1ኤሊሁ በመቀጠል እንዲህ አለ፤
2“እናንት ጠቢባን፣ ቃሌን ስሙ፤
ዐዋቂዎችም አድምጡኝ።
3ምላስ ምግብን አጣጥሞ እንደሚለይ፣
ጆሮም የንግግርን ለዛ ለይቶ ያውቃል።
4የሚበጀንን እንምረጥ፣
መልካሙንም አብረን እንወቅ።
5“ኢዮብ እንዲህ ይላል፤ ‘እኔ ንጹሕ ነኝ፤
እግዚአብሔር ግን ፍትሕ ነሣኝ፤
6እውነተኛ ብሆንም፣
እንደ ውሸታም ተቈጥሬአለሁ፤
በደል ባይኖርብኝም፣
በማይፈወስ ቍስል ተመትቻለሁ።’
7ፌዝን እንደ ውሃ የሚጠጣት፣
እንደ ኢዮብ ያለ ሰው ማን ነው?
8ከክፉ አድራጊዎች ጋር ይተባበራል፤
ከኀጢአተኞችም ጋር ግንባር ይፈጥራል።
9‘እግዚአብሔርን ለማስደሰት መሞከር፣
ለሰው አንዳች አይጠቅምም’ ብሏልና።
10“ስለዚህ፣ እናንተ አስተዋዮች ስሙኝ፤
ክፋትን ማድረግ ከእግዚአብሔር ዘንድ፣
በደልንም መፈጸም ሁሉን ከሚችል አምላክ ይራቅ።
11ለሰው እንደ ሥራው ይመልስለታል፤
እንደ አካሄዱም ይከፍለዋል።
12በእውነት እግዚአብሔር ክፋትን አይሠራም፤
ሁሉን የሚችል አምላክ ፍትሕን አያጣምምም።
13ምድርን እንዲገዛ የሾመው አለን?
የዓለምስ ሁሉ ባለቤት ያደረገው ማን ነው?
14እርሱ መንፈሱን መልሶ ቢወስድ፣
እስትንፋሱንም ወደ ራሱ ቢሰበስብ፣
15ሥጋ ለባሽ ሁሉ በአንድነት በጠፋ፣
ሰውም ወደ ዐፈር በተመለሰ ነበር።
16“ማስተዋል ካለህ ይህን ስማ፤
እኔ የምለውንም አድምጥ።
17ፍትሕን የሚጠላ ሊያስተዳድር ይችላልን?
አንተስ ጻድቁንና ኀያል የሆነውን ትኰንናለህ?
18ነገሥታትን ‘የማትረቡ ናችሁ፣’
መኳንንትንም፣ ‘ክፉዎች ናችሁ’
የሚላቸው እርሱ አይደለምን?
19ሁሉም የእጁ ሥራ ስለሆኑ፣
እርሱ ለገዦች አያደላም፤
ባለጠጋውንም ከድኻው አብልጦ አይመለከትም።
20እነርሱም እኩለ ሌሊት ላይ በድንገት ይሞታሉ፤
ሕዝብ ተንቀጥቅጦ ሕይወቱ ያልፋል፤
ኀያላኑም የሰው እጅ ሳይነካቸው ይወገዳሉ።
21“ዐይኖቹ የሰውን አካሄድ ይመለከታሉ፤
ርምጃውንም ሁሉ ይከታተላሉ።
22ክፉ አድራጊዎች የሚደበቁበት፣
ጨለማ ስፍራ ወይም የሞት ጥላ የለም።
23ሰው ለፍርድ ፊቱ ይቀርብ ዘንድ፣
እግዚአብሔር ቀጠሮ አይዝለትም።
24ያለ ምንም ጥያቄ ኀያላንን ያንኰታኵታል፤
ሌሎችንም በቦታቸው ይሾማል።
25እርሱ ሥራቸውን ሁሉ ስለሚያውቅ፣
በሌሊት ይገለብጣቸዋል፤
እነርሱም ይደቅቃሉ።
26ስለ ክፋታቸውም፣
በሰው ሁሉ ፊት ይቀጣቸዋል፤
27እርሱን ከመከተል ተመልሰዋልና፤
መንገዱንም ችላ ብለዋል።
28የድኾች ልቅሶ ወደ እርሱ እንዲደርስ ሰበብ ሆኑ፤
የመከረኞችን ጩኸት ሰማ።
29እርሱ ዝም ቢል፣ ማን ሊወቅሰው ይችላል?
ፊቱንስ ቢሰውር፣ ማን ሊያየው ይችላል?
እርሱ ከሰውም፣ ከሕዝብም በላይ ነው፤
30ይህም የሆነው ዐመፀኛው ሕዝቡን እንዳይገዛ፣
ወጥመድም በፊታቸው እንዳይዘረጋ ነው።
31“ሰው ለእግዚአብሔር እንዲህ ቢል የተሻለ ነበር፤
‘እኔ በደለኛ ነኝ፤ ከእንግዲህ ግን አልበድልም፤
32ማየት ያልቻልሁትን አስተምረኝ፤
ኀጢአት ሠርቼ እንደ ሆነም፣ ደግሜ አልሠራም።’
33ታዲያ አንተ ለመናዘዝ ፈቃደኛ ሳትሆን፤
እግዚአብሔር እንደ ወደድህ ይከፍልሃልን?
