ئیسرائیل لە یەزدان یاخی بوو
1ئەوە بوو لە دەی مانگی پێنجی ساڵی حەوتەم،20:1 مەبەست لەو ماوەیە لەدوای ڕاپێچکردنی یەهۆیاکینی پاشای یەهودا بۆ بابل، کە بەرامبەر بە ساڵنامەی ئێستا دەکاتە چواردەی مانگی هەشت ساڵی 591ی پێش زایین. کەسانێک لە پیرانی ئیسرائیل هاتن بۆ پرسیارکردن لە یەزدان، جا لەبەردەممدا دانیشتن.
2ئینجا فەرمایشتی یەزدانم بۆ هات، پێی فەرمووم: 3«ئەی کوڕی مرۆڤ، لەگەڵ پیرانی ئیسرائیل بدوێ و پێیان بڵێ: ”یەزدانی باڵادەست ئەمە دەفەرموێت: ئایا ئێوە هاتوون هەتا پرسیار لە من بکەن؟ بە گیانی خۆم! ناهێڵم ئێوە پرسیارم لێ بکەن، ئەوە فەرمایشتی یەزدانی باڵادەستە.“
4«ئایا حوکمیان دەدەیت؟ ئەی کوڕی مرۆڤ، ئایا تۆ حوکم دەدەیت؟ ڕووبەڕووی نەریتە قێزەونەکانی باوباپیرانی خۆیان بکەرەوە، 5پێیان بڵێ: ”یەزدانی باڵادەست ئەمە دەفەرموێت: ئەو ڕۆژەی ئیسرائیلم هەڵبژارد سوێندم بۆ بنەماڵەی یاقوب خوارد، لە خاکی میسردا خۆمم پێیان ناساند، سوێندم بۆ خواردن و فەرمووم: ’من یەزدانی پەروەردگارتانم.‘ 6لەو ڕۆژەدا سوێندم بۆ خواردن کە لە خاکی میسر دەریاندەهێنم و دەیانبەم بەرەو خاکێک کە خۆم بەدوایدا گەڕابووم بۆیان، شیر و هەنگوینی لێ دەڕژێت، باشترینی هەموو خاکەکانە. 7پێم فەرموون: ’هەریەکە لە ئێوە با ئەو وێنە قێزەونانەی کە سەرنجی ڕاکێشاون و خۆشتان دەوێن، لە خۆتان دووربخەنەوە و بە بتەکانی میسر خۆتان گڵاو مەکەن. من یەزدانی پەروەردگارتانم.‘
8«”بەڵام لێم یاخی بوون و نەیانویست گوێم لێ بگرن، کەسیان وێنە گڵاوەکانی بەرچاوی فڕێنەدا کە سەرنجی ڕاکێشابوون، وازیان لە بتەکانی میسر نەهێنا. لەبەر ئەوە بیرم لەوە دەکردەوە، تووڕەیی خۆمیان بەسەردا ببارێنم و لە ناوەڕاستی خاکی میسردا هەڵچوونی خۆمیان پێدا هەڵبڕێژم.“ 9بەڵام ئەوەی من کردم لە پێناوی ناوی خۆم بوو، هەتا ناوم گڵاو نەبێت لەبەرچاوی ئەو نەتەوانەی لەنێویاندان، ئەوانەی لەبەرچاویان خۆمم بۆ دەرخستن بەوەی لە خاکی میسر دەرمهێنان. 10جا لە خاکی میسر دەرمهێنان و ئەوانم هێنایە چۆڵەوانی. 11فەرزەکانی خۆمم پێدان و حوکمەکانی خۆمم پێ ناساندن، ئەوانەی ئەگەر مرۆڤ پەیڕەویان بکات بەهۆیانەوە دەژیێت. 12هەروەها ڕۆژی شەممەم بۆ دیاری کردن، هەتا ببێتە نیشانەیەک لەنێوان من و ئەوان، بۆ ئەوەی بزانن کە من یەزدانم، ئەوەی پیرۆزیان دەکات.
