Juan 20 – MTDS & NVI

Mushuj Testamento Diospaj Shimi

Juan 20:1-31

Jesusca domingo tutamantatami causarishca

(Mat 28:1-10; Mar 16:1-8; Luc 24:1-12)

1Semana callari domingo tutamanta manaraj alli achijyajpimi, Magdalamanta Mariaca Jesusta churashca jutcuman rirca. Chaiman chayashpaca, jarcashca rumita jutcumanta anchuchishcatami ricurca. 2Chaimantami Simón Pedropajmanpish, Jesús cʼuyashca caishuj yachacujpajmanpish callpashpa rishpaca:

—Apunchij Jesustaca jutcumanta apashcacunamari. Maipichari churarcacuna, mana yachanchijca— nircami.

3Chaita uyashcahuanmi Pedropish, caishuj yachacujpish llujshishpa chai jutcuman rircacuna. 4Ishquindijmi callpashpa rircacuna. Shinapish Pedrota yalli callpashpami, caishuj yachacujraj jutcumanca chayagrirca. 5Paica, jutcu pungullamanta ricushpami, linsocunalla chaipi siricujta ricurca; yaicuitaca mana yaicurcachu. 6Qʼuipata Simón Pedro chayashpaca, jutcuman yaicujta rircallami. Paipish linsocunalla chaipi siricujtami ricurca. 7Jesuspaj umata chʼungullichishca linsotaca, caishuj linsocunamanta chʼican pilluchishca siricujtami ricurca. 8Jutcuman punta chayamuj caishuj yachacujpish yaicushpaca, quiquin ñahuihuantaj ricushpami crirca. 9Paicunaca, huañushcacunapaj chaupimanta Jesús causarinataj cashcata, Dios Quillcachishcapi nicushcataca manaraj entendircacunachu.

Magdalamanta Mariamanrajmi Jesús ricurishca

(Mar 16:9-11)

10Chaita ricuj yachacujcunaca, caishujcunapajman tigramurcallacunami.

11Mariaca jutcu cʼuchullapimi, canllaman huacacurca. Huacaihuanmi umallata yaicuchishpa, jutcu ucuta ricurca. 12Chaimantaca Jesuspaj cuerpota churashcapica, ishqui angelcuna yurajlla churanata churashca tiyacujtami ricurca. Shujca janaj umaman, shujca ura chaquimanmi tiyacurca. 13Paicunami Mariataca:

—Huarmi, ¿imamantataj huacacungui?— nishpa tapurcacuna.

Shina tapujpica:

—Ñuca Aputamari apashcacuna. Paita maipi churashcatamari mana yachani— nircami.

14Shina nishcahuan tigralla ricushpaca, Jesús chaipi shayacujtami ricurca. Pai quiquintaj cashcataca mana ricurcachu. 15Jesusca:

—Huarmi, ¿imamantataj huacangui? ¿Pitataj mashcacungui?— nircami.

Chashna nijpica, ‘Huertata allichijmi’ yuyashpami, Mariaca:

—Tiyito, quiquin apashpa maipi churashca cashpaca, ñucaman huillahuai, ñuca apagrisha— nircami.

16Chashna nijpi, Jesusca:

—¡María!— nijpi, pai tigrarishpaca:

—¡Raboni!— nirca. (Raboni nishcaca: “Yachachij” nisha ninmi).

17Shina nijpi, Jesusca:

—Amaraj Ñucapi japirichu. Ñuca Yayapajman manaraj huichiyanichu. Ashtahuanpish Ñuca huauquicunapajman rishpa: “ ‘Ñuca Yayapajman, cancunapaj Yayapajman, Ñuca Diospajman, cancunapaj Diospajman huichiyanimi’ ninmi” nishpa huillagri— nircami.

18Shina nijpica Magdalamanta Mariaca, Apunchij Jesusta ricushcatapish, Pai imalla nishcatapishmi yachacujcunaman huillagrirca.

