زەبووری 38
زەبوورێکی داود، بۆ یادکردنەوە.
1ئەی یەزدان، بە تووڕەیی خۆت سەرزەنشتم مەکە،
بە ڕقی خۆت تەمبێم مەکە.
2تیرەکانت منیان پێکا،
دەستت منی خستە خوارەوە.
3بەهۆی تووڕەیی تۆوە تەندروستی لە لەشمدا نەماوە،
بەهۆی گوناهمەوە ساغی لە ئێسقانەکانمدا نەماوە.
4تاوانەکانم بەسەر سەرم کەوتوون،
وەک بارێکی گران کە توانام نییە هەڵیبگرم.
5برینەکانم بۆگەن بوون و چڵکیان کردووە،
بەهۆی گێلایەتی خۆم.
6پشتم چەماوەتەوە و کووڕ بوومەتەوە،
بە درێژایی ڕۆژ ماتەم دەگێڕم.
7کەلەکەم38:7 قەبرغەم. پڕ بووە لە ژانێکی سووتێنەر،
تەندروستی لە لەشمدا نەماوە.
8بە تەواوی تێکشکاوم و بێهێز بووم،
لەبەر نەهامەتی دڵم هەر دەناڵێنم.
9ئەی پەروەردگار، هەموو ئارەزووەکانم لەپێش چاوتە،
ئاخ هەڵکێشانم لە تۆ شاردراوە نییە.
10دڵەکوتێمە و هێزم لەبەر بڕاوە،
تەنانەت ڕووناکیش لە چاوانم بڕاوە.
11لەبەر برینەکانم دۆست و برادەرەکانم خۆیان لێم دەپارێزن،
خزمانم لێم دوور دەکەونەوە.
12ئەوانەی بەدوای ژیانی منەوەن تەڵە دەنێنەوە،
ئەوانەی دەیانەوێت ئازارم بدەن باسی تێکشکانم دەکەن،
بە درێژایی ڕۆژ بیر لە فرتوفێڵ دەکەنەوە.
13بەڵام من وەک کەڕ وام، گوێم لێ نابێت،
وەک لاڵ وام، ناتوانم دەمم بکەمەوە.
14وەک کەسێکم لێ هاتووە کە نابیستێت،
هیچ بەهانەیەکیشی لە دەمی نەبێت.
15ئەی یەزدان، چاوەڕێی تۆ دەکەم،
ئەی خودای پەروەردگارم، تۆ وەڵام دەدەیتەوە،
16چونکە گوتم: «مەهێڵە پێم دڵخۆش بن،
یان کاتێک پێم دەخلیسکێت خۆیان بە گەورە بزانن لە سەرم.»
17خەریکە دەکەوم،
هەمیشە ئازارەکانم لەگەڵمە.
18دان بە تاوانی خۆمدا دەنێم،
بە گوناهی خۆم خەمبار دەبم.
19دوژمن چالاک و بەهێزن،
ئەوانەی بەبێ هۆ ڕقیان لێمە زۆرن.
20ئەوانەی بەرامبەری چاکە خراپەم دەدەنەوە،
دژایەتیم دەکەن، چونکە دوای چاکە کەوتووم.
21ئەی یەزدان، پشتگوێم مەخە،
ئەی خودای من، لێم دوور مەکەوە.
22ئەی پەروەردگاری ڕزگارکەرم،
خێرا بگە فریام.
En bøn om hjælp i lidelse
1En sang af David og en bøn til Herren om nåde.
2Herre, straf mig ikke i vrede,
irettesæt mig ikke i harme.
3Dine pile sidder dybt i mig,
din straffende hånd hviler tungt på mig.
4Min krop sygner hen på grund af din vrede,
mit helbred er nedbrudt som følge af synd.
5Min skyld vokser mig over hovedet,
min syndebyrde er ikke til at bære.
6Mine sår er betændte og stinker
på grund af min tåbelige synd.
7Jeg er nedtrykt og meget bedrøvet,
dagen igennem sørger jeg dybt.
8Det føles som ild i mit indre,
hele min krop er syg af feber.
9Jeg er lamslået og knust,
stønner i fortvivlelse og smerte.
10Herre, du ved, hvad jeg længes efter!
Du hører alle mine suk.
11Mit hjerte hamrer, min kraft er borte,
mine øjne har mistet deres glans.
12Min lidelse holder slægt og venner borte,
mine kære holder sig på afstand.
13Mine fjender stiller fælder for mig,
de, som ønsker mig død, lægger onde planer.
De har altid kun forræderi i tanke.
14Jeg er som en døv, der ikke kan høre,
som en stum, der ikke kan tale.
15Jeg lader, som om jeg ikke hører,
undlader at svare på spørgsmål.
16Jeg venter på, at du gør noget, Herre.
Jeg længes efter at få et svar, min Gud.
17Lad ikke mine fjender hovere over min tilstand,
eller glæde sig over at se mig falde.
18Jeg er på randen af et sammenbrud,
jeg lider af konstante smerter.
19Men jeg vil bekende min synd
og angre det onde, jeg har gjort.
20Mange er imod mig uden årsag,
mange hader mig uden grund.
21De gengælder godt med ondt.
De er imod mig, fordi jeg ønsker at gøre det gode.
22Herre, lad mig ikke i stikken,
hold dig ikke borte fra mig.
23Skynd dig at gribe ind,
hjælp mig, min Herre og Frelser!
