예레미야 31 – KLB & PCB

Korean Living Bible

예레미야 31:1-40

1여호와께서 말씀하신다. “그 때에 내가 이스라엘 모든 가족의 하나님이 되고 그들은 내 백성이 될 것이다.

2이스라엘 백성이 안식을 찾아갈 때에 광야에서 칼날을 피한 자들이 은혜를 얻었다.

3그때 나 여호와는 이스라엘 백성에게 나타나 ‘내가 영원한 사랑으로 너희를 사랑하였으므로 한결같은 사랑으로 너희를 인도하였다’ 하고 말하였다.

4이스라엘 백성아, 내가 다시 너희를 일으켜 세우겠다. 너희가 소고를 들고 즐겁게 춤출 것이다.

5너희가 다시 사마리아 산에 포도나무를 심을 것이며 그것을 심은 자가 그 과일을 먹을 것이다.

6에브라임 산에서 파수꾼들이 ‘자, 시온으로 올라가서 우리 하나님 여호와께 나아가자!’ 하고 외칠 날이 올 것이다.”

7여호와께서 다시 말씀하신다. “너희는 이스라엘을 위해 기쁨으로 노래하라. 세계에서 가장 위대한 나라를 위해 외쳐라. 너희는 이렇게 선포하며 찬양하라. ‘여호와께서 자기 백성을 구원하시고 남은 자를 다 구출하셨다.’

8보라, 내가 그들을 북쪽 땅에서 인도해 내고 그들을 땅 끝에서부터 모을 것이니 소경과 절뚝발이와 임신부와 해산할 여인들과 함께 그들이 큰 민족이 되어 돌아올 것이다.

9그들은 돌아올 때 기쁨의 눈물을 흘리며 기도할 것이요 나는 그들이 넘어지지 않도록 그들을 평탄한 시냇가의 길로 인도할 것이다. 이것은 내가 이스라엘의 아버지이며 에브라임은 나의 장남이기 때문이다.

10“모든 민족들아, 너희는 나 여호와의 말을 듣고 먼 해안 지역에 전파하라. ‘이스라엘 백성을 흩으신 자가 그들을 모으시고 목자가 자기 양떼를 지키듯이 그들을 지키실 것이다.’

11나 여호와가 이스라엘을 해방시키고 그들을 강한 자의 손에서 구할 것이다.

12그들은 돌아와 시온산에서 기쁨으로 노래할 것이며 나의 선물인 곡식과 새 포도주와 기름과 양떼와 소떼를 보고 기뻐할 것이다. 그들은 물을 댄 동산 같아서 다시는 걱정할 일이 없을 것이다.

13그때 처녀들이 춤을 추고 기뻐할 것이며 청년들과 노인들이 함께 즐거워할 것이다. 나는 그들의 슬픔이 변하여 기쁨이 되게 하고 그들을 위로하여 근심 대신 기쁨을 주겠다.

14내가 제사장들에게 풍성한 것으로 채우며 내 백성들을 나의 좋은 것으로 만족하게 할 것이다. 이것은 나 여호와의 말이다.”

15여호와께서 말씀하신다. “라마에서 한 소리가 들리니 슬퍼하고 통곡하는 소리이다. 라헬이 자식을 잃고 슬퍼하며 위로 받기를 거절하는구나.”

16여호와께서 다시 말씀하신다. “너는 울음을 그치고 눈물을 거두어라. 네 일이 보상받을 것이며 네 자식들이 원수의 땅에서 돌아올 것이다.

17너의 미래에 희망이 있을 것이니 그들이 고향 땅으로 돌아올 것이다. 이것은 나 여호와의 말이다.

18“나는 에브라임이 이렇게 탄식하는 소리를 들었다. ‘주께서 나를 징계하시므로 내가 길들지 않은 송아지처럼 징계를 받았습니다. 주는 나의 하나님 여호와이십니다. 나를 회복시키소서. 그러면 내가 돌아가겠습니다.

19나는 주를 떠난 후에 곧 뉘우쳤고 깨달은 후에는 가슴을 치며 슬퍼했습니다. 나는 젊었을 때 지은 죄로 창피해서 견딜 수 없었습니다.’

20“에브라임은 나의 사랑하는 아들이요 기뻐하는 자식이 아니냐? 내가 가끔 그를 꾸짖긴 하지만 나는 여전히 그를 기억하고 있다. 그러므로 내 마음이 그를 그리워하게 되니 내가 그를 불쌍히 여길 것이다. 이것은 나 여호와의 말이다.