Jesusca Paipaj yachacujcunamanmi ricurishca

(Mat 28:16-20; Mar 16:14-18; Luc 24:36-49)

19Semana callari domingo punlla ña tutayacuitaca, yachacujcunaca judiocunata manchashpami, tandanacushpa, pungucunata alli huichcarishpa tiyacurcacuna. Chashna tiyacujpi Jesús shamushpa, paicunapaj chaupipi shayarishpaca:

—¡Ama manchaichijchu!— nircami.

20Chashna nishpa Paipaj maquicunatapish, costillas quinritapish ricuchijpimi, yachacujcunaca, Apunchij Jesusta ricushpa, yallitaj cushicurcacuna. 21Jesusca, cutinllatajmi paicunataca:

—¡Ama manchaichijchu! Ima shinami Yaya Ñucata cacharca, chashnallatajmi cancunatapish cachani— nircami.

22Chashna nishpa paicunata pʼucushpaca, cashnami nirca:

—Jucha illaj Espirituta chasquichij. 23Cunanca cancuna pipaj juchacunata perdonajpica, paica perdonashcami canga. Cancuna pipaj juchacunata mana perdonajpica, paica mana perdonashcachu canga— nircami.

Tomasca Jesús causarishcata mana crisha nishcachu

24Ishqui Huacharishca Tomasca, caishuj yachacujcunaman Jesús ricuripica, mana paicunahuan carcachu. Paipish chunga ishquipurallatajmi carca. 25Chaimantami caishuj yachacujcunaca, paimanca:

—Apunchij Jesustamari ricurcanchij— nishpa huillarcacuna.

Chashna nijpimi, Tomasca:

—Paipaj maquicunapi clavo jutcushcata, costillas quinri chugritami ricusha nini. Chaita mana ricushpa, chai chugricunapi, ñuca dedota mana churashpaca, manataj crishachu— nircami.

26Pusaj punlla qʼuipami yachacujcunaca, Tomasdijllataj huasi ucupi alli huichcarishpa tiyacurcacuna. Chai cutipish Jesusca yaicushpa, paicunapaj chaupipi shayarishpami:

—¡Ama manchaichijchu!— nirca.

27Chai qʼuipami, Tomastaca:

—Ñuca maquita ricui, caipi cambaj dedota churai. Ñuca costillaspi cambaj dedota sati. Cri, ama mana crishpa purichu— nircami.

28Chashna nijpimi, Tomasca:

—¡Ñuca Amo, ñuca Dios!— nirca.

29Shina nijpi, Jesusca:

—Tomás, canca Ñucata ricushcallamantamari cringui. Mana ricushpapish crijcunaca, cushijllacunami— nircami.

30Jesusca, Paipaj yachacujcunapaj ñaupajpica, ashtahuan achca señalcunatapish rurarcami. Chaicunataca, mana tucuita cai libropica quillcashcachu. 31Shina cajpipish caipi imalla tiyacujtaca, Jesustaca Quishpichij Cristo cashcata, Taita Diospaj Churitaj cashcata crishpa, Paimanta huiñai causaita charichunmi quillcashca.

Nueva Versión Internacional

Juan 20:1-31

El sepulcro vacío

20:1-8Mt 28:1-8; Mr 16:1-8; Lc 24:1-10

1El primer día de la semana, muy de mañana, cuando todavía estaba oscuro, María Magdalena fue al sepulcro y vio que habían removido la piedra que cubría la entrada. 2Así que fue corriendo a ver a Simón Pedro y al otro discípulo, a quien Jesús amaba, y les dijo:

—¡Se han llevado del sepulcro al Señor y no sabemos dónde lo han puesto!

