مەشقپێکردنی دانیال لە بابل
1لە ساڵی سێیەمی پاشایەتی یەهۆیاقیمی پاشای یەهودا، نەبوخودنەسری پاشای بابل هاتە ئۆرشەلیم و گەمارۆی دا. 2پەروەردگاریش یەهۆیاقیمی پاشای یەهودای دایە دەستی، لەگەڵ هەندێک لە قاپوقاچاغەکانی پەرستگای خودا. ئیتر یەهۆیاقیم و پیاوە گەورەکانی بۆ خاکی بابل ڕاپێچ کران، نەبوخودنەسریش قاپوقاچاغەکانی لە گەنجینەی پەرستگای خوداوەندی خۆی دانا.
3پاشا فەرمانی بە ئەشپەنەزی سەرۆکی دیوان کرد کە لە نەوەی ئیسرائیل لە توخمی پاشا و پیاوماقوڵەکان 4چەند گەنجێک بهێنێت کە تەندروستییان باش بێت، ڕوخساریان جوان بێت، لە هەموو بوارەکانی زانیاری کارامە بن، ئامادەییان تێدابێت بۆ فێربوونی هەموو شتێک، زوو تێبگەن، شایانی ئیشکردن بن لە کۆشکی پاشا، بۆ ئەوەی فێری زمان و ڕۆشنبیری بابلییەکان بکرێن. 5پاشا لە خوانی خۆیەوە بەشی ڕۆژانەی خواردن و شەرابی بۆ دابین کردن، فەرمانی کرد بۆ ماوەی سێ ساڵ مەشقیان پێ بکرێت، دوای ئەوە خزمەتی پاشا دەکەن.
6لەنێو ئەوانەدا هەندێکیان لە نەوەی یەهودا بوون: دانیال و حەنەنیا و میشائیل و عەزەریا. 7سەرۆکی کاربەدەستانیش ناوی نوێی لێنان، بۆ دانیال، بێلتەشەسر؛ بۆ حەنەنیا، شەدرەخ؛ بۆ میشائیل، مێشەخ؛ بۆ عەزەریاش، عەبێدنەگۆ.
8بەڵام دانیال لە دڵی خۆیدا بڕیاری دابوو کە خۆی بە خواردن و شەرابی پاشایەتییەوە گڵاو نەکات، جا داوای لە سەرۆکی کاربەدەستان کرد کە دەرفەتی پێبدات بۆ ئەوەی خۆی گڵاو نەکات. 9خوداش وای لە سەرۆکی کاربەدەستان کرد کە چاکە و میهرەبانی بە دانیال ببەخشێت. 10بەڵام سەرۆکی کاربەدەستان بە دانیالی گوت: «من لە پاشای گەورەم دەترسم، ئەوەی خواردن و خواردنەوەی ئێوەی دیاری کردووە. ئەگەر ببینێ ڕوخسارتان لە ڕوخساری گەنجە هاوتەمەنەکانتان لاوازترە، پاشا بەهۆی ئێوەوە سەرم دەبڕێت.»
11دانیالیش بەو سەرپەرشتیارەی گوت کە سەرۆکی کاربەدەستان بەسەر دانیال و حەنەنیا و میشائیل و عەزەریاوە داینابوو: 12«تکایە بۆ دە ڕۆژ خزمەتکارەکانت تاقی بکەوە: تەنها ڕووەکمان بدەرێ بیخۆین و ئاومان بدەرێ بیخۆینەوە. 13پاشان ڕوخساری ئێمە لەگەڵ ڕوخساری ئەو گەنجانە بەراورد بکە کە خواردنی پاشایەتی دەخۆن، ئینجا بەگوێرەی ئەوەی دەیبینی ئاوامان لەگەڵ بکە.» 14ئەویش بەمە ڕازی بوو و دە ڕۆژ تاقی کردنەوە.
15لە کۆتایی دە ڕۆژەکەدا دەرکەوت ڕوخساریان باشتر و تەندروستترە لە هەموو ئەو گەنجانەی لە خواردنەکانی پاشایەتییان دەخوارد. 16ئینجا سەرپەرشتیارەکەیان خواردنە تایبەت و شەرابەکەی هەڵدەگرت و لە جیاتی ئەوە ڕووەکی دەدانێ.
17بەڵام ئەو چوار گەنجە، خودا زانین و تێگەیشتنی دانێ لە هەموو جۆرە ڕۆشنبیری و زانیارییەک، دانیالیش لە هەموو بینین و خەونێک تێدەگەیشت.
