠጕር የተሰጣት መጐናጸፊያ እንዲሆናት ነውና። 16እንግዲህ ማንም በዚህ ጕዳይ ላይ መከራከር ቢፈልግ፣ እኛም ሆንን የእግዚአብሔር አብያተ ክርስቲያናት ከዚህ የተለየ ልማድ የለንም።
የጌታ እራት
11፥23-25 ተጓ ምብ – ማቴ 26፥26-28፤ ማር 14፥22-24፤ ሉቃ 22፥17-20
17ነገር ግን በምትሰበሰቡበት ጊዜ ለሚጐዳ እንጂ ለሚጠቅም ስላልሆነ፣ ይህን ትእዛዝ ስሰጥ እያመሰገንኋችሁ አይደለም። 18ከሁሉ አስቀድሞ በቤተ ክርስቲያን በምትሰበሰቡበት ጊዜ በመካከላችሁ መለያየት እንዳለ ሰምቻለሁ፤ ይህም ሊሆን እንደሚችል በከፊል አምናለሁ። 19ከእናንተ መካከል እውነተኞቹ ተለይተው ይታወቁ ዘንድ፣ ይህ መለያየት በመካከላችሁ መኖሩ የግድ ነው። 20በምትሰበሰቡበት ጊዜ የምትበሉት የጌታን እራት አይደለም፤ 21በምትበሉበት ጊዜ አንዱ ሌላውን ሳይጠብቅ ምግቡን ይበላልና፤ አንዱ እየተራበ ሌላው ይሰክራል። 22ለመሆኑ የምትበሉበትና የምትጠጡበት ቤት የላችሁምን? ወይስ የእግዚአብሔርን ቤተ ክርስቲያን በመናቅ፣ ምንም የሌላቸውን ታሳፍራላችሁን? እንግዲህ ምን ልበላችሁ? በዚህ ነገር ላመስግናችሁን? ፈጽሞ አላመሰግናችሁም።
23እኔ ከጌታ የተቀበልሁትን ለእናንተ አስተላልፌአለሁና፤ ጌታ ኢየሱስ ዐልፎ በተሰጠባት ሌሊት እንጀራን አንሥቶ 24ከባረከ በኋላ ቈርሶ፣ “ይህ ስለ እናንተ የሚሆን ሥጋዬ ነው፤ ለመታሰቢያዬም አድርጉት” አለ። 25እንዲሁም ከእራት በኋላ ጽዋውን አንሥቶ፣ “ይህ ጽዋ በደሜ የሚሆን አዲስ ኪዳን ነው፤ ስለዚህ ከጽዋው በምትጠጡበት ጊዜ ይህን ለመታሰቢያዬ አድርጉት” አለ። 26ይህን እንጀራ በምትበሉበት ጊዜ፣ ይህንም ጽዋ በምትጠጡበት ጊዜ ሁሉ ጌታ እስከሚመጣ ድረስ ሞቱን ትናገራላችሁ።
27እንግዲህ ማንም ሳይገባው፣ ይህን እንጀራ ቢበላ ወይም የጌታን ጽዋ ቢጠጣ፣ የጌታ ሥጋና ደም ባለ ዕዳ ይሆናል። 28ማንም ሰው ከዚህ እንጀራ ከመብላቱና ከዚህ ጽዋ ከመጠጣቱ በፊት፣ ራሱን ይመርምር፤ 29ምክንያቱም ማንም የጌታን ሥጋ ሳይገባው11፥29 ሳይለይ ወይም ሳይገነዘብ ማለት ነው። ቢበላና ቢጠጣ ፍርድ የሚያመጣበትን ይበላል፤ ይጠጣልም። 30ከእናንተ መካከል ብዙዎች የደከሙትና የታመሙት፣ አንዳንዶችም ያንቀላፉት በዚህ ምክንያት ነው። 31ራሳችንን ብንመረምር ግን ባልተፈረደብን ነበር። 32ነገር ግን ጌታ በሚፈርድብን ጊዜ እንገሠጻለን፤ ይኸውም ከዓለም ጋር አብረን እንዳንኰነን ነው።
33ስለዚህ ወንድሞቼ ሆይ፤ ለመብላት በምትሰበሰቡበት ጊዜ እርስ በርሳችሁ ተጠባበቁ። 34በምትሰበሰቡበት ጊዜ ለፍርድ እንዳይሆንባችሁ፣ ማንም የራበው ሰው ቢኖር በቤቱ ይብላ።
ስለ ቀረው ነገር ደግሞ በምመጣበት ጊዜ እደነግጋለሁ።
1پس از من سرمشق بگيريد، چنانكه من نيز از مسيح سرمشق می‌گيرم.
