የእስራኤል ሕዝብ አምላኩን መተው
1የእግዚአብሔር ቃል እንዲህ ሲል ወደ እኔ መጣ፤ 2“ሂድና ጮኸህ ይህን ለኢየሩሳሌም ጆሮ አሰማ፤
“እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“ ‘በወጣትነትሽ ጊዜ የነበረሽን ታማኝነት፣
በሙሽርነትሽም ወራት እንዴት እንደ ወደድሽኝ፣
በምድረ በዳ ዘር በማይዘራበት ምድር፣
እንዴት እንደ ተከተልሽኝ አስታውሳለሁ።
3እስራኤል ለእግዚአብሔር ቅዱስ ነበረች፤
የመከሩም በኵር ነበረች፤
የዋጧት ሁሉ በደለኞች ሆኑ፤
መዓትም ደረሰባቸው’ ”
ይላል እግዚአብሔር።
4የያዕቆብ ቤት ሆይ፤ የእስራኤል ቤት ወገን ሁላችሁ፣
የእግዚአብሔርን ቃል ስሙ።
5እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“አባቶቻችሁ ከእኔ የራቁት፣
ከንቱ ነገርን የተከተሉት፣
ራሳቸውም ከንቱ የሆኑት፣
ምን ጥፋት አግኝተውብኝ ነው?
6እነርሱም፣ ‘ከግብፅ ምድር ያወጣን፣
በወና ምድረ በዳ፣
በጐድጓዳና በበረሓ መሬት፣
በደረቅና በጨለማ2፥6 ወይም በሞት ጥላ ቦታ፣
ሰው በማያልፍበትና በማይኖርበት ስፍራ
የመራን እግዚአብሔር ወዴት ነው?’ ብለው አልጠየቁም።
7እኔ፣ ፍሬዋንና በረከቷን እንድትበሉ፣
ለም ወደ ሆነ መሬት አመጣኋችሁ፤
እናንተ ግን መጥታችሁ ምድሬን አረከሳችሁ፤
ርስቴንም ጸያፍ አደረጋችሁ።
8‘እግዚአብሔር ወዴት ነው?’ ብለው
ካህናቱ አልጠየቁም፤
ከሕጉ ጋር የሚውሉት አላወቁኝም፤
መሪዎቹ ዐመፁብኝ፤
ነቢያቱም በበኣል ስም ተነበዩ፤
ከንቱ ነገሮችን ተከተሉ።
9“ስለዚህ እንደ ገና ከእናንተ ጋር እፋረዳለሁ፤
ከልጅ ልጆቻችሁም ጋር እከራከራለሁ።”
ይላል እግዚአብሔር።
10“ወደ ኪቲም2፥10 ኪቲም ቆጵሮስና የምዕራባዊ የባሕር ዳርቻ ማለት ነው። ጠረፍ ተሻገሩና እዩ፤
ወደ ቄዳርም2፥10 ቄዳር በሶርያዊ ዓረቢያ ምድረ በዳ የሚገኙ የበዶይን ነገዶች መኖሪያ፤ ልካችሁ በጥንቃቄ መርምሩ፣
እንዲህ ዐይነት ነገር ተደርጎ ያውቅ እንደ ሆነ ተመልከቱ፤
11የእውነት አማልክት ባይሆኑም እንኳ፣
አማልክቱን የለወጠ ሕዝብ አለን?
ሕዝቤ ግን ክብራቸው2፥11 የዕብራውያን የጥንት ጸሐፍት ትውፊት የሆነው የማሶሬቲክ ጽሑፍ ክብሬን ይላል። የሆነውን፣
በከንቱ ነገር ለወጡ።
12ሰማያት ሆይ፤ በዚህ ተገረሙ፤
በታላቅ ድንጋጤም ተንቀጥቀጡ፤”
ይላል እግዚአብሔር።
13“ሕዝቤ ሁለት ኀጢአት ፈጽመዋል፤
ሕያው የውሃ ምንጭ የሆንሁትን፣
እኔን ትተዋል፤
ውሃ መያዝ የማይችሉትን ቀዳዳ የውሃ ማጠራቀሚያ ጕድጓዶች፣
ለራሳቸው ቈፍረዋል።
14እስራኤል ባሪያ ነውን? ወይስ የቤት ውልድ ባሪያ?
