وەڵامی سێیەمی ئەلیفاز
1ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە:
2«ئایا مرۆڤ سوودی بۆ خودا هەیە؟
تەنانەت کەسێکی دانا، ئایا سوودی بۆ خودا هەیە؟
3ئایا خۆشی تێدایە بۆ توانادارەکە کە تۆ ڕاستودروست بیت؟
ئەگەر ڕەفتارەکەشت بێ کەموکوڕی بێت، ئایا قازانجی بۆ خودا تێدایە؟
4«ئایا لەسەر لەخواترسییەکەت سەرزەنشتت دەکات و
تۆ دەداتە دادگا؟
5ئایا خراپەکانت زۆر نین و
تاوانەکانیشت بێ کۆتایی نین؟
6بەبێ هۆ بارمتەت لە برای خۆت وەرگرت و
جلت لەبەر داکەند ڕووتت کردەوە.
7ئاوت نەدا بە تینوو و
ئامادە نەبووی نان بدەیتە برسی،
8هەرچەندە تۆ خاوەن زەوی و پیاوێکی بە توانا بووی،
کە وەک کەسێکی ناودار تێدا نیشتەجێ بوو.
9بێوەژنانت بە دەستبەتاڵی بەڕێکرد و
دەستی هەتیوانت شکاند.
10لەبەر ئەوە چواردەورت تەڵەیە و
ترسی لەناکاو دەتتۆقێنێت،
11لەبەر ئەوەش ئەوەندە تاریک بووە کە نابینیت و
لافاوێک داتدەپۆشێت.
12«ئایا خودا لە بەرزی ئاسمان نییە؟
سەیری لووتکەی ئەستێرەکان بکە چەند خۆیان بڵند گرتووە!
13بەڵام تۆ دەڵێیت: ”خودا چی دەزانێت؟
ئایا لە پشت هەوری ڕەشەوە دادوەری دەکات؟
14هەورەکان پەردەن بۆ ئەو ئیتر نامانبینێت
کە بەسەر بازنەی ئاسمان هاتوچۆ دەکات.“
15ئایا تۆش بەو ڕێگا کۆنەدا دەڕۆیت
کە خراپەکاران پێیدا ڕۆیشتوون؟
16ئەوانەی پێشوەخت دەستیان بەسەردا گیرا،
ڕووبار بەسەر بناغەکەیاندا ڕژا.
17ئەوانەی بە خودایان گوت: ”لێمان دوور بکەوە!
خودای هەرە بەتوانا چیمان لەگەڵ دەکات؟“
18بەڵام ئەو بوو کە ماڵەکانی ئەوانی پڕکردووە لە خێروخۆشی،
با ڕاوێژی خراپەکاران لێم دوور بێت.
19ڕاستودروستان کە وێرانییان دەبینن، دڵخۆش دەبن،
بێگەردیش گاڵتەیان پێ دەکات:
20”بێگومان بەرهەڵستکارانمان لەناودەچن و
سامانەکەشیان ئاگر دەیخوات.“
21«تکایە لەگەڵ خودا ڕێک بکەوە و لە ئاشتی بە،
بەمە خێرۆخۆشیت بۆ دێت.
22تکایە فێرکردنەکان لە دەمیەوە وەربگرە و
قسەکانی بخە دڵتەوە.
23ئەگەر بگەڕێیتەوە بۆ لای خودای هەرە بەتوانا بنیاد دەنرێیتەوە،
ئەگەر ستەم لە چادرەکەت دووربخەیتەوە،
24ئەگەر زێڕ فڕێبدەیتە سەر خۆڵ و
زێڕی ئۆفیر بۆ ناو بەردی شیوەکان،
25ئەو کاتە توانادارەکە دەبێت بە زێڕەکەت و
بە زیوی گرانبەها بۆ تۆ.
26بێگومان ئیتر خۆشی لە توانادارەکە دەبینیت،
ڕووت لە خودا دەکەیت.
