ኤርምያስ 48 – NASV & CST

New Amharic Standard Version

ኤርምያስ 48:1-47

ስለ ሞዓብ የተነገረ መልክት

48፥29-36 ተጓ ምብ – ኢሳ 16፥6-12

1ስለ ሞዓብ፤

የእስራኤል አምላክ የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤

“ናባው ትጠፋለችና ወዮላት፤

ቂርያታይም ትዋረዳለች፤ ትያዛለችም፤

ምሽጎች48፥1 ወይም ሚሥጋብ ይደፈራሉ፤ ይፈራርሳሉም።

2ከእንግዲህ ሞዓብ አትከበርም፤

ሰዎች በሐሴቦን48፥2 ሐሴቦን የሚለው የዕብራይስጡ ቃል አነባበብ መዶለት ከሚለው የዕብራይስጥ ቃል ጋር ተመሳሳይ ነው። ተቀምጠው፣

‘ኑ ያቺን አገር እናጥፋት’ ብለው ይዶልቱባታል።

መድሜን48፥2 መድሜን የሚለው የሞዓባውያን ከተማ ስም አነባበብ ጸጥ ከሚለው የዕብራይስጥ ቃል ጋር ተመሳሳይ ነው። ሆይ፤ አንቺም ደግሞ ጸጥ ትደረጊያለሽ፤

ሰይፍም ያሳድድሻል።

3ከሖሮናይም የሚወጣውን ጩኸት፣

የመውደምና የታላቅ ጥፋት ድምፅ ስሙ!

4ሞዓብ ትሰበራለች፤

ልጆቿም ጩኸት ያሰማሉ።48፥4 የዕብራይስጡና የሰብዓ ሊቃናት ትርጕሞች ለዞአር ያውጃሉ ይላሉ።

5ክፉኛ እያለቀሱ፣

ወደ ሉሒት ሽቅብ ይወጣሉ፤

ስለ ደረሰባቸውም ጥፋት መራራ ጩኸት እያሰሙ፣

ወደ ሖርናይም ቍልቍል ይወርዳሉ።

6ሽሹ፤ ሕይወታችሁንም አትርፉ!

በምድረ በዳ እንዳለ ቍጥቋጦ48፥6 ወይም እንደ አሮኤር ሁኑ።

7በድርጊታችሁና በብልጽግናችሁ ስለምትታመኑ፣

እናንተም ትማረካላችሁ፤

ካሞሽም ከካህናቱና ከመኳንንቱ ጋር፣

በምርኮ ይወሰዳል።

8በእያንዳንዱ ከተማ ላይ አጥፊ ይመጣል፤

አንድም ከተማ አያመልጥም።

እግዚአብሔር ተናግሯልና፣

ሸለቆው ይጠፋል፤

ዐምባውም ይፈርሳል።

9በርራ እንድታመልጥ፣

ለሞዓብ ክንፍ ስጧት፤

ከተሞቿም ምንም እስከማይኖርባቸው ድረስ፣

ባድማ48፥9 ወይም የተተወች ምድር እንድትሆን/በሞዓብ ላይ ጨው ነስንሱባት ይሆናሉ።

10የእግዚአብሔርን ሥራ በቸልታ የሚያከናውን ርጉም ይሁን፤

ሰይፉን ደም ከማፍሰስ የሚከላከል የተረገመ ይሁን፤

11“ሞዓብ በአንቡላው ላይ እንዳረፈ የወይን ጠጅ፣

ከልጅነት ጀምሮ የተረጋጋ ነበረ፤

ከዕቃ ወደ ዕቃ አልተገላበጠም፤

በምርኮም አልተወሰደም፤

ቃናው እንዳለ ነው፤

መዐዛውም አልተለወጠም።

12ስለዚህ ዕቃውን የሚገለብጡ ሰዎችን

የምልክበት ጊዜ ይመጣል፤”

ይላል እግዚአብሔር

“እነርሱም ይደፉታል፤

ዕቃውን ባዶ ያስቀራሉ፤

ማንቈርቈሪያዎቹንም ይሰባብራሉ።

13የእስራኤል ቤት፤

በቤቴል ታምኖ እንዳፈረ ሁሉ፣

ሞዓብም በካሞሽ ያፍራል።

14“እናንተ፣ ‘እኛ ተዋጊዎች ነን፤

በጦርነትም ብርቱ ነን’ ልትሉ እንዴት ቻላችሁ?