ታዲያ፣ ስለ ምን ለብዝበዛ ተዳረገ?
15አንበሶች በእርሱ ላይ አገሡ፤
በኀይለኛ ድምፅም ጮኹበት።
ምድሩን ባድማ አድርገውበታል፤
ከተሞቹ ተቃጥለዋል፤ ወናም ሆነዋል።
16ደግሞም የሜምፎስና2፥16 ሜምፎስ በዕብራይስጡ ኖፍ ይላል፤ ወይም ጭንቅላትሽን ፈጠፈጡ ወይም ሰነጠቀ የጣፍናስ ሰዎች፣
መኻል ዐናትሽን ላጩሽ።
17በመንገድ የሚመራሽን፣
እግዚአብሔር አምላክሽን በመተውሽ፣
ይህን በራስሽ ላይ አላመጣሽምን?
18ከሺሖር2፥18 የአባይ ወንዝ አንዱ ተነጣይ ጅረት ነው። ወንዝ ውሃ ለመጠጣት፣
አሁንስ ለምን ወደ ግብፅ ወረድሽ?
ከኤፍራጥስ ወንዝስ ውሃ ለመጠጣት፣
ወደ አሦር መውረድ ለምን አስፈለገሽ?
19ክፋትሽ ቅጣት ያስከትልብሻል፤
ክሕደትሽም ተግሣጽ ያመጣብሻል፤
እግዚአብሔር አምላክሽን ስትተዪ፣
እኔንም መፍራት ችላ ስትይ፣
ምን ያህል ክፉና መራራ እንደሚሆንብሽ
አስቢ፤ እስቲ አስተውዪ፤”
ይላል የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር።
20“ከጥንት ጀምሮ ቀንበርሽን ሰበርሁ፤
እስራትሽን በጣጠስሁ፤
አንቺም፣ ‘አላገለግልህም’ አልሽ፤
ከፍ ባለውም ኰረብታ ሁሉ ሥር፣
በያንዳንዱም ለምለም ዛፍ ሥር፣
ለማመንዘር ተጋደምሽ።
21እኔ፣ እንደ ምርጥ የወይን ተክል፣
ጤናማና አስተማማኝ ዘር አድርጌ ተክዬሽ ነበር፤
ታዲያ ብልሹ የዱር ወይን ተክል ሆነሽ፣
እንዴት ተለወጥሽብኝ?
22በልዩ ቅጠል ብትታጠቢ፣
ብዙ ሳሙና ብትጠቀሚም፣
የበደልሽ ዕድፍ አሁንም በፊቴ ነው፤”
ይላል ጌታ እግዚአብሔር።
23“ ‘አልረከስሁም፣
በኣሊምን አልተከተልሁም’ እንዴት ትያለሽ?
በሸለቆ ውስጥ ምን እንዳደረግሽ
እስቲ አስቢ፣
ምንስ እንደ ፈጸምሽ ተገንዘቢ፤
እንደምትፋንን ፈጣን ግመል ሆነሻል፤
24በምድረ በዳ እንደ ለመደች፣
በፍትወቷ ነፋስን እንደምታነፈንፍ፣ የሜዳ አህያ ነሽ፤
ከመጐምጀቷ ማን ሊገታት ይችላል?