21“처녀 이스라엘아, 너를 위해 도로 표지판을 세우고 안내판을 세워라. 그래서 네가 가는 길을 눈여겨 보았다가 돌아오너라. 네 성으로 돌아오너라.

22신실치 못한 딸아, 네가 언제까지 방황하겠느냐? 나 여호와가 이 땅에 새로운 일이 일어나게 할 것이니 31:22 또는 ‘여자가 남자를 안으리라’여자가 남자를 둘러싸고 보호하는 것과 같은 아주 색다른 일이다.”

23전능하신 여호와 이스라엘의 하나님이 말씀하신다. “내가 포로들을 다시 그들의 땅으로 돌아오게 할 때에 그들이 유다 땅과 그 모든 성에서 다시 이런 말을 쓸 것이다. ‘의의 처소여, 거룩한 산이여, 여호와께서 너를 축복하시기 원하노라.’

24“그리고 백성들이 유다와 그 모든 성에 함께 살 것이며 거기는 농부들과 양떼를 인도하는 목자들도 있을 것이다.

25내가 피곤한 자를 상쾌하게 하고 지쳐 있는 자를 만족하게 하겠다.”

26이때 나는 깨어나 단잠을 자고 난 것을 알게 되었다.

27여호와께서 말씀하신다. “보라, 내가 이스라엘과 유다 땅에 사람과 짐승의 수를 헤아릴 수 없이 많게 할 날이 올 것이다.

28내가 그들을 철저하게 뽑고 파괴하며 허물고 엎어 버리며 멸망시키고 재앙으로 쳤던 것처럼 앞으로는 철저하게 그들을 세우고 심을 것이다.

29그때 백성들은 ‘아버지가 신 포도를 먹었는데 아들의 이가 시다’ 는 말을 더 이상 하지 않을 것이다.

30그러므로 신 포도를 먹는 그 사람만 이가 시게 되는 것처럼 모든 사람은 자기 자신의 죄에 대해서만 책임을 지고 죽게 될 것이다.”

31여호와께서 말씀하신다. “내가 이스라엘 및 유다 백성과 새로운 계약을 맺을 날이 올 것이다.

32이 계약은 내가 그들의 조상들을 이집트에서 인도해 내던 때에 맺은 계약과 같지 않을 것이다. 나는 그들에게 남편처럼 되었으나 그들은 나와 맺은 계약을 어겼다.

33그러나 그 후에 내가 이스라엘 백성과 맺을 새로운 계약은 이렇다: 내가 나의 법을 그들 속에 새기고 그들의 마음에 기록할 것이다. 그리고 나는 그들의 하나님이 되고 그들은 내 백성이 될 것이다.

34그 때에는 아무도 자기 형제나 이웃에게 나를 알도록 가르칠 필요가 없을 것이다. 이것은 모든 사람이 다 나를 알게 될 것이기 때문이다. 내가 그들의 잘못을 용서하고 다시는 그들의 죄를 기억하지 않을 것이다. 이것은 나 여호와의 말이다.”

35낮에 빛을 내는 해를 주시고 달과 별들의 질서를 정하셔서 밤을 비추게 하시며 바다를 휘저어 성난 파도를 일으키시는 여호와, 그의 이름은 전능하신 여호와이시다.

36여호와께서 말씀하신다. “이런 자연 질서가 지속되는 한 이스라엘도 언제까지나 나라로서 존속할 것이다.

37하늘이 측량되고 땅의 기초가 탐지된다면 몰라도 그런 일이 있기 전에는 이스라엘 백성이 죄를 지었다는 이유로 내가 그들을 버리지 않을 것이다.”

38여호와께서 말씀하신다. “예루살렘은 북동쪽의 하나넬 망대에서부터 북서쪽의 모퉁이문까지 나 여호와의 성으로 건설될 것이다.

39그 경계선은 다시 모퉁이문에서부터 서쪽으로 가렙산에 곧게 이어지고 거기서 고아를 돌 것이다.

40그리고 죽은 사람의 시체나 재를 버리는 골짜기와 기드론 시내와 동쪽으로 말문에 이르는 모든 밭이 다 나 여호와의 성지가 되고 다시는 허물어지거나 파괴되는 일이 없을 것이다.”

