زەبووری 137
1لەدەم ڕووبارەکانی بابل، لەوێ دانیشتین،
هەروەها گریاین کە سییۆنمان بیر کەوتەوە.
2بە شۆڕەبییەکانی ناوەڕاستی
قیسارەکانی خۆمان هەڵواسی،
3چونکە لەوێ ڕاپێچکەرانمان داوای گۆرانییان لێکردین،
چەوسێنەرانمان داوایان کرد دڵخۆشیان بکەین:
«گۆرانییەکمان بۆ بڵێن لە گۆرانییەکانی سییۆن.»
4چۆن گۆرانی یەزدان بڵێین
لە خاکێکی بێگانە؟
5ئەی ئۆرشەلیم، ئەگەر لەبیرت بکەم،
با دەستی ڕاستم بەهرەکەی لەبیر بکات.
6با زمانم بە مەڵاشوومەوە بنووسێت، ئەگەر یادت نەکەم،
ئەگەر ئۆرشەلیم لە سەرووی هەموو خۆشییەکم دانەنێم.
7ئەی یەزدان، ئەو ڕۆژەی ئۆرشەلیم کەوت137:7 بابلییەکان لە ساڵی 587 پ. ز. بە یارمەتی ئەدۆمییەکان ئۆرشەلیمیان داگیر کرد. نەوەی ئەدۆمت لەبیر بێت،
کاتێک گوتیان: «تەختی بکەن، هەتا بناغە تەختی بکەن!»
8ئەی دانیشتووانی بابل کە چارەنووستان لەناوچوونە،
دەستی خۆش بێت ئەو کەسەی تۆڵەتان لێ دەستێنێتەوە،
وەک ئەو خراپەی هی ئێمەتان دایەوە!
9دەستی خۆش بێت ئەو کەسەی منداڵەکانتان دەگرێت و
بە تاشەبەردیاندا دەدات!
第 137 篇
被掳者的哀歌
1我们坐在巴比伦河畔，
想起锡安禁不住凄然泪下。
2我们把琴挂在柳树上。
3俘虏我们的人要我们唱歌，
掳掠我们的人要我们歌唱，说：
“给我们唱一首锡安的歌。”
4我们流落异邦，
怎能唱颂赞耶和华的歌呢？
5耶路撒冷啊，倘若我忘了你，
情愿我的右手无法再拨弄琴弦；
6倘若我忘了你，
不以你为我的至爱，
情愿我的舌头不能再歌唱。
7耶和华啊，
求你记住耶路撒冷沦陷时以东人的行径。
他们喊道：
“拆毁这城，把它夷为平地！”
8巴比伦城啊，
你快要灭亡了，
那向你以牙还牙为我们复仇的人有福了！
9那抓住你的婴孩摔在石头上的人有福了！
