ئەمنۆن و تامار
1ئەوە بوو پاش ئەمانە ئەمنۆنی کوڕی داود کەوتە خۆشەویستی تاماری خوشکە جوانەکەی ئەبشالۆمی کوڕی داود.13:1 ئەمنۆن لە ئەحینۆعەم و تاماری لە مەعکا هەردووکیان منداڵی داود بوون. بڕوانە بەشی 3:2، 3.
2ئەمنۆن لە تاو تاماری زڕخوشکی نەخۆش کەوت، لەبەر ئەوەی تامار پاکیزە بوو، ئەمنۆن پێی وابوو کە نەیدەتوانی بە هیچ شێوەیەک دەستی بۆ ببات.
3ئەمنۆن هاوڕێیەتی ئامۆزایەکی دەکرد بە ناوی یۆنادابی کوڕی شیمەعا کە برای داود بوو، یۆناداب پیاوێکی تەڵەکەباز بوو. 4لە ئەمنۆنی پرسی: «شازادە، بۆچی تۆ ڕۆژ لەدوای ڕۆژ لاوازتر دەبیت؟ ئایا پێم ناڵێیت؟»
ئەمنۆنیش پێی گوت: «من تاماری خوشکی ئەبشالۆمی برام خۆشدەوێت.»
5یۆنادابیش پێی گوت: «لەناو جێگا پاڵبکەوە و خۆت نەخۆش بخە، ئەگەر باوکت بۆ بینینت هات پێی بڵێ: ”با تاماری خوشکم بێتە لام و نانم پێبدات، با خواردنەکە لەبەرچاوم سازبکات، بۆ ئەوەی بیبینم و بە دەستی ئەو نان بخۆم.“»
6ئینجا ئەمنۆن پاڵکەوت و خۆی نەخۆش خست، پاشا هات بۆ بینینی، ئەمنۆن بە پاشای گوت: «تکایە با تاماری خوشکم بێتە لام و لەبەرچاوم دوو ناسکەنان دروستبکات، بە دەستی ئەو دەیخۆم.»
7داود بەدوای تاماردا ناردییە ماڵەوە و گوتی: «تکایە بڕۆ ماڵی ئەمنۆنی برات و خواردنێکی بۆ دروستبکە.» 8تاماریش چووە ماڵی ئەمنۆنی برای، ئەو پاڵکەوتبوو. ئینجا هەویری برد و شێلای و لەبەرچاوی ناسکەنانی کرد و برژاندی. 9ئینجا تاوەکەی بۆ بەردەمی برد، بەڵام ئەو ڕازی نەبوو بیخوات.
ئەمنۆن گوتی: «هەمووتان بڕۆنە دەرەوە.» ئەوانیش هەموویان چوونە دەرەوە. 10ئینجا ئەمنۆن بە تاماری گوت: «خواردنەکە بهێنە شوێنی نوستنەکەم بۆ ئەوەی بە دەستی تۆ بیخۆم.» تاماریش ناسکەنانەکەی کە دروستی کردبوو هەڵیگرت و بۆ ئەمنۆنی برای بردییە ژوورەوە بۆ شوێنی نوستنەکەی. 11بۆی بردە پێشەوە تاوەکو بیخوات، ئەویش تاماری گرت و پێی گوت: «خوشکەکەم، وەرە لەگەڵم پاڵبکەوە.»
12ئەویش پێی گوت: «نا، برام نا! سەرم شۆڕ مەکە! لە ئیسرائیلدا شتی وا ناکرێت! ئەم بێ ئابڕووییە مەکە. 13من بەم ئابڕووچوونەوە ڕوو لەکوێ بکەم؟ ئەی تۆ؟ تۆش لەناو ئیسرائیلدا وەک نەفامێکی بەدڕەوشتت لێدێت. ئێستاش تکایە لەگەڵ پاشا قسە بکە بۆ ئەوەی بمدا بە تۆ، چونکە ئەو پێی ناخۆش نییە.» 14بەڵام ئەمنۆن نەیویست گوێی لێ بگرێت و بەسەریدا زاڵ بوو، سەری شۆڕکرد و لاقەی کرد.
15پاشان ئەمنۆن زۆر ڕقی لێی بووەوە، تەنانەت ڕقەکەی زۆر زیاتر بوو لەو خۆشەویستییەی کە بۆی هەبوو. ئینجا ئەمنۆن پێی گوت: «هەستە و بڕۆ!»