ለሚፈልጓት ሁሉ ያለ ምንም ድካም
በፍትወቷ ወራት በቀላሉ ትገኝላቸዋለች።
25እግርሽ እስኪነቃ አትሩጪ፤
ጕረሮሽም በውሃ ጥም እስኪደርቅ አትቅበዝበዢ።
አንቺ ግን፣ ‘በከንቱ አትድከም፤
ባዕዳን አማልክትን ወድጃለሁ፤
እነርሱን እከተላለሁ’ አልሽ።
26“ሌባ በተያዘ ጊዜ እንደሚያፍር፣
የእስራኤልም ቤት ዐፍሯል፤
እነርሱ፣ ንጉሦቻቸውና ሹሞቻቸው፣
ካህናታቸውና ነቢያታቸው እንዲሁ ያፍራሉ።
27ዛፉን፣ ‘አንተ አባቴ ነህ’
ድንጋዩንም፣ ‘አንተ ወለድኸኝ’ አሉ፤
ፊታቸውን ሳይሆን፣
ጀርባቸውን ሰጥተውኛልና፤
በመከራቸው ጊዜ ግን፣
‘መጥተህ አድነን’ ይላሉ።
28ታዲያ፣ ልታመልካቸው ያበጀሃቸው አማልክት ወዴት ናቸው?
በመከራህ ጊዜ ሊያድኑህ የሚችሉ ከሆነ፣
ይሁዳ ሆይ፤ እስቲ ይምጡና ያድኑህ፤
የከተሞችህን ቍጥር ያህል፣
የአማልክትህም ብዛት እንዲሁ ነውና።
29“ለምን በእኔ ታማርራላችሁ?
ያመፃችሁብኝ እናንተ ሁላችሁ ናችሁ፤”
ይላል እግዚአብሔር።
30“ልጆቻችሁን በከንቱ ቀጣኋቸው፤
እነርሱም አልታረሙም።
ሰይፋችሁ እንደ ተራበ አንበሳ
ነቢያታችሁን በልቷል።
31“የዚህ ትውልድ ሰዎች ሆይ፤ የእግዚአብሔርን ቃል አስተውሉ፤
“እኔ ለእስራኤል ሕዝብ ምድረ በዳ፣
ወይስ ድቅድቅ ጨለማ ያለበት ምድር ሆንሁበትን?
ሕዝቤ፣ ‘እንደ ልባችን ልንሆን እንፈልጋለን፤
ተመልሰንም ወደ አንተ አንመጣም’ ለምን ይላል?
32ለመሆኑ ቈንጆ ጌጣጌጧን፣
ሙሽራ የሰርግ ልብሷን ትረሳለችን?
ሕዝቤ ግን፣
እጅግ ብዙ ቀን ረስቶኛል።
33በፍትወት ለማጥመድ እንዴት ሥልጡን ነሽ?
ልክስክስ ክፉ ሴቶች እንኳ ከመንገድሽ ብዙ ክፋት ይማራሉ።
34በስርቆት ያልያዝሻቸው፣
የንጹሓን ድኾች ደም፣
በልብስሽ ላይ ተገኝቷል።
ይህን ሁሉ አድርገሽም፣
35‘እኔ ንጹሕ ነኝ፤
በርግጥ ቍጣው ከእኔ ርቋል’ ትያለሽ።
እኔ ግን እፈርድብሻለሁ፤
‘ኀጢአት አልሠራሁም’ ብለሻልና።
36መንገድሽን እየለዋወጥሽ፣
ለምን ትሮጫለሽ?
አሦር እንዳዋረደሽ፣
ግብፅም እንዲሁ ያዋርድሻል።
37የታመንሽባቸውን እግዚአብሔር ስላዋረደ፣
በእነርሱም ስለማይከናወንልሽ፣
እጆችሽን በራስሽ ላይ አድርገሽ
ከዚያም ትወጫለሽ።
Israel Pa Onyankopɔn Akyi
1Awurade asɛm baa me so: 2“Kɔpae mu ka ma Yerusalem nte:
“ ‘Mekae sɛnea wode wo ho maa me wo mmabun bere mu,
sɛnea wodɔɔ me wɔ wʼayeforo bere mu
na wudii mʼakyi wɔ sare so,
asase a wonnuaa hwee wɔ so no.
3Na Israel yɛ kronkron ma Awurade,
ne twabere mu aduankan;
wɔn a wodii nʼani no wobuu wɔn fɔ,
na amanehunu baa wɔn so,’ ”
sɛnea Awurade, se ni.
