잠언 7 – KLB & HTB

Korean Living Bible

잠언 7:1-27

1내 아들아, 내 말을 지키며 내 교훈을 잘 간직하여라.

2내 명령을 지켜라. 그러면 네가 살 것이다. 나의 가르침을 네 눈동자처럼 지키고

3이것을 항상 간직하고 네 마음에 새겨라.

4너는 지혜를 네 누이처럼 생각하고 가까운 친구처럼 여겨라.

5그러면 이것이 너를 지켜 음란한 여자들의 유혹에 빠지지 않게 할 것이다.

음란한 여자를 조심하라

6나는 우리 집 창문을 내다보면서

7어리석은 자들을 많이 보았다. 그 중에서도 특별히 지각 없는 한 젊은이를 본 적이 있다.

8그는 음란한 여자가 살고 있는 집 모퉁이 부근의 거리를 따라 그녀의 집 쪽으로 걸어가고 있었는데

9때는 이미 해가 져서 어두움이 찾아드는 저녁 무렵이었다.

10그러자 기생처럼 예쁘게 차려 입은 간교한 그 여자가 그를 맞으러 나왔다.

11그녀는 집에 붙어 있지 않고 제멋대로 돌아다니며

12어떤 때는 길거리에서, 어떤 때는 광장에서, 어떤 때는 길 이 모퉁이 저 모퉁이에 서서 남자를 기다리는, 창녀와 같은 여자였다.

13그 여자가 그를 붙잡고 입을 맞추며 부끄러운 줄도 모르고 이렇게 말하였다.

14“나는 오늘 화목제를 드려서 내가 서약한 것을 갚았다.

15그래서 내가 너를 찾으려고 나왔는데 여기서 만나게 되었구나.

16내 침대에는 이집트에서 수입해 온 아름다운 아마포가 깔려 있고

17몰약과 유향과 계피를 뿌려 놓았다.

18들어가자. 우리가 아침까지 마음껏 서로 사랑하며 즐기자.

19내 남편은 먼 여행을 떠나고 지금 집에 없다.

20그는 여비를 많이 가져갔으니 아마 보름이 되어야 집에 돌아올 것이다.”

21그녀가 그럴 듯한 말로 구슬려대자 결국 그 청년은 그녀의 유혹에 넘어가

22곧 그 여자를 따라갔으니 소가 도살장으로 가는 것 같고 사슴이 올가미 속으로 뛰어들어가는 것 같았다.

23결국 화살이 그의 심장을 꿰뚫고 말 것이다. 그는 세차게 그물을 향해 날아가면서도 자기 생명의 위험을 알지 못하는 새와 같은 자였다.

24내 아들들아, 내가 하는 말에 귀를 기울이고 주의 깊게 들어라.

25너희는 그런 여자에게 마음을 쏟지 말고 그 길에 미혹되지 말아라.

26많은 사람들이 그녀에게 희생되었고 그녀에게 죽은 자도 수없이 많다.

27너희가 그런 여자의 집을 찾아다니는 것은 7:27 원문에는 ‘그 집은 음부의 길이라 사망의 방으로 내려가느니라’지옥행 급행 열차를 타는 것이나 다름없다.

Het Boek

Spreuken 7:1-27

1Mijn zoon, denk aan wat ik heb gezegd en houd mijn geboden voor ogen bij alles wat je doet.

2Gehoorzaamheid aan mijn geboden zal je het leven geven, dus moet mijn wet alles voor je betekenen.

3Leg die wet nooit opzij, maar berg haar diep in je hart.

4Beschouw de wijsheid als je zuster en het verstand als een goede vriend.

5Dan kunnen zij je beschermen tegen die vrouw die niet van jou is, die vreemdelinge die jou met lieve woordjes tracht te paaien.

6Ik keek uit mijn raam, door mijn tralievenster,

7en zag, terwijl ik mijn ogen langs de onverstandigen liet gaan, een jongen die erg dom bezig was.

8Hij liep over straat, naderde haar woning en liep er naartoe.

9Het schemerde, het was bijna nacht.

10Een vrouw kwam hem tegemoet, gekleed zoals bij haar beroep paste, doortrapt en op haar hoede.

11Zij was ongezeglijk en losbandig en verbleef maar zelden in haar eigen huis.

12Soms liep ze door de stad, soms hing ze op een straathoek rond.

13Zij vloog hem om de hals, kuste hem en zei met een stalen gezicht:

14‘Ik had beloofd dankoffers te brengen en vandaag ben ik mijn belofte nagekomen.

15Daarom was ik op zoek naar jou en, gelukkig, ik heb je gevonden!

16Ik heb de mooiste zachte tapijten op mijn bed gelegd, een prachtig bewerkt bed heb ik, met het fijnste Egyptische linnen.

17En daar overheen heb ik mirre, aloë en kaneel gesprenkeld.

18Dus laten we elkaar beminnen, het hoofd op hol jagen, de hele nacht en met plezier de liefde bedrijven.

19Mijn man is niet thuis en komt voorlopig ook niet terug.

20Hij heeft flink wat geld meegenomen en zei mij dat het nog wel even duurde voor hij weer thuiskwam.’

21Voor haar stortvloed van woorden ging hij door de knieën, haar vleiend gepraat miste zijn uitwerking niet.

22Hij liep haar achterna, als een koe naar het slachthuis, als een misdadiger op weg naar het schavot,

23als een vogel die snel op de strik afvliegt, zonder te beseffen dat dat hem het leven kost, totdat de pijn hem als een mes door het lichaam gaat.

24Wel, kinderen, luister naar mij!

25Laat je hart niet afdwalen naar haar levenswijze, zet geen voet op de weg die zij volgt.

26Want zij heeft al heel wat gewonden neergeslagen en de lijst van haar slachtoffers is lang.

27Haar huis leidt rechtstreeks naar de dood.