የሐሰተኛ ነቢያት መወገዝ
1የእግዚአብሔር ቃል እንዲህ ሲል ወደ እኔ መጣ፤ 2“የሰው ልጅ ሆይ፤ ትንቢት በሚናገሩት በእስራኤል ነቢያት ላይ ትንቢት ተናገር፤ ከገዛ ራሳቸው ትንቢት የሚናገሩትን እንዲህ በላቸው፤ የእግዚአብሔርን ቃል ስሙ፤ 3ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤ ‘አንዳች ነገር ሳያዩ የራሳቸውን መንፈስ ለሚከተሉ ሞኞች13፥3 ወይም ክፉዎች ነቢያት ወዮላቸው! 4እስራኤል ሆይ፤ ነቢያትሽ በፍርስራሽ መካከል እንደሚኖሩ ቀበሮዎች ናቸው። 5በእግዚአብሔር ቀን በሚሆነው ጦርነት ጸንቶ መቆም እንዲችል፣ የተሰነጠቀውን ቅጥር ለእስራኤል ቤት ለመጠገን ወደዚያ አልወጣችሁም። 6ራእያቸው ሐሰት፣ ትንቢታቸው ውሸት ነው፤ እግዚአብሔር ሳይልካቸው፣ “እግዚአብሔር እንዲህ ይላል” ይላሉ፤ ይህም ሆኖ የተናገሩት ይፈጸማል ብለው ይጠብቃሉ። 7እኔ ሳልናገር፣ “እግዚአብሔር እንዲህ ይላል” ስትሉ ሐሰተኛ ራእይ ማየታችሁ፣ ውሸተኛስ ትንቢት መናገራችሁ አይደለምን?
8“ ‘ስለዚህ ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤ “ቃላችሁ ሐሰት፣ ራእያችሁም ውሸት ስለሆነ እኔ በእናንተ ላይ ተነሥቻለሁ፤ ይላል ጌታ እግዚአብሔር። 9እጄ የሐሰት ራእይ በሚያዩና በሚያሟርቱ ነቢያት ላይ ተነሥቷል። የሕዝቤ ጉባኤ ተካፋይ አይሆኑም፤ በእስራኤል ቤት መዝገብ አይጻፉም፤ ወደ እስራኤልም ምድር አይገቡም። በዚያ ጊዜ እኔ ጌታ እግዚአብሔር እንደ ሆንሁ ታውቃላችሁ።”
10“ ‘ሰላም ሳይኖር፣ “ሰላም አለ” እያሉ ሕዝቤን ያስታሉ፤ ሕዝቡ ካብ ሲሠራ እነርሱ በኖራ ይለስናሉ፤ 11ስለዚህ በኖራ ለሚለስኑት ካቡ እንደሚወድቅ ንገራቸው። ዶፍ ይወርዳል፤ ታላቅ የበረዶ ድንጋይ እሰድዳለሁ፤ ዐውሎ ነፋስም ይነሣል። 12እነሆ ካቡ ሲፈርስ ሕዝቡ “የለሰናችሁበት ኖራው ወዴት ሄደ?” ብለው አይጠይቋችሁምን?
