2 Samuel 18 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

2 Samuel 18:1-33

Muerte de Absalón

1David pasó revista a sus tropas y nombró comandantes sobre grupos de mil y de cien soldados. 2Los dividió en tres unidades y los envió a la batalla. La primera unidad estaba bajo el mando de Joab; la segunda bajo el mando de Abisay, hijo de Sarvia y hermano de Joab y la tercera bajo el mando de Itay el guitita.

—Yo los voy a acompañar —dijo el rey.

3Pero los soldados respondieron:

—No, usted no debe acompañarnos. Si tenemos que huir, el enemigo no se va a ocupar de nosotros. Y aun si la mitad de nosotros muere, a ellos no les va a importar. Pero usted vale por diez mil de nosotros.18:3 usted … nosotros (dos mss. hebreos; véanse también LXX y Vulgata); ahora hay diez mil como nosotros (TM). Así que es mejor que se quede y nos apoye desde la ciudad.

4—Bien —dijo el rey—, haré lo que les parezca más conveniente.

Dicho esto, se puso a un lado de la entrada de la ciudad, mientras todos los soldados marchaban en grupos de cien y de mil. 5Además, el rey dio esta orden a Joab, Abisay e Itay:

—Por consideración a mí, traten con respeto al joven Absalón.

Y todas las tropas oyeron las instrucciones que el rey dio a cada uno de sus comandantes acerca de Absalón.

6El ejército marchó al campo para pelear contra Israel y la batalla se libró en el bosque de Efraín. 7Los soldados de David derrotaron allí al ejército de Israel. La lucha fue intensa aquel día: hubo veinte mil bajas. 8La batalla se extendió por toda el área, de modo que el bosque causó más muertes que la espada misma.

9Absalón, que huía montado en una mula, se encontró con los soldados de David. La mula se metió por debajo de una gran encina y a Absalón se le trabó la cabeza entre las ramas. Como la mula siguió de largo, Absalón quedó colgado en el aire. 10Un soldado que vio lo sucedido dijo a Joab:

—Acabo de ver a Absalón colgado de una encina.

11—¡Cómo! —exclamó Joab—. ¿Lo viste y no lo mataste ahí mismo? Te habría dado diez siclos18:11 Es decir, aprox. 115 g. de plata y un cinturón.

12Pero el hombre respondió:

—Aun si recibiera mil piezas de plata, yo no alzaría la mano contra el hijo del rey. Todos oímos cuando el rey ordenó a usted, a Abisay y a Itay que no le hicieran daño al joven Absalón. 13Si yo me hubiera arriesgado,18:13 me hubiera arriesgado. Alt. lo hubiera traicionado. me habrían descubierto, pues nada se le escapa al rey; y usted, por su parte, me habría abandonado.

14—No voy a malgastar mi tiempo contigo —respondió Joab.

Acto seguido, agarró tres lanzas y fue y se las clavó en el pecho a Absalón, que todavía estaba vivo en medio de la encina. 15Luego, diez de los escuderos de Joab rodearon a Absalón y lo remataron.

16Entonces Joab mandó tocar la trompeta para detener a las tropas, y dejaron de perseguir a los israelitas. 17Después tomaron el cuerpo de Absalón, lo tiraron en un hoyo grande que había en el bosque y sobre su cadáver amontonaron muchísimas piedras. Mientras tanto, todos los israelitas huyeron a sus casas.

18En vida, Absalón se había erigido un monumento en el valle del Rey, pues pensaba: «No tengo ningún hijo que conserve mi memoria». Así que a esa estela le puso su propio nombre, y por eso hasta la fecha se conoce como la Estela de Absalón.

David hace duelo

19Ajimaz, hijo de Sadoc, propuso a Joab:

—Déjame ir corriendo para avisarle al rey que el Señor lo ha librado del poder de sus enemigos.

20—No le llevarás esta noticia hoy —respondió Joab—. Podrás hacerlo en otra ocasión, pero no hoy, pues ha muerto el hijo del rey.