Persian Contemporary Bible

ارميا 31:1-40

بازگشت اسرائيل به سرزمين خود

1خداوند می‌فرمايد: «روزی فرا خواهد رسيد كه تمام قبيله‌های بنی‌اسرائيل با تمام وجود مرا خدای خود خواهند دانست و من نيز آنها را به عنوان قوم خود خواهم پذيرفت! 2من از ايشان مراقبت خواهم نمود، همانطور كه از آنانی كه از مصر رهايی يافتند، توجه و مراقبت نمودم؛ در آن روزها كه بنی‌اسرائيل در بيابانها به استراحت و آرامش نياز داشتند، من لطف و رحمت خود را به ايشان نشان دادم. 3از همان گذشته‌های دور، به ايشان گفتم: ”ای قوم من، شما را هميشه دوست داشته‌ام؛ با مهر و محبت عميقی شما را به سوی خود كشيده‌ام. 4من شما را احيا و بنا خواهم نمود؛ بار ديگر دف به دست خواهيد گرفت و با نوای موسيقی از شادی خواهيد رقصيد. 5باز بر كوههای سامره تاكستانها ايجاد خواهيد كرد و از محصول آنها خواهيد خورد.“

6«روزی خواهد رسيد كه دیدبانها بر روی تپه‌های افرايم صدا خواهند زد: ”برخيزيد تا با هم به صهيون نزد خداوند، خدای خود برويم.“ 7پس حال به سبب تمام كارهايی كه برای اسرائيل، سرآمد همهٔ قومها انجام خواهم داد، با شادی سرود بخوانيد؛ با حمد و سرور اعلان كنيد: ”خداوند قوم خود را نجات داده و بازماندگان اسرائيل را رهايی بخشيده است؛“ 8چون من از شمال و از دورترين نقاط جهان، ايشان را باز خواهم آورد؛ حتی كوران و لنگان را فراموش نخواهم كرد؛ مادران جوان را نيز با كودكانشان و زنانی را كه وقت وضع حملشان رسيده، همگی را به اينجا باز خواهم گرداند. جماعت بزرگی به اينجا باز خواهد گشت. 9ايشان اشک‌ريزان و دعاكنان خواهند آمد. من با مراقبت زياد، ايشان را از كنار نهرهای آب و از راههای هموار هدايت خواهم نمود تا نلغزند، زيرا من پدر اسرائيل هستم و او پسر ارشد من است!»

10ای مردم جهان، كلام خداوند را بشنويد و آن را به همهٔ نقاط دور دست برسانيد و به همه بگوييد: «همان خدايی كه قوم خود را پراكنده ساخت، بار ديگر ايشان را دور هم جمع خواهد كرد و از ايشان محافظت خواهد نمود، همانطور كه چوپان از گلهٔ خود مراقبت می‌كند. 11او اسرائيل را از چنگ كسانی كه از ايشان قویترند، نجات خواهد داد! 12آنها به سرزمين خود باز خواهند گشت و بر روی تپه‌های صهيون، آواز شادمانی سر خواهند داد؛ از بركات الهی، يعنی فراوانی گندم و شراب و روغن، و گله و رمه، غرق شادی خواهند شد؛ همچون باغی سيراب خواهند بود و ديگر هرگز غمگين نخواهند شد. 13دختران جوان از فرط خوشی خواهند رقصيد و مردان از پير و جوان، همه شادی خواهند نمود؛ زيرا خداوند همهٔ ايشان را تسلی خواهد داد و غم و غصهٔ آنها را به شادی تبديل خواهد كرد، چون دوران اسارتشان به سر خواهد آمد. 14كاهنان را با قربانیهای فراوانی كه مردم تقديم خواهند كرد، شاد خواهد نمود و قومش را با بركات خود مسرور خواهد ساخت!»

رحمت خدا بر اسرائيل

15خداوند می‌فرمايد: «در شهر رامه صدايی شنيده می‌شود، صدای آه و ناله‌ای تلخ؛ راحيل برای فرزندان از دست رفته‌اش گريه می‌كند و تسلی نمی‌يابد. 16ولی ای مادر قوم من، ديگر گريه نكن، چون آنچه برای ايشان كرده‌ای، بی‌پاداش نخواهد ماند؛ فرزندانت از سرزمين دشمن نزد تو باز خواهند گشت. 17بلی، اميدی برای آينده‌ات وجود دارد، چون فرزندانت بار ديگر به وطنشان باز خواهند گشت.