18لە کۆتایی ئەو ماوەیەی کە پاشا دیاری کردبوو بیانهێننە بەردەمی، سەرۆکی کاربەدەستان ئەوانی هێنایە بەردەم نەبوخودنەسر. 19پاشا قسەی لەگەڵدا کردن، لەنێو هەموویاندا کەس نەبوو وەک دانیال و حەنەنیا و میشائیل و عەزەریا. لەبەر ئەوە چوونە ڕیزی خزمەتکارانی پاشا. 20پاشا لە هەموو بابەتێکی دانایی و تێگەیشتن پرسیاری لێکردن، بینی ئەوان دە هێندە لە سەرووی هەموو جادووگەر و ئەفسونگەرانی هەموو پاشایەتییەکەی ئەون.
21دانیالیش هەتا ساڵی یەکەمی کۆرشی پاشا لەوێ مایەوە.
Дониёл и его друзья при вавилонском дворе
1В третьем году правления Иоакима1:1 Иоаким правил Иудеей с 609 по 598 гг. до н. э. О его правлении см. 4 Цар. 23:36–24:7; 2 Лет. 36:5-8., царя Иудеи (в 605 г. до н. э.), Навуходоносор1:1 Навуходоносор II, самый великий царь Нововавилонской империи, правил с 605 по 562 гг. до н. э., царь Вавилона, пришёл под Иерусалим и осадил его. 2И Владыка отдал Иоакима, царя Иудеи, и часть утвари из храма Всевышнего в его руки. Навуходоносор увёл пленников в Вавилонию1:2 Букв.: «землю Шинар». и положил захваченную утварь в храме своего бога, в сокровищницу.
3Затем царь Вавилона приказал Ашпеназу, главе своих придворных, привести несколько исроильтян из царской и других знатных семей – 4юношей без физических изъянов, красивых, способных к обучению разным наукам, образованных, понятливых и годных к службе при царском дворе. Он должен был научить их языку и литературе вавилонян. 5Царь дал распоряжение ежедневно кормить их и поить вином с царского стола. Они должны были три года учиться, а после – поступить на царскую службу.
6Среди них было несколько юношей из рода Иуды1:6 Или: «из Иудеи».: Дониёл1:6 В Центральной Азии известен как Данияр (Дониёр)., Ханания, Мисаил и Азария. 7Глава придворных дал им новые имена: Дониёлу – имя Валтасисар, Ханании – Шадрах, Мисаилу – Мисах, а Азарии – Аведнего1:7 Прежние имена юношей, которые были связаны с именем Всевышнего, были заменены на другие, имевшие в своём составе имя одного из вавилонских богов..
8Но Дониёл решил не осквернять себя царской едой и вином и просил у главы придворных разрешения не оскверняться ими1:8 Возможно, Дониёл отказался от царской пищи из-за того, что она была принесена в жертву идолам или же приготовлена из мяса животных, запрещённых к употреблению у евреев, и потому ритуально нечиста.. 9Всевышний даровал Дониёлу расположение и милость главы придворных, 10и тот сказал:
– Я боюсь господина моего царя, который сам назначил вам еду и вино. Вдруг он увидит, что вы выглядите хуже ваших сверстников. Тогда царь отрубит мне голову из-за вас.
11Но Дониёл попросил стража, которого глава придворных приставил к Дониёлу, Ханании, Мисаилу и Азарии:
12– Прошу, испытай своих рабов в течение десяти дней: не давай нам ничего есть, кроме овощей, и пить не давай ничего, кроме воды. 13А потом сравни наш вид с видом юношей, которые едят царскую еду, и сам реши, как поступить со своими рабами.
14Он согласился и испытывал их десять дней. 15После десяти дней они выглядели здоровее и упитаннее тех юношей, что ели царскую пищу. 16Тогда страж стал забирать у них изысканную еду и вино, которые им доставляли, и давал им вместо этого овощи.
17Этим четырём юношам Всевышний дал знание и понимание всех видов литературы и учёности. А Дониёл мог ещё и толковать всякие видения и сны.
18По истечении назначенного царём времени глава придворных представил их Навуходоносору. 19Царь поговорил с ними и не нашёл равных Дониёлу, Ханании, Мисаилу и Азарии; так они поступили на царскую службу. 20В каждом деле, требующем мудрости и понимания, о чём бы ни спросил их царь, он находил их в десять раз лучше всех чародеев и заклинателей во всём своём царстве.
21И Дониёл оставался на службе до первого года правления царя Куруша1:21 Куруш II Великий, основатель Персидского государства Ахменидов, правил с 558 по 530 гг. до н. э. В 539 г. покорил Вавилон и Месопотамию. Куруш погиб во время похода в Центральную Азию от руки сакской царицы Томирис. Между Навуходоносором и Курушем Дониёл служил ещё четырём царям. Он прожил долгую жизнь, и ему довелось увидеть возвращение иудеев на родину. (538 г. до н. э.).
