መዝሙር 132 – NASV & CST

New Amharic Standard Version

መዝሙር 132:1-18

መዝሙር 132

የክብረ በዓል መዝሙር

132፥8-10 ተጓ ምብ – 2ዜና 6፥41-42

መዝሙረ መዓርግ።

1እግዚአብሔር ሆይ፤ ዳዊትን፣

የታገሠውንም መከራ ሁሉ ዐስብ፤

2እርሱ ለእግዚአብሔር ማለ፤

ለያዕቆብም ኀያል አምላክ እንዲህ ሲል ተሳለ፤

3“ወደ ቤቴ አልገባም፤

ዐልጋዬም ላይ አልወጣም፤

4ለዐይኖቼ እንቅልፍን፣

ለሽፋሽፍቶቼም ሸለብታ አልሰጥም፤

5ለእግዚአብሔር ስፍራን፣

ለያዕቆብም ኀያል አምላክ ማደሪያን እስካገኝ ድረስ።”

6እነሆ፤ በኤፍራታ ሰማነው፤

በቂርያትይዓሪም132፥6 አንዳንዶቹ ያዓር ይላሉ። አገኘነው።

7“ወደ ማደሪያው እንግባ፤

እግሮቹ በሚቆሙበት ቦታ እንስገድ።

8እግዚአብሔር ሆይ፤ ተነሥ፤

አንተና የኀይልህ ታቦት ወደ ማረፊያህ ስፍራ ሂዱ።

9ካህናትህ ጽድቅን ይልበሱ፤

ቅዱሳንህም እልል ይበሉ።”

10ስለ አገልጋይህ ስለ ዳዊት ስትል፣

የቀባኸውን ሰው አትተወው።

11እግዚአብሔር ለዳዊት በእውነት ማለ፤

በማይታጠፍም ቃሉ እንዲህ አለ፤

“ከገዛ ራስህ ፍሬ፣

በዙፋንህ ላይ አስቀምጣለሁ።

12ወንዶች ልጆችህ ኪዳኔን፣

የማስተምራቸውንም ምስክርነቴን ቢጠብቁ፣

ልጆቻቸው በዙፋንህ ላይ፣

ለዘላለም ይቀመጣሉ።”

13እግዚአብሔር ጽዮንን መርጧታልና፣

ማደሪያውም ትሆን ዘንድ ወድዷልና እንዲህ አለ፤

14“ይህች ለዘላለም ማረፊያዬ ናት፤

ፈልጌአታለሁና በእርሷ እኖራለሁ።

15እጅግ አትረፍርፌ እባርካታለሁ፤

ድኾቿን እንጀራ አጠግባለሁ።

16ለካህናቷ ድነትን አለብሳለሁ፤

ቅዱሳኗም በደስታ ይዘምራሉ።

17“በዚህም ለዳዊት ቀንድ132፥17 እዚህ ላይ ቀንድ የጥንካሬ ትእምርት ሲሆን፣ ንጉሥን ያመለክታል። አበቅላለሁ፤

ለቀባሁትም ሰው መብራት አዘጋጃለሁ።

18ጠላቶቹን ኀፍረት አከናንባቸዋለሁ፤

እርሱ ግን በራሱ ላይ የደፋው ዘውድ ያበራል።”

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Salmo 132:1-18

Salmo 132

132:8-102Cr 6:41-42

Cántico de los peregrinos.

1Señor, acuérdate de David

y de todas sus penurias.

2Acuérdate de sus juramentos al Señor,

de sus votos al Poderoso de Jacob:

3«No gozaré del calor del hogar,

ni me daré un momento de descanso;132:3 No gozaré … de descanso. Lit. Si entrara yo en la tienda de mi casa, / si subiera yo al lecho de mi cama.

4no me permitiré cerrar los ojos,

y ni siquiera el menor pestañeo,

5antes de hallar un lugar para el Señor,

una morada para el Poderoso de Jacob».

6En Efrata oímos hablar del arca;132:6 del arca. Lit. de ella; véase 1S 7:1.

dimos con ella en los campos de Yagar:132:6 Yagar. Es decir, Quiriat Yearín.

7«Vayamos hasta su morada;

postrémonos ante el estrado de sus pies».

8Levántate, Señor; ven a tu lugar de reposo,

tú y tu arca poderosa.

9¡Que se revistan de justicia tus sacerdotes!

¡Que tus fieles canten jubilosos!

10Por amor a David, tu siervo,

no le des la espalda a132:10 no le des la espalda a. Lit. no vuelvas el rostro de. tu ungido.

11El Señor le ha hecho a David

un firme juramento que no revocará:

«A uno de tus propios descendientes

lo pondré en tu trono.

12Si tus hijos cumplen con mi pacto

y con los estatutos que les enseñaré,

también sus descendientes

te sucederán en el trono para siempre».

13El Señor ha escogido a Sión;

su deseo es hacer de este monte su morada:

14«Este será para siempre mi lugar de reposo;

aquí pondré mi trono, porque así lo deseo.

15Bendeciré con creces sus provisiones,

y saciaré de pan a sus pobres.

16Revestiré de salvación a sus sacerdotes,

y jubilosos cantarán sus fieles.

17»Aquí haré renacer el poder132:17 poder. Lit. cuerno. de David,

y encenderé la lámpara de mi ungido.

18A sus enemigos los cubriré de vergüenza,

pero él lucirá su corona esplendorosa».