یەزدان ساموئێل بانگ دەکات
1ساموئێلی منداڵیش لەلای عێلی خزمەتی یەزدانی دەکرد و لەو ڕۆژانەدا فەرمایشتی یەزدانیش دەگمەن بوو، پێشبینیش زۆر ڕانەدەگەیەنرا.
2لەو کاتەی عێلی چاوەکانی کز ببوون و توانای بینینی نەبوو، شەوێکیان لە شوێنەکەی خۆیدا پاڵکەوتبوو، 3ساموئێلیش لە چادری پەرستنی یەزدان پاڵکەوتبوو، کە سندوقی خودای لێبوو، بەر لەوەی چرای خودا بکوژێتەوە، 4جا یەزدان ساموئێلی بانگکرد.
ئەویش گوتی: «ئەوەتام.» 5ئینجا ڕایکرد بۆ لای عێلی و گوتی: «ئەوەتام، چونکە بانگت کردم.»
عێلیش گوتی: «بانگم نەکردوویت، بگەڕێوە و پاڵبکەوە.» ئەویش ڕۆیشت و پاڵکەوتەوە.
6یەزدان دووبارە ساموئێلی بانگکردەوە، ساموئێلیش هەستا و بۆ لای عێلی ڕۆیشت و گوتی: «ئەوەتام، چونکە بانگت کردم.»
عێلیش گوتی: «کوڕم بانگم نەکردوویت، بگەڕێوە و پاڵبکەوە.»
7ساموئێلیش هێشتا یەزدانی نەناسیبوو و هێشتا فەرمایشتی یەزدانی بۆ ڕانەگەیەنرابوو.
8بۆ سێیەم جار یەزدان ساموئێلی بانگکردەوە، ئەویش هەستا و ڕۆیشت بۆ لای عێلی و گوتی: «ئەوەتام، چونکە بانگت کردم.»
ئینجا عێلی تێگەیشت کە یەزدانە منداڵەکە بانگ دەکات. 9جا عێلی بە ساموئێلی گوت: «بڕۆ و پاڵبکەوە، ئەگەر بانگی کردیت، بڵێ: ”بفەرموو یەزدان، بەندەت گوێی گرتووە.“» ساموئێلیش ڕۆیشت و لە شوێنەکەی خۆی پاڵکەوتەوە.
10ئینجا یەزدان هات و وەستا و وەک جارەکانی پێشوو بانگی کرد: «ساموئێل! ساموئێل!»
ساموئێلیش گوتی: «بفەرموو، بەندەت گوێی گرتووە.»
11یەزدانیش بە ساموئێلی فەرموو: «ئەوەتا من لەناو ئیسرائیلدا خەریکە شتێک دەکەم، کە گوێیەکانی هەرکەسێک بیبیستێت بزرنگێتەوە. 12لەو ڕۆژەدا هەموو ئەوەی لە دژی عێلیم فەرموو سەبارەت بە ماڵەکەی، لە سەرەتاوە هەتا کۆتایی جێبەجێی دەکەم. 13من پێم ڕاگەیاند کە بۆ هەتاهەتایە سزا بەسەر بنەماڵەکەیدا دەسەپێنم لەبەر ئەو گوناهەی کە خۆی دەیزانێت، چونکە کوڕەکانی کفریان بە خودا کرد و ئەویش ڕێی لێ نەگرتن. 14لەبەر ئەوە سوێندم بۆ ماڵی عێلی خوارد، کە تاوانەکەی بنەماڵەی عێلی هەرگیز کەفارەتی بۆ نەکرێت، نە بە قوربانی سەربڕاو و نە بە پێشکەشکراو.»
15ئینجا ساموئێل هەتا بەیانی پاڵکەوت و دەرگاکانی ماڵی یەزدانی واڵا کرد. ساموئێل ترسا ئەو بینینە بۆ عێلی باس بکات، 16بەڵام عێلی ساموئێلی بانگکرد و گوتی: «کوڕم، ساموئێل.»
ئەویش گوتی: «ئەوەتام.»
