داود و مەفیبۆشەت
1داود پرسی: «ئایا کەسێک هەیە لە بنەماڵەی شاول هێشتا لە ژیاندا مابێت، بۆ ئەوەی لە پێناوی یۆناتاندا چاکەیەکی9:1 لە زۆر شوێنی کتێبی پیرۆزدا ئەم وشەیە بە «خۆشەویستی نەگۆڕ» وەرگێڕانی بۆ کراوە. بڕوانە دواوتار 5:10 لەگەڵدا بکەم؟»
2بەندەیەکی ماڵی شاول هەبوو ناوی چیڤا بوو، بانگیان کرد بۆ لای داود، ئیتر پاشا پێی گوت: «تۆ چیڤایت؟»
ئەویش گوتی: «بەڵێ، منی خزمەتکارتم.»
3پاشاش گوتی: «ئایا کەسێک نییە لە بنەماڵەی شاول هێشتا مابێت، بۆ ئەوەی چاکەی خودای لەگەڵدا بکەم؟»
چیڤاش بە پاشای گوت: «کوڕێکی یۆناتان هەیە کە هەردوو قاچی شەلە.»
4پاشاش پێی گوت: «لەکوێیە؟»
چیڤاش بە پاشای گوت: «لە ماڵی ماکیری کوڕی عەمیێلە لە لۆدەڤار.»
5ئینجا داودی پاشا ناردی و لە ماڵی ماکیری کوڕی عەمیێلەوە لە لۆدەڤار هێنایەوە.
6کاتێک مەفیبۆشەتی کوڕی یۆناتانی کوڕی شاول هات بۆ لای داود، بە ڕوودا کەوت و کڕنۆشی برد.
داودیش گوتی: «مەفیبۆشەت؟»
ئەویش وەڵامی دایەوە: «بەڵێ، لە خزمەتدام.»
7داودیش پێی گوت: «مەترسە، چونکە بە دڵنیاییەوە لە پێناوی یۆناتانی باوکت چاکەت لەگەڵدا دەکەم و هەموو زەوییەکانی شاولی باپیرت بۆ دەگەڕێنمەوە، تۆش هەمیشە لەسەر خوانەکەی من نان دەخۆیت.»
8مەفیبۆشەتیش کڕنۆشی برد و گوتی: «بەندەکەی تۆ چییە هەتا ئاوڕ لە سەگێکی تۆپیوی وەک من بدەیتەوە؟»
9ئیتر پاشا چیڤای بەندەی شاولی بانگکرد و پێی گوت: «هەموو ئەوەی هی شاول و بنەماڵەکەی بوو، بە کوڕەزای گەورەکەتم داوە. 10خۆت و کوڕ و خزمەتکارەکانت لە زەوییەکەی کار دەکەن و بەروبوومەکەی دەهێنن هەتا نان بۆ کوڕەزای گەورەکەت دابین بکرێت بۆ خواردن. مەفیبۆشەتی کوڕەزای گەورەکەشت هەمیشە لەسەر خوانەکەم نان دەخوات.» چیڤا پازدە کوڕ و بیست خزمەتکاری هەبوو.
11چیڤاش بە پاشای گوت: «بەپێی هەموو ئەوەی پاشای گەورەم فەرمان بە خزمەتکارەکەی دەکات، خزمەتکارەکەت بەو جۆرە دەکات.» ئیتر مەفیبۆشەت وەک شازادەیەک لەسەر خوانەکەی داود نانی دەخوارد.
12مەفیبۆشەت کوڕێکی بچووکی هەبوو ناوی میکا بوو. هەروەها هەموو ئەوانەی لە ماڵی چیڤادا دەژیان خزمەتکاری مەفیبۆشەت بوون. 13مەفیبۆشەت لە ئۆرشەلیم نیشتەجێ بوو، چونکە هەمیشە لەسەر خوانی پاشا نانی دەخوارد و هەردوو قاچیشی شەل بوون.
Милость Давуда к Мефи-Бошету
1Давуд спросил:
– Остался ли из дома Шаула кто-нибудь, кому я мог бы оказать милость ради Ионафана?
2В доме Шаула был слуга по имени Цива. Его позвали к Давуду, и царь спросил его:
– Ты Цива?
– Рад служить тебе, – ответил тот.
3Царь спросил:
– Есть ли кто ещё живой в доме Шаула, кому я мог бы оказать милость, как и обещал перед Всевышним?
Цива ответил царю:
– Остался ещё сын Ионафана. Он хромой на обе ноги.
4– Где же он? – спросил царь.
Цива ответил:
– Он в доме Махира, сына Аммиила, в селении Ло-Девар.
5И царь Давуд послал забрать его из Ло-Девара, из дома Махира, сына Аммиила. 6Когда Мефи-Бошет, сын Ионафана, внук Шаула, пришёл к Давуду, он поклонился ему, пав лицом на землю.
Давуд сказал:
– Мефи-Бошет!
– Я твой раб, – ответил тот.
7– Не бойся, – сказал ему Давуд, – потому что я непременно окажу тебе милость ради твоего отца Ионафана. Я верну тебе всю землю, которая принадлежала твоему деду Шаулу, и ты всегда будешь есть за моим столом.
8Мефи-Бошет поклонился и сказал:
– Кто такой твой раб, чтобы тебе обращать внимание на такого мёртвого пса, как я?
9Царь призвал слугу Шаула Циву и сказал ему:
– Я отдал внуку твоего господина всё, что принадлежало Шаулу и его семье. 10Вместе со своими сыновьями и слугами ты должен обрабатывать для него землю и собирать урожай, чтобы у внука твоего господина была еда. А Мефи-Бошет, внук твоего господина, всегда будет есть за моим столом.
(У Цивы же было пятнадцать сыновей и двадцать слуг.)
11Цива сказал царю:
– Твой раб исполнит всё, что господин мой царь приказывает сделать своему рабу.
И Мефи-Бошет ел за столом Давуда, как один из сыновей царя.
12У Мефи-Бошета был маленький сын по имени Миха. Все домашние Цивы были слугами Мефи-Бошета. 13Мефи-Бошет жил в Иерусалиме, потому что он всегда ел за царским столом. Он был хромой на обе ноги.