18«آه و نالهٔ قوم خود اسرائيل را شنيده‌ام كه می‌گويد: ”مرا سخت تنبيه كردی و من اصلاح شدم، چون مانند گوساله‌ای بودم كه شخم زدن نمی‌داند. ولی حال مرا نزد خودت بازگردان؛ من آماده‌ام تا به سوی تو ای خداوند، خدای من، بازگردم. 19از تو رو برگرداندم، ولی بعد پشيمان شدم. برای نادانی‌ام، بر سر خود زدم و برای تمام كارهای شرم‌آوری كه در جوانی كرده بودم، بی‌اندازه شرمنده شدم.“

20«ولی ای قوم من اسرائيل، تو هنوز پسر من و فرزند دلبند من هستی! لازم بود كه تو را تنبيه كنم، ولی بدان كه بر تو رحم خواهم نمود؛ زيرا هنوز دوستت دارم و دل من برای تو می‌تپد. 21بنابراين هنگامی كه به تبعيد می‌روی بر سر راه خود علايمی نصب كن تا از همان مسير به شهرهای سرزمين خود، بازگردی! 22ای اسرائيل، ای قوم بی‌وفا، تا به كی می‌خواهی در سرگردانی بمانی؟ اينک معجزه‌ای در شما انجام می‌دهم؛ كاری می‌كنم كه شما طالب من باشيد!»

تفقد خدا از قومش

23خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل چنين می‌فرمايد: «تبعيدشدگان قوم من وقتی از اسارت بازگردند، در يهودا و شهرهای آن خواهند گفت: ”ای مركز عدالت، ای كوه مقدس، خداوند تو را بركت دهد!“ 24آنگاه شهرنشينان با روستاييان و چوپانان، همگی در سرزمين يهودا در صلح و صفا زندگی خواهند كرد؛ 25من به خستگان، آسودگی خواهم بخشيد و به افسردگان، شادی عطا خواهم كرد! 26مردم راحت خواهند خوابيد و خوابهای شيرين خواهند ديد.»

27خداوند می‌فرمايد: «زمانی می‌آيد كه من سرزمين اسرائيل و يهودا را از جمعيت مملو ساخته، حيوانات آنجا را نيز زياد خواهم كرد. 28همانگونه كه در گذشته ارادهٔ خود را برای نابودی اسرائيل به دقت عملی ساختم، اكنون نيز خواست خود را برای احيای ايشان دقيقاً به انجام خواهم رساند. 29در آن زمان، ديگر اين ضرب‌المثل را به کار نخواهند برد كه فرزندان جور گناهان پدرانشان را می‌كشند. 30چون هر کس فقط مكافات گناهان خود را خواهد ديد و به سبب گناهان خود خواهد مرد. هر کس غوره بخورد، دندان خودش كند می‌شود!»

31خداوند می‌فرمايد: «روزی می‌آيد كه با اهالی اسرائيل و يهودا عهدی تازه خواهم بست. 32اين عهد مانند عهد پيشين نخواهد بود عهدی كه با پدران آنها به هنگام بيرون آوردنشان از سرزمين مصر بستم. چون ايشان آن عهد را اجرا نكردند و آن را شكستند با اينكه من همچون شوهری دلسوز از آنها مراقبت و محافظت می‌نمودم. 33اما اينست آن عهد تازه‌ای كه با قوم اسرائيل خواهم بست: دستورات خود را بر قلبشان خواهم نوشت تا با تمام وجود مرا پيروی كنند؛ آنگاه ايشان براستی قوم من خواهند بود و من خدای ايشان. 34در آن زمان ديگر نيازی نخواهد بود كسی به ديگری تعليم دهد تا مرا بشناسد، چون همه از كوچک تا بزرگ، مرا خواهند شناخت. من نيز خطايای ايشان را خواهم بخشيد و گناهانشان را ديگر به ياد نخواهم آورد!»

35آن خداوندی كه در روز، روشنايی آفتاب و در شب، نور ماه و ستارگان را ارزانی می‌دارد و امواج دريا را به خروش می‌آورد، و نام او خداوند قادر متعال است، چنين می‌فرمايد:

36«تا زمانی كه اين قوانين طبيعی برقرار است، اسرائيل هم به عنوان يک قوم باقی خواهد ماند. 37اگر روزی بتوان آسمانها را اندازه گرفت و بنياد زمين را پيدا نمود، آنگاه من نيز بنی‌اسرائيل را به سبب گناهانش ترک خواهم نمود!

38‏-39«زمانی می‌آيد كه سراسر اورشليم برای من بازسازی خواهد شد، از برج حنن‌ئيل در ضلع شمال شرقی تا دروازهٔ زاويه در شمال غربی و از تپه جارب در جنوب غربی تا جوعت در جنوب شرقی. 40تمام شهر با گورستان و درهٔ خاكستر و تمام زمينها تا نهر قدرون و از آنجا تا دروازه اسب در ضلع شرقی شهر، برای من مقدس خواهد بود و ديگر هرگز به دست دشمن نخواهد افتاد و ويران نخواهد گرديد.»