پوشيده بودن سر زنان به هنگام عبادت
2برادران عزيز، بسيار شادم از اينكه هر چه به شما آموختم، به یاد داريد و به آنها عمل می‌كنيد. 3اما می‌خواهم اين موضوع را نيز يادآور شوم كه هر زن بايد از شوهر خود اطاعت كند، و شوهر نيز از مسيح، همانطور كه مسيح هم از خدا اطاعت می‌كند. 4به همين دليل اگر در جلسه‌ای مردی با سر پوشيده، دعا يا نبوت كند، به مسيح بی‌احترامی كرده است، زيرا اين پوشش يا كلاه نشانهٔ اطاعت از انسانهاست. 5همچنين اگر زنی در جلسه‌ای، با سر برهنه دعا يا نبوت كند، به شوهرش بی‌احترامی كرده است، زيرا اين مانند آنست كه زن سرش را بتراشد. 6اگر زن نمی‌خواهد سر خود را بپوشاند، بايد موی سرش را بتراشد؛ و اگر از اين عمل خجالت می‌كشد، پس بايد سر خود را بپوشاند. 7اما مرد نبايد به هنگام عبادت، سر خود را بپوشاند و يا كلاهی بر سر داشته باشد.
مرد، جلال و شكوه خداست و به شكل او آفريده شده. زن نيز جلال و شكوه مرد می‌باشد. 8نخستين مرد، از زن بوجود نيامد، بلكه اولين زن از مرد بوجود آمد. 9در ضمن، نخستين مرد كه «آدم» بود، برای «حوا» آفريده نشد، بلكه حوا برای آدم آفريده شد. 10پس زن بايد سر خود را بپوشاند تا نشان دهد كه مطيع شوهرش می‌باشد. اين واقعيتی است كه حتی فرشتگان به آن توجه دارند و به سبب آن شادند.
11اما به یاد داشته باشيد كه در طرح الهی، زن و مرد به يكديگر احتياج دارند. 12زيرا با اينكه اولين زن از مرد بوجود آمد، ولی از آن پس، تمام مردها از زن بوجود آمده‌اند. اما به هر حال مرد و زن هر دو از خالق خود، خدا می‌باشند. 13حال، نظر خودتان در اين باره چيست؟ آيا درست است كه يک زن در يک جمع، بدون پوشش سر دعا كند؟ 14-15آيا خود غريزه و طبيعت، به ما نمی‌آموزد كه سر زن بايد پوشيده باشد؟ زيرا زنها به موی بلند خود افتخار می‌كنند، چون مو به عنوان پوشش به ايشان داده شده است. در حالی که موی بلند برای مردها عيب است. 16اما اگر كسی می‌خواهد در اين باره بحث و مجادله كند، تنها چيزی كه می‌توانم به او بگويم اينست كه ما هميشه اين را تعليم داده‌ايم كه زن به هنگام دعا يا نبوت، بايد سر خود را بپوشاند. تمام كليساها نيز در اين امر توافق دارند.
