Salmo 73 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Salmo 73:1-28

Libro III

Salmos 73–89

Salmo 73

Salmo de Asaf.

1En verdad, ¡cuán bueno es Dios con Israel,

con los de corazón puro!

2Yo estuve a punto de caer;

poco me faltó para que resbalara.

3Sentí envidia de los arrogantes,

al ver la prosperidad de esos malvados.

4Ellos no tienen ningún problema;

su cuerpo está fuerte y saludable.73:4 no … saludable. Alt. no tienen lucha alguna ante su muerte; su cuerpo está saludable.

5Libres están de los afanes de la gente;

no les afectan los infortunios humanos.

6Por eso lucen su orgullo como un collar

y hacen gala de su violencia.

7Están que revientan de malicia

y hasta se les ven sus malas intenciones.

8Ellos se burlan, hablan con maldad,

y arrogantes oprimen y amenazan.

9Con la boca increpan al cielo

y su lengua se pasea por la tierra.

10Por eso la gente acude a ellos

y bebe sus palabras como agua.

11Hasta dicen: «¿Cómo puede Dios saberlo?

¿Acaso el Altísimo tiene entendimiento?».

12Así son los malvados;

sin afanarse, aumentan sus riquezas.

13En verdad, ¿de qué me sirve mantener mi corazón limpio

y mis manos lavadas en la inocencia,

14si todo el día me golpean

y de mañana me castigan?

15Si hubiera dicho: «Voy a hablar como ellos»,

habría traicionado al linaje de tus hijos.

16Cuando traté de comprender todo esto,

me resultó una carga insoportable,

17hasta que entré en el santuario de Dios;

allí comprendí el fin que les espera:

18En verdad, los has puesto en terreno resbaladizo

y los empujas a su propia destrucción.

19¡En un instante serán destruidos,

totalmente consumidos por el terror!

20Como quien despierta de un sueño,

así, Señor, cuando tú te levantes,

los despreciarás como una ilusión.

21Se me afligía el corazón

y se me amargaba el ánimo

22por mi necedad e ignorancia.

¡Me porté contigo como una bestia!

23Pero yo siempre estoy contigo,

pues tú me sostienes de la mano derecha.

24Me guías con tu consejo

y más tarde me acogerás en gloria.

25¿A quién tengo en el cielo sino a ti?

Si estoy contigo, ya nada quiero en la tierra.

26Podrán desfallecer mi cuerpo y mi corazón,

pero Dios es la roca de mi corazón;

él es mi herencia eterna.

27Perecerán los que se alejen de ti;

tú destruyes a los que te son infieles.

28Para mí el bien es estar cerca de Dios.

He hecho del Señor Soberano mi refugio

para contar todas sus obras.

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 73:1-28

Salmo 73Salmo 73 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni Asaf.

Ang Matarong nga Paghukom sang Dios

1Maayo gid ang Dios sa Israel,

labi na gid sa mga matinlo ang tagipusuon.

2Pero ako, diutayan lang madulaan sang pagtuo,

3kay nahisa ako sa bugalon kag malaot nga mga tawo sang makita ko nga nagauswag sila.

4Maayo ang ila lawas kag indi masakit ang ila kamatayon.

5Wala sila nagaantos kag wala sila sing mga kalisod pareho sa iban nga mga tawo.

6Gani ginapakita-kita nila ang ila pagkabugalon kag pagpamintas.73:6 ginapakita-kita… pagpamintas: sa literal, nagapangulintas sila sang bugal kag nagabayo sang kapintas.

7Ang ila mga tagipusuon puno sang kalautan,73:7 Ang ila… kalautan: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.

kag ang ila lang permi nga ginahunahuna amo ang paghimo sang malain.

8Ginayaguta nila kag ginahambalan sang malain ang iban.

Sa ila nga pagkabugalon nagapamahog sila sa pagpamigos sa iban.

9Nagahambal sila sang malain sa Dios sa langit kag sa mga tawo sa kalibutan.

10Bisan ang katawhan sang Dios nagasunod sa ila,

kag nagabaton lang sa ila ginahambal.73:10 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa sini nga bersikulo.

11Nagasiling sila, “Paano makahibalo ang Dios?

Wala sing inalung-ong ang Labing Mataas nga Dios.”

12Amo ina ang mga malaot, wala sing palaligban kag nagamanggaranon pa gid.

13Gani wala bala sing pulos ang pagkabuhi ko nga matinlo kag wala sing sala?

14Kay permi mo ako ginapaantos, O Dios;

halos kada aga ginasilutan mo ako.

15Kon ginyaguta ko man ikaw pareho sang ginhambal sang mga malaot, mahimo nga ginluiban ko ang imo katawhan.

16Karon gintinguhaan ko gid nga intiendihon ini nga mga butang

pero binudlayan ako,

17hasta nga nagkadto ako sa imo templo,

kag dayon naintiendihan ko kon ano ang matabo sa mga malaot.

18Matuod gid man nga ginabutang mo sila sa indi sigurado nga kahimtangan,

kag laglagon mo sila.

19Gulpi lang sila nga malaglag;

magakalamatay sila tanan sa ila makahaladlok nga dangatan.

20Pareho sila sa damgo nga pagkaaga wala na.

Indi na sila madumduman pa kon silutan mo na sila, O Ginoo.

21Sang naglain sadto ang akon buot kag nasakitan ang akon balatyagon,

22nangin pareho ako sa sapat sa imo panulok nga balingag kag wala nakaintiendi.

23Pero sa gihapon nagapalapit ako sa imo kag ginatuytuyan mo ako.

24Ginatuytuyan mo ako paagi sa imo mga paglaygay,

kag sa ulihi dal-on mo ako sa maayo gid nga kahimtangan.

25Wala na sing iban pa sa langit nga akon ginakinahanglan kundi ikaw lang.

Tungod kay ikaw ari sa akon, wala na ako sing iban pa nga ginahandom sa kalibutan.

26Bisan magluya ang akon lawas kag hunahuna, ikaw, O Dios, amo ang akon kusog.

Ikaw lang gid ang akon ginakinahanglan hasta san-o.

27Sigurado gid nga magakawala ang mga tawo nga nagapalayo sa imo;

laglagon mo sila nga indi matutom sa imo.

28Pero ako iya, kabigon ko nga maayo ang pagpalapit sa imo, O Dios.

Ikaw Ginoong Dios ang ginhimo ko nga akon manugprotektar,

agod masugid ko ang tanan mo nga binuhatan.