4Muntie Awurade asɛm, mo Yakob asefo,
mo Israel mmusuakuw nyinaa.
5Eyi ne nea Awurade se:
“Mfomso bɛn na mo agyanom huu wɔ me ho a
ɛma wɔtwee wɔn ho kɔɔ akyirikyiri sɛɛ?
Wodii ahoni a wɔn so nni mfaso akyi,
maa wɔn ankasa bɛyɛɛ ahuhufo.
6Wɔammisa se, ‘Ɛhe na Awurade wɔ?
Nea oyii yɛn fii Misraim
na ɔde yɛn faa sare wosee so,
nweatam ne abonabon asase
a awo na ayɛ owubon no.
Asase a obiara mfa so na obiara nte so no.’
7Mede mo beduaa asasebere so
sɛ munni so nnuaba ne ɛso nnepa.
Nanso mubeguu mʼasase ho fi,
na moyɛɛ mʼagyapade akyiwade.
8Asɔfo no ammisa se,
‘Ɛhe na Awurade wɔ?’
Wɔn a wɔde mmara yɛ adwuma no anhwehwɛ me;
ntuanofo sɔre tiaa me.
Adiyifo no de Baal hyɛɛ nkɔm,
na wodii ahoni huhuw akyi.
9“Ɛno nti, merebɔ mo kwaadu bio,”
nea Awurade se ni.
“Na mɛbɔ mo mma mma kwaadu.
10Muntwa nkɔ Kitim mpoano nkɔhwɛ,
monsoma nkɔ Kedar nkɔhwehwɛ mu yiye;
monhwɛ sɛ biribi a ɛte sɛɛ asi wɔ hɔ:
11Ɔman bi asesa wɔn anyame pɛn ana?
Nso wɔnnyɛ anyame mpo.
Nanso me nkurɔfo de wɔn anuonyam
asesa ahoni huhuw.
12Mo ɔsorosoro, momma mo ho nnwiriw mo wɔ eyi ho,
na mo ho nwosow wɔ akomatu mu,”
nea Awurade se ni.
13“Me nkurɔfo ayɛ bɔne ahorow abien:
Wɔapa me,
me a meyɛ nkwa asubura no,
na wɔatutu wɔn ankasa mmura amoa,
mmura a apaapae a entumi nkora nsu.
14Israel yɛ akoa anaa ɔsomfo fi awo mu ana?
Adɛn nti na wayɛ asade yi?
15Gyata abobɔ mu;
wɔaworo so akyerɛ no.
Wɔama nʼasase ada mpan;
wɔahyehyew ne nkurow ayɛ no amamfo.
16Afei Memfis ne Tapanhes mmarima
ayi wo ti so nwi.
17Ɛnyɛ wo na woama eyi aba wo so
sɛ wopaa Awurade wo Nyankopɔn akyi,
wɔ bere a ɔrekyerɛ wo kwan no?
18Afei adɛn nti na wokɔ Misraim
kɔnom Sihor mu nsu?
Na adɛn nti na wokɔ Asiria
kɔnom Asubɔnten no mu nsu?
19Wo amumɔyɛ bɛtwe wʼaso;
wo nsanakyi bɛka wʼanim.
Enti dwene ho na hu sɛ,
sɛ wopa Awurade wo Nyankopɔn akyi
na woannya ne ho suro a,
ɛyɛ bɔne ne ɔyaw ma wo.”
Awurade, Asafo Awurade na ose.
20“Tete mmere no, wububuu wo konnua mu,
na wotetew wo nkɔnsɔnkɔnsɔn mu;
na wokae se, ‘Merensom wo!’
Ampa, wɔ koko biara so
ne dua biara a adennan ase
na wotena bɔɔ aguaman.
21Miduaa wo sɛ bobe ankasa
a efi bobe a ase ye pa ara mu.
