이스라엘에 대한 하나님의 축복
1“사람의 아들아, 너는 이스라엘 산들에게 예언하고 말하라: 이스라엘 산들아, 여호와의 말씀을 들어라.
2주 여호와께서 이렇게 말씀하셨다. ‘너희 대적이 너희를 비웃고 옛날의 높은 산들이 자기들 것이라고 말하였다.’
3“그러므로 너는 예언하라. 너는 그들에게 나 주 여호와가 이렇게 말한다고 외쳐라. ‘그들이 너희를 황폐하게 하고 너희를 사방에서 약탈하여 너희를 다른 이방 민족의 소유가 되게 하고 세상 사람들의 비웃음과 놀림감이 되게 하였다.
4그러므로 이스라엘 산들아, 너희는 나 주 여호와의 말을 들어라. 내가 산과 산등성과 시내와 골짜기와 황폐한 폐허와 너희 주변의 이방 민족들이 약탈하고 조롱하던 버려진 성들에게 말한다.
5내가 불타는 질투로 이방 민족, 특별히 에돔을 책망하는 것은 그들이 기뻐하고 경멸하는 마음으로 내 땅을 빼앗고 약탈하여 자기들의 소유로 삼았기 때문이다.’
6“그러므로 너는 이스라엘 땅에 대하여 예언하라. 너는 산과 산등성과 시내와 골짜기에 대하여 나 주 여호와가 이렇게 말한다고 외쳐라. ‘너희가 이방 민족 앞에서 수치를 당하였으므로 내가 질투와 분노로 말한다.
7나 주 여호와가 분명히 말하지만 너희 주변에 있는 민족들도 수치를 당할 것이다.
8그러나 너희 이스라엘 산들아, 너희는 가지를 내고 내 백성 이스라엘을 위해 열매를 맺을 것이다. 그들이 곧 고국으로 돌아올 때가 되었다.
9내가 관심을 가지고 너희를 돌아보겠다. 사람이 너희를 갈고 작물을 심을 것이다.
10또 내가 너희와 온 이스라엘 땅에 인구를 증가시켜 그들이 모든 성에 살게 하고 폐허가 된 곳을 재건하게 할 것이다.
11내가 너희 위에 사람과 짐승을 많게 하여 번성하게 하겠다. 내가 옛날처럼 사람들이 너희 위에 살게 하여 너희를 이전보다 더 번창하게 할 것이니 그때 너희가 나를 여호와인 줄 알 것이다.
12내가 내 백성 이스라엘 사람들을 너희 위에 걸어다니게 하겠다. 그들은 너희를 소유하고 너희는 그들의 재산이 될 것이며 너희 때문에 그들이 자녀를 잃는 일이 다시는 없을 것이다.
13“ ‘나 주 여호와가 말한다. 이방 민족들이 너희가 사람을 삼키고 너희 나라 백성을 없애 버렸다고 말하고 있다.
14그러나 이제부터는 너희가 다시는 사람을 삼키지 않으며 너희 나라 백성을 없애지 않을 것이다. 이것은 나 주 여호와의 말이다.
15나는 너희가 더 이상 이방 나라의 조롱하는 소리를 듣지 않게 하고 온 세상의 수치를 당하지 않게 하며 너희 때문에 너희 나라가 망하는 일이 다시는 없도록 하겠다. 이것은 나 주 여호와의 말이다.’ ”
이스라엘의 새로운 삶
16여호와께서 다시 나에게 말씀하셨다.
17“사람의 아들아, 이스라엘 백성이 그들의 땅에 살고 있을 때 그들이 자기들의 행위로 그 땅을 더럽혔으니 내가 보기에는 그들의 행위가 월경중에 있는 여자의 부정함과도 같았다.
18그들이 그 땅을 살인과 우상 숭배로 더럽혔으므로 내가 내 분노를 그들 위에 쏟고
19그들을 그 행위대로 심판하여 세계 각처로 흩어 버렸다.