21Entonces Joab se dirigió a un soldado cusita y ordenó:

—Ve tú y dile al rey lo que has visto.

El cusita se postró ante Joab y salió corriendo. 22Pero Ajimaz, hijo de Sadoc, insistió:

—Pase lo que pase, déjame correr con el cusita.

—Pero, muchacho —respondió Joab—, ¿para qué quieres ir? ¡Ni pienses que te van a dar una recompensa por la noticia!

23—Pase lo que pase, quiero ir.

—Anda, pues.

Ajimaz salió corriendo por la llanura y se adelantó al cusita.

24Mientras tanto, David se hallaba sentado en el pasadizo que está entre las dos puertas de la ciudad. El centinela, que había subido al muro de la puerta, alzó la vista y vio a un hombre que corría solo. 25Cuando el centinela se lo anunció al rey, este comentó:

—Si viene solo, debe de traer buenas noticias.

Pero, mientras el hombre seguía corriendo y se acercaba, 26el centinela se dio cuenta de que otro hombre corría detrás de él, así que le anunció al guarda de la puerta:

—¡Por ahí viene otro hombre corriendo solo!

—Ese también debe de traer buenas noticias —dijo el rey.

27El centinela añadió:

—Me parece que el primero corre como Ajimaz, hijo de Sadoc.

—Es un buen hombre —comentó el rey—; seguro que trae buenas noticias.

28Ajimaz llegó y saludó al rey postrándose rostro en tierra ante él y dijo:

—¡Bendito sea el Señor su Dios, pues nos ha entregado a los que se habían rebelado en contra de mi señor el rey!

29—¿Y está bien el joven Absalón? —preguntó el rey.

Ajimaz respondió:

—En el momento en que su siervo Joab me enviaba, vi que se armó un gran alboroto, pero no pude saber lo que pasaba.

30—Pasa y quédate ahí —dijo el rey.

Ajimaz se hizo a un lado. 31Entonces llegó el cusita y anunció:

—Traigo buenas noticias a mi señor el rey. El Señor lo ha librado hoy de todos los que se habían rebelado en contra suya.

32—¿Y está bien el joven Absalón? —preguntó el rey.

El cusita contestó:

—¡Que sufran como ese joven los enemigos de mi señor el rey y todos los que intentan hacerle mal!

33Al oír esto, el rey se estremeció y mientras subía al cuarto que está encima de la puerta, lloraba y decía: «¡Ay, Absalón, hijo mío! ¡Hijo mío, Absalón, hijo mío! ¡Ojalá hubiera muerto yo en tu lugar! ¡Ay, Absalón, hijo mío, hijo mío!».

Ang Pulong Sang Dios

2 Samuel 18:1-33

Napatay si Absalom

1Gin-grupo ni David ang iya mga tinawo sa tag-1,000 kag tag-100, kag nagpili siya sang mga kumander sa pagpangulo sini. 2Dayon ginpalakat niya sila sa tatlo ka grupo. Si Joab ang pangulo sa isa ka grupo, si Abishai naman nga utod ni Joab ang sa isa ka grupo, kag si Itai nga taga-Gat ang sa isa pa ka grupo. Nagsiling si Haring David sa ila, “Ako mismo magaupod gid sa inyo sa pagpakig-away.” 3Pero nagsiling ang iya mga tinawo, “Indi ka dapat mag-upod sa amon. Wala sing kaso sa mga kaaway kon magpalagyo kami, ukon mapatay man ang katunga sa amon. Mas gusto pa nila nga ikaw ang mapatay sang sa mapatay ang 10,000 sa amon. Gani maayo pa nga magpabilin ka lang diri sa banwa kag magpadala sang bulig sa amon kon kinahanglan namon.” 4Nagsabat si Haring David, “Himuon ko kon ano ang maayo para sa inyo.” Nagtindog si Haring David sa kilid sang puwertahan sang banwa samtang nagapaguwa ang tanan niya nga tinawo nga nagagrupo sa tag-1,000 kag tag-100. 5Nagmando si Haring David kay Joab, Abishai kag kay Itai, “Tungod sa akon indi ninyo pag-anha ang bataon pa nga si Absalom.” Nabatian sang tanan nga grupo ang ginmando ni David sa iya mga kumander.

