እግዚአብሔር ምድርን ፈጽሞ ያጠፋታል
1እነሆ፤ እግዚአብሔር ምድርን ባድማ ያደርጋታል፤
ፈጽሞ ያጠፋታል፤
የፍርስራሽ ክምር ያደርጋታል፤
ነዋሪዎቿንም ይበትናል።
2ነገሩ ሁሉ አንድ ዐይነት ይሆናል፤
በሕዝቡ ላይ የሚሆነው በካህኑ፣
በአገልጋዩ ላይ የሚሆነው በጌታው፣
በአገልጋይዋ ላይ የሚሆነው በእመቤቷ፣
በገዥው ላይ የሚሆነው በሻጩ፣
በተበዳሪው ላይ የሚሆነው በአበዳሪው፣
በብድር ከፋይ ላይ የሚሆነው በብድር ሰጪው ይሆናል።
3ምድር ፈጽሞ ባድማ ትሆናለች፤
ጨርሶም ትበዘበዛለች፤
እግዚአብሔር ይህን ቃል ተናግሯልና።
4ምድር ትደርቃለች፤ ትረግፋለች፤
ዓለም ትዝላለች፤ ትረግፋለች፤
የምድርም መሳፍንት ይዝላሉ።
5ምድር በሕዝቧ ትረክሳለች፤
ሕግን ጥሰዋል፤
ሥርዐትን ተላልፈዋል፤
ዘላለማዊውንም ኪዳን አፍርሰዋል።
6ስለዚህ ርግማን ምድርን ትበላለች፤
ሕዝቦቿም ስለ በደላቸው ይቀጣሉ፤
ስለዚህ የምድር ነዋሪዎች ተቃጥለዋል፤
በጣም ጥቂት የሆኑት ቀርተዋል።
7አዲሱ የወይን ጠጅ ዐለቀ፤ የወይኑም ተክል ደረቀ፤
ደስተኞችም ሁሉ አቃሰቱ።
8የከበሮ ደስታ ጸጥ አለ፤
የጨፋሪዎች ጩኸት አበቃ፤
ደስ የሚያሰኘውም በገና እረጭ አለ።
9ከእንግዲህ እየዘፈኑ የወይን ጠጅ አይጠጡም፤
መጠጡም ለሚጠጡት ይመርራል።
10የፈራረሰችው ከተማ ባድማ ሆነች፤
የየቤቱም መግቢያ ተዘጋ።
11በየአደባባዩ የወይን ጠጅ ያለህ እያሉ ይጮኻሉ፤
ደስታው ሁሉ ወደ ሐዘን ይለወጣል፤
ሐሤቱም ሁሉ ከምድር ገጽ ጠፍቷል።
12ከተማዪቱ ፈጽማ ፈርሳለች፤
በሮቿም ደቅቀው ወድቀዋል።
13የወይራ ዛፍ ሲመታ፣
የወይንም ዘለላ ሲቈረጥ ቃርሚያ እንደሚቀር ሁሉ፣
በምድሪቱ ላይ፣
በሕዝቦችም ላይ እንዲሁ ይሆናል።
14ድምፃቸውን ከፍ ያደርጋሉ፤ በደስታም ይጮኻሉ፤
ከምዕራብም የእግዚአብሔርን ክብር ያስተጋባሉ።
15ስለዚህ በምሥራቅ ለእግዚአብሔር ክብር ስጡ፤
ከባሕር ደሴቶችም፣
የእስራኤልን አምላክ፣ የእግዚአብሔርን ስም ከፍ ከፍ አድርጉ።
16“ለጻድቁ ክብር ይሁን” የሚል ዝማሬ፣
ከምድር ዳርቻ ሰማን፤
እኔ ግን፣ “ከሳሁ፤ መነመንሁ፤
ወዮልኝ!