15ሞዓብ ትጠፋለች፤ ከተሞቿም ይወረራሉ፤

ምርጥ ወጣቶቿም ወደ መታረድ ይወርዳሉ፤”

ይላል ስሙ የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር የሆነው ንጉሥ፤

16“የሞዓብ ውድቀት ተቃርቧል፤

ጥፋቱም ፈጥኖ ይመጣበታል።

17በዙሪያው የምትኖሩ ሁሉ፤

ዝናውን የምታውቁ ሁሉ አልቅሱለት፤

‘ብርቱው ከዘራ፣

የከበረው በትር እንዴት ሊሰበር ቻለ’ በሉ።

18“ሞዓብን የሚያጠፋ፣

በአንቺ ላይ ይመጣልና፤

የተመሸጉ ከተሞችሽንም ያጠፋልና፤

አንቺ የዲቦን ሴት ልጅ ሆይ፤

ከክብርሽ ውረጂ፤

በደረቅም መሬት ተቀመጪ።

19አንቺ በአሮዔር የምትኖሪ ሆይ፤

በመንገድ አጠገብ ቆመሽ ተመልከቺ፤

የሚሸሸውን ወንድ፣ የምታመልጠውንም ሴት፣

‘ምን ተፈጠረ?’ ብለሽ ጠይቂ።

20ሞዓብ በመፍረሱ ተዋርዷል፤

ዋይ በሉ፤ ጩኹ፤

የሞዓብን መደምሰስ፣

በአርኖን አጠገብ አስታውቁ።

21ፍርድ በዐምባው ምድር፦

በሖሎን፣ በያሳና በሜፍዓት ላይ፣

22በዲቦን፣ በናባውና በቤት ዲብላታይም ላይ፣

23በቂርያታይም፣ በቤት ጋሙልና በቤትምዖን ላይ፣

24በቂርዮትና በባሶራ ላይ፤

በሩቅና በቅርብ ባሉት በሞዓብ ከተሞች ሁሉ ላይ መጥቷል።

25የሞዓብ ቀንድ48፥25 ቀንድ እዚህ ቦታ ኀይልን በትእምርትነት ይመለከታል። ተቈርጧል፤

እጁም ተሰባብሯል፤”

ይላል እግዚአብሔር

26እግዚአብሔርን ንቋልና፣

ሞዓብን በመጠጥ አስክሩት።

ሞዓብ በትፋቱ ላይ ይንከባለል፤

ለመዘባበቻም ይሁን።

27በእስራኤል ላይ ስታላግጥ አልነበረምን?

ስለ እርሷ በተናገርህ ቍጥር፣

እያቃለልሃት ራስህን የምትነቀንቀውስ፣

ከሌቦች ጋር ስትሰርቅ ተይዛለችን?

28እናንተ በሞዓብ የምትኖሩ ሆይ፤

ከከተማ ወጥታችሁ በዐለት መካከል ኑሩ፤

በገደል አፋፍ ላይ ጐጆዋን እንደምትሠራ፣

እንደ ርግብ ሁኑ።

29“ስለ ሞዓብ ትዕቢት፣

ስለ እብሪቱና ስለ ኵራቱ፣

ስለ ትምክሕቱና ስለ መጓደዱ፣

ስለ ልቡም ማበጥ ሰምተናል።

30መዳፉን ዐውቃለሁ፤ ነገር ግን ከንቱ ነው፤”