16ئەویش پێی گوت: «نەخێر! ئەگەر دەرمبکەیت خراپەیەکی گەورەترە لەوەی کە پێت کردم.»
بەڵام ئەمنۆن نەیویست گوێی لێ بگرێت. 17خزمەتکارە تایبەتەکەی بانگکرد و گوتی: «ئەمە دەربکە و دەرگاکە لەدوایەوە دابخە.» 18خزمەتکارەکەش دەریکرد و دەرگاکەی لەدوایەوە داخست. تاماریش کەوایەکی درێژی ڕەنگاوڕەنگی لەبەردا بوو، چونکە کچە پاکیزەکانی پاشا جلی ئاوایان لەبەر دەکرد. 19تامار خۆڵەمێشی بەسەر سەری خۆیدا کرد، جلە ڕەنگاوڕەنگەکەی لەبەرخۆی دادڕی. دەستی بەسەرییەوە گرت و بە ڕێگادا دەڕۆیشت، بە دەنگی بەرز دەگریا.
20ئەبشالۆمی برای پێی گوت: «ئەمنۆنی زڕبرات لەگەڵت بوو؟ خوشکم، ئێستاش بێدەنگ بە، ئەو زڕبراتە و ئەم کارە لە دڵ مەگرە.» ئیتر تامار بە پەرێشانی لە ماڵی ئەبشالۆمی برای مایەوە و ژیا.
21کاتێک داودی پاشا ئەم هەموو شتانەی بیستەوە، زۆر تووڕە بوو. 22ئەبشالۆمیش نە بە چاک و نە بە خراپ قسەی لەگەڵ ئەمنۆنی زڕبرای نەکرد، لەبەر ئەوەی سەری تاماری خوشکی شۆڕکرد، زۆر ڕقی لە ئەمنۆن بووەوە.
کوشتنی ئەمنۆن لەلایەن ئەبشالۆمەوە
23دوو ساڵ دوای ئەوە، ئەبشالۆم هەموو کوڕەکانی پاشای بانگهێشت کرد، کاتێک خزمەتکارەکانی لە بەعل‌حاچۆر ئەوەی نزیک ئەفرایمە مەڕەکانی ئەویان دەبڕییەوە. 24ئینجا ئەبشالۆم چوو بۆ لای پاشا و گوتی: «ئێستا بەندەکەت مەڕەکانی دەبڕێتەوە، تکایە پاشا و کاربەدەستەکانی با لەگەڵ بەندەکەت بێن.»
25پاشاش بە ئەبشالۆمی گوت: «نەخێر کوڕم، با هەموومان نەبین و بارگرانی نەخەینە سەرت.» جا ئەبشالۆم زۆری لێکرد، بەڵام ئەو نەیویست بچێت، بەڵکو داوای بەرەکەتی بۆ کرد.
26ئەبشالۆمیش گوتی: «ئەگەر نا، تکایە با ئەمنۆنی برام لەگەڵمان بێت.»
پاشاش لێی پرسی: «بۆچی لەگەڵت بێت؟» 27بەڵام ئەبشالۆم زۆری لێکرد و ئەویش ئەمنۆن و هەموو کوڕەکانی پاشای لەگەڵ نارد.
28ئەبشالۆمیش فەرمانی بە خزمەتکارەکانی کرد و گوتی: «ئاگاداربن! کاتێک کە ئەمنۆن بە شەراب مەست بوو، پێتان دەڵێم: ”لە ئەمنۆن بدەن،“ بیکوژن و مەترسن. ئەی من خۆم فەرمانم پێ نەکردوون؟ لەبەر ئەوە بەهێزبن و ئازابن.» 29ئیتر خزمەتکارەکانی ئەبشالۆم ئەوەیان بە ئەمنۆن کرد کە ئەبشالۆم فەرمانی پێ کردبوون، هەموو کوڕەکانی پاشا هەستان، هەریەکە و سواری هێسترەکەی خۆی بوو و هەڵات.
30لە کاتێکدا ئەوان بەڕێوە بوون، هەواڵ گەیشتە داود و گوترا: «ئەبشالۆم هەموو کوڕەکانی پاشای کوشتووە و کەسیانی نەهێشتووەتەوە.» 31پاشا هەستا و جلەکانی لەبەرخۆی دادڕی و لەسەر زەوی پاڵکەوت، هەموو خزمەتکارەکانیشی بە جلی دڕاوەوە لەلای پاشا ڕاوەستا بوون.
