ኢዮብ
1ኢዮብም እንዲህ ሲል መለሰ፤
2“ኀይል የሌለውን ምንኛ ረዳኸው!
ደካማውንስ ምንኛ አዳንኸው!
3ጥበብ የሌለውን ምንኛ መከርኸው!
ታላቅ ዕውቀትንስ ምንኛ ገለጥህለት!
4ይህን ቃል እንድትናገር የረዳህ ማን ነው?
የማንስ መንፈስ በአንደበትህ ተጠቀመ?
5“ከውሆችና በውስጣቸው ከሚኖሩ በታች ያሉ፣
የሙታን መንፈስ በጭንቅ ላይ ናቸው።
6ሲኦል26፥6 የዕብራይስጡ ቅጅ ከዚህ ጋር ይስማማል፤ አንዳንድ ቅጆች ግን፣ ሞት ይላሉ። በእግዚአብሔር ፊት ዕራቍቷን ናት፤
የጥፋትንም26፥6 ዕብራይስጡ፣ አባዶን ይላል። ስፍራ የሚጋርድ የለም።
7የሰሜንን ሰማይ በሕዋው ላይ ዘረጋው፤
ምድርንም እንዲያው በባዶው ላይ አንጠለጠላት።
8ውሆችን በደመናዎቹ ይጠቀልላል፤
ክብደታቸውም ደመናዎቹን አይሸነቍርም።
9ደመናዎቹን በላዩ ዘርግቶ፣
የሙሉውን ጨረቃ ፊት ይጋርዳል።
10ለብርሃንና ለጨለማ ድንበር ይሆን ዘንድ፣
በውሆች ላይ የአድማስ ክበብ አበጀ።
11የሰማይ ምሰሶዎች ይንቀጠቀጣሉ፤
በተግሣጹም ይደነግጣሉ።
12በኀይሉ ባሕርን ያናውጣል፤
በጥበቡም ረዓብን ይቈራርጣል።
13በእስትንፋሱ ሰማያትን አጠራ፤
እጁም ተወርዋሪውን እባብ ወጋች።
14እነዚህ የሥራው ዳር ዳር ናቸው፤
ስለ እርሱ የሰማነው ምንኛ አነስተኛ ነው!
የኀይሉንስ ነጐድጓድ ማን ሊያስተውል ይችላል?”
ايوب پاسخ می‌دهد: عظمت خدا غيرقابل تصور است
1آنگاه ايوب پاسخ داد:
2چه مددكاران خوبی هستيد! چه خوب مرا در هنگام سختی دلداری داديد! 3چه خوب با پندهای خود مرا متوجهٔ حماقتم ساختيد و چه حرفهای عاقلانه‌ای زديد! 4چطور به فكرتان رسيد اين سخنان عالی را به زبان بياوريد؟
5-6ارواح مردگان در حضور خدا می‌لرزند و در دنيای مردگان هيچ چيز از نظر او پنهان نيست. 7خدا آسمان را بر بالای فضای خالی گسترانيده و زمين را بر نيستی معلق ساخته است. 8او آب را در ابرهای خود قرار می‌دهد و ابرها از سنگينی آن شكاف بر نمی‌دارند. 9خدا تخت خود را با ابرهايش می‌پوشاند. 10او برای اقيانوس مرز می‌گذارد و برای روز و شب مرز قرار می‌دهد. 11اركان آسمان از نهيب او به لرزه در می‌آيند. 12او با قدرت خويش دريا را مهار می‌كند و با حكمت خود غرور آن را در هم می‌شكند. 13روح او آسمانها را زينت می‌دهد و دست او مار تيزرو را هلاک می‌كند.
14اينها تنها بخش كوچكی از كارهای عظيم اوست و زمزمه‌ای از صدای غرش او. پس كيست كه بتواند در برابر قدرت او بايستد؟