نحوهٔ شركت در شام خداوند
17می‌خواهم شما را برای رفتار ناپسندتان سرزنش كنم. زيرا شنيده‌ام كه وقتی برای شركت در شام خداوند گرد می‌آييد، ضرری كه به شما وارد می‌آيد، بيش از نفع آن است. 18می‌شنوم كه در جلساتتان بحث و مجادله درمی‌گيرد و دو دستگی بوجود می‌آيد، و تا حدی اين گفته‌ها را باور می‌كنم. 19لابد فكر می‌كنيد كه اين بحث‌ها و اختلافات لازم است، چون باعث می‌شود كه همه بدانند حق با كيست.
20وقتی برای خوردن دور هم جمع می‌شويد، آنچه می‌خوريد در واقع شام خداوند نيست، 21بلكه شام خودتان است. زيرا شنيده‌ام كه بعضی بدون آنكه منتظر ديگران باشند، با عجله و تا آنجا كه می‌توانند، خوراكها را می‌بلعند و برای بقيه چيزی نمی‌گذارند. پس به يكی خوراک كافی نمی‌رسد و گرسنه می‌ماند، در حالی که ديگری آنقدر خورده و نوشيده كه مست شده است. 22واقعاً تعجب می‌كنم! آيا اين راست است؟ مگر نمی‌توانيد خوراكتان را در خانه بخوريد تا باعث بی‌حرمتی كليسا نشويد و فقرا را كه نمی‌توانند با خود خوراک بياورند، خجالت‌زده نسازيد؟ به شما چه بگويم؟ آيا شما را تحسين كنم؟ هرگز!
23اين است آنچه خود خداوندمان عيسی مسيح دربارهٔ اين شام فرموده است و من هم قبلاً آن را به شما تعليم داده‌ام: خداوند ما عيسی، در شبی كه يهودا به او خيانت كرد، نان را به دست گرفت، 24و پس از شكرگزاری، آن را پاره كرد و به شاگردان خود داد و گفت: «اين را بگيريد و بخوريد. اين بدن من است كه در راه شما فدا می‌كنم. اين آيين را به ياد من نگاه داريد.» 25همچنين پس از شام، پياله را به دست گرفت و فرمود: «اين پياله، نشان پيمان تازه‌ای است ميان خدا و شما، كه با خون من بسته شده است. هرگاه از آن می‌نوشيد، به یاد من باشيد.» 26به اين ترتيب، هر بار كه اين نان را می‌خوريد و از اين پياله می‌نوشيد، در واقع اين حقيقت را اعلام می‌كنيد كه مسيح برای نجات شما، جان خود را فدا كرده است. پس تا زمان بازگشت خداوند، اين آيين را نگاه داريد.
27بنابراين، اگر كسی به طور ناشايست از اين نان بخورد و از اين پياله بنوشد، به بدن و خون خداوندمان عيسی مسيح بی‌احترامی كرده و نسبت به آنها مرتكب گناه شده است. 28به همين دليل است كه شخص پيش از شركت در اين آيين، بايد با دقت خود را امتحان كند تا ببيند آيا شايستگی برای شركت در آن را دارد يا نه. 29زيرا اگر كسی به طور ناشايسته از نان بخورد و از پياله بنوشد، يعنی تشخيص ندهد كه بدن مسيح همان كليساست، با شركت در اين آيين، خود را در نظر خدا محكوم كرده است، چون به مرگ مسيح بی‌حرمتی نموده است. 30از اينروست كه بسياری از شما ضعيف و بيمارند و حتی بعضی مرده‌اند.
31اما اگر خود را امتحان كنيد، ديگر خدا شما را محكوم و تنبيه نخواهد نمود. 32اما حتی اگر خداوند ما را محكوم و تنبيه كند، به اين منظور است كه در آينده با ساير مردم دنيا مورد محاكمه و داوری قرار نگيريم. 33پس ای برادران عزيز، هنگامی كه برای شام خداوندمان عيسی مسيح جمع می‌شويد، صبر كنيد تا ديگران هم بيايند. 34اگر كسی خيلی گرسنه است، در خانه بخورد تا وقتی با ديگران جمع می‌شود، باعث محكوميت و مجازات خود نشود.
وقتی آمدم، به مسايل ديگر نيز رسيدگی خواهم كرد.
