Den nye sangen i himmelen
1Nå fikk jeg se et annet symbolsk og fantastisk drama i himmelen.
Jeg så sju engler. De var valgt ut for å spre de sju siste katastrofene på jorden. Disse katastrofene er de siste, for når de er over, kommer Guds sinne til å være slutt.
2Jeg så noe som lignet et hav av glass blandet med ild. På det sto alle dem som hadde lykkes med å komme fri fra udyret15:2 Udyret finnes beskrevet i 13:1-10., bildet av udyret og tallet som representerer navnet på udyret. Alle holdt de Guds harper i hendene sine. 3De sang Guds tjener Moses sine sanger og Lammets sang:15:3 ”Moses sang”, se Andre Mosebok 15:1-18. ”Lammets sang”, se 14:3.
”Store og vidunderlige er dine gjerninger, Herre Gud, du som har all makt.
Du er rettferdig og sann i alt det du gjør, du høvding over alle land.15:3 Mange håndskrifter har i stedet: Evighetens høvding.
4Hvem ville ikke frykte for deg, Herre, og hylle deg? Du alene er hellig.
Alle folk vil komme og tilbe deg, for dine rettferdige dommer er blitt synlige.”
5-6Videre så jeg i synet mitt hvordan templet i himmelen, vitnesbyrdets telt15:5-6 Før Israels folk hadde bygd et virkelig tempel, brukte de et telt. I det innerste rommet, som ble kalt ”Det aller helligste”, ble det oppbevart en gullkiste, arken, med paktstegnet, det vil si steintavlene med de ti budene., ble åpnet. Fra Det aller helligste kom de sju englene som var valgt ut til å spre de sju katastrofene. De var kledd i skinnende hvitt tøy av lin og hadde gullbelter over brystet. 7En av de fire skikkelsene rakte hver av de sju englene skålen sin av gull. Hver skål var fylt av Guds sinne, sinne fra ham som lever i all evighet. 8Det aller helligste ble fylt av røk fra hans herlighet og makt, og ingen kunne gå inn der før de sju katastrofene fra de sju englene var over.
سرود موسی و سرود برّه
1در آسمان علامت عجيب ديگری ديدم كه از پيش آمد مهمی خبر می‌داد: هفت فرشته، هفت بلای آخر را نگاه داشته بودند كه بر زمين بريزند، تا سرانجام خشم و غضب خدا فروكش كند.
2سپس، در برابر خود چيزی شبيه دريای آتش و بلور ديدم كه موج می‌زد. در كنار دريا كسانی ايستاده بودند كه بر آن جانور خبيث و مجسمه‌اش و بر آن علامت و عددش پيروز شده بودند. همهٔ آنان چنگهايی در دست داشتند كه خدا به ايشان داده بود، 3-4و سرود «موسی» خدمتگزار خدا و سرود «برّه» را می‌خواندند، و می‌گفتند:
«بزرگ و باشكوه است كارهای تو،
ای خدای بی‌همتا!
حق و عدل است راههای تو،
ای پادشاه قومها!
ای خداوند،
كيست كه از تو نترسد؟
كيست كه نام تو را حرمت ندارد؟
زيرا تنها تو پاكی.
همهٔ قومها خواهند آمد
و در پيشگاه تو پرستش خواهند كرد،
زيرا كارهای خوب تو را می‌بينند.»
هفت جام بلا
5سپس، نگاه كردم و مقدسترین جايگاه حضور خدا را در آسمان ديدم كه به روی همه كاملاً باز بود.
6آن هفت فرشته كه هفت بلا را نگاه داشته بودند تا بر زمين بريزند، از حضور خدا بيرون آمدند. ايشان لباس سفيد بی‌لكه‌ای بر تن داشتند كه از كتان پاک بود، و دور سينه‌شان نيز كمربندی طلايی بسته بودند. 7يكی از آن چهار موجود زنده، به هر يک از فرشتگان جامی زرّين داد كه پر از غضب خدای زندهٔ ابدی بود. 8در همين وقت، جايگاه مقدس از دود قدرت و جلال خدا پر شد، به طوری كه ديگر كسی نمی‌توانست داخل شود، تا اين كه آن هفت فرشته، هفت بلا را ريختند و تمام كردند.