13«”لەگەڵ ئەوەشدا بنەماڵەی ئیسرائیل لە چۆڵەوانی لێم یاخی بوون. ڕێگای فەرزەکانی منیان پەیڕەو نەکرد و حوکمەکانی منیان ڕەتکردەوە، ئەو حوکمانەی ئەگەر مرۆڤ پەیڕەویان بکات بەهۆیانەوە دەژیێت، هەروەها بە هیچ جۆرێک پیرۆزی شەممەکانی منیان ڕانەگرت. لەبەر ئەوە فەرمووم لە چۆڵەوانیدا من تووڕەیی خۆم بەسەریاندا دەبارێنم بۆ کۆتایی پێهێنانیان. 14بەڵام ئەوەی کردم لە پێناوی ناوی خۆم بوو، هەتا گڵاو نەبێت لەبەرچاو ئەو نەتەوانەی لەبەرچاویان دەرمهێنان. 15هەروەها لە چۆڵەوانیدا سوێندم بۆ خواردن کە نەیانهێنم بۆ ئەو خاکەی کە پێم دابوون، ئەوەی شیر و هەنگوینی لێ دەڕژێت و باشترینی هەموو خاکەکانە، 16لەبەر ئەوەی حوکمەکانی منیان ڕەتکردەوە و ڕێگای فەرزەکانی منیان پەیڕەو نەکرد، بەڵکو شەممەکانی منیان گڵاوکرد، چونکە دڵیان دوای بتەکانیان کەوت. 17لەگەڵ ئەوەشدا چاوەکانم بەزەیی پێیاندا هاتەوە لە لەناوبردنیان، جا کۆتاییم پێ نەهێنان. 18لە چۆڵەوانی بە ڕۆڵەکانی ئەوانم فەرموو: ’بە ڕێگای فەرزی باوکانتاندا مەڕۆن و حوکمەکانیان مەپارێزن و بە بتەکانیان خۆتان گڵاو مەکەن. 19من یەزدانی پەروەردگاری خۆتانم، ڕێگای فەرزەکانم پەیڕەو بکەن و حوکمەکانم بپارێزن و کاریان پێ بکەن. 20شەممەکانیشم پیرۆز ڕابگرن، جا دەبێت بە نیشانەیەک لەنێوان من و ئێوەدا، تاوەکو ئێوە بزانن کە من یەزدانی پەروەردگاری خۆتانم.‘
21«”ڕۆڵەکانیشیان لێم یاخی بوون، ڕێگای فەرزەکانی منیان پەیڕەو نەکرد و حوکمەکانی منیان نەپاراست هەتا کاری پێ بکەن، ئەوانەی ئەگەر﴿ئەو کەسەی پەیڕەویان بکات، بە هۆیانەوە دەژیێت،﴾20:21 بڕوانە لێڤییەکان 18:5 هەروەها شەممەکانی منیان گڵاوکرد. جا فەرمووم، تووڕەیی خۆم دەرببڕم، هەتا لە چۆڵەوانی هەڵچوونی خۆمیان پێدا هەڵبڕێژم. 22بەڵام دەستم هەڵگرت و ئەوەی کردم لە پێناوی ناوی خۆم بوو، هەتا لەبەرچاو ئەو نەتەوانە گڵاو نەبێت کە لەبەرچاویان دەرمهێنان. 23هەروەها لە چۆڵەوانی سوێندم بۆ خواردن کە بەناو نەتەوەکاندا پەرتیان بکەم و بەسەر خاکەکاندا بڵاویان بکەمەوە، 24چونکە گوێڕایەڵی حوکمەکانی من نەبوون، بەڵکو فەرزەکانی منیان ڕەتکردەوە و شەممەکانی منیان گڵاوکرد و چاویان بەدوای بتەکانی باوکیانەوە بوو. 25هەروەها من ئەو فەرزانەم پێدان کە باش نین و ئەو حوکمانەی کە پێی ناژین20:25 بڕوانە ڕۆما 1:24-32، 26ڕێم دا کە خۆیان گڵاو بکەن، بەوەی کە هەموو نۆبەرەیەکی خۆیان کرد بە دیاری و بە ئاگر سووتاندیانن، بۆ ئەوەی بیانتۆقێنم تاوەکو بزانن کە من یەزدانم.“
27«ئەی کوڕی مرۆڤ، لەبەر ئەوە لەگەڵ بنەماڵەی ئیسرائیل قسە بکە و پێیان بڵێ: ”یەزدانی باڵادەست ئەمە دەفەرموێت: لەمەشدا باوکانتان کفریان لە دژی من کرد کە ناپاکییان کرد: 28کاتێک ئەوانم هێنایە ئەو خاکەی سوێندم بۆ خواردبوون کە بیدەمە ئەوان، جا هەر گردێکی بەرز و هەر دارێکی پڕ گەڵایان بینی، لەوێ قوربانییەکانیان سەربڕی، لەوێ پێشکەشکراوەکانیان پێشکەش کرد کە مایەی تووڕەبوونی منە. لەوێ بخوورە بۆنخۆشەکانیان پێشکەش کرد، لەوێ شەرابی پێشکەشکراویان پێشکەش کرد. 29پێم فەرموون: ئەم نزرگەی سەر بەرزاییە چییە کە بۆی دێن؟“» جا لەو ڕۆژەوە ناوی لێنرا، باما20:29 واتا نزرگەی سەر بەرزایی..