20그러므로 그들이 가는 곳마다 그들로 인해서 내 이름이 더럽혀졌으니 이것은 사람들이 ‘이들은 여호와의 백성이지만 그 땅을 떠날 수밖에 없었다’ 고 말하였기 때문이다.
21그러나 이스라엘 백성이 이방 나라에서 더럽힌 36:21 또는 ‘내 거룩한 이름을 내가 아꼈노라’나의 거룩한 이름에 대하여 내가 관심을 갖게 되었다.
22“그러므로 너는 이스라엘 백성에게 나 주 여호와가 이렇게 말한다고 일러 주어라. ‘이스라엘 백성아, 내가 이렇게 하는 것은 너희를 위해서가 아니라 너희가 들어간 그 이방 나라에서 더럽혀진 나의 거룩한 이름을 위해서이다.
23이방 나라에서 더럽혀진 나의 이름, 곧 너희가 거기서 더럽힌 나의 위대한 이름을 내가 거룩하게 하겠다. 그들이 보는 데서 내가 나의 거룩함을 나타낼 때에 이방 나라들이 나를 여호와인 줄 알 것이다. 이것은 나 주 여호와의 말이다.
24“ ‘내가 너희를 이방 나라에서 이끌어내겠다. 모든 나라에서 내가 너희를 모아 본토로 데리고 가서
25맑은 물을 너희에게 뿌려 모든 더러운 것과 우상에서 너희를 깨끗하게 하겠다.
26그리고 내가 너희에게 새 마음을 주고 너희 속에 새 정신을 넣어 주며 너희에게서 돌같이 굳은 마음을 제거하고 순종하는 마음을 줄 것이며
27또 내 영을 너희 속에 넣어 주어 너희가 내 법을 따르고 내 명령을 준수하게 하겠다.
28너희는 내가 너희 조상들에게 준 땅에 살 것이며 너희는 내 백성이 되고 나는 너희 하나님이 될 것이다.
29내가 너희를 모든 더러운 데서 건져내고 곡식이 풍성하게 하여 기근이 너희에게 닥치지 못하게 할 것이며
30또 나무 열매와 밭의 농작물을 풍성하게 하여 기근 때문에 너희가 이방 나라의 수치를 당하는 일이 없도록 하겠다.
31그때 너희는 너희 악한 행위와 너희가 범한 잘못을 기억하고 너희 죄와 더러운 일에 대하여 너희 자신을 증오하게 될 것이다.
32나 주 여호와가 말한다. 너희는 내가 이렇게 하는 것이 너희를 위한 것이 아님을 알아야 한다. 이스라엘 백성들아, 너희가 행한 일을 부끄럽게 여기고 수치로 알아라.
33“ ‘나 주 여호와가 말한다. 내가 너희를 모든 죄에서 깨끗하게 하는 날에 내가 너희 성에 사람이 다시 살게 하고 폐허가 된 곳을 재건하게 하겠다.
34지나다니던 자에게 황폐하게 보이던 땅이 다시 경작될 것이다.
35사람들은 한때 황폐하던 이 땅이 에덴 동산같이 되었고, 폐허가 되어 적막하던 무너진 성들이 이제는 요새가 되어 사람이 살고 있다고 말할 것이다.
36그때 살아 남은 너희 이웃 나라들이 나 여호와가 폐허가 된 성들을 재건하고 황폐한 땅을 일구어 놓은 것을 알게 될 것이다. 나 여호와가 말하였으므로 내가 그대로 행할 것이다.
37“ ‘나 주 여호와가 말한다. 나는 또 이스라엘 백성이 나에게 이 일을 이루어 달라고 기도하게 하겠다. 내가 그들의 수를 양떼처럼 많게 하되
38명절 때 제사를 드리기 위해서 예루살렘에 끌고 온 양떼처럼 많게 하여 폐허가 된 성에 사람의 떼로 채우겠다. 그들이 나를 여호와인 줄 알 것이다.’ ”
Ang Mensahi sa mga Bukid sang Israel
1Nagsiling ang Ginoo, “Tawo, maghambal ka sa mga bukid sang Israel. Silinga sila, ‘O mga bukid sang Israel, pamatii ninyo ang mensahi sang Ginoo. 2Amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: Nagsiling ang inyo mga kaaway nga ila na ang inyo madugay na nga mga bukid.’