ይላል እግዚአብሔር

“ጕራውም ፋይዳ አይኖረውም።

31ስለዚህ ለሞዓብ አለቅሳለሁ፤

ለሞዓብ ምድር ሁሉ ዋይ እላለሁ፤

ለቂርሔሬስ ሰዎችም የልቅሶ ድምፅ አሰማለሁ።

32የሴባማ ወይን ሆይ፤

ለኢያዜር ካለቀስሁት እንኳ ይልቅ አለቅስልሻለሁ፤

ቅርንጫፎችሽ እስከ ባሕሩ ተዘርግተዋል፤

እስከ ኢያዜርም ደርሰዋል፤

ለመከር በደረሰው ፍሬሽና በወይንሽ ላይ፣

አጥፊው መጥቷል።

33ከሞዓብ የአትክልት ቦታና ዕርሻ፣

ሐሤትና ደስታ ርቋል፤

የወይን ጠጅ ከመጭመቂያው እንዳይወርድ አድርቄዋለሁ፤

በእልልታ የሚጨምቀውም አይገኝም፤

በዚያ ድምፅ ቢሰማም፣

የእልልታ ድምፅ አይደለም።

34“ከሐሴቦን እስከ ኤልያሊና እስከ ያሀጽ፣

ከዞዓር እስከ ሖሮናይም፣ እስከ ዔግላት ሺሊሺያ ድረስ፣

ጩኸታቸው ከፍ ብሎ ይሰማል፤

የኔሞሬም ውሃ እንኳ ደርቋልና።

35በመስገጃ ኰረብቶች ላይ የሚሠዉትን፣

ለአማልክታቸው የሚያጥኑትን፣

ከሞዓብ አጠፋለሁ፤”

ይላል እግዚአብሔር

36“ስለዚህ ልቤ ለሞዓብ እንደ ዋሽንት ያንጐራጕራል፤

ለቂርሔሬስ ሰዎችም እንደ ዋሽንት ያንጐራጕራል።

ያከማቹት ንብረት ጠፍቷልና።

37የእያንዳንዱ ሰው ራስ፣

ጢምም ሁሉ ተላጭቷል፤

እጅ ሁሉ ተቸፍችፏል፤

ወገብም ሁሉ ማቅ ታጥቋል።

38በሞዓብ ቤቶች ጣራ ሁሉ ላይ፣

በሕዝብም አደባባዮች፣

ሐዘን እንጂ ሌላ የለም፤

እንደማይፈለግ እንስራ፣

ሞዓብን ሰብሬአለሁና፤”

ይላል እግዚአብሔር

39“እንዴት ተንኰታኰተ! ምንኛስ አለቀሱ!

ሞዓብ እንዴት ዐፍሮ ጀርባውን አዞረ!

ሞዓብ የመሰደቢያ፣

በዙሪያው ላሉትም ሁሉ የሽብር ምልክት ሆነ።”

40እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤

“እነሆ፤ እንደ ንስር ተወርውሮ ይወርድበታል፤

ክንፎቹንም በሞዓብ ላይ ይዘረጋል።

41ከተሞቹ48፥41 ወይም ቂርያት ይወረራሉ፤

ምሽጎቹም ይያዛሉ፤

በዚያን ቀን የሞዓብ ጦረኞች ልብ፣

በምጥ እንደ ተያዘች ሴት ልብ ይሆናል።

42ሞዓብ እግዚአብሔርን አቃልሏልና ይጠፋል፤

መንግሥትነቱም ይቀራል።

43የሞዓብ ሕዝብ ሆይ፤

ሽብርና ጕድጓድ፣ ወጥመድም ይጠብቅሃል፤”

ይላል እግዚአብሔር

44“ከሽብር የሚሸሽ ሁሉ፣

ጕድጓድ ውስጥ ይገባል፤

ከጕድጓዱም የሚወጣ፣

በወጥመድ ይያዛል፤

በሞዓብ ላይ፣

የቅጣቱን ዓመት አመጣለሁና፣”

ይላል እግዚአብሔር

45“የሞዓብን ግንባር፣

የደንፊዎችን ዐናት የሚያቃጥል፣

እሳት ከሐሴቦን፣

ነበልባል ከሴዎን ቤት ወጥቷልና፤

ኰብላዮች በሐሴቦን ጥላ ሥር፣

ተስፋ ቈርጠው ቆመዋል።

46ሞዓብ ሆይ፤ ወዮልህ!

