بانگکردنی حزقیێل
1پێی فەرمووم: «ئەی کوڕی مرۆڤ، هەستە سەر پێیەکانت، قسەت لەگەڵ دەکەم.» 2کە قسەی بۆ دەکردم، ڕۆحی خودا هاتە ناوم و هەڵیستاندمەوە سەر پێیەکانم، گوێم لەوە بوو کە قسەی بۆ دەکردم.
3پێی فەرمووم: «ئەی کوڕی مرۆڤ، من بۆ لای نەوەی ئیسرائیل دەتنێرم، بۆ لای نەتەوەیەکی یاخی کە لە من یاخی بوون، ئەوان و باوکانیشیان هەتا ئەم ڕۆژەش لێم یاخی بوونە. 4ئەو گەلە کە بێ چاوەڕوون و کەللەڕەقن، من بۆ لای ئەوان دەتنێرم، پێیان دەڵێیت: ”یەزدانی باڵادەست ئەمە دەفەرموێت.“ 5هەرچەندە بنەماڵەیەکی یاخین، گوێ بگرن یان نەیگرن، دەزانن کە پێغەمبەرێکیان لەنێودا بووە. 6بەڵام تۆ ئەی کوڕی مرۆڤ، نە لە خۆیان و نە لە قسەکانیان مەترسە. مەترسە، هەرچەندە تۆ لەنێو بنەماڵەیەکی یاخی دادەنیشیت کە دەبنە دڕکوداڵ و دووپشک بۆت. لە قسەکانیان مەترسە و لێیان مەتۆقە. 7هەرچەندە بنەماڵەیەکی یاخین، دەبێت بە فەرموودەکانی من لەگەڵیان بدوێیت، گوێ بگرن یان نەیگرن. 8ئەی کوڕی مرۆڤ، تۆش گوێ لەوە بگرە کە پێت دەفەرمووم، وەک بنەماڵەی یاخیبوو یاخی مەبە. دەمت بکەرەوە و ئەوەی دەتدەمێ بیخۆ.»
9کە تەماشام کرد دەستێک بۆ لام درێژکراوە و تۆمارێکی پێچراوی تێدایە. 10لەبەردەمم کردییەوە و لەناوەوە و لەپشتەوەشی لاوانەوە و گریان و واوەیلا نووسرابوون.
1Таково было явление подобия славы Вечного.
Призвание Езекиила
Увидев это, я пал лицом на землю и услышал прозвучавший голос. Он сказал мне:
– Смертный2:1 Букв.: «сын человека»; также по всей книге. Это выражение было обычным определением смертного человека перед лицом вечного Бога., поднимись на ноги, и Я буду говорить с тобой.
2Когда Он говорил, Дух вошёл в меня, поднял меня на ноги, и я услышал Говорившего со мной.
3Он сказал:
– Смертный, Я посылаю тебя к народу Исраила, мятежному народу, который восстал против Меня; как их предки, так и они сами бунтуют против Меня до сих пор. 4Народ, к которому Я посылаю тебя, непокорен и упрям. Скажи им: «Так говорит Владыка Вечный». 5Станут ли они слушать, откажутся ли – ведь они мятежный народ, – но они будут знать, что среди них был пророк. 6А ты, смертный, не бойся ни их самих, ни их слов. Не бойся, пусть даже они словно терновник и колючки вокруг тебя и живёшь ты среди скорпионов. Хотя они и мятежный народ, не бойся того, что они говорят, и не страшись их самих. 7Говори им Мои слова, независимо от того, станут они слушать или откажутся, ведь люди этого народа – мятежники. 8Но ты, смертный, выслушай то, что Я тебе скажу. Не восставай, как этот мятежный народ; открой рот и съешь то, что Я тебе даю.
9Я взглянул и увидел простёртую ко мне руку. В ней был свиток, 10который Он развернул передо мной. На обеих его сторонах были начертаны слова причитаний, скорби и горя.