6Naglakat ang mga soldado ni David sa pagpakig-away sa mga soldado sang Israel, kag didto sila nag-inaway sa kagulangan sang Efraim. 7Napierdi ang mga soldado sang Israel sa mga soldado ni David. Madamo gid ang mga nagkalamatay sa sina nga adlaw—20,000 ka tawo. 8Naglapta ang inaway sa bug-os nga kagulangan, kag madamo pa ang napatay tungod sa peligro sang kagulangan sang sa napatay paagi sa espada.

9Sang tion sang inaway, nasugata ni Absalom ang mga tinawo ni David, kag nagpalagyo siya nga nagasakay sa kabayo.18:9 kabayo: Ang sapat nga ginmitlang diri ginatawag sa English nga mule, kag kaanggid ini sa kabayo. Kag samtang nagapangsuhot-suhot siya sa idalom sang magapa nga mga sanga sang dalagko nga kahoy nga terebinto, nasangit ang iya ulo sa kahoy. Gani samtang nagadalagan ang kabayo, siya iya nabilin nga nagakabit sa kahoy. 10Sang makita ini sang isa sa mga tinawo ni David, nagkadto siya kay Joab kag nagsiling, “Nakita ko si Absalom nga nagakabit sa kahoy nga terebinto.” 11Nagsiling si Joab sa iya, “Ano? Nakita mo siya? Ngaa wala mo siya pagpatya? Kon ginpatay mo siya, kuntani ginpremyuhan ko ikaw sang napulo ka pilak kag pang-opisyal nga paha.” 12Pero nagsabat ang tawo, “Bisan hatagan mo pa ako sang 1,000 ka pilak indi ko pagpatyon ang anak sang hari. Nabatian namon ang ginmando sang hari sa imo, kay Abishai, kag kay Itai, nga indi ninyo pag-anhon ang bataon nga si Absalom tungod sa iya. 13Kon ginbutang ko sa peligro ang akon kabuhi sa pagpatay kay Absalom, sigurado mahibaluan ini sang hari, kag indi mo man ako pag-apinan.” 14Nagsiling si Joab, “Nagausik lang ako sang tiyempo sa imo!” Dayon nagkuha si Joab sang tatlo ka bangkaw kag nagkadto didto kay Absalom nga buhi pa nga nagakabit sa kahoy nga terebinto. Dayon ginbuno niya sa dughan si Absalom. 15Ginlibutan pa gid si Absalom sang napulo ka manugdala sang armas ni Joab, kag ginpatay siya. 16Dayon ginpatunog ni Joab ang budyong sa pagpauntat sa iya mga tinawo sa paglagas sa mga soldado sang Israel. 17Ginkuha nila ang bangkay ni Absalom kag ginhulog sa madalom nga buho didto sa kagulangan kag gintampukan sang madamo gid nga mga bato. Sa pihak nga bahin, nagpalalagyo pauli ang tanan nga soldado sang Israel.

18Sang buhi pa si Absalom nagpatindog siya sang monumento para sa iya kaugalingon sa Kapatagan sang Hari, kay wala siya sing anak nga lalaki nga magadala sang iya ngalan. Gin-ngalanan niya ato nga “Monumento ni Absalom”, kag amo gihapon ang ngalan sini hasta subong.