دادگاییکردن و گەڕاندنەوە
30«لەبەر ئەوە بە بنەماڵەی ئیسرائیل بڵێ: ”یەزدانی باڵادەست ئەمە دەفەرموێت: ئایا ئێوەش بە ڕێگای باوکانتاندا دەڕۆن، بە وێنە قێزەونەکانیان خۆتان گڵاو دەکەن و لەشفرۆشی دەکەن؟ 31بە پێشکەشکردنی دیارییەکانتان و سووتاندنی منداڵەکانتان و بە هەموو بتەکانتان هەتا ئەمڕۆش گڵاو دەبن. ئەی بنەماڵەی ئیسرائیل، ئایا ڕێ بدەم ئیتر ئێوە پرسیارم لێ بکەن؟ بە گیانی خۆم ناهێڵم ئێوە پرسیارم لێ بکەن، ئەوە فەرمایشتی یەزدانی باڵادەستە.
32«”ئەوەی بە خەیاڵتاندا دێت هەرگیز نایەتە دی، کە دەڵێن: ’وەک نەتەوەکان دەبین، وەک هۆزەکانی زەوی، دار و بەرد دەپەرستین.‘ 33یەزدانی باڵادەست دەفەرموێت: بە گیانی خۆم، من بە دەستێکی پۆڵایین و بازووێکی بەهێز و بە تووڕەیی دەربڕینم فەرمانڕەوایەتیتان دەکەم. 34من بە دەستێکی پۆڵایین و بازووێکی بەهێز و تووڕەییەکی دەربڕدراوەوە لەنێو گەلان دەرتاندەهێنم و لەو خاکانەوە کۆتان دەکەمەوە کە تێیدا پەرتەوازە بوون. 35دەتانهێنمە چۆڵەوانی خاکی گەلانی دیکە و لەوێ ڕووبەڕوو دادگاییتان دەکەمەوە. 36وەک چۆن باوباپیرانتانم لە چۆڵەوانی خاکی میسر دادگایی کرد، ئاواش ئێوە دادگایی دەکەم. ئەوە فەرمایشتی یەزدانی باڵادەستە. 37واتان لێ دەکەم بەژێر داردەستدا تێبپەڕن و دەتانهێنمە ناو بەندی پەیمانەوە. 38ئەوانەی لەنێوتان هەڵگەڕاونەتەوە و لە من یاخین ڕیشەکێشیان دەکەم. هەرچەندە لە خاکی ئاوارەییان دەریاندەهێنم، بەڵام ناچنە ناو خاکی ئیسرائیلەوە، ئیتر ئێوە دەزانن کە من یەزدانم.
