창조자 하나님을 찬양하라
1내 영혼아,
여호와를 찬양하라!
여호와 나의 하나님이시여,
주는 아주 위대하셔서
위엄과 영광의 옷을 입으셨습니다.
2주께서 옷을 입듯이
빛을 두르시고
하늘을 천막처럼 치시며
3창공의 물 위에 주의 집을 세우시고
구름을 수레로 이용하시며
바람 날개를 타시고
4바람을 주의 사자로 삼으시고
불꽃을 주의 종으로 삼으셨습니다.
5주께서는 땅의 기초를
굳게 세우셔서
그것이 요동하지 않게 하셨습니다.
6주께서 옷을 입히시듯이
땅을 바다로 덮으셨으므로
물이 산 위로 올라왔습니다.
7주의 책망에 물이 도망하고
우뢰 같은 주의 명령 소리에
물이 달아나
8주께서 정한 곳으로 돌아갔으며
산은 오르고
골짜기는 내려갔습니다.
9주께서 물의 경계를 정하셔서
넘치지 못하게 하시고
다시 돌아와
땅을 덮지 못하게 하셨습니다.
10그가 골짜기에서 샘물이 솟아나와
산 사이로 흐르게 하셔서
11들짐승에게 물을 주시니
들나귀가 갈증을 풀며
12공중의 새들이
물가에 보금자리를 만들고
나뭇가지에서 노래하는구나.
13그가 산에 비를 내리시므로
땅에 열매가 가득하다.
14그는 가축을 위해
풀이 자라게 하시고
사람이 먹을 채소가 자라게 하시며
땅에서 곡식이 나게 하시고
15사람의 마음을
기쁘게 하는 포도주와
사람의 얼굴에
윤기가 흐르게 하는 기름과
사람에게 힘을 주는 식물을 주셨다.
16여호와의 나무들이
물을 충분히 흡수하여 잘 자라니
그가 심은 레바논의 백향목에
17새들이 보금자리를 만들고
황새가 잣나무에 집을 짓는구나.
18높은 산은 들염소가 사는 곳이며
바위산은 너구리의 피난처이다.
19달은 계절을 구분하고
해는 지는 곳을 안다.
20그가 흑암을 보내 밤이 되게 하시니
숲속의 모든 짐승들이
기어나오는구나.
21젊은 사자가 먹이를 찾아
으르렁거리며
하나님께 양식을 구하다가
22해가 돋으면 슬그머니 물러나
굴에 가서 눕고
23사람은 그때 나와 일을 하며
저녁까지 수고한다.
24여호와여, 주는 정말
많은 일을 하셨습니다.
주의 지혜로
그 모든 것을 만드셨으니
땅에는 주의 피조물로
가득 찼습니다.
25크고 넓은 바다가 있고
그 안에는 크고 작은 생물들이
수없이 많으며
26배들이 항해하고
주께서 창조하신 104:26 또는 ‘악어가’바다 괴물이
그 속에서 놉니다.
27이 모든 것들이 주께서 제때에
먹이 주시기를 기다립니다.
28주께서 먹이를 주시면
그들이 그것을 먹고
주께서 손을 펴시면
그들이 좋은 것으로 만족하다가
29주께서 낯을 숨기시면
그들이 두려워하고
주께서 그들의 호흡을
뺏어 가시면
그들은 죽어
본래의 흙으로 돌아갑니다.
30주께서 104:30 또는 ‘호흡을’주의 영을 보내시므로
새로운 생명이 탄생하여
지면을 새롭게 합니다.
31여호와의 영광이
영원히 지속되며
여호와께서 그 행하신 일로
기뻐하시기를 원하노라.
32그가 땅을 보시자 땅이 떨고
산에 접촉하시자
산이 연기를 내는구나.
33내가 일평생 여호와께 노래하며
내가 사는 날 동안
내 하나님을 찬양하리라.
34여호와는
내 기쁨의 원천이시니
그가 나의 이 모든 생각을
기쁘게 여기시기를 원하노라.
35그러나 죄인은 땅에서 소멸되고
다시는 악인이 없기를 바라노라.
내 영혼아, 여호와를 찬양하고
여호와를 찬양하라!
Salmo 104
Pagdayeg ngadto sa Dios nga Magbubuhat
1Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Ginoo nga akong Dios, gamhanan ka gayod.
Ang imong pagkadungganon ug pagkahalangdon daw mao ang imong bisti.
2Gitabonan mo ang imong kaugalingon sa kahayag nga daw sa bisti
ug gibukhad mo ang langit nga daw sa tolda.
