임박한 예루살렘의 멸망
1“베냐민 자손들아, 안전하게 피신하라. 예루살렘에서 도망하라. 드고아에서 나팔을 불고 벧 – 학게렘에서 봉화를 올려라. 재앙과 큰 멸망이 북에서 밀어닥치려고 한다.
2아름다운 시온성을 내가 완전히 없애 버리겠다.
3왕들이 그들의 군대를 이끌고 와서 그 주변에 천막을 치고 6:3 또는 ‘각기 처소에서 먹이리로다’너희 목장을 분배할 것이며
4그들은 또 이렇게 말할 것이다. ‘너희는 예루살렘을 칠 준비를 하라. 일어나라. 정오에 공격하자. 아, 아깝다 날이 거의 저물어 저녁 그림자가 길어졌구나.
5일어나라. 밤에 공격하여 그 궁전을 파괴해 버리자.’ ”
6전능하신 여호와께서 말씀하신다. “너희는 나무를 베어서 예루살렘을 향하여 공성용 흉벽을 쌓아라. 이 성은 벌을 받아 마땅하다. 그 안에는 포악한 일이 가득하다.
7샘이 물을 솟구쳐 내듯이 그 성은 악을 뿜어 내고 있다. 폭력과 파괴의 소리가 그 성에서 들리니 내가 언제나 질병과 상처를 보게 되는구나.
8예루살렘아, 6:8 또는 ‘훈계를 받으라’이것은 마지막 경고이다. 네가 만일 듣지 않으면 내가 너를 버리고 너를 황폐하게 하여 사람이 살지 않는 땅으로 만들어 버릴 것이다.”
9전능하신 여호와께서 나에게 말씀하셨다. “6:9 또는 ‘그들이’너희 원수들이 포도를 따내는 것처럼 이스라엘의 남은 자를 모조리 집어낼 것이다. 그러므로 너는 아직 시간이 있을 때에 될 수 있는 대로 모든 사람을 구출하라.”
10내가 경고한다고 해서 내 말을 들을 사람이 있겠습니까? 그들은 귀가 닫혀져서 들을 수가 없습니다. 그들은 여호와의 말씀을 수치스럽게 여기고 그것을 달갑게 여기지 않습니다.
11그러므로 여호와의 분노가 나에게 가득하여 내가 견딜 수 없습니다. “나의 분노를 거리에 있는 아이들과 모여 있는 청년들에게 쏟아라. 남편들과 아내들이 잡혀가고 늙은 노인들까지 붙들려 갈 것이다.
12내가 이 땅의 백성들을 벌하겠다. 그들의 집과 밭은 물론 그들의 아내까지 남의 소유가 될 것이다.
13이것은 그들이 가장 말단에 있는 사람으로부터 가장 높은 자리에 있는 사람까지 모두 물질을 탐하고 심지어 예언자들과 제사장들까지도 거짓된 일을 하고 있기 때문이다.
14그들은 내 백성의 상처가 별로 중하지 않은 것처럼 그것을 어루만지며 ‘평안하다. 평안하다’ 하고 말하지만 사실 평안은 없다.
15그들이 자기들의 더러운 행위를 부끄럽게 여겼느냐? 아니다. 그들은 조금도 부끄러워하지 않았을 뿐만 아니라 얼굴 하나 붉히지 않았다. 그러므로 그들은 다른 사람들과 함께 거꾸러질 것이니 내가 벌을 내릴 때에 그들은 파멸될 것이다. 이것은 나 여호와의 말이다.”
16여호와께서 말씀하신다. “내가 너희에게 ‘너희는 길거리에 서서 바라보아라. 너희가 옛날에 걷던 선한 길이 어느 것인지 알아보고 그 길로 걸어가거라. 그러면 너희가 마음의 안식을 찾을 것이다’ 하였으나 너희는 ‘우리가 그 길로 가지 않겠습니다’ 하고 대답하였다.
17그때 내가 파수꾼들을 세워 너희에게 그들이 부는 나팔 소리의 경고를 들으라고 했으나 너희는 ‘우리가 듣지 않겠습니다’ 하고 대답하였다.
18“그러므로 세상 나라들아, 내 백성에게 일어날 일을 듣고 배워라.
19땅이여, 들어라. 내가 이 백성에게 재앙을 내릴 것이다. 이것은 그들의 죄에 대한 결과이다. 그들은 내 말을 듣지 않았고 또 내 법을 거절하였다.
20무슨 목적으로 시바에서 유향을 가져오며 먼 땅에서 향품을 가져오는가? 나는 너희가 불로 태워 바치는 번제를 받지 않으며 그 제물도 기쁘게 여기지 않는다.
