성전 봉헌식
1솔로몬이 기도를 마치자 하늘에서 불이 내려와 제단의 모든 제물을 태워 버렸고 성전에는 여호와의 영광의 광채가 가득하였다.
2그래서 제사장들은 그 영광의 광채 때문에 성전에 들어갈 수가 없었다.
3모든 이스라엘 사람들은 불이 하늘에서 내려오는 것과 여호와의 영광의 광채가 성전에 가득한 것을 보고 넓적한 돌을 깐 바닥에 엎드려 여호와께 경배하며 감사를 드리고 이렇게 외쳤다. “여호와는 선하시고 그의 사랑은 영원하다!”
4-5그런 다음 왕과 모든 백성들은 여호와께 제사를 드려 성전 봉헌식을 거행하였는데 이 봉헌식에 솔로몬왕이 드린 제물은 소 22,000마리와 양 120,000마리였다.
6그때 제사장들은 직분대로 자기 위치에 서고 레위 사람들은 다윗이 여호와께 감사와 찬양을 드리기 위해 직접 만든 악기를 가지고 “여호와의 사랑은 영원하다!” 하고 찬송하였다. 그리고 제사장들은 백성들이 서 있는 가운데 나팔을 불었다.
7그 날 솔로몬왕은 성전 앞뜰의 중앙을 거룩히 구별하고 거기서 불로 태워 바치는 번제와 곡식으로 드리는 소제와 그리고 화목제의 기름을 드렸다. 이것은 봉헌식에 드려진 제물이 너무 많아 솔로몬이 만든 놋제단에 그 모든 것을 다 드릴 수가 없었기 때문이었다.
8솔로몬과 백성들은 그 다음 7일 동안을 성전 봉헌 축제 주간으로 지켰다. 북으로 하맛 고개에서부터 남으로 이집트 7:8 또는 ‘하수’국경에 이르기까지 이스라엘 전역에서 모여든 수많은 백성들은
97일 동안의 성전 봉헌 축제를 가진 후에 8일째 되는 날에 거룩한 모임을 갖고 그때부터 다시 7일 동안을 7:9 또는 ‘이 절기’초막절로 지켰다.
10그러고서 솔로몬은 7월 23일에 백성들을 집으로 돌려보냈다. 그들은 여호와께서 다윗과 솔로몬과 그 백성 이스라엘에게 베푸신 은혜를 생각하며 기뻐하고 즐거워하였다. 솔로몬에게 두 번째 나타나신 하나님
11솔로몬이 성전과 왕궁과 그 밖에 자기가 짓고 싶었던 것을 다 완성했을 때
12여호와께서 밤에 그에게 나타나 이렇게 말씀하셨다. “내가 이미 네 기도를 듣고 나를 위하여 이 곳을 제사 드리는 성전으로 택하였다.
13내가 하늘을 닫아 비가 오지 않게 하거나 메뚜기로 모든 농작물을 먹어 버리게 하거나 너희 가운데 전염병을 보낼 때
14만일 내 백성이 스스로 낮추고 기도하며 나를 찾고 악한 길에서 돌아서면 내가 하늘에서 듣고 그들의 죄를 용서하며 그들의 땅을 다시 축복해 주겠다.
15내가 이제 이 성전을 주시하고 이 곳에서 드리는 모든 기도에 귀를 기울일 것이다.
16이것은 내가 이 성전을 택하여 거룩하게 하고 내가 영원히 경배를 받을 곳으로 삼았기 때문이다. 그러므로 내 눈과 마음이 항상 여기에 머물러 있을 것이다.
17“네가 너의 아버지 다윗이 행한 것처럼 내 법에 순종하고 내가 너에게 명령한 모든 것을 지키면
18내가 너의 아버지 다윗에게 약속한 대로 네 후손이 항상 이스라엘을 다스리도록 하겠다.
19그러나 만일 너와 네 백성이 나의 법과 명령에 불순종하고 다른 신을 섬기면
20내가 준 땅에서 너희를 제거하고 내가 내 이름을 위해 거룩하게 한 이 성전을 버려 사람들의 웃음거리가 되게 하겠다.
21지금은 이 성전이 굉장하지만 그 때는 이 곳을 지나가는 사람들이 이것을 보고 놀라며 ‘어째서 여호와가 이 땅과 성전을 이렇게 하셨을까?’ 하고 물으면
22‘그거야 그들이 자기들의 조상들을 이집트에서 인도해 낸 그들의 하나님 여호와를 버리고 다른 신을 섬기므로 여호와가 그들에게 이 모든 재앙을 내렸기 때문이 아닌가!’ 하고 서로 대답할 것이다.”