3Entonces Pedro y el otro discípulo se dirigieron al sepulcro. 4Ambos fueron corriendo, pero como el otro discípulo corría más rápido que Pedro, llegó primero al sepulcro. 5Inclinándose, se asomó y vio allí las vendas, pero no entró. 6Tras él llegó Simón Pedro y entró en el sepulcro. Vio allí las vendas 7y el sudario que había cubierto la cabeza de Jesús, aunque el sudario no estaba con las vendas, sino enrollado en un lugar aparte. 8En ese momento entró también el otro discípulo, el que había llegado primero al sepulcro; y vio y creyó. 9Hasta entonces no habían entendido la Escritura que dice que Jesús tenía que resucitar.

Jesús se aparece a María Magdalena

10Los discípulos regresaron a su casa, 11pero María se quedó afuera llorando junto al sepulcro. Mientras lloraba, se inclinó para mirar dentro del sepulcro 12y vio a dos ángeles vestidos de blanco, sentados donde había estado el cuerpo de Jesús, uno a la cabecera y otro a los pies.

13—¿Por qué lloras, mujer? —le preguntaron los ángeles.

—Es que se han llevado a mi Señor y no sé dónde lo han puesto —les respondió.

14Apenas dijo esto, volvió la mirada y allí vio a Jesús de pie, aunque no sabía que era él. 15Jesús dijo:

—¿Por qué lloras, mujer? ¿A quién buscas?

Ella, pensando que se trataba del que cuidaba el huerto, le dijo:

—Señor, si usted se lo ha llevado, dígame dónde lo ha puesto y yo iré por él.

16—María —dijo Jesús.

Ella se volvió y exclamó:

—¡Raboni! (que en hebreo significa “Maestro”).

17Jesús le dijo:

—No me detengas,20:17 Detengas. Lit. No me toques. porque todavía no he vuelto al Padre. Ve más bien a mis hermanos y diles: “Vuelvo a mi Padre, que es Padre de ustedes; a mi Dios, que es Dios de ustedes”.

18María Magdalena fue a dar la noticia a los discípulos. «¡He visto al Señor!», exclamaba, y les contaba lo que él le había dicho.

Jesús se aparece a sus discípulos

19Al atardecer de aquel primer día de la semana, estando reunidos los discípulos a puerta cerrada por temor a los judíos, entró Jesús y poniéndose en medio de ellos, dijo:

—¡La paz sea con ustedes!

20Dicho esto, les mostró las manos y el costado. Al ver al Señor, los discípulos se alegraron.

21—¡La paz sea con ustedes! —repitió Jesús—. Como el Padre me envió a mí, así yo los envío a ustedes.

22Acto seguido, sopló sobre ellos y les dijo:

—Reciban el Espíritu Santo. 23A quienes perdonen sus pecados, les serán perdonados; a quienes no se los perdonen, no les serán perdonados.

Jesús se aparece a Tomás

24Tomás, al que apodaban el Gemelo20:24 apodaban el Gemelo. Lit. llamaban Dídimos. y que era uno de los doce, no estaba con los discípulos cuando llegó Jesús. 25Así que los otros discípulos le dijeron:

—¡Hemos visto al Señor!

—Mientras no vea yo la marca de los clavos en sus manos, y meta mi dedo en las marcas y mi mano en su costado, no lo creeré —repuso Tomás.

26Una semana más tarde estaban los discípulos de nuevo en la casa y Tomás estaba con ellos. Aunque las puertas estaban cerradas, Jesús entró y, poniéndose en medio de ellos, los saludó.

—¡La paz sea con ustedes!

27Luego dijo a Tomás:

—Pon tu dedo aquí y mira mis manos. Acerca tu mano y métela en mi costado. Y no seas incrédulo, sino hombre de fe.

28—¡Señor mío y Dios mío! —exclamó Tomás.

29—Porque me has visto, has creído —le dijo Jesús—; dichosos los que no han visto y sin embargo creen.

30Jesús hizo muchas otras señales en presencia de sus discípulos, las cuales no están registradas en este libro. 31Pero estas se han escrito para que ustedes crean que Jesús es el Cristo, el Hijo de Dios, y para que al creer en su nombre tengan vida.