21그러므로 나 여호와가 말한다. 보라, 내가 이 백성들 앞에 장애물을 놓겠다. 아버지와 아들이 함께 넘어질 것이며 그 이웃과 친구들이 함께 망할 것이다.”
22여호와께서 말씀하신다. “보라, 한 민족이 북에서 나오며 큰 나라가 땅 끝에서 일어날 것이다.
23활과 창으로 무장한 그들은 잔인하기 짝이 없다. 그들은 성난 바다처럼 함성을 지르며 말을 타고 예루살렘을 치려고 전투 대형으로 나아올 것이다.”
24우리는 그 소문을 듣고 손에 맥이 풀렸으며 해산하는 여자처럼 두려움과 고통 가운데 사로잡혔다.
25너희는 밭에도 나가지 말고 길에서 걸어다니지도 말아라. 원수들은 칼을 가졌고 사방에는 두려움이 있다.
26내 백성들아, 너희는 삼베 옷을 입고 잿더미에 앉아 외아들을 잃은 것처럼 슬퍼하며 통곡하여라. 멸망시킬 자가 갑자기 밀어닥칠 것이다.
27그때 여호와께서 나에게 말씀하셨다. “내가 이미 너를 내 백성 가운데서 시금석으로 삼아 그들을 살피고 시험하도록 하였다.
28그들은 모두 고집스런 반역자들이며 다니면서 비방이나 하고 놋처럼 뻔뻔스럽고 철처럼 억세며 하나같이 다 부패하였다.
29풀무 불을 세게 하면 납이 녹아 없어지므로 제련하는 자의 수고가 헛되게 되는 것처럼 악한 자를 계속 연단하는 것도 소용없는 일이다.
30나 여호와가 그들을 버렸으므로 사람들이 그들을 쓸모없는 ‘은 찌꺼기’ 라고 부를 것이다.”
Gisulong ang Jerusalem sa Iyang mga Kaaway
1“Palayo kamo ug panago mga kaliwat ni Benjamin! Biya kamo sa Jerusalem! Patingoga ang budyong sa Tekoa ug paghatag ug senyas didto sa Bet Hakkeram. Kay moabot ang grabing kadaot gikan sa amihan. 2Gub-on ko ang maanindot nga siyudad sa Jerusalem.6:2 siyudad sa Jerusalem: sa literal, anak nga babaye sa Zion. 3Libotan kini sa ilang mga sundalo.6:3 Libotan kini sa ilang mga sundalo: sa literal, sa mga magbalantay ug sa ilang mga mananap. Magpatindog sila sa ilang mga tolda libot niini, ug magkampo sila6:3 ug magkampo sila: sa literal, ug magpasabsab. sa bisan asang bahin nga ilang magustohan. 4Moingon ang mga komander, ‘Pangandam kamo sa pagsulong sa Jerusalem. Sulongon nato sila sa udto.’ Apan sa dihang hapon na, moingon ang mga komander, ‘Hala! Gasalop na man ang adlaw ug hapit nang mongitngit. 5Karon na lang kitang gabii mosulong ug gub-on nato ang lig-ong mga bahin niining siyudara.’ ”
6Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, “Pagputol kamog mga kahoy nga gamiton sa pagguba sa mga paril sa Jerusalem, ug pagtapok kamog yuta sa kilid sa paril aron makatkat ninyo kini. Kinahanglan nang silotan kining siyudara, kay midagsang na niining dapita ang pagpangdaog-daog. 7Sama sa usa ka tuboran nga padayon ang pagdagayday sa tubig, padayon usab ang iyang paghimog daotan. Madungog kanunay dinhi niini nga siyudad ang pagpasakit ug pagpanglaglag. Ang balatian ug mga samad niini maoy kanunay kong makita. 8Pasidaan kini kanimo, Jerusalem! Kon dili ka pa mamati, motalikod gayod ako kanimo ug himuon kong awaaw ang imong yuta aron wala nay magpuyo pa niini.”
9Mao pa gayod kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, “Ang mahibiling buhi sa Israel ipatilok ko pag-ayo sa mga kaaway, sama sa pagtilok sa mga tigpamupo ug ubas sa nahibiling mga bunga diha sa mga sanga.”
10Mitubag ako, “Apan kinsa may akong pasidan-an? Kinsa may maminaw kanako? Gitabonan nila ang ilang mga dalunggan aron dili sila makadungog. Ngil-ad alang kanila ang pulong sa Ginoo, busa dili sila gusto nga maminaw niini. 11Gibati ko usab ang labihan nga kasuko sama sa kasuko sa Ginoo, ug dili ko gayod kini mapugngan.”
