پێشکەشکردنی دانەوێڵە
1«”ئەگەر یەکێک پێشکەشکراوی دانەوێڵەی بۆ یەزدان هێنا، دەبێت پێشکەشکراوەکەی لە باشترین ئارد بێت و زەیتی بەسەردا دەکات و بخووری سادەشی دەخاتە سەر و 2بۆ نەوەی هارون دەیهێنێت کە کاهینەکانن. کاهینەکەش پڕ بە مستی خۆی مستێک لە ئاردەکە و زەیتەکەی لەگەڵ هەموو بخوورەکەی دەبات. کاهینەکە وەک یادەوەری لەسەر قوربانگاکە دەیسووتێنێت، قوربانی بە ئاگرە، ئەو بۆنەی یەزدان پێی خۆشە، 3ئەوەی لە دانەوێڵەکەش دەمێنێتەوە بۆ هارون و کوڕەکانییەتی، ئەوە بەشی هەرەپیرۆزە لە قوربانی بە ئاگر بۆ یەزدان.
4«”ئەگەر پێشکەشکراوێکی دانەوێڵەی بە تەنوور برژاوت هێنا، دەبێت کولێرەی فەتیرەی بە زەیت شێلراو و ناسکە نانی2:4 ناسکە نان: ناوەشکێنە. فەتیرەی بە زەیت چەورکراو بێت. 5ئەگەر پێشکەشکراوەکەت دانەوێڵەی سەر ساج بێت، دەبێت لە باشترین ئاردی بە زەیت شێلراوی فەتیرە بێت، 6پارچەپارچەی دەکەیت و زەیتی بەسەردا دەکەیت، ئەوە پێشکەشکراوی دانەوێڵەیە. 7ئەگەر پێشکەشکراوەکەت دانەوێڵەی ناو تاوە بێت، لە باشترین ئاردی بە زەیت شێلراو دەیکەیت. 8پێشکەشکراوی دانەوێڵەکەت لەمانە دروستدەکرێت و بۆ یەزدان دەیهێنیت، دەیدەیتە کاهینەکە و ئەویش بۆ لای قوربانگاکەی دەهێنێت. 9کاهینەکەش لە پێشکەشکراوە دانەوێڵەکە بەشی یادەوەرییەکەی دەبات و لەسەر قوربانگاکە دەیسووتێنێت، قوربانی بە ئاگرە، ئەو بۆنەی یەزدان پێی خۆشە. 10ئەوەی لە دانەوێڵەکەش دەمێنێتەوە بۆ هارون و کوڕەکانییەتی، ئەوە بەشی هەرەپیرۆزە لە قوربانی بە ئاگر بۆ یەزدان.
11«”هەموو ئەو دانەوێڵە پێشکەشکراوانەی بۆ یەزدانی دەبەن، نابێت بە هەویرترش2:11 هەویرترش: لە جیاتی خومرە بۆ هەوێن بەکارهاتووە. بێت، چونکە هیچ شتێکی بە هەویرترش و هیچ هەنگوینێک وەک قوربانی بە ئاگر بۆ یەزدان نابێت بسووتێنن. 12دەتوانن وەک یەکەمین بەرهەمتان پێشکەش بە یەزدانی بکەن، بەڵام لەسەر قوربانگاکە پێشکەش ناکرێت وەک بۆنی خۆشی. 13هەموو پێشکەشکراوەکانت لە دانەوێڵە بە خوێ سوێری دەکەیت و با هیچ دانەوێڵەیەکت بەبێ خوێی2:13 وەک لە کوردەواریش باوە نمەککردنی کەسێک واتای پەیمان بەستنە لەگەڵ ئەو کەسە، خوێیەکەش نیشانەی ئەو پەیمانەیە. پەیمانی خودات نەبێت. بۆ هەموو قوربانییەکانت خوێی پێوە دەکەیت.
14«”ئەگەر دانەوێڵەت بۆ یەزدان پێشکەش کرد، دانەوێڵەی یەکەمین بەرهەمەکانت پێشکەش دەکەیت، دەبێت گوڵەکەی بێت و برژا بێت، کوتراوە و پاککراوە بێت. 15زەیتی بەسەردا دەکەیت و بخووری سادەی لەسەر دادەنێیت، ئەوە پێشکەشکراوی دانەوێڵەیە. 16کاهینیش بەشی یادەوەرییەکەی لە کوتراوەکەی و زەیتەکەی و هەموو بخوورەکەی دەسووتێنێت وەک قوربانی بە ئاگر بۆ یەزدان.
Жертва хлебного приношения
1«Если кто-нибудь приносит Вечному жертву хлебного приношения, то она должна быть из лучшей муки. Пусть жертвующий нальёт в муку масло, положит сверху благовония 2и принесёт к священнослужителям, сыновьям Хоруна. Священнослужитель возьмёт пригоршню лучшей муки и масла с благовониями и сожжёт их как памятную часть2:2 Памятная часть – имея право на всю жертву, Всевышний, по Своей милости, согласился на то, чтобы сжигалась лишь символическая часть жертвы. Тем не менее эта часть была напоминанием того, что всё приношение принадлежит Всевышнему. на жертвеннике – как огненную жертву, благоухание, приятное Вечному. 3Остаток хлебного приношения принадлежит Хоруну и его сыновьям – это великая святыня из огненных жертв Вечному.
4Если ты приносишь жертву хлебного приношения, испечённую в печи, то она должна быть из лучшей муки: пресные хлебы, замешенные на масле, или пресные коржи, помазанные маслом. 5Если твоя жертва хлебного приношения приготовлена на противне, то она должна быть из лучшей муки, смешанной с маслом, и без закваски. 6Раскроши её и налей на неё масло – это хлебное приношение. 7Если твоя жертва хлебного приношения приготовлена на сковороде, то она должна быть из лучшей муки и масла. 8Принеси хлебное приношение, сделанное как сказано, Вечному, отдай его священнослужителю, а он отнесёт его к жертвеннику. 9Священнослужитель возьмёт из жертвы хлебного приношения часть как памятную часть и сожжёт её на жертвеннике. Это будет огненная жертва, благоухание, приятное Вечному. 10Остаток хлебного приношения принадлежит Хоруну и его сыновьям – это великая святыня из огненных жертв Вечному.
11Любое хлебное приношение, которое ты приносишь Вечному, должно быть пресным, потому что нельзя сжигать ни закваску, ни мёд как огненную жертву Вечному. 12Ты можешь приносить их Вечному как приношение первых плодов, но закваску и мёд нельзя приносить на жертвенник как приятное благоухание. 13Приправь твои хлебные приношения солью. Не оставляй хлебные приношения без соли соглашения2:13 На Востоке совместно съеденная соль служила символом нерасторжимости договора между людьми. Кроме того, соль говорила о долговечности договора, так как она сохраняет продукты, не давая им испортиться (см. Чис. 18:19; 2 Лет. 13:5). с твоим Богом, добавляй соль при каждом твоём приношении.
14Если приносишь Вечному хлебное приношение из первых плодов, то приноси перемолотое зерно, вылущенное из молодых колосьев, подсушенных на огне. 15Налей на зерно масло и положи благовония. Это будет хлебное приношение. 16Священнослужитель сожжёт памятную часть перемолотого зерна и масла с благовониями. Это огненная жертва Вечному».
