وەڵامی دووەمی بیلدەد
1بیلدەدی شوحیش وەڵامی دایەوە:
2«هەتا کەی تەڵە بۆ قسە دەنێنەوە؟
تێبگەن ئینجا ئێمە دەتوانین قسە بکەین.
3بۆچی بە ئاژەڵ دانراین و
لەبەرچاوتان گێل بووین؟
4ئەی ئەوەی لە ڕقی خۆی، خۆی دەخواتەوە،
ئایا لەبەر تۆ زەوی چۆڵ بکرێت و
تاشەبەرد لە جێی خۆی بجوڵێت؟
5«بەڵێ چرای بەدکاران دەکوژێتەوە و
گڕی ئاگرەکەی ڕووناکی نابەخشێت.
6لەناو چادرەکەی ڕووناکی تاریک دەبێت و
چراکەی تەنیشتی دەکوژێتەوە.
7هێزی هەنگاوەکانی کورت دەبن و
ڕاوێژەکەی خۆی دەیخات.
8بە پێیەکانی خۆی بۆ ناو داو هەنگاو دەنێت،
جا لەناو تۆڕدا گیر دەخوات.
9تەڵە پاژنەی پێی دەگرێت و
فاقە توند دەیگرێت.
10داوەکانی لە زەوی شاردراونەتەوە و
تەڵەکەی لەسەر ڕێگایە.
11بەڵاکان لە هەموو لایەکەوە دەیتۆقێنن و
هەنگاوبەهەنگاو دوای کەوتوون.
12برسیێتی بڕستی لێ بڕی و
کارەسات چاوەڕێی کەوتنی دەکات.
13نەخۆشی پارچەکانی پێستەکەی دەخوات،
یەکەم بەری مەرگ ئەندامەکانی لەشی دەخوات.
14لە ئارامی ناو چادرەکەی خۆی دەڕفێنرێت،
بەرەو لای پاشای بەڵاکان پەلکێش دەکرێت.
15ئەوەی هی ئەو نییە لەناو چادرەکەی نیشتەجێ دەبێت،
گۆگرد بەسەر جێی مانەوەی پەخش دەکرێت.
16لە ژێرەوە ڕەگوڕیشەی وشک دەبێت و
لە سەرەوەش لقەکانی سیس دەبن.
17یادەوەری لە زەوی نامێنێت و
لەسەر ڕووی وشکانیش هیچ ناوێکی نییە.
18لە ڕووناکییەوە پاڵ دەدرێت بۆ تاریکی و
لە جیهان دەردەکرێت.
19نە نەوە و نە وەچەی لەنێو گەلەکەی دەبێت،
نە دەربازبوو لەنێو چادرەکانی.
20خەڵکی ڕۆژئاوا لە ڕۆژی حوکمدان لەسەر ئەودا دەحەپەسێن،
گەلانی ڕۆژهەڵات مووچڕکەیان پێدا دێت.
21ئەوە نشینگەی بەدکارانە و
ئەمە شوێنی ئەوانەیە کە خودا ناناسن.»
The Second Speech of Bildad
1Then Bildad the Shuhite replied,
2“Job, when will you stop these speeches of yours?
Be reasonable! Then we can talk.
3Why do you look at us as if we were cattle?
Why do you think of us as being stupid?
4Your anger is tearing you to pieces.
Does the earth have to be deserted just to prove you are right?
Must all the rocks be moved from their places?
5“The lamps of sinful people are blown out.
Their flames will never burn again.
6The lights in their tents become dark.
The lamps beside those who are evil go out.
7They walk more slowly than they used to.
Their own evil plans make them fall.
8Their feet take them into a net.
They wander right into it.
9A trap grabs hold of their heels.
It refuses to let them go.
10A trap lies in their path.
A rope to catch them is hidden on the ground.
11Terrors alarm them on every side.
They follow them every step of the way.
12Trouble would like to eat them up.
Danger waits for them when they fall.
13It eats away parts of their skin.
Death itself feeds on their arms and legs.
14They are torn away from the safety of their tents.
They are marched off to the one who rules over death.
15Fire races through their tents.
Burning sulfur is scattered over their homes.
16Their roots dry up under them.
Their branches dry up above them.
17No one on earth remembers them.
Their names are forgotten in the land.
18They are driven from light into the place of darkness.
They are thrown out of the world.
19Their family dies out among their people.
No one is left where they used to live.
20What has happened to them shocks the people in the west.
It terrifies the people in the east.
21Now you know what the homes of sinners are like.
Those who don’t know God live in places like that.”
