잠언 25 – KLB & PCB

Korean Living Bible

잠언 25:1-28

솔로몬의 금언

1이것은 유다 왕 히스기야의 신하들이 편집한 솔로몬의 금언이다:

2일을 숨기는 것은 하나님의 영광이며 일을 밝혀내는 것은 왕들의 영광이다.

3하늘이 높고 땅이 깊은 것같이 왕들의 마음도 헤아릴 수가 없다.

4은의 불순물을 제거하라. 그러면 금속 세공업자의 손을 거쳐 쓸 만한 그릇이 나올 것이다.

5왕 앞에서 악한 자를 제거하라. 그러면 그 왕위가 의로 굳게 설 것이다.

6왕 앞에서 잘난 체하며 높은 자리에 서지 말아라.

7높은 자리로 올라오라고 요청받는 것이 대중 앞에서 말석으로 내려가라고 모욕을 당하는 것보다 낫다.

8너는 어떤 일로 너무 성급하게 법정으로 달려가지 말아라. 만일 상대방이 너를 부끄럽게 하면 그때는 어떻게 하겠느냐?

9너는 네 이웃과 다툴 만한 문제가 있거든 두 사람 사이에 조용히 해결하고 남의 비밀을 누설하지 말아라.

10그렇지 않으면 그 말을 듣는 사람이 너를 부끄럽게 할 것이니 네 평판이 좋지 않을 것이다.

11경우에 적합한 말은 은쟁반에 올려 놓은 금사과와 같다.

12지혜로운 사람의 책망은 그것을 듣는 자에게 금귀고리나 순금 장식과 같다.

13충성스러운 사절은 그를 보낸 사람에게 25:13 원문에는 ‘추수하는 날에’무더운 한여름의 시원한 냉수 같아서 자기 상관의 마음을 시원하게 한다.

14선물을 주겠다고 입으로만 떠벌리는 자는 비 없는 구름과 바람 같은 사람이다.

15인내력 있는 설득은 완강한 통치자의 마음도 돌이켜 놓을 수 있으며 부드러운 혀는 뼈도 꺾을 수 있다.

16꿀을 구하면 적당히 먹어라. 너무 많이 먹으면 토하게 된다.

17너는 이웃집에 자주 다니지 말아라. 그렇지 않으면 네 이웃이 너에게 싫증을 느껴 너를 미워할 것이다.

18자기 이웃에 대하여 거짓 증언하는 사람은 방망이와 칼과 뾰족한 화살로 그 이웃을 해치는 사람과 같다.

1925:19 또는 ‘환난 날에’위기에 처한 때에 신실치 못한 자를 신뢰하는 것은 흔들거리는 이로 음식을 씹거나 위골된 발로 걷는 것과 같다.

20마음이 상한 자에게 노래를 부르는 것은 추운 날에 그의 옷을 벗기거나 25:20 또는 ‘소다 위에 초를 부음 같으니라’그의 상처에 소금을 치는 것과 같다.

21네 원수가 굶주리거든 먹을 것을 주고 목말라 하거든 마실 것을 주어라.

22그러면 네 원수는 머리에 숯불을 놓은 것같이 부끄러워 견딜 수 없을 것이며 너는 여호와께 상을 받을 것이다.

23북풍이 비를 일으키는 것같이 험담하는 혀는 분노를 일으킨다.

24다투기 좋아하는 여자와 한집에 사는 것보다 차라리 옥상 한 구석에서 혼자 사는 것이 더 낫다.

25멀리서 온 좋은 소식은 목마른 사람에게 냉수와 같다.

26의로운 사람이 악인에게 굴복하는 것은 우물을 흐리게 하고 샘을 더럽히는 것과 같다.

27꿀을 너무 많이 먹어도 이롭지 못한 것처럼 자신의 명예만을 추구하는 것도 이롭지 못하다.

28자제할 능력이 없는 사람은 성벽이 무너진 무방비 상태의 성과 같다.

Persian Contemporary Bible

امثال 25:1-28

1مثلهای ديگری از سليمان كه مردان حزقيا، پادشاه يهودا، آنها را به رشتهٔ تحرير درآوردند:

2عظمت خدا در پوشاندن اسرارش می‌باشد، اما عظمت پادشاه در پی بردن به عمق مسايل.

3پی بردن به افكار پادشاهان مانند دست يافتن به آسمان و عمق زمين، غيرممكن است.

4ناخالصی‌ها را از نقره جدا كن تا زرگر بتواند از آن ظرفی بسازد. 5اطرافيان بدكار پادشاه را از او دور كن تا تخت او به عدالت پايدار بماند.

6وقتی به حضور پادشاه می‌روی خود را آدم بزرگی ندان و در جای بزرگان نايست، 7چون بهتر است به تو گفته شود: «بالاتر بنشين»، از اينكه تو را در برابر چشمان بزرگان در جای پایینتر بنشانند.

8وقتی با همسايه‌ات اختلاف داری با شتاب به دادگاه نرو، زيرا اگر در آخر ثابت شود كه حق با وی بوده است، تو چه خواهی كرد؟

9وقتی با همسايه‌ات دعوا می‌كنی رازی را كه از ديگری شنيده‌ای فاش نكن، 10زيرا ديگر كسی به تو اطمينان نخواهد كرد و تو بدنام خواهی شد.

11سخنی كه بجا گفته شود مانند نگينهای طلاست كه در ظرف نقره‌ای نشانده باشند.

12نصيحت شخص دانا برای گوش شنوا مانند حلقه طلا و جواهر، با ارزش است.

13خدمتگزار امين همچون آب خنک در گرمای تابستان، جان اربابش را تازه می‌كند.

14كسی كه دم از بخشندگی خود می‌زند، ولی چيزی به كسی نمی‌بخشد مانند ابر و بادی است كه باران نمی‌دهد.

15شخص صبور می‌تواند حتی حاكم را متقاعد كند و زبان نرم می‌تواند هر مقاومت سختی را در هم بشكند.

16اگر به عسل دست يافتی زياد از حد نخور، زيرا ممكن است دلت به هم بخورد و استفراغ كنی. 17به خانهٔ همسايه‌ات زياد از حد نرو، مبادا از تو سير و متنفر شود.

18شهادت دروغ مثل تبر و شمشير و تير تيز صدمه می‌زند.

19اعتماد كردن به آدم خائن در زمان تنگی مانند جويدن غذا با دندان لق و دويدن با پای شكسته است.

20آواز خواندن برای آدم غصه‌دار مثل درآوردن لباس او در هوای سرد و پاشيدن نمک روی زخم اوست.

21اگر دشمن تو گرسنه است به او غذا بده و اگر تشنه است او را آب بنوشان. 22اين عمل تو او را شرمنده می‌سازد و خداوند به تو پاداش خواهد داد.

23همانطور كه باد شمال باران می‌آورد، همچنان بدگويی، خشم و عصبانيت به بار می‌آورد.

24سكونت در گوشهٔ پشت بام بهتر است از زندگی كردن با زن غرغرو در يک خانه.

25خبر خوشی كه از ديار دور می‌رسد، همچون آب خنكی است كه به كام تشنه لب می‌رسد.

26سازش آدم درستكار با آدم بدكار، مانند آلوده كردن منبع آب و گل‌آلود ساختن چشمه است.

27همانطور كه زياده‌روی در خوردن عسل مضر است، طلبيدن تعريف و تمجيد از مردم نيز ناپسند است.

28كسی كه بر نفس خويش تسلط ندارد، مثل شهری بی‌حصار است.