1شەراب گاڵتەجاڕە و مەستی غەڵبەغەڵب دەکات،
ئەوەی پێی وێڵ بێت دانا نییە.
2هەڵچوونی پاشا وەک نەڕەی شێرە،
ئەوەی تووڕەیی بکات لە دژی گیانی خۆی تاوان دەکات.
3وازهێنان لە ناکۆکی ڕێزدارییە بۆ پیاو،
بەڵام هەموو گێلێک هەڵیدەگیرسێنێت.
4لە زستاندا تەمبەڵ زەوی ناکێڵێت،
بۆیە لە کاتی دروێنەدا داوای بەرهەم دەکات و دەستی ناکەوێت.
5پلان لە دڵی مرۆڤدا ئاوێکی قووڵە،
بەڵام تێگەیشتوو دەریدەهێنێت.
6زۆر کەس بانگەشەی خۆشەویستی نەگۆڕ دەکەن،
بەڵام کەسی جێگای متمانە کێ دەیدۆزێتەوە؟
7کەسی ڕاستودروست بە ڕێگای تەواوی خۆیدا دەڕوات،
دوای خۆی خۆزگە بە منداڵەکانی دەخوازرێت.
8پاشای دانیشتوو لەسەر تەختی دادوەری،
بە چاوەکانی هەموو خراپەیەک شەن دەکات.
9کێیە دەڵێت: «دڵی خۆمم بێگەرد ڕاگرت،
پاک بوومەوە لە گوناهم»؟
10دوو کێش و دوو پێوانەی لاسەنگ20:10 بەکارهێنانی دوو کێشی جیاواز، یەکێک بۆ کڕین و یەکێک بۆ فرۆشتن.،
هەردووکیان قێزەونن لەلای یەزدان.
11تەنانەت منداڵیش بە کردارەکانی دەناسرێت،
ئاخۆ کردەوەکەی پاک و ڕاستە.
12گوێ کە دەبیستێت و چاو کە دەبینێت،
یەزدان دروستکەری هەردووکیانە.
13حەز لە خەو مەکە نەوەک هەژار بیت،
چاوت کراوە بێت و تێر نان بە.
14کڕیار دەڵێت: «خراپە، خراپە!»
بەڵام کە ڕۆیشت شانازی پێوە دەکات.
15زێڕ هەیە و یاقووت20:15 یاقووت: گەوهەری سووری تۆخ. زۆرە،
بەڵام لێوی زانیاری گەوهەرێکی بەهادارە.
16ئەگەر کەسێک بووە کەفیلی نامۆیەک کەواکەی لێ وەربگرە،
لەبەر بێگانەکە بارمتەی لێ وەربگرە.
17بەتامە بۆ مرۆڤ نانی بە فێڵ،
بەڵام دواتر دەمی پڕ دەبێت لە چەو.
18پلانەکان بە ئامۆژگاری دێنە دی،
بە ڕاوێژ بجەنگە.
19دەمشڕ نهێنی ئاشکرا دەکات،
بۆیە تێکەڵی چەنەباز مەبە.
20ئەوەی نەفرەت لە دایک و باوکی بکات،
لەناو جەرگەی تاریکیدا چرای دەکوژرێتەوە.
21میراتێک لە سەرەتای ژیان و بە زوویی دەست بکەوێت
لە کۆتاییدا بێ بەرەکەت دەبێت.
22مەڵێ: «خراپە بە خراپە دەدەمەوە.»
چاوەڕێی یەزدان بکە ڕزگارت دەکات.
23یەزدان قێزی لە بەکارهێنانی دوو کێشی جیاواز دەبێتەوە،
تەرازووی لاسەنگ باش نییە.
24هەنگاوەکانی مرۆڤ لە یەزدانەوەیە،
ئیتر مرۆڤ چۆن لە ڕێگای خۆی تێدەگات؟
25تەڵەیە بۆ مرۆڤ بە سەرەڕۆیی نەزرێک تەرخان بکات،
ئینجا پاش نەزرەکە پرسوڕا بکات.
26پاشای دانا بەدکاران شەن دەکات،
بە جەنجەڕ بەسەریاندا دێت.
27چرای یەزدان ڕۆحی مرۆڤ دەپشکنێت،
هەروەها هەموو ناخی دەروونیش.
28خۆشەویستی نەگۆڕ و دڵسۆزی پاشا دەپارێزن،
بە خۆشەویستی نەگۆڕ تەختی دەچەسپێت.
29شانازی لاوان هێزیانە،
ڕیش سپیێتیش شکۆمەندی پیرانە.
30برینی لێدان خراپە پاک دەکاتەوە،
لێدانی قامچیش ناخی دەروون.
1Вино је подсмевач и жестоко пиће свађалица,
немудар је ко се због њих тетура.
2Царево је насиље као рика лавића,
ко га раздражује себи самом шкоди.
3На част је човеку да се клони свађе,
а сваки се безумник избезуми.
4Кад је јесен – ленштина не оре,
кад је жетва – он проси и оскудева.
5Дубока је вода замисао човековог срца,
ал’ је црпсти може само човек разборити.
6Многи људи објављују свима своју доброту,
али ко ће наћи оданог човека?
7Праведник живи честитост своју
и како су само благословена деца након њега!
8Цар који седи на судском престолу
погледом својим све зло расипа.
9Може ли ко рећи: „Срце сам своје очистио,
чист сам од греха свога“?
10Неједнаки тегови и мера двојака –
обоје су огавни Господу.
11И дете се по делима својим препознаје,
да ли су му дела исправна и чиста.20,11 Овај стих може и овако да се преведе: Чак и дете делима својим сакрива своје праве мотиве, да не знаш јесу ли му дела исправна и чиста.
12И ухо што чује и око што види,
и једно и друго створио је Господ.
13Не воли спавање да не осиромашиш,
пробуди се и најешћеш се хлеба.
14„Безвредно! Безвредно!“ – говори купац –
а онда се хвали када оде својим путем.
15Постоји злато и мноштво драгуља,
али учене усне су као драгоцени накит.
16Узми хаљину ономе што јамчи за туђинца,
и залог му узми кад јамчи за незнанца.
17Човеку је сладак непоштени хлеб,
али су му после уста песка пуна.
18Намере осмисли саветом
и мудрим вођењем ратуј.
19Оговарач скита и одаје тајне,
зато се не петљај са брбљивцем.
20Ко проклиње и оца и мајку,
светиљка му догорева у најцрњој тами.
21У почетку нагло згрнуто наследство
остаје неблагословено на свом крају.
22Немој рећи: „Узвратићу злу!“
Чекај Господа да те избави.
23Господу су мрски неједнаки тегови
и страшне су теразије неједнаке.
24Од Господа су човекови кораци,
па како би неко докучио свој властити пут?
25Човеку је замка кад непромишљено каже да је нешто посвећено,
а да после завете разматра.
26Цар ће мудар развејати зликовце,
вршидбеним точком преко њих ће прећи.
27Светиљка Господња је човеков дах,
испитује дубине нутрине.
28Оданост и истина чувају цара,
он оданошћу остаје на престолу своме.
29Младићу је част у његовој снази
а седа је коса достојанство старих.
30Ране и маснице чисте од зла,
а шиба чисти дубине нутрине.