39«”ئەی بنەماڵەی ئیسرائیل، یەزدانی باڵادەست سەبارەت بە ئێوە ئەمە دەفەرموێت: بڕۆن و هەریەکەتان بتەکانی خۆی بپەرستێت! بەڵام دوای ئەوە بە قسەم دەکەن. ئیتر ناوی پیرۆزیشم بە دیاری و بتەکانتان گڵاو ناکەن، 40چونکە هەموو بنەماڵەی ئیسرائیل لە کێوی پیرۆزیم، لە کێوی بەرزی ئیسرائیل، لەوێ لە خاکەکە دەمپەرستن، منیش لەوێ لێتان ڕازی دەبم. ئەوە فەرمایشتی یەزدانی باڵادەستە. لەوێ داوای پێشکەشکراو و پەسەندترین دیاریتان لێ دەکەم، لەگەڵ هەموو قوربانییە پیرۆزەکانتان. 41ئێوە وەک بخووری بۆنخۆش لەلای من پەسەند دەبن، کاتێک لەنێو گەلان دەرتاندەهێنم و لەو خاکانەی کە تێیدا پەرشوبڵاو بوونەتەوە کۆتان دەکەمەوە و لەبەرچاوی نەتەوەکان بە ئێوە پیرۆزی خۆم دەردەخەم. 42ئیتر ئێوە دەزانن کە من یەزدانم، کاتێک دەتانهێنم بۆ خاکی ئیسرائیل، بۆ ئەو خاکەی کە سوێندم خواردبوو بیدەمە باوباپیرانتان. 43لەوێ ڕەفتاری خۆتان و هەموو کردەوەکانتان کە پێی گڵاو ببوون دێتەوە یادتان، لەبەر هەموو ئەو خراپانەی کە ئەنجامتان داوە قێز لە خۆتان دەکەنەوە. 44ئەی بنەماڵەی ئیسرائیل، کاتێک لەبەر ناوی خۆم هەڵسوکەوتتان لەگەڵدا دەکەم، نەک بە پێی کارە خراپەکانتان و نەریتە گەندەڵەکانتان، ئیتر ئێوە دەزانن کە من یەزدانم. ئەوە فەرمایشتی یەزدانی باڵادەستە.“»
پێشبینی لەسەر باشوور
45ئینجا فەرمایشتی یەزدانم بۆ هات، پێی فەرمووم: 46«ئەی کوڕی مرۆڤ، ڕووی خۆت لە باشوور بکە و بەرەو باشوور جاڕبدە، پێشبینی لەسەر ئەو دارستانە بکە کە لە باشوورە. 47بە دارستانی باشوور بڵێ، ”گوێ لە فەرمایشتی یەزدان بگرە، یەزدانی باڵادەست ئەمە دەفەرموێت: من خەریکم ئاگرت تێ بەردەدەم، جا هەموو دارێکی تەڕ و هەموو دارێکی وشک لەناو تۆدا دەخوات. کڵپەی گڕەکەی ناکوژێتەوە و لە باشوورەوە هەتا باکوور هەموو ڕوخسارێک دەسووتێت. 48جا هەموو مرۆڤ دەبینن کە من یەزدانم ئاگرم تێی بەرداوە و ناکوژێتەوە.“»
49منیش گوتم: «ئای، ئەی یەزدانی باڵادەست، ئەوان بە من دەڵێن: ”ئایا ئەو تەنها بە نموونە نادوێت؟“»
L’histoire des infidélités d’Israël
1Le dixième jour du cinquième mois de la septième année20.1 C’est-à-dire en juillet-août 591 av. J.-C., quelques responsables du peuple d’Israël vinrent consulter l’Eternel. Ils s’assirent devant moi. 2Alors l’Eternel m’adressa la parole en ces termes :
3Fils d’homme, parle aux responsables du peuple d’Israël et dis-leur : « Voici ce que déclare le Seigneur, l’Eternel : Vous osez venir me consulter ? Aussi vrai que je suis vivant, je ne me laisserai pas consulter par vous, le Seigneur, l’Eternel, le déclare. »
4Fils d’homme, porte un jugement sur eux ! N’hésite pas à le faire ! Dénonce les actions abominables que leurs ancêtres ont commises, 5et dis-leur : « Voici ce que déclare le Seigneur, l’Eternel : Le jour où j’ai choisi Israël, j’ai prêté serment envers les descendants de Jacob. Je me suis révélé à eux en Egypte, et je leur ai prêté serment en disant : Je suis l’Eternel votre Dieu20.5 Pour les v. 5-6, voir Ex 6.2-8.. 6Ce jour-là, je leur ai juré de les faire sortir d’Egypte pour les amener dans un pays que j’avais recherché pour eux, un pays ruisselant de lait et de miel, le plus beau de tous les pays. 7Je leur ai dit alors : Que chacun de vous rejette les idoles abominables qu’il a sous les yeux. Ne vous rendez pas impurs avec les idoles de l’Egypte. Je suis l’Eternel votre Dieu.