3“Gani, tawo, silinga ang mga bukid sang Israel nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Ginsalakay kamo sang mga nasyon sa bisan diin nga direksyon, kag karon ginapanag-iyahan nila kamo. Ginayaguta kag ginapakahuy-an pa nila kamo. 4-5Gani, kamo nga mga bukid, mga ililigan sang tubig, mga patag, mga nagkalaguba nga mga lugar, kag mga mamingaw nga mga banwa nga ginsalakay kag ginyaguta sang mga nasyon sa palibot ninyo, pamatii ninyo ang akon ginasiling. Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga puwerte gid ang akon kaakig sa sina nga mga nasyon labi na gid sa Edom, kay gin-agaw nila ang akon duta nga may kalipay kag pagyaguta, kay gusto gid nila nga maangkon ang mga palahalban sini.
6-7“Gani, tawo, maghambal ka sa duta sang Israel. Silinga ang mga bukid, mga ililigan sang tubig, kag mga patag, nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Nag-antos kamo sa pagpakahuya sang mga nasyon sa palibot ninyo. Gani sa puwerte ko nga kaakig, ako, ang Ginoong Dios, nagasumpa nga mahuy-an man ina nga mga nasyon. 8Pero kamo, mga bukid sang Israel, may mga kahoy nga magtubo sa inyo, kag magapamunga ini para sa akon katawhan nga mga Israelinhon, kay madali na lang sila nga magpauli. 9Pamati! Tatapon ko kamo. Araduhon ko ang inyo duta kag tamnan. 10Padamuon ko ang inyo mga pumuluyo—ang bug-os nga katawhan sang Israel. Patindugon liwat ang inyo mga banwa nga nagkalaguba, kag pagapuy-an ini sang akon katawhan. 11Padamuon ko ang inyo mga tawo kag ang inyo mga sapat. Paestaron ko liwat ang mga tawo sa inyo pareho sang una, kag pauswagon ko kamo sobra pa sang sa una. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo. 12Ibalik ko ang akon katawhan nga mga Israelinhon sa inyo. Panag-iyahan nila kamo, kag indi na gid ninyo liwat pagdulaon ang ila mga kabataan.”
13Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoong Dios, “Nagasiling ang mga tawo sa inyo nga ginahalitan36:13 ginahalitan: sa literal, ginalamon. Amo man sa bersikulo 14. ninyo ang inyo mga pumuluyo kag ginadula ninyo ang mga kabataan sa inyo nasyon. 14Pero sugod subong, indi na ninyo paghalitan ang inyo mga pumuluyo. Kag indi na ninyo pagdulaon ang mga kabataan sa inyo nasyon. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini. 15Indi ko na pagtugutan nga yagutaon kamo ukon pakahuy-an sang iban nga mga nasyon. Kag indi ko na pagtugutan nga malaglag ang inyo nasyon. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”
16Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon: 17“Tawo, sang nagaestar pa ang mga Israelinhon sa ila duta, ginhigkuan nila ini paagi sa ila malain nga pagginawi kag binuhatan. Sa akon panulok, ang ila pagginawi pareho kahigko sang babayi nga ara ang iya pamulanon. 18Gani ginpaagom ko sa ila ang akon kaakig tungod sang ila pagpamatay sa duta sang Israel, kag tungod sang ila pagsimba sa mga dios-dios nga nakapahigko sang sini nga duta. 19Ginpalapta ko sila sa iban nga mga nasyon. Ginhimo ko sa ila ang nagakabagay sa ila pagginawi kag binuhatan. 20Bisan diin sila magkadto nga mga nasyon, nagakahuy-an ang akon balaan nga ngalan. Kay nagasiling ang mga tawo, ‘Mga katawhan sila sang Ginoo, pero ginpahalin niya sila sa iya duta.’ 21Nagakabalaka gid ako sa akon balaan nga ngalan nga ginahatagan sang kahuy-anan sang katawhan sang Israel bisan diin sila magkadto nga mga nasyon. 