የካሞሽ ሕዝብ ተደምስሷል፤

ወንዶች ልጆችህ በምርኮ ተወስደዋል፤

ሴቶች ልጆችህም ተግዘዋል።

47“ነገር ግን የኋላ ኋላ፣

የሞዓብን ምርኮ እመልሳለሁ፤”

ይላል እግዚአብሔር

በሞዓብ ላይ የተወሰነው ፍርድ ይኸው ነው።

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Jeremías 48:1-47

Mensaje para Moab

48:29-36Is 16:6-12

1Así dice el Señor Todopoderoso, el Dios de Israel, acerca de Moab:

«¡Ay de Nebo, porque será devastada!

¡Quiriatayin será capturada y puesta en vergüenza!

¡Su fortaleza48:1 Su fortaleza. Alt. Misgab. será humillada y destruida!

2La gloria de Moab ha desaparecido;

en Hesbón48:2 En hebreo, Hesbón suena como el verbo que significa maquinan. maquinan el mal contra ella:

“¡Venid, hagamos desaparecer a esta nación!”

También tú, Madmén,48:2 En hebreo, Madmén suena como el verbo que significa serás silenciada. serás silenciada,

y la espada te perseguirá.

3Se oye el clamor desde Joronayin:

¡devastación y gran destrucción!

4Moab será quebrantada;

ya se oyen los gritos de sus pequeños.

5Por la cuesta de Luhit

suben llorando sin cesar;

por la bajada de Joronayin

se oyen gritos de dolor,

por causa de la destrucción.

6¡Huid! ¡Sálvese quien pueda!

¡Sed como las zarzas48:6 las zarzas (véanse Aquila y Vulgata). Alt. Aroer. del desierto!

7Por cuanto confías en tus obras y en tus riquezas,

también tú serás capturada.

Quemós, tu dios, irá al exilio,

junto con sus sacerdotes y oficiales.

8El destructor vendrá contra toda ciudad,

y ni una sola de ellas escapará.

El valle quedará en ruinas,

y la meseta quedará destruida,

tal como ha dicho el Señor.

9Colocad una lápida48:9 lápida (LXX); en TM, palabra de difícil traducción. para Moab,

porque yace destruida;

sus ciudades están desoladas,

y sin habitante alguno.

10»¡Maldito el que sea negligente

para realizar el trabajo del Señor!

¡Maldito el que de la sangre

retraiga su espada!

11»Moab ha vivido en paz desde su juventud;

ha reposado sobre sus heces.

No ha pasado de vasija en vasija,

ni ha ido jamás al exilio.

Por eso conserva su sabor

y no pierde su aroma.

12Pero vienen días —afirma el Señor

en que enviaré gente que transvasará a Moab;

y vaciará sus vasijas

y romperá sus cántaros.

13Entonces Moab se avergonzará de Quemós,

como el pueblo de Israel se avergonzó de Betel,

santuario en el que había depositado su confianza.

14»¿Cómo os atrevéis a decir:

“Somos guerreros,

hombres valientes para la guerra”?

15Moab será devastada

y sus ciudades, invadidas

—afirma el Rey,

cuyo nombre es el Señor Todopoderoso—:

Lo mejor de su juventud

descenderá al matadero.

16La ruina de Moab se acerca;

su calamidad es inminente.

17Llorad por él todos sus vecinos,

los que sabéis de su fama.

Decid: “¡Cómo se ha quebrado el cetro

tan poderoso e imponente!”

18»Tú, que habitas en Dibón:

desciende de tu lugar de honor

y siéntate en el sequedal,

porque el destructor de Moab te ataca

y destruye tus fortificaciones.

19Tú, que habitas en Aroer,

párate a la vera del camino, y observa;

pregunta a los que huyen, hombres y mujeres:

“¿Qué es lo que ha sucedido?”

20Moab está humillado;

ha sido destrozado.

¡Gemid y clamad!