8Mais ils se sont révoltés contre moi et n’ont pas voulu m’écouter. Aucun d’eux n’a rejeté les idoles abominables qu’il avait sous les yeux ; ils n’ont pas abandonné les idoles de l’Egypte. Je me proposai alors de répandre ma fureur sur eux et d’assouvir ma colère contre eux en Egypte. 9Mais j’ai agi par égard pour ma renommée, pour que je ne sois pas méprisé par les peuples parmi lesquels ils habitaient, car je m’étais fait connaître à eux sous les yeux de ces peuples dans le but de les faire sortir d’Egypte. 10Je les ai donc fait sortir d’Egypte et je les ai conduits au désert. 11Je leur ai donné mes lois et je leur ai fait connaître mes commandements qui font obtenir la vie à celui qui les applique. 12Je leur ai aussi fait don de mes jours de sabbat pour qu’ils servent de signe entre moi et eux, pour qu’ils sachent que moi, l’Eternel, je fais d’eux un peuple saint.
13Mais la communauté d’Israël s’est révoltée contre moi dans le désert, ils n’ont pas vécu selon mes lois et ils ont rejeté mes commandements qui font obtenir la vie à celui qui les applique. Ils ont constamment profané mes jours de sabbat. Je me suis proposé alors de déchaîner ma colère contre eux dans le désert pour les exterminer20.13 Pour les v. 13-17, voir Nb 11 à 25.. 14Mais j’ai agi par égard pour ma renommée, pour que je ne sois pas méprisé par les peuples sous les yeux desquels je les avais fait sortir d’Egypte. 15Je leur ai pourtant juré dans le désert de ne pas les faire entrer dans le pays que je leur avais destiné, ce pays ruisselant de lait et de miel, le plus beau de tous les pays. 16J’en ai fait le serment parce qu’ils avaient méprisé mes commandements, qu’ils n’avaient pas obéi à mes lois et qu’ils avaient profané mes jours de sabbat, car leur cœur restait attaché à leurs idoles. 17Mais, en les voyant, j’ai eu trop pitié d’eux pour les détruire, aussi je ne les ai pas exterminés dans le désert.
La révolte des fils
18Cependant, j’ai dit à leurs enfants dans le désert : Ne suivez pas les principes de vos pères, n’appliquez pas leurs règles et ne vous rendez pas impurs avec leurs idoles. 19Je suis l’Eternel votre Dieu. Vivez selon mes lois, obéissez à mes commandements et appliquez-les. 20Faites de mes jours de sabbat des jours saints pour qu’ils servent de signe entre moi et vous, afin que vous reconnaissiez que moi, l’Eternel, je suis votre Dieu. 21Mais les fils aussi se sont révoltés contre moi. Ils n’ont pas vécu selon mes lois ; ils n’ont pas observé ni appliqué mes commandements qui font obtenir la vie à ceux qui les appliquent. Ils ont profané mes jours de sabbat. J’ai parlé alors de répandre ma fureur sur eux et d’assouvir ma colère contre eux dans le désert. 22Cependant, j’ai retenu ma main et j’ai agi par égard pour ma renommée, pour que je ne sois pas méprisé par les peuples, sous les yeux desquels je les avais fait sortir d’Egypte.
23Pourtant, encore une fois, je leur jurai dans le désert de les disperser parmi des peuples étrangers et de les disséminer en divers pays étrangers, 24parce qu’ils n’avaient pas appliqué mes commandements, qu’ils avaient méprisé mes lois, profané mes jours de sabbat et que leurs regards restaient tournés vers les idoles de leurs pères. 25C’est pourquoi je leur ai donné des lois qui leur étaient funestes et des commandements qui ne pouvaient les faire vivre20.25 Car la désobéissance à la Loi entraîne la malédiction et la mort : Dt 29.18-20 ; 30.15-20 (voir Rm 3.20 ; 7.10).. 26Je les ai rendus impurs par leurs offrandes quand ils sacrifiaient tous leurs premiers-nés, pour les frapper de stupeur afin qu’ils reconnaissent que je suis l’Eternel20.26 Voir 16.20 et note.. »
Les infidélités dans le pays promis
27C’est pourquoi, fils d’homme, parle à la communauté d’Israël, et dis-leur : « Voici ce que déclare le Seigneur, l’Eternel : Vos ancêtres m’ont outragé par leurs rébellions contre moi. 28Je les ai fait entrer dans le pays que j’avais juré de leur donner. Or, partout où ils ont vu une colline élevée ou un arbre vert, ils ont offert leurs sacrifices et ils ont présenté leurs offrandes qui m’irritaient ; ils y ont apporté leurs parfums apaisants et y ont répandu leurs libations. 29Je leur ai demandé alors : Qu’est-ce que ce haut lieu où vous vous rendez ? Et ce nom de “haut lieu” a subsisté jusqu’à ce jour. »
30C’est pourquoi, dis à la communauté d’Israël : « Voici ce que déclare le Seigneur, l’Eternel : Ne vous rendez-vous pas impurs en suivant le chemin de vos ancêtres ? Ne vous prostituez-vous pas à leurs idoles abominables ? 31Quand vous présentez vos offrandes, quand vous faites passer vos enfants par le feu pour les offrir en sacrifice, vous continuez encore aujourd’hui à vous rendre impurs avec toutes vos idoles. Et vous croyez que je vais me laisser consulter par vous, gens d’Israël ? Aussi vrai que je suis vivant, le Seigneur, l’Eternel, le déclare, je ne me laisserai pas consulter par vous.