22Gani silinga ang katawhan sang Israel nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: O katawhan sang Israel, ginapabalik ko kamo sa inyo duta indi tungod nga takos kamo nga magbalik didto. Ginahimo ko ini tungod sa akon balaan nga ngalan, nga inyo ginahatagan sang kahuy-anan bisan diin kamo magkadto nga mga nasyon. 23Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga ipakita ko ang pagkabalaan sang akon dungganon nga ngalan nga ginhatagan ninyo sang kahuy-anan sa mga nasyon. Dayon mahibaluan sang sina nga mga nasyon nga ako amo ang Ginoo kon ipakita ko ang akon pagkabalaan sa ila paagi sa himuon ko sa inyo. 24Kay kuhaon ko kamo sa nagkalain-lain nga mga nasyon kag pabalikon sa inyo kaugalingon nga duta. 25Wisikan ko kamo sang limpyo nga tubig agod mangin limpyo kamo sa tanan nga kahigkuan, kag indi na kamo magsimba sa mga dios-dios. 26Hatagan ko kamo sang bag-o nga tagipusuon kag bag-o nga espiritu. Ang matig-a ninyo nga tagipusuon mangin matinumanon na nga tagipusuon. 27Hatagan ko man kamo sang akon Espiritu agod masunod ninyo sing maayo ang akon mga sugo kag mga pagsulundan. 28Magaestar kamo sa duta nga ginhatag ko sa inyo mga katigulangan. Mangin katawhan ko kamo kag mangin Dios ninyo ako. 29Limpyuhan ko kamo sa tanan ninyo nga kahigkuan. Hatagan ko kamo sang bugana nga uyas, kag indi na kamo magaantos sing gutom. 30Pabungahon ko sing madamo ang mga kahoy kag pabuganaon ko ang inyo mga patubas, agod indi na kamo pagpakahuy-an sang iban nga mga nasyon tungod sa gutom. 31Dayon madumduman ninyo ang inyo malaot nga pagginawi kag pamatasan, kag kangil-aran ninyo ang inyo kaugalingon tungod sa inyo mga sala kag makangilil-ad nga mga binuhatan. 32Pero gusto ko nga mahibaluan ninyo, O katawhan sang Israel, nga ginahimo ko ini indi tungod sa inyo. Dapat gid kamo nga mahuya sa inyo nga pagginawi. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”
33Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoong Dios, “Sa tion nga matinluan ko na kamo sa tanan ninyo nga mga sala, paestaron ko kamo liwat sa inyo mga banwa, kag patindugon ninyo ang mga nagkalaguba nga mga lugar. 34Ang duta nga sadto anay mamingaw, pagaaraduhon na, kag ang tanan nga makakita sini 35magasiling, ‘Ang duta nga sadto anay wala sing pulos, karon nangin pareho na sa katamnan sang Eden. Ang mga banwa nga sadto anay nagkalaguba kag mamingaw, karon may mga pader na kag ginaestaran na!’ 36Dayon ang mga nasyon sa inyo palibot nga nagkalabilin makahibalo nga ako, ang Ginoo, amo ang nagpatindog sang mga nagkalaguba kag nagpatanom sa nangin mamingaw nga duta. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini, kag himuon ko gid ini.”
37-38Nagpadayon pa gid sa pagsiling ang Ginoong Dios, “Pamatian ko liwat ang pagpakitluoy sang katawhan sang Israel, kag amo ini ang himuon ko sa ila: Padamuon ko sila pareho kadamo sang mga karnero nga ginahalad sa Jerusalem sa tion sang piesta. Gani ang nagkalaguba nga mga banwa pagaestaran na sang madamo nga mga tawo. Dayon mahibaluan nila nga ako amo ang Ginoo.”