Na ɛyɛɛ dɛn na wodan wʼakyi kyerɛɛ me
bɛyɛɛ bobe a anyin asɛe wɔ wura mu yi?
22Sɛ wode soda
ne samina bebree guare mpo a,
wʼafɔdi nkekae da so wɔ mʼanim ara,”
sɛnea Otumfo Awurade se ni.
23“Ɛbɛyɛ dɛn na woaka se, ‘Me ho nguu fi ɛ;
minnii Baalnom akyi ɛ’?
Hwɛ sɛnea woyɛɛ wo ho wɔ obon no mu;
dwene nea woayɛ no ho.
Woyɛ yomabere hoɔharefo
a wutu mmirika kɔ ha ba ha,
24wura mu afurum a nweatam so tena akokwaw no,
ohuahua bere a ɔpɛ sɛ onini hyia no.
Sɛ nʼakɔnnɔ no ano yɛ den a hena na obesianka no?
Anini biara a wɔtaa no no nhaw wɔn ho bebree;
edu bere a ɛsɛ sɛ wohyia no a wobenya no.
25Ntu mmirika nkosi sɛ wʼanan ase bɛyɛ kwaterekwa,
na wo mene mu bɛyow.
Nanso wokae se, ‘So nni mfaso!
Mepɛ ananafo anyame,
na ɛsɛ sɛ midi wɔn akyi.’
26“Sɛnea wɔkyere ɔkorɔmfo a wogu nʼanim ase no,
saa na wɔagu Israelfi anim ase,
wɔn ankasa, wɔn ahemfo ne wɔn adwumayɛfo,
wɔn asɔfo ne wɔn adiyifo.
27Wɔka kyerɛ dua se, ‘Woyɛ mʼagya,’
ne ɔbo se, ‘Wo na wowoo me.’
Wɔadan wɔn akyi akyerɛ me
na ɛnyɛ wɔn anim;
nanso sɛ amanehunu bi ba wɔn so a, wɔka se,
‘Bra begye yɛn!’
28Anyame a moyɛ maa mo ho no wɔ he?
Momma wɔmmra sɛ wobetumi agye mo
bere a mowɔ amanehunu mu!
Efisɛ mowɔ anyame bebree
te sɛ nea mowɔ nkurow bebree no, Yuda.
29“Adɛn nti na mobɔ me sobo?
Mo nyinaa ayɛ dɔm atia me,”
Awurade na ose.
30“Metwee mo nkurɔfo aso kwa;
wɔamfa me nteɛso.
Wʼafoa akunkum wʼadiyifo
te sɛ gyata a nʼani abere.
31“Mo nnɛmmafo, munnwen Awurade asɛm ho:
“Mayɛ sɛ, nweatam ama Israel ana?
Anaasɛ asase a so aduru sum kabii ana?
Adɛn nti na me nkurɔfo ka se, ‘Yɛwɔ ho kwan sɛ yekyinkyin;
yɛremma wo nkyɛn bio.’
32Ɔbabun werɛ fi ne mpempranne,
ayeforo werɛ befi nʼahyehyɛde ana?
Nanso me nkurɔfo werɛ afi me
nna a wontumi nkan.
33Hwɛ nyansa a mowɔ de pɛ mo adɔfo!
Mmea a wɔnsɛ hwee koraa tumi sua mo akwan.
34Mo adurade mu wɔ
ahiafo a wodi bem mogya,
nanso moankyere wɔn sɛ wɔrebubu akɔ mu.
Eyinom nyinaa akyi
35woka se, ‘Midi bem;
ne bo mfuw me.’
Nanso mebu wo atɛn
efisɛ woka se, ‘Menyɛɛ bɔne biara ɛ.’
36Adɛn nti na wukyinkyin sɛɛ,
sesa wʼakwan?
Misraim bedi wo huammɔ
sɛnea Asiria yɛe no.
37Afei wubefi saa beae hɔ
a wo nsa gu wo ti so.
Efisɛ Awurade apo wɔn a wode wo ho too wɔn so no;
wɔremmoa wo.