27نوێژی بۆ دەکەیت و گوێت لێ دەگرێت،
نەزرەکانت22:27 نەزر: داوا لە خودا دەکرێت بۆ ئەنجامدانی کارێک و پابەند دەکرێت بە مەرجێکەوە. ئەگەر خودا ئەو کارە بکات، ئەوا دەرئەنجام ئەمیش ئەو کارە ئەنجام دەدات کە پێیەوە پابەندی کردووە. بڕوانە سەرژمێری 21:2. بەجێدەهێنیت.
28بڕیار دەدەیت و بۆت جێبەجێ دەبێت،
بەسەر ڕێگاکانت ڕووناکی دەدرەوشێتەوە.
29کاتێک خەڵک دەکەون تۆ دەڵێیت: ”هەڵیانبستێنەوە!“
ئەوا خودا ماتومەلوولەکان ڕزگار دەکات.
30تەنانەت ئەو کەسەی کە بێگەرد نییە دەربازی دەکات،
بەهۆی دەستپاکییەکەت دەرباز دەبێت.»
Elifaz
1Então, Elifaz, de Temã, respondeu:
2“Pode alguém ser útil a Deus?
Mesmo um sábio, pode ser-lhe de algum proveito?
3Que prazer você daria ao Todo-poderoso
se você fosse justo?
Que é que ele ganharia
se os seus caminhos fossem irrepreensíveis?
4“É por sua piedade que ele o repreende
e faz acusações a você?
5Não é grande a sua maldade?
Não são infindos os seus pecados?
6Sem motivo você exigia penhores dos seus irmãos;
você despojava das roupas os que quase nenhuma tinham.
7Você não deu água ao sedento
e reteve a comida do faminto,
8sendo você poderoso, dono de terras
e delas vivendo, e honrado diante de todos.
9Você mandou embora de mãos vazias as viúvas
e quebrou a força dos órfãos.
10Por isso está cercado de armadilhas
e o perigo repentino o apavora.
11Também por isso você se vê envolto em escuridão que o cega,
e o cobrem as águas, em tremenda inundação.
12“Não está Deus nas alturas dos céus?
E em que altura estão as estrelas mais distantes!
13Contudo, você diz:
‘O que sabe Deus?
Poderá julgar através de tão grande escuridão?
14Nuvens espessas o cobrem,
e ele não pode ver-nos quando percorre a abóbada dos céus’.
15Você vai continuar no velho caminho
que os perversos palmilharam?
16Estes foram levados antes da hora;
seus alicerces foram arrastados por uma enchente.
17Eles disseram a Deus: ‘Deixa-nos!
O que o Todo-poderoso poderá fazer conosco?’
18Contudo, foi ele que encheu de bens as casas deles;
por isso fico longe do conselho dos ímpios.
19Os justos veem a ruína deles e se regozijam;
os inocentes zombam deles, dizendo:
20‘Certo é que os nossos inimigos foram destruídos,
e o fogo devorou a sua riqueza’.
21“Sujeite-se a Deus, fique em paz com ele,
e a prosperidade virá a você.
22Aceite a instrução que vem da sua boca
e ponha no coração as suas palavras.
23Se você voltar para o Todo-poderoso, voltará ao seu lugar.
Se afastar da sua tenda a injustiça,
24lançar ao pó as suas pepitas,
o seu ouro puro de Ofir às rochas dos vales,
25o Todo-poderoso será o seu ouro,
será para você prata seleta.
26É certo que você achará prazer no Todo-poderoso
e erguerá o rosto para Deus.
27A ele orará, e ele o ouvirá,
e você cumprirá os seus votos.
28O que você decidir se fará,
e a luz brilhará em seus caminhos.
29Quando os homens forem humilhados
e você disser: ‘Levanta-os!’, ele salvará o abatido.
30Livrará até o que não é inocente,
que será liberto graças à pureza que há em você, nas suas mãos”.