13“ ‘ስለዚህ ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤ በመዓቴ ዐውሎ ነፋስ እሰድዳለሁ፣ በቍጣዬ የበረዶ ድንጋይ እልካለሁ፤ ዶፍም ከታላቅ ጥፋት ጋር ይወርዳል። 14በኖራ የለሰናችሁትን ካብ አፈርሳለሁ፤ መሠረቱም ተገልጦ እስኪታይ ድረስ ከምድር ጋር አደባልቀዋለሁ። ቅጥሩ13፥14 ወይም ከተማው በሚወድቅበት ጊዜ፣ እናንተም በውስጡ ታልቃላችሁ። በዚያን ጊዜ እኔ እግዚአብሔር እንደ ሆንሁ ታውቃላችሁ። 15መዓቴንም በቅጥሩና ኖራ በለሰኑት ሰዎች ላይ እሰድዳለሁ፤ እናንተንም እንዲህ እላችኋለሁ፤ “ቅጥሩና ቅጥሩን በኖራ የለሰኑት የሉም፤ 16ኢየሩሳሌም ትንቢት የተናገሩላትና ሰላም ሳይኖር የሰላም ራእይ ያዩላት የእስራኤል ነቢያት ጠፍተዋል”፤ ይላል ጌታ እግዚአብሔር።’
17“አሁንም የሰው ልጅ ሆይ፤ ከራሳቸው አመንጭተው ትንቢት ወደሚናገሩ ወደ ሕዝብህ ሴቶች ልጆች ፊትህን መልስ፤ ትንቢትም ተናገርባቸው፤ 18እንዲህም በል፤ ‘ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤ “የሕዝብን ነፍስ ለማጥመድ፣ ለአስማታቸው ለእጃቸው አንጓ ሁሉ አሸንክታብ ለሚያሰፉና፣ የተለያየ መጠን ያለውን የራስ መሸፈኛ ለሚያበጁ ሴቶች ወዮላቸው! በውኑ የሕዝቤን ነፍስ እያጠመዳችሁ የራሳችሁን ነፍስ ታድናላችሁን? 19ዕፍኝ ለማይሞላ ገብስና ለቍራሽ እንጀራ ስትሉ ሐሰትን የሚያደምጥ ሕዝቤን እየዋሻችሁ መሞት የማይገባውን በመግደል፣ መኖር የማይገባውንም በማትረፍ በሕዝቤ መካከል አርክሳችሁኛል።”
20“ ‘ስለዚህ ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤ “እነሆ የሕዝብን ነፍስ እንደ ወፍ በምታጠምዱበት አሸንክታብ ላይ ተነሥቻለሁ፤ ከክንዳችሁ ላይ እቀዳድደዋለሁ፤ እንደ ወፍ የምታጠምዱትንም ሕዝብ ነጻ አወጣዋለሁ። 21መሸፈኛችሁን ቀድጄ ሕዝቤን ከእጃችሁ አድናለሁ፤ ከእንግዲህም ወዲህ በቍጥጥራችሁ ሥር አይሆኑም፤ በዚያ ጊዜ፣ እኔ እግዚአብሔር እንደ ሆንሁ ታውቃላችሁ። 22እኔ ያላሳዘንሁትን ጻድቅ በውሸት ስላሳዘናችሁ፣ ኀጢአተኛም ከክፉ መንገዱ ተመልሶ ሕይወቱን እንዳያድን በኀጢአቱ ስላበረታታችሁት፣ 23ከእንግዲህ የሐሰት ራእይ አታዩም፣ ሟርትም አታሟርቱም፤ ሕዝቤን ከእጃችሁ አድናለሁ፤ በዚያ ጊዜ እኔ እግዚአብሔር እንደ ሆንሁ ታውቃላችሁ።” ’ ”
كلام خدا بر ضد انبيای دروغين
1-2خداوند با من سخن گفت و فرمود:
«ای انسان خاكی، كلام مرا بر ضد انبيای دروغين اسرائيل اعلام نما، بر ضد انبيايی كه افكار خود را به عنوان پيغام من بيان می‌كنند.»
3خداوند فرمود: «وای بر انبيای نادانی كه خيالات خود را به جای كلام من بازگو می‌كنند، حال آنكه هيچ كلامی از جانب من بر ايشان نازل نشده است.
4«ای مردم اسرائيل، انبيای شما مانند روباهانی در خرابه‌ها هستند. ايشان هيچ نفعی به شما نرسانده‌اند. 5آنان هيچگاه خرابیهای حصار شهر را تعمير نكردند تا بتوانيد در آن روزی كه خداوند مقرر كرده، در برابر دشمن بايستيد. 6رؤياهای ايشان باطل است و پيشگويی‌هايشان دروغ! می‌گويند كه پيغامشان از جانب من است، در حالی كه من ايشان را نفرستاده‌ام. با وجود اين، انتظار دارند كه پيشگويی‌هايشان عملی شوند! 7ای پيام‌آوران دروغين، رؤياها و پيامهايتان، همه دروغ است! می‌گوييد كه آنها از طرف من می‌باشد، در حالی كه من هيچگاه با شما سخن نگفته‌ام!»