32بەڵام یۆنادابی کوڕی شیمەعای برای داود گوتی: «با گەورەم وانەزانێت کە هەموو شازادە لاوەکانیان کوشتووە، بەڵکو تەنها ئەمنۆن کوژراوە، چونکە لەو ڕۆژەوەی کە لاقەی تاماری خوشکی کرد، ئەبشالۆم ئەو بڕیارەی دا. 33ئێستاش با پاشای گەورەم شتێکی وا نەخاتە دڵییەوە و بڵێت هەموو کوڕەکانی پاشا کوژراون. بەڵکو بە تەنها ئەمنۆن کوژراوە.»
34ئەبشالۆم پێشتر هەڵاتبوو.
خزمەتکارە ئێشکگرەکە چاوی هەڵبڕی و بینی خەڵکێکی زۆر لە لاشانی کێوەکە بە ڕێگاوە بوون. ئێشکگرەکە چوو بۆ لای پاشا و پێی گوت: «خەڵکێک دەبینم لە حۆرۆنەیمەوە بە لاشانی کێوەکەدا دێن.»
35ئینجا یۆناداب بە پاشای گوت: «ئەوەتا شازادەکان هاتن و خزمەتکارەکەت چی گوت، بەو جۆرە بوو.»
36هەر دوای ئەوەی لە قسەکردن بووەوە شازادەکان هاتن و بە گریانەوە دەنگیان هەڵبڕی، هەروەها پاشا و هەموو خزمەتکارەکانیش گریانێکی زۆر بەکوڵ گریان.
37ئەبشالۆمیش هەڵات و چوو بۆ لای تەلمەی کوڕی عەمیهودی پاشای گەشوور، داودیش هەموو ئەو ڕۆژانە بۆ کوڕەکەی لاواندییەوە.
38دوای ئەوەی ئەبشالۆم هەڵات و چوو بۆ گەشوور سێ ساڵ لەوێدا مایەوە. 39داودی پاشا خەمی کوژرانی ئەمنۆنی لە دڵ دامرکایەوە، ئارەزووی کرد بچێتە لای ئەبشالۆم.
Насилие над Фамарью
1Некоторое время спустя сын Довуда Амнон влюбился в красавицу Фамарь, сестру Авессалома, сына Довуда. 2Амнон так страдал, что заболел из-за своей единокровной сестры Фамари, потому что она была девственницей, и ему казалось невозможным сделать с ней что-нибудь. 3У Амнона был друг по имени Ионадав, его двоюродный брат, сын Шимеи, брата Довуда. Ионадав был очень хитёр.
4Он спросил Амнона:
– Почему, о царский сын, ты чахнешь день ото дня? Не скажешь ли мне?
Амнон сказал ему:
– Я люблю Фамарь, сестру своего брата Авессалома.
5– Ложись в постель и притворись больным, – сказал Ионадав. – Когда твой отец придёт проведать тебя, скажи ему: «Пусть моя сестра Фамарь придёт ко мне и даст мне чего-нибудь поесть. Пусть она приготовит еду у меня на глазах, чтобы я мог видеть её и поесть у неё из рук».
6Амнон лёг и притворился больным. И когда царь пришёл проведать его, Амнон сказал ему:
– Пусть моя сестра Фамарь придёт и приготовит у меня на глазах пару лепёшек, чтобы я мог поесть у неё из рук.
7Довуд послал во дворец сказать Фамари:
– Ступай в дом твоего брата Амнона и приготовь для него еду.
8Фамарь пошла в дом своего брата Амнона, где он лежал. Она взяла тесто, замесила его, сделала на глазах у Амнона лепёшки и испекла их. 9Потом она взяла сковороду и выложила перед ним лепёшки, но он отказался есть.
– Пусть все выйдут отсюда, – сказал Амнон.
И все вышли. 10Тогда Амнон сказал Фамари:
– Принеси еду сюда, в мою спальню, чтобы я мог поесть из твоих рук.
И Фамарь взяла лепёшки, которые она приготовила, и принесла их своему брату Амнону в его спальню. 11Но когда она поднесла их к нему, чтобы он поел, он схватил её и сказал:
– Сестра, иди, ложись со мной!
