1«ئایا ژیانی مرۆڤ لەسەر زەوی خزمەتکردن و ڕەنجکێشان نییە،
ڕۆژانیشی وەک ڕۆژانی ڕەنجدەرێک نییە؟
2وەک چۆن کۆیلە تامەزرۆی سێبەرە و
کرێکاریش چاوەڕێی کرێیەکەیەتی،
3ئاواش مانگەکانی بێ ئومێدی بۆم بوون بە میرات و
شەوانی چەرمەسەری بوون بە بەشم.
4کە دەچمە سەر جێگاکەم دەڵێم: ”کەی بێت هەستم،“
شەو درێژە دەکێشێت و هەتا بەرەبەیان ئەم دیو و ئەو دیو دەکەم.
5گۆشتم کرم و قەتماغە پۆشیویەتی،
پێستم شەقار بووە و کێمی کردووە.
6«ڕۆژگارم لە تەون خێراترە و
بێ هیوا کۆتایی دێت.
7ئەی خودا، لە یادت نەچێت کە ژیانم هەناسەیەکە و
ئیتر چاوەکانم خۆشی نابینن.
8ئەو چاوەی کە ئێستا دەمبینێت لەمەودوا نامبینێت،
چاوت بڕیوەتە من، بەڵام من بوونم نابێت.
9هەور پەرت دەبێت و نامێنێت،
بە هەمان شێوە ئەوەی دادەبەزێتە ناو جیهانی مردووان سەرناکەوێتەوە.
10ئیتر ناگەڕێتەوە ماڵەکەی خۆی و
دەوروپشتی لە یادی دەکەن.
11«لەبەر ئەوە منیش دەمم ناگرم،
لە تەنگی ڕۆحمەوە قسە دەکەم،
لە دڵشکاویمەوە سکاڵا دەکەم.
12بۆچی پاسەوانت لەسەر داناوم؟
ئایا من دەریام یان ئەژدیهام؟
13ئەگەر بڵێم نوێنەکەم دڵنەواییم دەداتەوە،
جێگاکەم دڵتەنگییەکەم دەڕەوێنێتەوە،
14بە خەون دەمترسێنیت و
بە مۆتەکە دەمتۆقێنیت.
15لەبەر ئەوە گیانم خنکان هەڵدەبژێرێت،
مردنم پێ باشترە لەم پەیکەرە ئێسکە.
16توامەوە، بۆ هەتاهەتایە ناژیم،
وازم لێ بهێنە، چونکە ڕۆژگارم هیچ واتایەکی نییە.
17«مرۆڤ چییە هەتا بایەخی پێبدەیت و
هەتا بیری خۆتی پێوە خەریک بکەی،
18هەموو بەیانییەک بەسەری بکەیتەوە و
هەموو ساتێک تاقی بکەیتەوە؟
19هەتا کەی ڕووت لێم وەرناگێڕیت و
مۆڵەتم نادەیتێ هەتا تفەکەم قووت بدەم؟
20ئەگەر گوناهیشم کردبێت،
کە تۆ چاودێری مرۆڤیت،
ئایا هیچ کاردانەوەیەکی لەسەر تۆ هەبووە؟
بۆچی منت کردووە بە نیشانەی تیری خۆت؟
ئایا بووم بە بار بەسەر تۆوە؟
21ئەی بۆ لە یاخیبوونم خۆش نابیت و
تاوانم ناسڕیتەوە؟
چونکە بەم نزیکانە لەناو خاکدا ڕادەکشێم و
بەدوامدا دەگەڕێیت، بەڵام من بوونم نابێت.»
1Job continued,
“Don’t all human beings have to work hard on this earth?
Aren’t their days like the days of hired workers?
2I’ve been like a slave
who longs for the evening shadows to come.
I’ve been like a hired worker
who is waiting to be paid.
3I’ve been given several months that were useless to me.
My nights have been filled with suffering.
4When I lie down I think,
‘How long will it be before I can get up?’
The night drags on.
I toss and turn until sunrise.
5My body is covered with worms and sores.
My skin is broken. It has boils all over it.
6“My days pass by faster than a weaver can work.
They come to an end. I don’t have any hope.
7God, remember that my life is only a breath.
I’ll never be happy again.
8The eyes that see me now won’t see me anymore.
You will look for me. But I’ll be gone.
9When a cloud disappears, it’s gone forever.
And anyone who goes down to the grave never returns.
10He never comes home again.
Even his own family doesn’t remember him.
11“So I won’t keep quiet.
When I’m suffering greatly, I’ll speak out.
When my spirit is bitter, I’ll tell you how unhappy I am.
12Am I the ocean? Am I the sea monster?
If I’m not, why do you guard me so closely?
13Sometimes I think my bed will comfort me.
I think my couch will keep me from being unhappy.
14But even then you send me dreams that frighten me.
You send me visions that terrify me.
15So I would rather choke to death.
That would be better than living in this body of mine.
16I hate my life. I don’t want to live forever.
Leave me alone. My days don’t mean anything to me.
17“What are human beings that you think so much of them?
What are they that you pay so much attention to them?
18You check up on them every morning.
You test them every moment.
19Won’t you ever look away from me?
Won’t you leave me alone even for one second?
20If I’ve really sinned, tell me what I’ve done to you.
You see everything we do.
Why do you shoot your arrows at me?
Have I become a problem to you?
21Why don’t you forgive the wrong things I’ve done?
Why don’t you forgive me for my sins?
I’ll soon lie down in the dust of my grave.
You will search for me. But I’ll be gone.”