تقديس خانهٔ خدا
(اول پادشاهان 8:62-66)
1-2وقتی دعای سليمان به پايان رسيد، از آسمان آتشی فرود آمد و قربانیها را سوزانيد و حضور پرجلال خداوند عبادتگاه را پر كرد، به طوری كه كاهنان نتوانستند داخل خانهٔ خداوند شوند! 3بنی‌اسرائيل چون اين منظره را ديدند بر خاک افتاده، خداوند را به سبب نيكويی و محبت بی‌پايانش سجده و ستايش كردند.
4-5آنگاه پادشاه و تمام قوم اسرائيل با قربانیها، خانهٔ خدا را تبرک كردند. سليمان پادشاه برای اين منظور ۲۲,۰۰۰ گاو و ۱۲۰,۰۰۰ گوسفند قربانی كرد. 6كاهنان سر خدمت بودند و لاويان سرود شكرگزاری می‌خواندند و می‌گفتند: «محبت او بی‌پايان است.» آنها از آلات موسيقی‌ای استفاده می‌كردند كه داوود پادشاه ساخته بود و در زمان او برای ستايش خداوند به کار می‌رفت. سپس وقتی كاهنان شيپورها را نواختند، تمام جماعت بر پا ايستادند. 7سليمان آن روز، وسط حياط خانهٔ خداوند را برای قربانی كردن تقديس7:7 تقديس يعنی جدا کردن، اختصاص دادن و مقدس ساختن. كرد، زيرا قربانگاه مفرغی گنجايش آن همه قربانیهای سوختنی و هدايای آردی و پيه قربانیهای سلامتی را نداشت.
8سليمان و تمام مردم اسرائيل، عيد خيمه‌ها را تا هفت روز جشن گرفتند. عدهٔ زيادی از گذرگاه حمات تا سرحد مصر آمده بودند تا در اين جشن شركت كنند. 9آنها هفت روز برای تبرک قربانگاه و هفت روز ديگر برای عيد خيمه‌ها صرف كردند و در روز آخر، جشن ديگری بر پا داشتند. 10روز بعد يعنی بيست و سوم ماه هفتم، سليمان مردم را روانهٔ خانه‌هايشان كرد. آنها برای تمام بركاتی كه خداوند به داوود و سليمان و قوم خود اسرائيل عطا كرده بود، خوشحال بودند.
خداوند دوباره بر سليمان ظاهر می‌شود
(اول پادشاهان 9:1-9)
11پس از آنكه سليمان بنای خانهٔ خداوند و كاخ سلطنتی خود را تمام كرد و تمام طرحهايی را كه برای آنها داشت تكميل نمود، 12يک شب، خداوند بر او ظاهر شد و فرمود: «من دعای تو را مستجاب كرده و اين خانه را انتخاب نموده‌ام تا مردم در آنجا برای من قربانی كنند. 13هرگاه آسمان را ببندم تا باران نبارد، يا امر كنم كه ملخ تمام محصولات زمين را بخورد، و بلا بر قوم خود نازل كنم، 14اگر قوم من كه به اسم من خوانده می‌شوند فروتن شده، دعا كنند و مرا بطلبند و از راههای بد خويش بازگشت نمايند، آنگاه ايشان را از آسمان اجابت نموده، گناهانشان را می‌بخشم و سلامتی را به سرزمين آنها باز می‌گردانم. 15از اين پس، چشمانم بر اين خانه خواهد بود و گوشهايم دعاهايی را كه در آنجا كرده می‌شود خواهد شنيد، 16زيرا اين خانه را برگزيده‌ام و آن را تقديس7:16 تقديس يعنی جدا کردن، اختصاص دادن و مقدس ساختن. كرده‌ام تا نام من تا به ابد بر آن باشد. چشم و دل من هميشه بر اين خانه خواهد بود.
17«اگر تو مثل پدرت داوود مرا پيروی كنی و اوامر و احكام مرا نگه داری، 18آنگاه همانطور كه به پدرت داوود قول داده‌ام هميشه يک نفر از نسل او بر اسرائيل سلطنت خواهد كرد.
19«ولی اگر شما از دستوراتی كه به شما داده‌ام سرپيچی كنيد و از من روی بگردانيد و به بت‌پرستی بگراييد، 20آنگاه بنی‌اسرائيل را از اين سرزمين كه به آنان بخشيده‌ام، بيرون می‌رانم و حتی اين خانه را كه به نام خود تقديس نموده‌ام ترک خواهم گفت، به طوری كه اسرائيل رسوا شده، زبانزد قومهای ديگر خواهد شد. 21اين خانه كه چنين شهرتی دارد با خاک يكسان خواهد گرديد، به طوری كه هر كس از كنارش بگذرد حيران شده، خواهد پرسيد: ”چرا خداوند با اين سرزمين و اين خانه چنين كرده است؟“ 22در جواب خواهند گفت: ”چون بنی‌اسرائيل خداوند، خدای اجدادشان را كه آنها را از مصر بيرون آورده بود ترک گفته، بت‌پرست شدند، به همين علت خدا اين بلا را بر سر آنها آورده است.“»