Un nouveau commencement
32Le rêve qui hante votre esprit ne se réalisera pas. Car vous dites : “Nous voulons être comme les gens des autres nations, comme les peuples des autres pays, nous voulons aussi rendre un culte à des dieux en bois et en pierre.” 33Aussi vrai que je suis vivant, le Seigneur, l’Eternel, le déclare, je régnerai sur vous en déployant ma force et ma puissance et en déchaînant ma colère. 34J’interviendrai en déployant ma force et ma puissance et en déchaînant ma colère, pour vous faire sortir du milieu des peuples, et je vous rassemblerai des pays étrangers où vous avez été dispersés. 35Je vous amènerai au désert à l’écart des autres peuples, et là, je vous jugerai face à face20.35 Voir Os 2.16.. 36Tout comme j’ai jugé vos ancêtres dans le désert d’Egypte, je vous jugerai vous aussi, le Seigneur, l’Eternel, le déclare. 37Je vous ferai passer sous ma houlette20.37 Comme un berger lorsqu’il compte et trie ses brebis., et je vous lierai de nouveau à moi par l’alliance20.37 Voir Ez 34.11-16.. 38J’éliminerai du milieu de vous ceux qui se révoltent et qui se rendent coupables envers moi. Je les ferai sortir des pays étrangers où ils habitent, mais ils n’entreront pas dans le pays d’Israël20.38 Comme lors de l’Exode, des membres du peuple ne sont pas entrés en Canaan (Nb 14.26-35)., et vous reconnaîtrez que je suis l’Eternel.
39Et maintenant, gens d’Israël, voici ce que déclare le Seigneur, l’Eternel : Que chacun de vous aille adorer ses idoles ! Et après cela, on verra bien si vous refusez de m’écouter et si vous continuez à me profaner par vos offrandes et par vos idoles, moi qui suis saint. 40Car c’est sur ma montagne sainte, sur la haute montagne d’Israël, le Seigneur, l’Eternel, le déclare, que vous, toute la communauté d’Israël, c’est-à-dire tous ceux qui seront dans le pays, me rendront un culte. Là, je vous accepterai, là, j’accueillerai avec plaisir vos offrandes et les prémices de vos dons, et tout ce que vous me consacrerez. 41Je vous agréerai20.41 Allusion en 2 Co 6.17 où le mot traduit par agréerai est rendu par accueillerai. comme un parfum apaisant, quand je vous aurai fait sortir du milieu des peuples et que je vous aurai rassemblés des pays étrangers où vous aurez été dispersés ; et je manifesterai par mon œuvre en votre faveur ma sainteté aux yeux des autres peuples. 42Vous reconnaîtrez que je suis l’Eternel quand je vous aurai ramenés au pays d’Israël, que j’ai juré de donner à vos ancêtres. 43Là aussi, vous vous souviendrez de votre conduite et de toutes les mauvaises actions par lesquelles vous vous êtes rendus impurs. Vous serez pris de dégoût de vous-mêmes à cause de tout le mal que vous avez commis. 44Et vous reconnaîtrez que je suis l’Eternel quand j’agirai ainsi envers vous par égard pour ma renommée, au lieu de vous traiter selon votre mauvaise conduite et vos actes dépravés, gens d’Israël, le Seigneur, l’Eternel, le déclare. »
