حوکمی نەتەوەکان
1«لەو ڕۆژانەدا و لەو کاتەدا،
کاتێک ڕاپێچکراوەکانی یەهودا و ئۆرشەلیم دەگەڕێنمەوە،
2هەموو نەتەوەکان خڕدەکەمەوە و
دەیانبەمە خوارەوە بۆ دۆڵی یەهۆشافات3:2 لە عیبری بە واتای خودا دادگایی دەکات..
لەوێدا دادگاییان دەکەم،
لەسەر گەلەکەم و میراتەکەم، ئیسرائیل،
کە لەنێو نەتەوەکاندا پەرتوبڵاویان کردنەوە و
زەوییەکەی منیان دابەش کرد.
3لەسەر گەلەکەم تیروپشکیان کرد،
منداڵیان بۆ لەشفرۆش فرۆشت،
کچیان بۆ شەراب فرۆشت
بۆ ئەوەی بیخۆنەوە.
4«ئەی سور و سەیدا و هەموو ناوچەکانی فەلەستیە، ئیتر ئێوە چیتان لە دژی من هەیە؟ ئایا تۆڵەم لێ دەستێننەوە؟ جا ئەگەر تۆڵەم لێ بستێننەوە، بە پەلە و خێرا بەسەر خۆتانیدا دەهێنمەوە، 5چونکە ئێوە زێڕ و زیوەکەی منتان برد و گەنجینە باشەکانی منتان بردە ناو پەرستگاکانی خۆتان. 6نەوەی یەهودا و نەوەی ئۆرشەلیمتان بە نەوەی یۆنانییەکان فرۆشت، تاکو لە نیشتیمانی خۆیان دووریان بخەنەوە.
7«ببینن، من لەو شوێنەوە کە ئەوانتان پێی فرۆشتبوو هەڵیاندەستێنم، ئەوەی کردبووتان بەسەر خۆتانیدا دەهێنمەوە. 8کوڕ و کچەکانتان دەفرۆشمە نەوەی یەهودا، ئەوانیش دەیانفرۆشنە سەبئییەکان، نەتەوەیەکی دوور.» ئەوە فەرمایشتی یەزدانە.
9ئەمە لەنێو نەتەوەکاندا ڕابگەیەنن:
خۆتان بۆ جەنگێک ئامادە بکەن!
پاڵەوانەکان هەڵتسێنن!
با هەموو جەنگاوەران پێشبکەون و هێرش بکەن.
10گاسنەکانتان بکوتن و بیکەنە شمشێر،
داسەکانیشتان بکەنە ڕم.
با لاواز بڵێت،
«من پاڵەوانم!»
11ئەی هەموو نەتەوەکانی دەوروبەر، بە پەلە وەرن،
لەوێدا کۆببنەوە.
ئەی یەزدان، پاڵەوانەکانت دابەزێنە!
12«نەتەوەکان هەڵدەستن و دێن،
بۆ دۆڵی یەهۆشافات،
چونکە لەوێدا دادەنیشم بۆ دادگاییکردنی
هەموو نەتەوەکانی دەوروبەر.
13داسەکە ڕاوەشێنن،
چونکە دروێنەکە پێگەیشتووە.
وەرن ترێ بپڵیشێننەوە،
چونکە گوشەرەکە پڕ بووە،
قەڕابەکە سەرڕێژ دەبێت،
چونکە خراپەیان زۆرە!»
14«لە دۆڵی بڕیار
کۆمەڵ، کۆمەڵ!
چونکە ڕۆژی یەزدان نزیکە
لە دۆڵی بڕیار.
15خۆر و مانگ تاریک دەبن و
ئەستێرەکان تروسکایی خۆیان ڕادەگرن.
16یەزدانیش لە سییۆنەوە دەنەڕێنێت،
لە ئۆرشەلیمەوە دەنگی بەرز دەکاتەوە،
ئاسمان و زەوی دەهەژێن.
بەڵام یەزدان پەناگایە بۆ گەلەکەی خۆی،
قەڵایە بۆ نەوەی ئیسرائیل.
بەرەکەتی سەر گەلی خودا
17«ئیتر دەزانن کە من یەزدانی پەروەردگارتانم،
لە سییۆن نیشتەجێم، کێوی پیرۆزم.
ئۆرشەلیمیش پیرۆز دەبێت؛
لەمەودوا بێگانە بەناویدا تێناپەڕێت.
18«لەو ڕۆژەدا چیاکان خۆشاوی ترێیان لێ دەتکێت،
گردەکان شیریان لێ دەڕژێت؛
هەموو کەندەکانی یەهودا ئاویان لەسەر دەڕژێت،
کانییەک لە ماڵی یەزدانەوە هەڵدەقوڵێت،
دۆڵی شەتیم3:18 یان: دۆڵی داری ئەکاسیا، شوێنێکی وشک و بێ ئاو بووە. ئاو دەدات.