Miingon ang Ginoo, “Ipatagamtam ko ang akong kasuko sa mga kabataan nga nagadula sa dalan, sa mga batan-ong lalaki nga nagatigom, sa mga bana ug mga asawa, ug sa mga tigulang. 12Ang ilang mga balay ihatag ngadto sa uban, lakip na ang ilang mga uma ug mga asawa. Mahitabo kini kon ako nang silotan ang mga katawhan nga nagapuyo niini nga yuta. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
13“Gikan sa labing ubos hangtod sa labing dungganon, nanikas sila aron makakuwarta. Bisan mga propeta ug mga pari nagpangilad usab. 14Gipakawalay-bili nila ang samad sa akong mga katawhan, bisan grabe na kini. Nagaingon sila nga maayo ang tanan bisan ang tinuod dili kini maayo. 15Naulaw ba sila sa ilang daotang mga binuhatan? Wala, kay wala na silay ulaw! Dili man lang gani sila mahilaw. Busa mangamatay sila sama sa uban. Malaglag sila sa panahon nga silotan ko na sila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
16Mao pa gayod kini ang giingon sa Ginoo, “Tindog kamo diha sa gisang-an sa mga dalan ug pagpakisusi pag-ayo. Pangutana kamo kon hain ang karaan ug maayo nga dalan, ug didto kamo agi. Kon buhaton ninyo kini, maangkon ninyo ang kalinaw. Apan miingon kamo, ‘Dili kami moagi diha!’ 17Nagpili akog tigbantay sa pagsulti kaninyo, ‘Patalinghogi ninyo ang tingog sa budyong ingon nga pagpasidaan kaninyo.’ Apan miingon kamo, ‘Dili kami mamati.’
18“Busa pamati kamong mga kanasoran. Saksihi ninyo kon unsay mahitabo sa akong katawhan. 19Pamati, O kalibotan! Magpadala akog kalaglagan niini nga mga tawo ingon nga silot sa ilang daotang mga plano. Kay wala nila hatagig pagtagad ang akong mga pulong ug gisalikway nila ang akong kasugoan. 20Walay bili kanako ang gihalad nila nga insenso nga gikan pa sa Sheba, o ang mga pahumot nga gikan pa sa layong dapit. Dili ko dawaton ang ilang mga halad nga sinunog. Ang ilang mga halad dili makapalipay kanako. 21Busa ako, ang Ginoo, nagaingon nga magbutang ako ug kapandolanan niining mga tawhana. Tungod niini, malaglag ang mga amahan ug mga anak nga lalaki, apil ang managhigala ug managsilingan.”
22Midugang pa gayod ang Ginoo sa pag-ingon, “Tan-awa, may mga sundalong nagpadulong gikan sa yuta sa amihan, usa ka gamhanan nga nasod gikan sa layong dapit nga andam na sa pagsulong. 23Armado sila sa mga pana ug bangkaw. Bangis sila ug walay kalooy. Nagasakay sila sa ilang mga kabayo, ug ang ilang kabanha sama sa dahunog sa makusog nga balod. Moabot sila aron sa pagsulong kaninyo, O mga taga-Jerusalem.6:23 mga taga-Jerusalem: sa literal, anak nga babaye sa Zion.”
24Daghan ang among nadungog nga balita mahitungod kanila, ug namuypoy ang among mga bukton sa kahadlok. Sama sa babayeng nagabati, nagaantos kami sa kaguol ug kasakit. 25Ayaw kamo pag-adto sa mga uma o paglakaw sa mga dalan, kay adunay mga kaaway nga andam nga mopatay. Anaa ang kakuyaw sa palibot. 26O mga katagilungsod ko, pagbisti kamog sako ug ligid sa abo sa pagpakita sa inyong pagsubo. Pagbangotan kamo nga daw namatyan kamog bugtong anak nga lalaki. Kay sa kalit lang mosulong kanato ang kaaway.
27Miingon ang Ginoo kanako, “Gihimo ko ikaw nga sama sa tigsulay sa metal aron masulayan mo ang kinaiya sa akong katawhan. 28Tanan sila mga masinupakon ug mga gahig ulo, sama kagahi sa bronsi ug puthaw. Wala silay laing gihimo kondili ang pagbutang-butang ug pagtunto sa uban. 29Painiton pag-ayo ang hurnohan aron mapuro ang pilak. Apan walay kapuslanan ang pagpaputli sa akong katawhan kay ang mga daotan wala gihapon mawagtang. 30Pagatawgon sila nga, ‘Sinalikway nga Pilak’ kay gisalikway ko na sila.”