8از این رو خداوند می‌فرمايد: «به سبب اين رؤياهای ساختگی و اين دروغها، من بر ضد شما هستم، 9و شما را مجازات خواهم نمود و از ميان رهبران اسرائيل ريشه‌كن خواهم ساخت. نام شما را از دفتر خاندان اسرائيل پاک خواهم نمود و هيچيک از شما به سرزمين اسرائيل باز نخواهد گشت، تا بدانيد كه من خداوند هستم.
10«اين مردان شرير، قوم مرا فريب داده، می‌گويند كه همه چيز در امن و امان است، حال آنكه چنين نيست. قوم من ديواری سست می‌سازند و اين پيام‌آوران دروغگو نيز تشويقشان می‌نمايند و با گچ، آن ديوار را سفيد می‌كنند. 11پس به اين معمارها بگو كه ديوارشان فرو خواهد ريخت. بارانی سيل‌آسا خواهم بارانيد، تگرگی سخت خواهم آورد و طوفانی شديد خواهم فرستاد تا آن را ويران سازند؛ 12و آن هنگام كه ديوار فرو افتد، مردم بر سر ايشان فرياد خواهند زد:
«چرا به ما نگفتيد كه ديوار سست و ناپايدار است؟ چرا روی آن را گچ گرفتيد و معايبش را پوشانيديد؟» 13بلی، با طوفان عظيم خشم، با تگرگ و باران غضب خود، آن را از جا كنده، نابودش خواهم نمود. 14ديوار گچكاری شدهٔ ايشان خراب و با خاک يكسان خواهد شد و بر سرشان فرو خواهد ريخت و در زير آن له خواهند شد، تا بدانند كه من خداوند هستم. 15زمانی كه خشم من بر ضد اين ديوار و معمارانش پايان يابد، اعلام خواهم كرد كه نه ديواری مانده و نه معماری؛ 16زيرا معمارانش، انبيای دروغگويی بودند كه می‌گفتند اورشليم در امان خواهد بود، در حالی كه چنين نبود.
كلام خدا بر ضد انبيای زن دروغين
17«حال ای انسان خاكی، كلام مرا بر ضد زنانی كه افكار خود را به جای پيام من بيان می‌كنند، اعلام نما.»
18خداوند فرمود كه به ايشان چنين بگويم: «وای بر شما كه قوم مرا گمراه می‌كنيد. به بازوهايشان طلسم و جادو می‌بنديد و دستار افسون به آنها می‌فروشيد تا بتوانند اختيار زندگی ديگران را به دست بگيرند. آيا می‌خواهيد اختيار مرگ و زندگی قوم مرا در دست داشته باشيد تا جيبتان را پر كنيد؟ 19برای مشتی جو و چند لقمه نان، قومم را از من دور می‌سازيد. كسانی را كه بايد زنده بمانند، به كشتن می‌دهيد و آنانی را كه نبايد زنده بمانند، زنده نگه می‌داريد. به اين ترتيب به قوم من دروغ می‌گوييد و آنها نيز باور می‌كنند.
20«از این رو من بر ضد سحر و جادوی شما هستم كه با آنها زندگی افراد قوم مرا طلسم كرده‌ايد و مانند پرنده‌ای به دام انداخته‌ايد. طلسمهای شما را باطل كرده، دعاهايتان را بی‌اثر خواهم ساخت و قوم خود را از دام شما رهايی خواهم بخشيد. 21دستارهای افسون را خواهم دريد و قومم را از چنگ شما نجات خواهم بخشيد. ايشان ديگر در دام شما نخواهند بود تا بدانيد كه من خداوند هستم. 22شما با دروغهای خود، مردم درستكار را برخلاف ميل من، دل شكسته و دردمند ساخته‌ايد، ولی افراد شرور را تشويق كرده‌ايد و باعث شده‌ايد آنها از راههای گناه‌آلودشان توبه نكنند و رستگار نشوند. 23اما از اين پس، ديگر رؤياهای باطل نخواهيد ديد و غيبگويی‌های گمراه كننده نخواهيد كرد، زيرا من قوم خود را از نفوذ قدرت شما رهايی خواهم داد تا بدانيد كه من خداوند هستم!»
