1ከመዝሙር ሁሉ የሚበልጥ የሰሎሞን መዝሙር።
ሙሽራዪቱ
2በከንፈሩ መሳም ይሳመኝ
ፍቅርህ ከወይን ጠጅ ይልቅ ደስ ያሰኛልና።
3የሽቱህ መዐዛ ደስ ያሰኛል፤
ስምህ እንደሚፈስስ ሽቱ ነው፤
ታዲያ ቈነጃጅት ቢወድዱህ ምን ያስደንቃል!
4ይዘኸኝ ሂድ፤ እንፍጠን፤
ንጉሡ ወደ ዕልፍኞቹ አምጥቶኛል።
ባልንጀሮቿ
በአንተ1፥4 በዕብራይስጥ ነጠላ ተባዕታይ ነው። ደስ ይለናል፤ ሐሤትም እናደርጋለን፤
ከወይን ጠጅ ይልቅ ፍቅርህን እንወድሳለን።
ሙሽራዪቱ
አንተን እንደዚህ ማፍቀራቸው ትክክል ነው።
5እናንት የኢየሩሳሌም ቈነጃጅት ሆይ፤
እኔ ጥቍር ነኝ፤ ይሁን እንጂ ውብ ነኝ፤
ጥቍረቴ እንደ ቄዳር ድንኳኖች፣
እንደ ሰሎሞን1፥5 ወይም ሳልማ ቤተ መንግሥት መጋረጃዎችም ነው።
6ጥቍር ስለሆንሁ ትኵር ብላችሁ አትዩኝ፤
መልኬን ያጠቈረው ፀሓይ ነውና፤
የእናቴ ልጆች ወንድሞቼ ተቈጡኝ፤
የወይን ተክል ቦታዎችም ጠባቂ አደረጉኝ፤
የራሴን የወይን ተክል ቦታ ተውሁት።
7ውዴ ሆይ፤ መንጋህን የት እንደምታሰማራ፣
በቀትርም የት እንደምትመስጋቸው
እባክህ ንገረኝ፤
በወዳጆችህ መንጎች ኋላ፣
ፊቷን ሸፍና እንደምትቅበዘበዝ ሴት ለምን ልሁን?
ባልንጀሮቿ
8አንቺ ከሴቶች ሁሉ ይበልጥ የተዋብሽ ሆይ፤ የማታውቂ ከሆነ፣
የበጎቹን ዱካ ተከተዪ፤
የፍየል ግልገሎችሽንም፣
በእረኞቹ ድንኳን አጠገብ አሰማሪ።
ሙሽራው
9ውዴ ሆይ፤ የፈርዖንን ሠረገሎች ከሚስቡ ፈረሶች መካከል፣
በአንዲቱ ባዝራ መሰልሁሽ።
10ጕንጮችሽ በጕትቻ፣
ዐንገትሽም በዕንቍ ሐብል አጊጠዋል።
11እኛም ባለ ብር ፈርጥ፣
የወርቅ ጕትቻ እናሠራልሻለን።
ሙሽራዪቱ
12ንጉሡ ማእዱ ላይ ሳለ፣
ሽቱዬ መዐዛውን ናኘው።
13ውዴ ለእኔ በጡቶቼ መካከል እንዳረፈ፣
በመቋጠሪያ እንዳለ ከርቤ ነው።
14ውዴ ለእኔ ከዓይንጋዲ የወይን ተክል ቦታ
እንደ መጣ የሄና አበባ ዕቅፍ ነው።
ሙሽራው
15ውዴ ሆይ፤ እንዴት ውብ ነሽ!
እንዴትስ ያለሽ ቈንጆ ነሽ!
ዐይኖችሽም እንደ ርግብ ዐይኖች ናቸው።
ሙሽራዪቱ
16አንተ ውዴ ሆይ፤ እንዴት ውብ ነህ!
እንዴትስ ታምራለህ!
ዐልጋችንም እንደ ለምለም ሣር ነው።
ሙሽራው
17የቤታችን ተሸካሚዎች ዝግባዎች፣
የጣራችን ማዋቀሪያዎችም ጥዶች ናቸው።
1غزل غزلهای سلیمان.
محبوبه
2مرا با لبانت ببوس، زيرا محبت تو دلپذيرتر از شراب است. 3تو خوشبو هستی و نامت رايحهٔ عطرهای دلانگيز را به خاطر میآورد، و دختران شيفتهٔ تو میشوند. 4ای سَروَرَم، مرا با خود بِبَر تا از اينجا دور شويم. مرا به خانهٔ خود ببر تا با هم شاد و خوش باشيم. تو دوست داشتنی هستی و محبت تو بهتر از شراب است. 5ای دختران اورشليم، من سياه اما زيبا هستم، همچون چادرهای «قيدار» و خيمههای سليمان. 6به من كه سياه هستم اينچنين خيره مشويد، زيرا آفتاب مرا سوزانيده است. برادرانم بر من خشمگين شده مرا فرستادند تا در زير آفتاب سوزان از تاكستانها نگاهبانی كنم، و من نتوانستم از خود مراقبت نمايم.
7ای محبوب من، به من بگو امروز گلهات را كجا میچرانی؟ هنگام ظهر گوسفندانت را كجا میخوابانی؟ چرا برای يافتنت، در ميان گلههای دوستانت سرگردان شوم؟
محبوب
8ای زيباترين زن دنيا، اگر نمیدانی، رد گلهها را بگير و به سوی خيمهٔ چوپانها بيا و در آنجا بزغالههايت را بچران. 9ای محبوبهٔ من، تو همچون ماديانهای عرابهٔ فرعون، زيبا هستی. 10گيسوان بافتهٔ تو رخسارت را زينت میبخشند و همچون جواهر، گردنت را میآرايند. 11ما برايت گوشوارههای طلا با آويزههای نقره خواهيم ساخت.
محبوبه
12سرور من، سرمست از بوی خوش عطر من، بر بسترش دراز میكشد. 13محبوب من كه در آغوشم آرميده، رايحهای چون مُر خوشبو دارد. 14او مانند گلهای وحشیای است كه در باغهای «عين جدی» میرويند.
محبوب
15تو چه زيبايی، ای محبوبهٔ من! چشمانت به زيبايی و لطافت كبوتران است.
محبوبه
16ای محبوب من، تو چه جذاب و دوست داشتنی هستی! سبزهزارها بستر ما هستند 17و درختان سرو و صنوبر بر ما سايه میافكنند.