Nagpangasubo si David sa Pagkapatay ni Absalom

19Karon, si Ahimaaz nga anak ni Zadok nagsiling kay Joab, “Tuguti ako nga magkadto kay David sa pagbalita sa iya nga ginluwas siya sang Ginoo sa kamot sang iya mga kaaway.” 20Nagsiling si Joab, “Indi ikaw ang magbalita sa hari subong nga adlaw. Puwede ka makabalita sa iban nga adlaw pero indi subong, tungod kay napatay ang anak sang hari.” 21Dayon nagsiling si Joab sa isa ka tawo nga taga-Etiopia,18:21 taga-Etiopia: sa Hebreo, taga-Cush. “Lakat, kag sugiri si Haring David kon ano ang imo nakita.” Pagkatapos saludo sang tawo kay Joab, nagdalagan siya. 22Nagsiling liwat si Ahimaaz kay Joab, “Bisan ano ang matabo, tuguti ako nga magsunod sa tawo nga taga-Etiopia.” Nagsiling si Joab, “Toto, ngaa gusto mo gid nga maglakat? Wala ka man sang may makuha nga premyo sa imo pagbalita.” 23Nagsiling siya, “Bisan ano ang matabo, malakat ako.” Gani nagsiling si Joab sa iya, “Sige, lakat!” Gani nagdalagan si Ahimaaz, kag nagpanglaktod siya sa kapatagan sang Jordan, kag naunahan niya ang tawo nga taga-Etiopia.

24Samtang nagapungko si David sa tunga sang duha ka puwertahan nga ara sa guwa kag sa sulod nga parte sang pader sang banwa, nagsaka sa pader ang manugbantay sang banwa kag nagtindog sa atop sang puwertahan sang banwa. Samtang nagapanan-aw tan-aw siya, may nakita siya nga isa ka tawo nga nagadalagan. 25Nagsinggit siya kay David sa idalom nga may tawo nga nagapadulong. Nagsiling si David, “Kon isa lang siya may dala siya siguro nga balita.” Samtang nagapalapit nga nagapalapit ang tawo, 26may nakita pa gid ang manugbantay nga isa pa ka tawo nga nagadalagan man. Nagsinggit siya sa idalom nga may isa pa gid nga nagapadulong. Nagsiling ang hari, “May dala man siya siguro nga balita.” 27Nagsiling ang manugbantay, “Ang una nga nagadalagan daw si Ahimaaz nga anak ni Zadok.” Nagsiling ang hari, “Maayo siya nga tawo. May dala siya siguro nga maayo nga balita.” 28Pag-abot ni Ahimaaz, nagpangamusta siya sa hari kag nagluhod sa iya bilang pagtahod. Dayon nagsiling siya, “Dalayawon ang Ginoo nga imo Dios, Mahal nga Hari! Ginpadaog niya ikaw sa mga tawo nga nagrebelde sa imo.” 29Nagpamangkot ang hari, “Kamusta ang bataon pa nga si Absalom? Wala bala siya maano?” Nagsabat si Ahimaaz, “Sang ginpatawag ako ni Joab nga imo alagad, nakita ko nga nagakinagula ang mga tawo pero wala ako kahibalo kon ano ato.” 30Nagsiling ang hari, “Dira ka lang anay.” Gani nagtindog siya sa higad. 31Dugay-dugay nag-abot ang tawo nga taga-Etiopia kag nagsiling, “Mahal nga Hari, may maayo ako nga balita. Ginluwas ka sang Ginoo subong nga adlaw sa tanan nga nagrebelde sa imo.” 32Nagpamangkot ang hari sa iya, “Kamusta ang bataon pa nga si Absalom? Wala bala siya maano?” Nagsabat ang tawo, “Kabay pa nga ang natabo sa iya, matabo man sa tanan mo nga kaaway, Mahal nga Hari.”

33Nagpalangurog si David. Nagsaka siya sa kuwarto sa ibabaw sang puwertahan sang banwa kag naghilibion. Samtang nagapasaka siya, nagsiling siya, “O Absalom, anak ko, ako na lang kuntani ang napatay sa baylo mo. O Absalom, anak ko, anak ko!”