12– Нет, брат! – сказала она ему. – Не принуждай меня. Нельзя творить в Исроиле такого зла! Не делай этого безумия. 13А я, куда я денусь с моим позором? Ты же будешь в Исроиле как один из безумных. Прошу тебя, поговори с царём, он не откажется выдать меня за тебя замуж.
14Но он не стал её слушать и, так как был сильнее, изнасиловал её. 15После этого Амнон возненавидел её лютой ненавистью. И возненавидел он её сильнее, чем прежде любил.
Амнон сказал ей:
– Вставай и убирайся отсюда!
16– Нет! – сказала она ему. – Прогнать меня – это большее зло, чем то, что ты уже сделал со мной.
Но он не стал слушать её. 17Он позвал юношу, который служил ему, и сказал:
– Выгони её вон отсюда и запри за ней дверь.
18И слуга выставил её и запер за ней дверь. (А на ней была богато украшенная одежда, которую носили в то время незамужние царские дочери.) 19Фамарь посыпала голову пеплом и разорвала свою богатую одежду. Она взялась руками за голову и, рыдая, пошла прочь.
20Её брат Авессалом сказал ей:
– С тобой был твой брат Амнон? Но теперь, сестра, молчи. Он – твой брат. Не сокрушайся об этом.
И Фамарь жила в доме своего брата Авессалома как брошенная женщина.
21Когда обо всем этом услышал царь Довуд, он страшно разгневался, но не наказал своего сына Амнона, потому что любил его – ведь он был его первенцем. 22Авессалом не сказал Амнону ни слова, ни плохого, ни хорошего. Он ненавидел Амнона, потому что тот обесчестил его сестру Фамарь.
Авессалом мстит Амнону за Фамарь
23Два года спустя, когда у Авессалома была стрижка овец в Баал-Хацоре, что рядом с границей земли Ефраима, он пригласил туда всех царских сыновей. 24Авессалом пришёл к царю и сказал:
– У твоего раба идёт стрижка овец. Не пойдут ли со мной царь и его приближённые?
25– Нет, мой сын, – ответил царь. – Все мы не пойдём, чтобы не быть тебе обузой.
И хотя Авессалом упрашивал его, он отказался идти, но дал ему своё благословение. 26Тогда Авессалом сказал:
– Если нет, то позволь пойти с нами моему брату Амнону.
Царь спросил его:
– Зачем ему идти с тобой?
27Но Авессалом упрашивал его, и он отпустил с ним Амнона и всех остальных своих сыновей. Авессалом приготовил царский пир.
28Авессалом приказал своим людям:
– Смотрите, когда Амнон развеселится от вина, и когда я скажу вам: «Поразите Амнона», убейте его. Не бойтесь. Разве не я сам даю вам такой приказ? Будьте мужественны и храбры!
29И люди Авессалома сделали с Амноном так, как приказал Авессалом. А все царские сыновья поднялись, сели на своих мулов и бежали. 30Пока они были в пути, к Довуду пришла весть: «Авессалом поразил всех царских сыновей, никого из них не осталось в живых».
31Царь поднялся, в горечи разорвал на себе одежду и бросился на землю, и все его слуги, которые стояли рядом, тоже разорвали свои одежды. 32Но племянник Довуда, сын его брата Шимея, Ионадав, сказал:
– Пусть мой господин не думает, что убили всех царских сыновей, умер только Амнон. Так было решено Авессаломом с того дня, когда Амнон изнасиловал его сестру Фамарь. 33Пусть господин мой царь не тревожится вестью, что все сыновья царя умерли. Умер только Амнон.
34Тем временем Авессалом бежал. А юноша, который стоял в дозоре, поднял глаза и увидел множество людей, спускающихся по Хоронаимской дороге13:34 Или: «по дороге позади него». со склона холма. Дозорный пошёл и доложил царю о том, что видел.
35Ионадав сказал царю:
– Ну вот, это идут царские сыновья. Всё произошло точно так, как сказал твой раб.
36Когда он закончил говорить, с громким плачем вошли царские сыновья. И сам царь, и все его слуги тоже горько плакали.
37Авессалом же бежал и пришёл к Талмаю, сыну Аммихуда, царю Гешура за Иорданом. А царь Довуд день за днём оплакивал своего сына. 38Бежав и добравшись до Гешура, Авессалом оставался там три года. 39А сердце царя тосковало по Авессалому, потому что он уже утешился после смерти Амнона.