17عێلی گوتی: «ئەو قسەیە چی بوو کە پێی فەرموویت؟ تکایە لێمی مەشارەوە. خودا توندترین سزات بدات، ئەگەر وشەیەکم لێ بشاریتەوە لە هەموو ئەوەی پێی فەرموویت.» 18ساموئێلیش تەواوی فەرموودەکەی پێ گوت و هیچی لێی نەشاردەوە، ئەویش گوتی: «خۆی یەزدانە، ئەوەی بە باشی بزانێت با بیکات.»
19ساموئێل گەشەی دەکرد، یەزدانیش لەگەڵی بوو، نەیهێشت هیچ یەکێک لە قسەکانی ساموئێل بشکێت. 20جا هەموو ئیسرائیل هەر لە دانەوە هەتا بیری شابەع3:20 واتا لە باکووری ئیسرائیل هەتا باشوور. زانییان کە ساموئێل متمانەپێکراوە ببێت بە پێغەمبەری یەزدان. 21یەزدان بەردەوام لە شیلۆ خۆی بۆ دەردەخست، چونکە لەوێ بە ڕێگەی فەرمایشتەکەیەوە خۆی بۆ ساموئێل ئاشکرا کردبوو.
Вечный призывает Шемуила
1Мальчик Шемуил служил перед Вечным при Илии. В те дни слово Вечного было редким, не часты были и видения.
2Как-то ночью Илий, чьи глаза ослабели настолько, что он едва мог видеть, лежал на своём обычном месте. 3Светильник Всевышнего ещё не догорел, и Шемуил лежал в святилище Вечного, где находился сундук Всевышнего3:3 Сундук Всевышнего – см. пояснительный словарь, а также Исх. 25:10-22.. 4И Вечный позвал Шемуила. Шемуил ответил:
– Вот я!
5И подбежал к Илию, сказав:
– Вот я! Ты звал меня?
Но Илий сказал:
– Я не звал тебя, возвращайся и ложись спать.
Шемуил пошёл и лёг.
6Вечный позвал его вновь:
– Шемуил!
Шемуил поднялся, пришёл к Илию и сказал:
– Вот я! Ты звал меня?
– Сын мой, – сказал Илий, – я не звал тебя, возвращайся и ложись спать.
7Шемуил не знал ещё Вечного: слово Вечного ещё не открывалось ему.
8Вечный позвал Шемуила в третий раз, и Шемуил поднялся, пришёл к Илию и сказал:
– Вот я! Ты звал меня?
Тогда Илий понял, что мальчика зовёт Вечный. 9Илий сказал Шемуилу:
– Иди и ложись, и если Он позовёт тебя, скажи: «Говори, Вечный, Твой раб слушает Тебя».
Шемуил пошёл и лёг на своё место.
10Вечный пришёл и встал там, призывая, как в первый и во второй раз:
– Шемуил! Шемуил!
Тогда Шемуил сказал:
– Говори, Твой раб слушает Тебя.
11И Вечный сказал Шемуилу:
– Я собираюсь совершить в Исраиле такое, от чего у каждого, кто услышит об этом, зазвенит в ушах. 12Тогда Я исполню над Илием всё, что говорил против его семьи, – от начала до конца. 13Ведь Я говорил ему, что накажу его семью навеки из-за греха, о котором он знал, – его сыновья сделались презренными3:13 Или: «оскорбляли Всевышнего»., а он не обуздывал их. 14Поэтому Я клянусь дому Илия: «Вина дома Илия никогда не загладится жертвой или приношением».
15Шемуил лежал до утра, а затем открыл двери дома Вечного. Он боялся передать Илию видение, 16но Илий позвал его и сказал:
– Шемуил, сын мой!
Шемуил ответил:
– Вот я.
17– Что Он сказал тебе? – спросил Илий. – Не скрывай от меня. Всевышний сурово накажет тебя, если ты скроешь от меня что-либо из того, что Он сказал тебе.
18Шемуил рассказал ему всё, ничего не скрывая. Тогда Илий сказал:
– Он – Вечный, пусть поступает, как Ему угодно.
19Вечный был с Шемуилом, когда тот вырос, и не оставил несбывшимся ни одного из его пророчеств. 20Весь Исраил от Дана на севере до Беэр-Шевы на юге признал, что Шемуил – истинный пророк Вечного. 21Вечный продолжал являться в Шило, и там Он открывался Шемуилу через Своё слово.