ከዳተኞች አሳልፈው ሰጡ፤
ከዳተኞች በክሕደታቸው አሳልፈው ሰጡ” አልሁ።
17በምድር የምትኖር ሕዝብ ሆይ፤
ሽብር፣ ጕድጓድና ወጥመድ ይጠብቁሃል።
18ከሽብር ድምፅ የሚሸሽ፣
ወደ ጕድጓድ ይገባል፤
ከጕድጓድ የወጣም፣
በወጥመድ ይያዛል።
የሰማይ መስኮቶች ተከፍተዋልና፤
የምድርም መሠረት ተናወጠ።
19ምድር ተከፈለች፤
ምድር ተሰነጠቀች፤
ምድር ፈጽማ ተናወጠች።
20ምድር እንደ ሰካራም ዞረባት፤
ነፋስ እንደሚወዘውዘውም ጐጆ ሆነች፣
የዐመፅዋ ሸክም ከባድ ስለሆነ ትወድቃለች፤
እንደ ገናም አትነሣም።
21በዚያ ቀን እግዚአብሔር፣
በላይ በሰማያት ያሉትን ኀይሎች፣
በታችም በምድር ያሉትን ነገሥታት ይቀጣቸዋል።
22በጕድጓድ ውስጥ እንዳሉ እስረኞች፣
በአንድ ላይ ይታጐራሉ፤
በእስር ቤት ይዘጋባቸዋል24፥22 ወይም፣ ይላቀቃሉ።፣
ከብዙ ቀንም በኋላ ለፍርድ ይቀርባሉ።
23የሰራዊት ጌታ እግዚአብሔር፣
በጽዮን ተራራና በኢየሩሳሌም፣
በሽማግሌዎቹም ፊት በክብሩ ይነግሣል፤
ጨረቃ ትሸማቀቃለች፤ ፀሓይም ታፍራለች።
Het oordeel van God
1Kijk! De Here maakt de aarde weer leeg, Hij vernielt haar. Hij verandert haar aanzien en verstrooit wie daarop wonen. 2Priesters en volk, dienaren en meesters, slavinnen en meesteressen, kopers en verkopers, leners en uitleners, schuldenaars en schuldeisers, niemand zal worden gespaard. 3De aarde zal verlaten en leeggeroofd zijn, zo heeft de Here het besloten. 4-5 De aarde lijdt onder de zonden van haar inwoners. De grond verarmt, de gewassen verdorren en de machtigen kwijnen weg. De wereld is ontwijd door misdaden, haar bewoners hebben Gods wetten verdraaid en zijn eeuwige geboden niet gehoorzaamd. 6Daarom rust Gods vloek op hen, zij worden aan de vertwijfeling overgelaten en de aanhoudende droogte vernietigt hen. Slechts enkelen zullen het overleven. 7Alle dingen die het leven mooi maken, verdwijnen. De druivenoogst mislukt, er is geen wijn meer en wie blij was, zucht en treurt. 8De melodieuze klanken van de harp en de vrolijke tonen van de citer worden niet meer gehoord, de vrolijke dagen zijn voorbij. 9De blijdschap van wijn en zang zijn niet meer, de sterke drank geeft een bittere smaak in de mond.
10De stad is een chaos, alle huizen en winkels zijn gesloten om plunderaars buiten te houden. 11In de straten roepen mensen om wijn, de vreugde is verdwenen en de blijdschap is uit het land verbannen.
12De stad is een puinhoop, haar poorten zijn vernield. 13Want het zal de aarde en alle volken vergaan als bij het afslaan van de olijven en bij de nalezing van de oogst.
14Maar alle overgeblevenen zullen de stem verheffen en zingen van blijdschap, 15vanuit het westen zal men de majesteit van God prijzen en in het oosten zal men die lofprijzing beantwoorden. 16Hoor ze zingen voor de Here, overal ter wereld. Zij zingen over de glorie van de rechtvaardige! Maar mijn hart is zwaar van verdriet, want het kwaad voert nog steeds de boventoon en overal heerst nog het bedrog. 17Angst, valkuilen en valstrikken zijn nog steeds uw lot, o bewoners van de aarde. 18Als u angstig vlucht, zult u in een kuil vallen en als u uit die kuil weet te vluchten, zult u in een val lopen, want de vernietiging valt vanuit de hemel op u, de aarde beeft onder uw voeten. 19De aarde wankelt gevaarlijk, alles is verloren en verward. 20De aarde zwaait heen en weer als een dronkaard en schudt als een tent in een storm. Zij valt en zal niet meer opstaan, want de zonden drukken als een zware last op haar.
21Op die dag zal de Here de gevallen engelen in de hemel straffen, evenals de trotse heersers van de landen op aarde. 22Zij zullen worden bijeengedreven als gevangenen en in een kerker worden opgesloten tot zij zijn berecht en veroordeeld. 23Dan zal de Here van de hemelse legers zijn troon op de berg Sion zetten en glorieus regeren in Jeruzalem. Voor de ogen van alle oudsten van zijn volk zal daar zoʼn glorie heersen dat de heldere lichten van zon en maan erdoor verbleken.