19بەڵام میسر وێران دەبێت،
ئەدۆمیش دەبێتە چۆڵەوانییەکی وێران،
لەبەر ئەوەی ستەمیان لە نەوەی یەهودا کرد،
خوێنی بێتاوانیان لە خاکەکەیاندا ڕشت.
20یەهوداش هەتاهەتایە ئاوەدان دەبێت،
ئۆرشەلیمیش نەوە دوای نەوە.
21لەو خوێنڕشتنەیان خۆشدەبم
کە پێشتر لێی خۆش نەببووم.»
یەزدانیش لە سییۆن نیشتەجێ دەبێت!
داوری بر قومهای بيگانه
1خداوند می‌فرمايد: «در آن زمان وقتی رفاه و سعادت را به يهودا و اورشليم بازگردانم، 2سپاهيان جهان را در ”درهٔ داوری“ جمع خواهم كرد و در آنجا ايشان را به خاطر ميراث خود، اسرائيل محاكمه خواهم نمود، چون قوم مرا در ميان قومها پراكنده ساخته، سرزمين مرا تقسيم كردند. 3آنها بر سر افراد قوم من قمار كردند و پسران و دختران نوجوان را در ازای فاحشه‌ها و شراب فروختند. 4ای صور و صيدون، و ای شهرهای فلسطين چه می‌خواهيد بكنيد؟ آيا می‌خواهيد از من انتقام بگيريد؟ اگر چنين كنيد من بلافاصله شما را مجازات خواهم كرد. 5طلا و نقره و تمام گنجينه‌های گرانبهای مرا گرفته و آنها را به بتخانه‌های خود برده‌ايد. 6مردم يهودا و اورشليم را به يونانيان فروخته‌ايد و ايشان را از سرزمينشان آواره كرده‌ايد؛ 7ولی من دوباره آنها را از نقاطی كه به آن فروخته شده‌اند باز می‌گردانم و همهٔ كارهای شما را تلافی می‌كنم. 8من پسران و دختران شما را به مردم يهودا خواهم فروخت و ايشان هم آنها را به سبائيان كه در نقاط دوردستی ساكنند خواهند فروخت. من كه خداوند هستم اين را می‌گويم.
9«برای جنگ آماده شويد و به همه خبر دهيد! بهترين سربازان خود را بسيج كنيد و تمام سپاهيان خود را فرا خوانيد. 10گاوآهنهای خود را ذوب نموده، شمشير بسازيد و از اره‌های خود نيزه تهيه كنيد. مردان ضعيف نيز خود را برای جنگ آماده كنند. 11ای همهٔ قومها، بشتابيد و از هر طرف جمع شويد.»
اكنون ای خداوند، جنگاوران خود را فرود آر!
12خداوند می‌فرمايد: «قومها جمع شوند و به ”درهٔ داوری“ بيايند، چون من در آنجا نشسته، همه را داوری خواهم كرد. 13داسها را آماده كنيد، زيرا محصول رسيده و آماده است. انگورهای داخل چرخشت را با پا له كنيد، چون از شرارت اين مردم لبريز شده است.»
14مردم دسته‌دسته در «درهٔ داوری» جمع می‌شوند، زيرا در آنجا روز خداوند بزودی فرا خواهد رسيد. 15آفتاب و ماه تاريک می‌شوند و ستاره‌ها ديگر نمی‌درخشند.
بركت خداوند بر اسرائيل
16خداوند از اورشليم فرياد برمی‌آورد. آسمان و زمين می‌لرزند؛ اما خداوند همچنان پناهگاه و قلعهٔ قوم خود اسرائيل خواهد بود. 17«آنگاه خواهيد دانست كه من در كوه مقدس خود صهيون، خداوند، خدای شما هستم. اورشليم برای هميشه از آن من خواهد بود و زمانی می‌رسد كه ديگر هيچ سپاه بيگانه‌ای از آن گذر نخواهد كرد.
18«از كوهها شراب تازه خواهد چكيد و از بلنديها شير جاری خواهد شد. نهرهای خشک يهودا از آب پر خواهند شد و از خانهٔ خداوند چشمه‌ای خواهد جوشيد تا درهٔ شطيم را سيراب سازد. 19مصر و ادوم هر دو به سبب ظلمی كه به سرزمين يهودا كردند از بين خواهند رفت، زيرا مردم بی‌گناه آنجا را كشتند.
20«ولی يهودا و اورشليم تا به ابد پايدار خواهند ماند. 21من انتقام خون قوم خود را خواهم گرفت و از تقصير كسانی كه بر آنها ظلم كردند، نخواهم گذشت. من در اورشليم با قوم خود ساكن خواهم شد.»