መወሰን ያለብህ አንተ ነህ እንጂ፣ እኔ አይደለሁም፤
እንግዲህ የምታውቀውን ንገረኝ።
34“አስተዋዮች ይናገራሉ፤
የሚሰሙኝም ጠቢባን እንዲህ ይሉኛል፤
35‘ኢዮብ ያለ ዕውቀት ይናገራል፤
ቃሉም ማስተዋል ይጐድለዋል።’
36ምነው ኢዮብ እስከ መጨረሻ በተፈተነ ኖሮ!
እንደ ክፉ ሰው መልሷልና፤
37በኀጢአቱም ላይ ዐመፅን ጨምሯል፤
በመካከላችን ሆኖ በንቀት አጨብጭቧል፤
በእግዚአብሔርም ላይ ብዙ ተናግሯል።”
1Unya miingon si Elihu, 2“Kamong miingon nga maalamon kamo ug daghag nahibaloan, pamatia ninyo ako pag-ayo. 3Kay maingon nga ang dila makahibalo kon unsay lamian ug dili lamian nga pagkaon, ang dalunggan makahibalo usab kon unsay husto o dili husto nga mga pulong. 4Busa susihon nato kon unsay husto; tun-an nato kon unsay maayo. 5Kay miingon si Job, ‘Inosente ako apan wala ako hatagi sa Dios ug hustisya. 6Bisag matarong ako, giisip ako nga bakakon. Bisan wala akoy sala nga nahimo, gihatagan niya akog sakit nga walay pagkaayo.’
7“Walay tawo nga sama kang Job nga dili madutlan ug pagtamay. 8Ganahan siyang makig-uban sa daotan ug makasasala nga mga tawo. 9Kay nagaingon siya, ‘Walay makuha ang tawo kon magtinguha siya sa pagpahimuot sa Dios.’ 10Busa pamati kamo kanako, kamong nagaingon nga nakasabot kamo. Ang Makagagahom nga Dios dili mohimo ug daotan. 11Balosan niya ang tawo sumala sa iyang binuhatan; tagdon niya ang tawo sumala sa batasan niini. 12Imposible nga maghimo ang Makagagahom nga Dios ug daotan. Dili niya mahimong tuison ang hustisya. 13May nagsugo ba kaniya sa pagdumala sa tibuok kalibotan? Siyempre wala! 14Kon pagbuot sa Dios nga kuhaon ang gininhawa nga gihatag niya sa tawo, 15mangamatay ang tanang mga tawo ug mobalik ngadto sa yuta.
16“Kon may panabot ka, Job, pamatia kining akong isulti: 17Makadumala ba ang Dios kon dili siya gusto ug hustisya? Nan, nganong gipakadaotan mo man ang matarong ug gamhanan nga Dios? 18Dili ba nga ginabadlong man niya ang daotan ug walay pulos nga mga hari ug mga pangulo? 19Wala niya pabori ang mga pangulo, ug wala niya ipalabi ang mga adunahan kaysa mga kabos, kay silang tanan managsama nga iyang gibuhat. 20Bisan ang mga tawong gamhanan mamatay lang ug kalit sa kagabhion, nga walay nagtandog kanila. 21Gibantayan gayod sa Dios ang tanang ginahimo sa tawo. 22Wala gayoy dapit nga mangitngit nga mahimong katagoan sa mga daotan. 23Dili na kinahanglan nga tawgon pa sa Dios ang tawo nga moadto sa iyang atubangan aron usisahon ug hukman. 24Dili na kinahanglan nga mag-imbestigar pa siya aron matangtang niya ang mga tawong anaa sa pangatungdanan ug pulihan ug lain. 25Tungod kay nasayod siya sa ilang ginahimo, kuhaan niya sila sa gahom ug laglagon bisan sa panahon sa kagabhion. 26Silotan niya sila atubangan sa kadaghanan tungod sa ilang kadaotan. 27Ginahimo niya kini tungod kay miundang sila sa pagsunod kaniya, ug wala sila magtagad sa iyang mga pamaagi. 28Gidaog-daog nila ang mga kabos, ug nadungog sa Dios ang ilang pagpakitabang. 29Apan bisan magpakahilom ug magtago ang Dios, walay makaingon nga dili husto ang iyang ginabuhat. Apan ang tinuod, nagabantay ang Dios sa mga tawo ug sa mga nasod 30aron masanta niya ang pagdumala sa dili diosnon nga mga tawo nga makahatag ug kadaot sa katawhan.
31“Job, nganong dili ka man moduol sa Dios ug moingon, ‘Nakasala ako, apan dili na ako magpakasala pa’ o 32‘Ipadayag kanako ang akong sala. Kon nakasala ako, dili ko na kini buhaton pag-usab.’ 33Makapaabot ka ba nga ihatag sa Dios ang imong gihangyo kon dili ka maghinulsol? Anaa kanimo ang desisyon, ug dili kanako. Busa sultihi ako kon unsay imong desisyon. 34Ang mga tawong maalamon ug may panabot nga namati kanako, 35makaingon usab nga ang imong gisulti, Job, walay kaalam ug walay pulos. 36Angay ka gayod nga sulayan pag-ayo tungod sa imong sinultihan nga sama sa daotang tawo. 37Gidugangan mo pa ang imong sala pinaagi sa pagrebelde sa Dios. Gitamay ug giinsulto mo ang Dios sa among atubangan.”