3Gitukod mo ang imong puloy-anan ibabaw pa sa kawanangan.
Gihimo mo ang mga panganod nga imong karwahe,
ug nagasakay ka nga ginapalid sa hangin.
4Gihimo mong imong mga mensahero ang hangin,
ug ang nagadilaab nga kalayo imong sulugoon.
5Gipahimutang mo ang kalibotan sa iyang pundasyon,
ug dili kini matarog hangtod sa kahangtoran.
6Daw panapton nga gitabon mo ang tubig sa kalibotan,
ug milapaw kini sa mga bukid.
7Sa nagadahunog mong pagmando, mipahawa ang tubig.
8Ug midagayday sila sa mga bukid ug sa mga kapatagan,
ug sa uban pang mga dapit nga giandam mo alang kanila.
9Gibutangan mo silag mga utlanan nga dili nila malapawan,
aron dili nila malunopan pag-usab ang kalibotan.
10Gipatubod mo ang mga tuboran diha sa mga yuta,
ug midagayday ang tubig taliwala sa mga bakilid.
11Busa ang tanang ihalas nga mga hayop, apil ang ihalas nga mga asno, nakainom.
12Ug duol didto sa tubig, adunay salag ang mga langgam, ug sa mga sanga sa kahoy nanag-awit sila.
13Gikan sa imong puloy-anan sa langit, gipaulanan mo ang mga bukid.
Ug tungod niining imong gihimo, nakadawat ug panalangin ang kalibotan.
14Gipatubo mo ang mga sagbot alang sa mga mananap,
ug ang mga tanom alang sa mga tawo
aron may makaon sila gikan sa ilang mga abot—
15may bino nga makalipay kanila,
may lana nga makapasinaw sa ilang dagway,
ug may pan nga makapabaskog kanila.
16Natubigan pag-ayo ang mga kahoyng sedro sa Lebanon nga ikaw mismo ang nagtanom.
17Didto nagasalag ang mga langgam,
ug ang mga langgam nga tabon nagasalag sa mga kahoy nga sipres.
18Ang ihalas nga mga kanding nagapuyo sa taas nga mga bukid,
ug ang mga gagmayng mananap nga daw koneho nanago sa mga kabatoan.
19Gibuhat mo ang bulan isip ilhanan sa panahon;
ug ang adlaw gipasalop mo sa hustong oras.
20Gihimo mo ang kangitngit;
ug pagkagabii manggawas ang daghang mga mananap sa kalasangan.
21Magngulob ang mga liyon samtang mangita sa pagkaon nga gihatag mo kanila.
22Pagsidlak sa adlaw mobalik sila sa ilang tagoanan ug didto mamahulay.
23Ang mga tawo manggawas sa ilang mga balay sa pagtrabaho hangtod sa pagsalop sa adlaw.
24Ginoo, pagkadaghan sa imong mga gipanghimo!
Gihimo mo silang tanan sumala sa imong kaalam.
Ang kalibotan napuno sa imong mga binuhat.
25Ang dagat labihan kalapad,
ug dili maihap ang mga binuhat nga nagpuyo niini, dagko ug gagmay.
26Ang mga barko nagalawig niini,
ug ang Leviatan nga imong binuhat maglangoy-langoy usab niini.
27Ang tanang buhing binuhat nagasalig kanimo sa paghatag kanila sa ilang pagkaon sa panahon nga kinahanglanon nila kini.
28Gihatagan mo sila ug pagkaon ug ila kining gikaon,
ug nangabusog sila.
29Apan kon pasagdan mo sila, mangahadlok sila;
kon kuhaon mo ang ilang gininhawa, mangamatay sila ug mobalik sa yuta nga maoy ilang gigikanan.
30Unya ipadala mo ang imong Espiritu ug adunay bag-ong binuhat pag-usab sa kalibotan.
31Hinaut nga ang imong gahom, Ginoo, magpadayon sa walay kataposan.
Hinaut nga malipay ka sa imong gipanghimo.
32Kon tutokan mo ang kalibotan, matay-og kini.
Kon hikapon mo ang mga bukid, moaso kini.
33Awitan ko ang Ginoo sa tibuok kong kinabuhi.
Awitan ko ug mga pagdayeg ang akong Dios samtang may kinabuhi pa ako.
34Hinaut nga malipay siya sa akong pagpamalandong.
Magkalipay ako diha sa Ginoo;
35apan hinaut nga malaglag ug mahanaw gikan sa kalibotan ang mga tawong daotan ug ang mga makasasala.
Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Dayega ang Ginoo!