¡Anunciad por el río Arnón

que Moab ha sido devastado!

21El juicio ha llegado hasta la meseta

contra Holón, Yahaza y Mefat;

22contra Dibón, Nebo y Bet Diblatayin;

23contra Quiriatayin, Bet Gamul y Bet Megón,

24contra Queriot y Bosra,

y contra todas las ciudades de Moab,

cercanas y lejanas.

25El poder48:25 poder. Lit. cuerno. de Moab ha desaparecido;

¡su fuerza está abatida!

—afirma el Señor—.

26»¡Emborrachad a Moab,

porque ha desafiado al Señor!

¡Que se regodee en su vómito,

y se convierta en objeto de burla!

27¿Acaso no te burlabas de Israel,

y con tus palabras lo despreciabas,

como si hubiera sido sorprendido entre ladrones?

28Habitantes de Moab,

¡abandonad las ciudades

y vivid entre las rocas!

Sed como las palomas

que anidan al borde de los precipicios.

29»Conocemos bien el orgullo de Moab,

ese orgullo exagerado.

¡Tanta soberbia y tanto orgullo!

¡Tanta arrogancia y altivez!

30Yo conozco su insolencia,

pero sus jactancias no logran nada

—afirma el Señor—.

31Por eso lloro por Moab;

gimo por toda su gente,

sollozo por el pueblo de Quir Jeres.

32Lloro por ti, viña de Sibma,

más que por Jazer;

tus sarmientos sobrepasan el mar

y llegan hasta Jazer,

pero caerá el destructor

sobre tu cosecha y sobre tu vendimia.

33De los fértiles campos de Moab

han desaparecido el gozo y la alegría.

Acabé con el vino de tus lagares;

ya nadie pisa las uvas entre gritos de alborozo;

los gritos ya no son de regocijo.

34»El clamor de Hesbón llega hasta Elalé y Yahaza,

su voz se alza desde Zoar

hasta Joronayin y Eglat Selisiyá.

Porque hasta las aguas de Nimrín

se han secado.

35Acabaré con la gente de Moab

que ofrece sacrificios en altares paganos

y quema incienso a sus dioses

—afirma el Señor—.

36»Por eso, con sonido de flautas

gime por Moab mi corazón;

con sonido de flautas

gime mi corazón por Quir Jeres,

porque han desaparecido

las riquezas que acumularon.

37Toda cabeza está rapada

y toda barba rasurada;

en todas las manos hay incisiones,

y todos están vestidos de luto.

38Sobre todos los techos de Moab,

y por todas sus plazas,

solo se escuchan lamentos;

porque rompí en pedazos a Moab

como a una vasija desechada

—afirma el Señor—.

39¡Cómo quedó hecha pedazos!

¡Cómo gimen!

Moab ha vuelto la espalda

del todo avergonzada.

Es para todos sus vecinos

objeto de burla y de terror».

40Así dice el Señor:

«¡Mirad! Vuela el enemigo como águila;

sobre Moab despliega sus alas.

41Sus ciudades serán capturadas,

y conquistadas sus fortalezas.

En aquel día, el corazón de los guerreros de Moab

será como el de una parturienta.

42Moab será destruida como nación,

porque ha desafiado al Señor.

43El terror, la fosa y la trampa

aguardan al habitante de Moab

—afirma el Señor—.

44El que huya del terror caerá en la fosa;

el que salga de la fosa caerá en la trampa;

porque yo hago venir sobre Moab

el tiempo de su castigo

—afirma el Señor—.

45»A la sombra de Hesbón

se detienen exhaustos los fugitivos.

De Hesbón sale un fuego;

de la ciudad de Sijón, una llama

que consume las sienes de Moab

y el cráneo de los arrogantes y revoltosos.

46¡Ay de ti, Moab!

El pueblo de Quemós está destruido;

tus hijos son llevados al exilio;

tus hijas, al cautiverio.

47Pero en los días venideros

yo cambiaré la suerte de Moab»,

afirma el Señor.

Aquí concluye el juicio contra Moab.